အပင္ေပၚက ဆီးသီးကုိမွ စားခ်င္တဲ့ သမီးေတာ္အတြက္ ဆီးပင္တက္ခဲ့ရတဲ့ အရာရွိႀကီး

အပင္ေပၚက ဆီးသီးကုိမွ စားခ်င္တဲ့ သမီးေတာ္အတြက္ ဆီးပင္တက္ခဲ့ရတဲ့ အရာရွိႀကီး သမီးေတာ္ရာဇ၀င္(၂၁) - ႏွစ္ေပါင္း ၃၀နီးပါး တန္ခိုးထြားခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ႀကီးဟာ ေႏြရာသီကာလ ေရာက္ၿပီဆုိရင္ သူ႔ရဲ႕ စံနန္းေတာ္ကေတာ့ ျပင္ဦးလြင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အရာရွိ စစ္သည္ေတြ သင္တန္းဆင္းရင္လည္း သႀကၤန္အၿပီးမွာ က်င္းပျပဳလုပ္ေလ့ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ ျပင္ဦးလြင္မွာ အနားယူလို႔ ၿငီးေငြ႕လာရင္ မႏၱေလး ဆင္းၿပီးေတာ့ လည္း ေစ်း၀ယ္ထြက္တတ္ပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ေသာ သႀကၤန္ပဲြေတာ္ ကာလကေတာ့ အာဏာရွင္ႀကီးရဲ႕ သမီးေတာ္ေတြအနက္ သမီးေတာ္ ႏွစ္ဦးက မႏၱေလး သႀကၤန္ကုိ အာ႐ုံက် ေနလုိ႔ ျပင္ဦးလြင္ကေန နန္းတြင္းထဲကုိ မိသားစုလိုက္ အလည္ ေရာက္လာ ပါတယ္။ မႏၱေလး နန္းတြင္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ တပ္မိသားစု၀င္ေတြလည္း မ်က္ခံုး ခပ္လႈပ္လႈပ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သမီးေတာ္ အားလံုး ေရႊစိတ္ေတာ္ မၿငိဳျငင္ေရး အတြက္ အစြမ္းကုန္ ျပင္ဆင္ထားၾကတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ သမီးေတာ္ေတြကလည္း ဘယ္လို အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္လည္း မသိ။ သေဘာအေတာ္ေကာင္းေနတယ္။ နန္းတြင္းထဲမွာ ေရာက္ေနတုန္း ထူးထူးျခားျခား ဘာကုိမွ ေတာင္းဆုိသမႈ မျပဳပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေဘးနားက ခစားေနရတဲ့ တပ္မွဴးေတြ၊ အရာရွိေတြလည္း ေပ်ာ္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ့အေပ်ာ္က ၾကာရွည္ မခံခဲ့ပါဘူး။ သႀကၤန္အတက္ေန႔မွာေတာ့ နန္းတြင္းထဲမွာ တည္းေနတဲ့ အာဏာရွင္ႀကီးရဲ႕ သမီးေတာ္ေတြထဲက သမီးေတာ္ႏွစ္ပါးက က်ဳံးေရွ႕ပတ္လည္မွာရွိတဲ့ ေရပက္ခံ မ႑ပ္ေတြကုိ လွည့္လည္ ၾကည့္႐ႈခ်င္တယ္လို႔ ဆုိလာပါတယ္။ အဲဒီလို လွည့္လည္ရင္လည္း သူတုိ႔ ေနာက္ေတာ္ပါးမွာ ကုိယ္ရံေတာ္ေတြ၊ လံုၿခံဳေရးေတြ လံုး၀မလိုခ်င္ဘူးလို႔ ဆုိလာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အၿမဲတမ္း အာဏာစက္နဲ႔သာ ေျဖရွင္းေလ့ရွိတဲ့ တပ္ရင္းတပ္ဖဲြ႕ေတြ အတြက္ အခက္ႀကံဳရတာေပါ့။ သူတုိ႔က လူေတြၾကားထဲမွာ ေျပလည္ေအာင္ ဆက္ဆံဖို႔ Public Relation (PR)ကုိမွ မသင္ခဲ့ရတာကုိး။ ဒါေပမဲ့လည္း