“အပါယ္ေလးပါးမွ လြန္ေျမာက္ေစနုုိင္ေသာ ကုသုိလ္မ်ား” ************************************************************* “ေယသံပန ကုလာနံ တိဏိသရဏာနိ ပဥၥသီလာနိ ဧကံသလာကဘတၱံ၊ ဧကံပကၡိယဘတၱံ၊ ဧကံဝႆာဝါသိကံ၊ ဧကာေပါကၡရဏီ၊ ဧေကာအာဝါေသာ၊ ဧဝရူပါနိ နိဗဒၶပုညာနိ အတၳိ၊ ေတသမၸိ ဂတိ နိဗဒၶါ ေသာတာပႏ႖သဒိသာေမဝ တာနိကုလာနိ။ (အံ၊႒၊၃၊ သဥပါဒိေသသသုတ္)” နိဗဒၶပုညလုိ႔ဆုိတဲ့ ေကာင္းမႈ(၇)မ်ဳိး၊ ဒီေကာင္းမႈ(၇)မ်ဳိးထဲက တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးရွိထားတဲ့သူဟာ “ဂတိနိဗဒၶ= ဂတိျမဲတယ္” လုိ႔ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူနဲ႔တူသလဲလုိ႔ဆုိရင္ ေသာတာပန္နဲ႔တူပါတယ္တဲ့။ ေသာတာပန္ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိလုိျခင္းမဟုတ္ဘဲ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္နဲ႔တူတယ္လုိ႔ ဆုိလုိျခင္းပါ။ ဒီကုသုိလ္(၇)မ်ဳိးကုိပဲ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားက အပါယ္မေၾကာက္(၇)ေယာက္လုိ႔ ဆုိၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ တစ္ခုသတိထားရမွာက “နိဗဒၶပုည” ဆုိတဲ့ ပုဒ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူက ဘာေျပာသလဲဆုိေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္ကူးေပါက္ျပီး ထလုပ္တဲ့ ေကာင္းမႈမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ၊ ေသတပန္သက္တစ္ဆုံး အသက္နဲ႔ လဲသင့္ရင္ လဲရမယ့္ ေကာင္းမႈမ်ဳိးလုိ႔ (Refer) ရည္ညႊန္းပါတယ္။ အဲဒီကုသုိလ္(၇)မ်ဳိးက ဘာေတြလဲလုိ႔ဆုိရင္ ၁။ တိဏိသရဏာနိ- သရဏဂုံ အျမဲေဆာက္တည္ထားတဲ့ နိဗဒၶပုညရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပါ။ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ- ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ပါ၏။ ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ- တရားေတာ္ကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ပါ၏။ သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ- သံဃာကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ပါ၏။ ဒီလုိသရဏဂုံသုံးပါးကုိ အျမဲကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္၊ မိရုိးဖလာကုိးကြယ္တာမ်ဳိးမဟုတ္။ မိဘဘုိးဘြားလက္ထက္က ဆင္းသက္လာလုိ႔ မိဘေတြ အဘုိးအဖြားေတြက “ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ” လုပ္လာလုိ႔ ဘာမွ ေရေရရာရာ မသိဘဲ ရမ္းျပီး “ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ” လုပ္ေနတာမ်ဳိး မဟုတ္၊ ျမတ္စြာဘုရားအေၾကာင္း၊ ေသေသခ်ာခ်ာသိျပီး ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္တာမ်ဳိး၊ တရားအေၾကာင္း သံဃာအေၾကာင္း ေသေသခ်ာခ်ာသိျပီး ကုိးကြယ္ဆည္းတာမ်ဳိး သဒၶါ ပညာဦးစီးတဲ့ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ တာမ်ဳိး ျဖစ္ရမွာပါ။ ဘယ္ေလာက္အထိကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ရမွာလဲ ရာသက္ပန္အသက္ထက္ဆုံး အသက္နဲ႔လဲျပီး ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွ ေသာတာပန္နဲ႔ အလားတူျပီး “ဂတိနိဗဒၶပုည” ျဖစ္ကာ အပါယ္မလားဘဲ ေကာင္းရာသုဂတိလားမွာျဖစ္ပါတယ္။ သုပၸဗုဒၶလူႏူၾကီးတုိ႔၊ ဓနဥၥာနီတုိ႔ကဲ့သုိ႔ ရာထူး ေငြေၾကး အသက္အႏၱရာယ္မ်ားႏွင့္ ျမဴဆြယ္ျခိမ္းေျခာက္ခံရေသာ္လည္း ရတနာသုံးပါးကုိ မစြန္႔တဲ့ သရဏဂုံမ်ဳိးပင္ျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းရမွာပါ။ ၂။ ပဥၥသီလာနိ- ငါးပါးသီလျမဲရမယ္။ ငါးပါးသီျမဲဆုိလုိ႔ ဆုိရုိးဆုိစဥ္အတုိင္း “ပါဏာတိပါတာ ေဝရမဏိ သိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ” လုိ႔ သာမည ဆုိထားရုံနဲ႔ မရပါဘူး။ တကယ္သတ္ဖုိ႔ ၾကဳံလာတဲ့အခါ တကယ္ “ေဝရမဏိ” နုိင္ရပါမယ္။ ေသာတာပန္ အျဖစ္သို႔ ေရာက္သြားၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ သိလ်က္နဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ သူမ်ားအသတ္ကုိ မသတ္ၾကေတာ့ဘူး။ လည္ပင္းေပၚဓားမုိးျပီး သတ္ခုိင္လည္း အသက္သာအေသခံတယ္။ သူမ်ားအသတ္ကုိ မသတ္ဘူး။ သူမ်ားကုိလည္း အျမင္မတူရင္ သတ္ပါလုိ႔ မတုိက္တြန္းဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေသာတာပန္မ်ား အပါယ္မလားေတာ့ဘဲ “ဂတိနိဗဒၶ” ဂတိျမဲတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမွာ “ပဥၥသီလ” ဆုိတဲ့ နိဗဒၶပုည ရွိရမယ္ဆုိတာ ေသာတာပန္မ်ား ငါးပါးသီလျမဲသလုိ ျမဲၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွ “ဂတိနိဗဒၶ” ျဖစ္ျပီး အပါယ္မလားေတာ့ဘဲ ေကာင္းရာသုဂတိလားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၃။ ဧကံ သလာကဘတၱံ- တစ္ခုေသာ စာေရးတံဆြမ္းဝတ္လည္းေကာင္း၊ စာေရးတံဆြမ္းဝတ္ဆုိတာ အခုေခတ္လုိေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ မဟာဒုတ္ ဆြမ္းေက်ြးပြဲေတြ က်င္းပျပီး (၃)တတ္နုိင္သူက(၃)ပါး၊ (၅)ပါးတတ္နုိင္သူက(၅)ပါး၊ ပုဂၢိဳလ္ကုိ မငဲ့ကြက္ဘဲ မဲက်ရာသံဃာကုိ ဆြမ္းကပ္ၾကတာပါ။ ဒီသလာကဘတ္လုိ႔ဆုိတဲ့ စာေရးတံ ဆြမ္းဝတ္ကလည္း တစ္ခါတစ္ေလမွ ထကပ္တာမ်ဳိး မျဖစ္ေစရပါဘူး။ နိဗဒၶပုည ဆုိတဲ့ ပုဒ္ကုိေထာက္ဆျပီး ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္စဥ္(သုိ႔မဟုတ္) လစဥ္၊ လစဥ္ ကပ္ေနတဲ့ စာေရးတံဆြမ္းဝတ္ျဖစ္ရမယ္။ ဒါမွ အပါယ္တံခါးပိတ္တယ္ဆုိတာ ယုတၱိရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္စဥ္၊ လစဥ္ ကပ္ေနေတာ့ မကပ္ခင္ေရွ႕အဖုိ႔ လေပါင္းမ်ားစြာ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာက ပုဗၺေစတနာေတြ ျဖစ္ရတယ္။ ကပ္ျပီးေတာ့ ေနာက္ပုိင္းမွာလည္း ေနာက္ထပ္မကပ္ခင္ထိ အဖန္ဖန္ဝမ္းေျမာက္ေနတဲ့ အပရေစတနာေတြ၊ ကပ္ေနစဥ္အတြင္းမွာျဖစ္တဲ့ မုဥၥေစတနာေတြ၊ မဲခ် လွဴဒါန္းတာျဖစ္ခင္းေေၾကာင့္ ငါ့ကိုယ္ေတာ္ပဲ၊ သူ႔ကုိယ္ေတာ္ပဲ ဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သံေယာဇဥ္အစြဲအလမ္းေတြ ကင္းေနတယ္ဆုိရင္ပဲ သံဃိက စစ္စစ္ျဖစ္ေတာ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီသလာကဘတ္ဆုိတဲ့ စာေရးတံဆြမ္းဝတ္ေကာင္းမႈဟာ ဂတိနိဗဒၶ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသာတာပန္ေတြ သုဂတိျမဲသလုိ အပါယ္တံခါးပိတ္ျပီး သုဂတိျမဲေတာ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၄။ ဧကံ ပကၡိယဘတၱံ- တစ္ခုေသာ ပကၡဆြမ္းဝတ္လည္းေကာင္း၊ ပကၡဆြမ္းဝတ္ဆုိတာက လဆန္းပကၡမွာတစ္ၾကိမ္၊ လဆုတ္ပကၡမွာ တစ္ၾကိမ္၊ တစ္ပကၡမွာဆြမ္းတစ္ၾကိမ္၊ တစ္ပကၡမွာ ဆြမ္းတစ္ၾကိမ္ တစ္ၾကိမ္ကပ္တာကုိ ဆုိလုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တစ္လမွ ႏွစ္ၾကိမ္ေပါ့။ ဒီလုိမွမဟုတ္ဘဲ တစ္လမွာ ဆြမ္း(၁)အုပ္ ေက်ာင္းပုိ႔တာ၊ ဒါဟာလည္း နိဗဒၶပုညပါပဲ။ ဒီေကာင္းမႈကလည္း ေငြေၾကးနဲ႔တုိင္းတာရင္ မေျပာပေလာက္ကုန္က်ေပမယ့္ အက်ဳိးတရားကေတာ့ အင္မတန္ၾကီးမားပါတယ္။ သူလည္း အျမဲတန္း ဝတ္ထားျပီးေတာ့ လွဴဒါန္းေနမယ္ဆုိရင္ “ဂတိနိဗဒၶ” သုဂတိျမဲတဲ့ ေကာင္းမႈပါပဲ။ ၅။ ဧကံ ဝႆာဝါသိက- တစ္ခုေသာ ဝါဆုိသကၤန္းဝတ္လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္စဥ္၊ ႏွစ္စဥ္ ဝါဆုိေခတ္ေရာက္လာတဲ့အခါ ဝါဆုိသကၤန္း၊ လွဴဒါန္းေလ့ရွိတဲ့ ဝတ္တစ္ခုရွိေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ရမယ္တဲ့။ ဝါဆုိသကၤန္းတစ္စုံ တစ္ခါလွဴလုိက္ရုံနဲ႔ အပါယ္တံခါးပိတ္တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး၊ နိဗဒၶပုည ဆုိတဲ့ ပုဒ္ကုိေထာက္ဆျပီး အျမဲတန္း၊ ႏွစ္စဥ္ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ေကာင္းမႈျဖစ္ရမွာပါ။ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္စဥ္ လွဴဒါန္းတဲ့ ဝါဆုိသကၤန္းဝတ္ရွိေနတဲ့ ဒကာ ဒကာမမ်ားဟာ ဂတိနိဗဒၶ-ဂတိျမဲတယ္။ ေသာတာပႏ႖သဒိသာေမဝ-ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ အလားတူတယ္။ ဘယ္လုိတူသလဲဆုိေတာ့ ေသာတာပန္မ်ား အပါယ္တံခါးပိတ္ျပီး သုဂတိျမဲသလုိ ၊ဝါဆုိသကၤန္းဝတ္ရွိတဲ့ ဒကာ ဒကာမမ်ားဟာလည္း အပါယ္တံခါးပိတ္ျပီး သုဂတိျမဲတာခ်င္း တူတာပါ။ ၆။ ဧကာ ေပါကၡရဏီ- တစ္ခုေသာ ေရတြင္းေရကန္အလွဴလည္းေကာင္း တစ္ခုေသာ ေရတြင္းေရကန္အလွဴတဲ့၊ ေရတြင္းေရာက္နတစ္ခု တူးလွဴထားလုိက္ျပီဆုိရင္ “နိဗဒၶပုည” ဆုိတဲ့ အျမဲတမ္းေကာင္းမႈ ျဖစ္ေနေတာ့တာပါပဲ။ မိမိလွဴဒါန္းထားတဲ့ ေရတြင္းေရကန္မွာ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ ေသာက္ၾက၊ သုံးၾက၊ ခ်ဳိးၾက၊ ေလ်ွာ္ၾက ဖြပ္ၾက၊ လူပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ေသာက္ၾက သုံးၾက ခ်ဳိးၾက ေလ်ွာ္ၾကဖြပ္ၾက ၊ ေအာက္ထစ္ဆုံး တိရစၦာန္ေတြေတာင္ ဒီေရတြင္းေရကန္ ကုိ အမွီျပဳျပီး ေရနဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔ အသက္ရွင္ၾကရမယ္။ အဲဒီလုိ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွာ သြားလာေနၾကတဲ့ ရဟန္း ရွင္ လူ မည္သူမဆုိ မိမိလွဴဒါန္းထားတဲ့ ေရတြင္းေရကန္ကုိ အမွီျပဳေသာက္သုံးၾကတဲ့အတြက္ အလွဴရွင္မ်ားမွာ အျမဲတမ္း ကုသုိလ္ေတြ တုိးပြားေနရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဝနေရာပနသုတ္မွာ အလွဴရွင္မ်ား ေန႔ညမျပတ္ တရားေတြ တုိးပြားေနရလုိ႔ (သဂၢဂါမိ) နတ္ရြာလားေၾကာင္း ကုသုိလ္လုိ႔ ေဟာထားပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီသုတၱန္မွာေတာ့ (နိဗဒၶပုည) ျဖစ္လုိ႔ ဂတိနိဗဒၶ ျဖစ္ျပီး ေသာတာပန္မ်ားကဲ့သုိ႔ အပါယ္မလားဘဲ သုဂတိျမဲတယ္လုိ႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ ၇။ ဧေကာ အာဝါေသာ- တစ္ခုေသာ ေက်ာင္းအလွဴလည္းေကာင္း ေက်ာင္းအလွဴကေတာ့ အထူးကုိ ေျပာစရာမလုိေတာ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းထားျပီဆုိရင္ ထုိေက်ာင္းေပၚမွာ သီတင္းသုံးေနထုိင္ၾကတဲ့ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ား ပရိယတ္စာေပေတြ၊ သင္အံေလ့က်က္ေနၾကမယ္။ ပဋိပတ္လုိ႔ေခၚတဲ့ ကမၼ႒ာန္းတရားေတြ က်င့္ၾကံၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္ေနၾကမယ္။ ဒီေတာ့ ဒီေက်ာင္းၾကီးဟာ သာသနာေတာ္မွာ အလြန္အက်ဳိးမ်ား ေနေလေတာ့ ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းဒကာမေတြဟာ ဒါေလးကုိ အာရုံျပဳျပီး ကုသုိလ္တရား အလြန္ပဲ တုိးပြားရပါတယ္။ ဝိဟာရ ဒါနံ သံဃႆ၊ အဂၢံ ဗုေဒၶေန ဝဏၰိတံ။ ေက်ာင္းအလွဴဒါနကုိ ျမတ္၏ဟူ၍ အဆူဆူေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တုိ႔သည္ ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းအလွဴဆုိတာလည္း နိဗဒၶပုည