ခ႐ိုင္းမီးယားသတင္းတင္လိုက္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ဝနယ္ကို အေျခခံျပဳၿပီး တ႐ုတ္နဲ႔ ျပႆနာတက္လာမလားဆိုၿပီး စိုးရိမ္သံေတြထြက္လာတာ ၾကားရတယ္။ စိတ္မပူပါနဲ႔ဗ်ာ။ ဝေခါင္းေဆာင္ေတြက တ႐ုတ္ျပည္မွာ မေနခ်င္ၾကပါဘူး။ ဝနယ္သာ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတခုျဖစ္သြားရင္ တ႐ုတ္အစိုးရက သူတို႔ စစ္တပ္ကို ခ်က္ခ်င္းဖ်က္သိမ္းခိုင္းလိုက္မွာေပါ့။ ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရက သူတို႔ကို တ႐ုတ္တပ္နီေတာ္နဲ႔ အၿပိဳင္ ဘယ္ထားပါ့မလဲ။ ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုေတာင္ အရင္က မူးယစ္ေဆးဝါးအမႈေတြနဲ႔ ေသဒဏ္ေပးမလား မသိဘူး။ လူလူခ်င္းခင္ေပမယ့္ သန္းတေထာင္ေက်ာ္ကို ၿငိမ္ေအာင္ထိမ္းႏိုင္ဖို႔က ေပၚလစီကို ဦးစားေပးဖို႔ လိုတယ္ေလ။ ျမန္မာျပည္မွာ ဆိုရင္လား။ အရင္က ဘိန္းရာဇာေတြျဖစ္တဲ့ ဦးခြန္ဆာတို႔၊ ဦးေလာ္စစ္ဟန္တို႔ေတာင္ ေသသည္အထိ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ တခမ္းတနား ေနသြားႏိုင္တယ္ေလ။ ေနာက္မ်ဳိးဆက္ေတြကိုပါ စီးပြားေရးအင္ပါယာႀကီးေတြ ခ်န္ရစ္ေပးခဲ့ႏိုင္ေလေတာ့ ျမန္မာျပည္ထဲမွာပဲ ကိုယ္ပိုင္ျပည္နယ္တခုနဲ႔ ေနေတာ့မွာေပါ့။ ဝစစ္တပ္ကို ျမန္မာအစိုးရက လက္နက္ခ်ခိုင္းဖို႔လား။ အစိုးရတပ္ေတြ ထက္ဝက္ေလာက္ ကုန္သြားစရာ ရွိပါတယ္။ က်န္တိုင္းရင္းသားေတြကလည္း အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ဝိုင္းေဆာင္လိုက္ရင္ အစိုးရေတာင္ ျပဳတ္က်သြားႏိုင္တယ္။ စစ္ကာလရွည္လာရင္ တ႐ုတ္ကလည္း ဝင္လာမယ္။ အဲဒီေတာ့မွ တ႐ုတ္လက္ေအာက္ ဝင္လည္း သူတို႔အတြက္ ေနာက္မက်ေသးပါဘူး။ က်ေနာ့္ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးနဲ႔ ေတြးၾကည့္တာေတာ့ အဲဒီလို ရွိတယ္။ စိတ္မပူပါနဲ႔ဗ်ာ။ ဝေခါင္းေဆာင္ေတြက ျမန္မာျပည္မွာပဲ ဆက္ေနခ်င္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ေတြက ျမန္မာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို တြင္းထဲက ထြက္လာတဲ့ တီေကာင္ေလာက္ပဲ သေဘာထားတာပါ။ ဗိုလ္မွဴးေဟာင္း စိုင္းသိန္းဝင္း