အမိန္႔ေတာ္ရွိလာေတာ့ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ရေတာ့တာပါပဲ။ မႏၱေလးၿမိဳ႕ထဲကုိ သႀကၤန္တြင္း လွည့္လည္ၾကည့္႐ႈဖို႔အတြက္ ကားႏွစ္စီး စီစဥ္ရတယ္။ ကားေမာင္းတဲ့ သူေတြကုိလည္း ရဲေဘာ္ေတြ မထားဘဲ တပ္ရင္းမွဴး အဆင့္ (ဒုတိယ ဗုိလ္မွဴးႀကီးေတြ)ကုိပဲ ေမာင္းခုိင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ သမီးေတာ္ေတြရဲ႕ ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြကုိ ကူညီေဆာင္ရြက္ဖို႔ တပ္ရင္းမွဴး ကေတာ္ကုိပါ လိုက္ေစတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ သမီးေတာ္ေတြရဲ႕ မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္း သႀကၤန္မ႑ပ္ေတြ လွည့္လည္ၾကည့္႐ႈတဲ့ ခရီးစဥ္ စေတာ့ပါတယ္။ မႏၱေလးၿမိဳ႕ထဲ လည္တဲ့အခါ ေတာ္ေတာ္ အေျခအေန ေကာင္းတယ္။ ဘယ္သူကမွ ႏုိင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲရဲ႕ သမီးေတာ္ေတြမွန္း မရိပ္စားမိၾကသလို ဘာမွလည္း ႀကီးႀကီးမားမား ျပႆနာေတြ မရွိၾကပါဘူး။ ကုိယ္ရံေတာ္ေတြပါတဲ့ ကားေနာက္ တစ္စီး ကလည္း ခပ္လွမ္းလွမ္းက လိုက္ပါေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ တုိင္းခန္း လွည့္လည္မႈ ၿပီးဆံုးခါနီးခ်ိန္မွာ ပဲ ျပႆနာ တစ္ခုက ဗံုးေပါက္ကဲြသလို ေရာက္ရွိလာပါေတာ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ အၿမဲတမ္း ျပႆနာရွာေလ့ရွိတဲ့ သမီးေတာ္ တစ္ပါးက လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ဆီးသီးကုိမွ စားခ်င္တယ္လို႔ ေျပာလာပါတယ္။ ကားလုိက္ေမာင္း ေပးတဲ့ အရာရွိႀကီး က စစ္ကိုင္း-မံုရြာဘက္က ထြက္တဲ့ ဆီးသီးေတြကုိ ရွာေပးမယ္လို႔ ေျပာ ေပမယ့္ လက္မခံပါဘူး။ အပင္ကေန ခ်က္ခ်င္း ခူးေပးတဲ့ ဆီးသီးကုိမွ စားခ်င္တယ္လို႔ ဆုိလာပါ တယ္။ သႀကၤန္ဆုိေတာ့ ဆီးပင္ ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ဖို႔ကလည္း မလြယ္ကူပါဘူး။ ေခၽြးျပန္ေနတဲ့ အရာရွိႀကီးကုိ ဇနီးျဖစ္ သူက လက္ကုတ္ၿပီး နန္းတြင္းထဲမွာ ေတာ့ စားလုိ႔ေကာင္းတဲ့ ဆီးပင္တစ္ပင္ ရွိတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒီသတင္းၾကားၾကားခ်င္း အရာရွိႀကီး လည္း ဆံပင္ေတြ ေထာင္ထသြားေအာင္ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာျဖစ္ၿပီး ကားကုိ နန္းတြင္းထဲ ျပန္ေမာင္းသြားပါတယ္။ နန္းတြင္းထဲေရာက္ေတာ့ သူ႔ဇနီးေျပာတဲ့ အတုိင္း ဆီးပင္ကုိလည္း ေတြ႕ပါတယ္။ ေႏြရာသီ ဆုိေပမယ့္ အပင္မွာ ဆီးသီးေတြက အႁပြတ္လိုက္ ရွိေနပါေသးတယ္။ ပံုစံၾကည့္ရတာ ဘယ္သူမွ မခူးရေအာင္ အမိန္႔ထုတ္ထားတယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ အရာရွိႀကီးလည္း ဆီးပင္ကုိ ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲမွာ ထိတ္ခနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဘာျပဳလို႔လဲဆုိေတာ့ သမီးေတာ္ စားခ်င္တဲ့ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ဆီးသီးကုိရဖို႔ အပင္ေပၚ တက္ႏုိင္တဲ့ သူဟာ သူနဲ႔သူ႔ဇနီး ႏွစ္ေယာက္သာ ရွိလို႔ပါပဲ။ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ဒီဆီးသီးကုိ ခ်ဴေပးဖုိ႔ ၀ါးလံုးတုိ႔၊ တံခ်ဴတုိ႔ မေတြ႕ပါဘူး။ သူ႔ဇနီးကုိ လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ အျမင့္ေၾကာက္တဲ့ သူ႔ဇနီးမ်က္ႏွာမွာ လည္း ေခၽြးေတြ စုိ႔ေနပါတယ္။ သူခ်စ္ျမတ္ႏုိးလုိ႔ ယူထားခ့ဲတဲ့ ဇနီးကုိ လည္း အျခားလူတစ္ေယာက္ စားဖို႔ ဆီးသီး တက္ခူးေပးတာကုိ မျမင္ရက္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ သူကုိယ္တုိင္ ဆီးပင္ေပၚ တက္လုိက္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္က ေရွ႕တန္းမွာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း စစ္တုိက္ခဲ့တာေတာင္မွ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့တဲ့ အရာရွိႀကီးဟာ ဆီးပင္ေပၚ တက္မွပဲ လက္ဖ၀ါးေတြ၊ ေျခဖ၀ါးေတြမွာ ဆီးဆူးေတြစူးၿပီး ေသြးေတြစုိ႔လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အလံုးႀကီးၿပီး မွည့္တဲ့ ဆီးသီးေတြကုိ ခူးၿပီး ေအာက္မွာရွိတဲ့ ဇနီးသည္ကုိ လွမ္းပစ္ေပးပါတယ္။ ဇနီးသည္က တစ္ဆင့္ သမီးေတာ္က ၀ါးပါတယ္။ စားၿပီးၿပီးခ်င္း လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အပင္က ခူးစားတဲ့ ဆီးသီးကမွ ေကာင္းတယ္ဆုိၿပီး ထပ္ခါထပ္ခါ ေတာင္းပါတယ္။ အရာရွိႀကီးလည္း ဆီးပင္ေပၚမွာ အလံုးေကာင္း၊ အလံုးလွေတြကုိ ရွာေဖြၿပီး ခူးေပးရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သမီးေတာ္က စားလို႔၀သြားၿပီး ေတာ္ေတာ့လို႔ အမိန္႔ေပးပါတယ္။ ဒီစကားၾကားမွ အရာရွိႀကီးလည္း ဆီးပင္ေပၚက ဆင္းလာရင္း ခႏၶာကုိယ္ အႏွံ႔မွာ စူးေနတဲ့ ဆီးဆူးေတြကုိ ဖယ္ရွားခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ သႀကၤန္မွာေတာ့ ဆီးပင္ေပၚ တက္ၿပီး ဆီးသီးခူးရတဲ့ ဘ၀ကုိ တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ စာဖတ္သူေတြေရာ လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္ ဆီးသီးေတြ မစားခ်င္ဘူး လား။ လက္ေစာင္းထက္ tomorrow ဂ်ာနယ္ အပင္ေပၚက ဆီးသီးကုိမွ စားခ်င္တဲ့ သမီးေတာ္အတြက္ ဆီးပင္တက္ခဲ့ရတဲ့ အရာရွိႀကီး သမီးေတာ္ရာဇ၀င္(၂၁) - ႏွစ္ေပါင္း ၃၀နီးပါး တန္ခိုးထြားခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ႀကီးဟာ ေႏြရာသီကာလ ေရာက္ၿပီဆုိရင္ သူ႔ရဲ႕ စံနန္းေတာ္ကေတာ့ ျပင္ဦးလြင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အရာရွိ စစ္သည္ေတြ သင္တန္းဆင္းရင္လည္း သႀကၤန္အၿပီးမွာ က်င္းပျပဳလုပ္ေလ့ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ ျပင္ဦးလြင္မွာ အနားယူလို႔ ၿငီးေငြ႕လာရင္ မႏၱေလး ဆင္းၿပီးေတာ့ လည္း ေစ်း၀ယ္ထြက္တတ္ပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ေသာ သႀကၤန္ပဲြေတာ္ ကာလကေတာ့ အာဏာရွင္ႀကီးရဲ႕ သမီးေတာ္ေတြအနက္ သမီးေတာ္ ႏွစ္ဦးက မႏၱေလး သႀကၤန္ကုိ အာ႐ုံက် ေနလုိ႔ ျပင္ဦးလြင္ကေန နန္းတြင္းထဲကုိ မိသားစုလိုက္ အလည္ ေရာက္လာ ပါတယ္။ မႏၱေလး နန္းတြင္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ တပ္မိသားစု၀င္ေတြလည္း မ်က္ခံုး ခပ္လႈပ္လႈပ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သမီးေတာ္ အားလံုး ေရႊစိတ္ေတာ္ မၿငိဳျငင္ေရး အတြက္ အစြမ္းကုန္ ျပင္ဆင္ထားၾကတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ သမီးေတာ္ေတြကလည္း ဘယ္လို အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္လည္း မသိ။ သေဘာအေတာ္ေကာင္းေနတယ္။ နန္းတြင္းထဲမွာ ေရာက္ေနတုန္း ထူးထူးျခားျခား ဘာကုိမွ ေတာင္းဆုိသမႈ မျပဳပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေဘးနားက ခစားေနရတဲ့ တပ္မွဴးေတြ၊ အရာရွိေတြလည္း ေပ်ာ္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ့အေပ်ာ္က ၾကာရွည္ မခံခဲ့ပါဘူး။ သႀကၤန္အတက္ေန႔မွာေတာ့ နန္းတြင္းထဲမွာ တည္းေနတဲ့ အာဏာရွင္ႀကီးရဲ႕ သမီးေတာ္ေတြထဲက သမီးေတာ္ႏွစ္ပါးက က်ဳံးေရွ႕ပတ္လည္မွာရွိတဲ့ ေရပက္ခံ မ႑ပ္ေတြကုိ လွည့္လည္ ၾကည့္႐ႈခ်င္တယ္လို႔ ဆုိလာပါတယ္။ အဲဒီလို လွည့္လည္ရင္လည္း သူတုိ႔ ေနာက္ေတာ္ပါးမွာ ကုိယ္ရံေတာ္ေတြ၊ လံုၿခံဳေရးေတြ လံုး၀မလိုခ်င္ဘူးလို႔ ဆုိလာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အၿမဲတမ္း အာဏာစက္နဲ႔သာ ေျဖရွင္းေလ့ရွိတဲ့ တပ္ရင္းတပ္ဖဲြ႕ေတြ အတြက္ အခက္ႀကံဳရတာေပါ့။ သူတုိ႔က လူေတြၾကားထဲမွာ ေျပလည္ေအာင္ ဆက္ဆံဖို႔ Public Relation (PR)ကုိမွ မသင္ခဲ့ရတာကုိး။ ဒါေပမဲ့လည္း အမိန္႔ေတာ္ရွိလာေတာ့ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ရေတာ့တာပါပဲ။ မႏၱေလးၿမိဳ႕ထဲကုိ သႀကၤန္တြင္း လွည့္လည္ၾကည့္႐ႈဖို႔အတြက္ ကားႏွစ္စီး စီစဥ္ရတယ္။ ကားေမာင္းတဲ့ သူေတြကုိလည္း ရဲေဘာ္ေတြ မထားဘဲ တပ္ရင္းမွဴး အဆင့္ (ဒုတိယ ဗုိလ္မွဴးႀကီးေတြ)ကုိပဲ ေမာင္းခုိင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ သမီးေတာ္ေတြရဲ႕ ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြကုိ ကူညီေဆာင္ရြက္ဖို႔ တပ္ရင္းမွဴး ကေတာ္ကုိပါ လိုက္ေစတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ သမီးေတာ္ေတြရဲ႕ မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္း သႀကၤန္မ႑ပ္ေတြ လွည့္လည္ၾကည့္႐ႈတဲ့ ခရီးစဥ္ စေတာ့ပါတယ္။ မႏၱေလးၿမိဳ႕ထဲ လည္တဲ့အခါ ေတာ္ေတာ္ အေျခအေန ေကာင္းတယ္။ ဘယ္သူကမွ ႏုိင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲရဲ႕ သမီးေတာ္ေတြမွန္း မရိပ္စားမိၾကသလို ဘာမွလည္း ႀကီးႀကီးမားမား ျပႆနာေတြ မရွိၾကပါဘူး။ ကုိယ္ရံေတာ္ေတြပါတဲ့ ကားေနာက္ တစ္စီး ကလည္း ခပ္လွမ္းလွမ္းက လိုက္ပါေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ တုိင္းခန္း လွည့္လည္မႈ ၿပီးဆံုးခါနီးခ်ိန္မွာ ပဲ ျပႆနာ တစ္ခုက ဗံုးေပါက္ကဲြသလို ေရာက္ရွိလာပါေတာ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ အၿမဲတမ္း ျပႆနာရွာေလ့ရွိတဲ့ သမီးေတာ္ တစ္ပါးက လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ဆီးသီးကုိမွ စားခ်င္တယ္လို႔ ေျပာလာပါတယ္။ ကားလုိက္ေမာင္း ေပးတဲ့ အရာရွိႀကီး က စစ္ကိုင္း-မံုရြာဘက္က ထြက္တဲ့ ဆီးသီးေတြကုိ ရွာေပးမယ္လို႔ ေျပာ ေပမယ့္ လက္မခံပါဘူး။ အပင္ကေန ခ်က္ခ်င္း ခူးေပးတဲ့ ဆီးသီးကုိမွ စားခ်င္တယ္လို႔ ဆုိလာပါ တယ္။ သႀကၤန္ဆုိေတာ့ ဆီးပင္ ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ဖို႔ကလည္း မလြယ္ကူပါဘူး။ ေခၽြးျပန္ေနတဲ့ အရာရွိႀကီးကုိ ဇနီးျဖစ္ သူက လက္ကုတ္ၿပီး နန္းတြင္းထဲမွာ ေတာ့ စားလုိ႔ေကာင္းတဲ့ ဆီးပင္တစ္ပင္ ရွိတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒီသတင္းၾကားၾကားခ်င္း အရာရွိႀကီး လည္း ဆံပင္ေတြ ေထာင္ထသြားေအာင္ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာျဖစ္ၿပီး ကားကုိ နန္းတြင္းထဲ ျပန္ေမာင္းသြားပါတယ္။ နန္းတြင္းထဲေရာက္ေတာ့ သူ႔ဇနီးေျပာတဲ့ အတုိင္း ဆီးပင္ကုိလည္း ေတြ႕ပါတယ္။ ေႏြရာသီ ဆုိေပမယ့္ အပင္မွာ ဆီးသီးေတြက အႁပြတ္လိုက္ ရွိေနပါေသးတယ္။ ပံုစံၾကည့္ရတာ ဘယ္သူမွ မခူးရေအာင္ အမိန္႔ထုတ္ထားတယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ အရာရွိႀကီးလည္း ဆီးပင္ကုိ ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲမွာ ထိတ္ခနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဘာျပဳလို႔လဲဆုိေတာ့ သမီးေတာ္ စားခ်င္တဲ့ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ဆီးသီးကုိရဖို႔ အပင္ေပၚ တက္ႏုိင္တဲ့ သူဟာ သူနဲ႔သူ႔ဇနီး ႏွစ္ေယာက္သာ ရွိလို႔ပါပဲ။ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ဒီဆီးသီးကုိ ခ်ဴေပးဖုိ႔ ၀ါးလံုးတုိ႔၊ တံခ်ဴတုိ႔ မေတြ႕ပါဘူး။ သူ႔ဇနီးကုိ လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ အျမင့္ေၾကာက္တဲ့ သူ႔ဇနီးမ်က္ႏွာမွာ လည္း ေခၽြးေတြ စုိ႔ေနပါတယ္။ သူခ်စ္ျမတ္ႏုိးလုိ႔ ယူထားခ့ဲတဲ့ ဇနီးကုိ လည္း အျခားလူတစ္ေယာက္ စားဖို႔ ဆီးသီး တက္ခူးေပးတာကုိ မျမင္ရက္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ သူကုိယ္တုိင္ ဆီးပင္ေပၚ တက္လုိက္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္က ေရွ႕တန္းမွာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း စစ္တုိက္ခဲ့တာေတာင္မွ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့တဲ့ အရာရွိႀကီးဟာ ဆီးပင္ေပၚ တက္မွပဲ လက္ဖ၀ါးေတြ၊ ေျခဖ၀ါးေတြမွာ ဆီးဆူးေတြစူးၿပီး ေသြးေတြစုိ႔လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အလံုးႀကီးၿပီး မွည့္တဲ့ ဆီးသီးေတြကုိ ခူးၿပီး ေအာက္မွာရွိတဲ့ ဇနီးသည္ကုိ လွမ္းပစ္ေပးပါတယ္။ ဇနီးသည္က တစ္ဆင့္ သမီးေတာ္က ၀ါးပါတယ္။ စားၿပီးၿပီးခ်င္း လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အပင္က ခူးစားတဲ့ ဆီးသီးကမွ ေကာင္းတယ္ဆုိၿပီး ထပ္ခါထပ္ခါ ေတာင္းပါတယ္။ အရာရွိႀကီးလည္း ဆီးပင္ေပၚမွာ အလံုးေကာင္း၊ အလံုးလွေတြကုိ ရွာေဖြၿပီး ခူးေပးရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သမီးေတာ္က စားလို႔၀သြားၿပီး ေတာ္ေတာ့လို႔ အမိန္႔ေပးပါတယ္။ ဒီစကားၾကားမွ အရာရွိႀကီးလည္း ဆီးပင္ေပၚက ဆင္းလာရင္း ခႏၶာကုိယ္ အႏွံ႔မွာ စူးေနတဲ့ ဆီးဆူးေတြကုိ ဖယ္ရွားခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ သႀကၤန္မွာေတာ့ ဆီးပင္ေပၚ တက္ၿပီး ဆီးသီးခူးရတဲ့ ဘ၀ကုိ တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ စာဖတ္သူေတြေရာ လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္ ဆီးသီးေတြ မစားခ်င္ဘူး လား။ လက္ေစာင္းထက္ tomorrow ဂ်ာနယ္