အျမဲတမ္း ေကာင္းမႈျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လွဴဒါန္းၾကတဲ့ ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းအမ ေတြမွာလည္း ေသာတာပန္မ်ား အပါယ္မလားသလုိ ေသာတာပန္နဲ႔ အလားတူျပီး အပါယ္တံခါးပိတ္ သုဂတိျမဲေတာ့တာပါပဲ။ နိဗဒၶပုည လုိ႔ေခၚတဲ့ ေကာင္းမႈ (၇)မ်ဳိးထဲက တစ္ခုခုကုိ အျမဲတမ္း ဝတ္ထားျပီး ျပဳလုပ္မယ္ဆုိရင္ ေတသမၸိ ဂတိ နိဗဒၶါ- လားရမည့္ ဂတိသည္လည္း ျမဲတယ္။ ေသာတာပႏ႖ာ သဒိသာေမဝ- ေသာတာပန္မ်ား အပါယ္ေလးပါးမရေတာ့ဘူး။ လူနတ္ဆုိတဲ့ သုဂတိျမဲတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေသာတာပန္မ်ား အပါယ္မလားဘဲ သုဂတိျမဲသလဲဆုိေတာ့ ေသာတာပန္အဆင့္ေရာက္သြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ သူ႔အသက္ကုိသတ္ျခင္းစတဲ့ ငါးပါးေသာအမႈတုိ႔ကုိ အသက္သာ အေသခံမယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မျပဳေတာ့ဘူး။ မလြန္က်ဴးေတာ့ဘူး၊ ငါးပါးသီလလုံတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အပါယ္မလားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ထုိေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ အလားတူပါတယ္။ သတိထားစရာတစ္ခုေတာ့ ထုိ(၇)မ်ဳိးထဲက တစ္ခုခုကုိ အျမဲတမ္းဝတ္ထားျပီးျပဳလုပ္ တဲ့ေကာင္းမႈေတြရွိေနေပမယ့္ သီလေတာ့ လုံရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သီလမလုံရင္ေတာ့ ဂတိျမဲမယ္လုိ႔ အာမခံခ်က္ မရပါ။ ေကာသလမင္းၾကီးရဲ႕ မလႅိကာမိဖုရားၾကီး အသဒိသဒါန အလွဴၾကီးျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားတစ္ဆူမွ တစ္ဦးပဲရွိတာပါ။ ဒါေပမယ့္ေသေတာ့ ငရဲကုိ (၇)ရက္ က်သြားေသးတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သူဟာ မသူေတာ္အမႈတစ္ခု ျပဳထားတာရွိပါတယ္။ အဲဒါကုိ ဘုရင္ၾကီး မသိေအာင္ လိမ္ေျပာထားပါတယ္။ မုသာဝါဒကံကုိ က်ဴးလြန္းထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဝိစိငရဲကုိ (၇)ရက္ က်သြားရတာပါ။ အသဒိသဒါနအလွဴၾကီးမကယ္နုိင္ခဲ့ဘူး။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆုိခဲ့ျပီးတဲ့ ကုသိုလ္ဝတ္ေတြရွိရမည့္အျပင္ ငါးပါးသီလေတာ့ လုံၾကပါေစ။ ဒါမွသာလွ်င္ ေသာတာပန္နဲ႔ အလားတူျပီး ဂတိျမဲမွာျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ အသိေပးလုိက္ရပါသည္။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာျပီး လုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုံးတစ္ဝတည္းျပည့္ဝၾကပါေစ။ အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလနၵာတကၠသိုလ္)