တကယ့္အျဖစ္အပ်က္

တကယ့္အျဖစ္အပ်က္
-------------------------------
အစကေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲကို အိမ္ငွားအျဖစ္ ေျပာင္းလာတယ္။ ေက်ာင္းစိမ္းဝတ္ကေလး ၂ ေယာက္ေလာက္လည္းပါတယ္။

သူမ်ားအိမ္ေဘး အဖီေလးခ်ၿပီးေန။
ဝိုင္းထဲ တဲထိုးေန။ တစ္လ ၂ ေသာင္း။
လင္ေရာမယားပါ ၾကံဳရာက်ဘမ္းလုပ္။ အိမ္ၾကက္ေမြး။ ေရာင္း။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ႏွစ္ျပည့္။

ဒါေပမယ့္ အလကားေနတာ မဟုတ္ဖူး။ စံမံကိန္းနဲ႔။
အဲဒီတစ္ႏွစ္အတြင္း အပိုင္းထဲမွာရွိတဲ့ ေျမကြက္အလြတ္ေတြကို လိုက္ၾကည့္ၿပီးသား။

ဒီအကြက္က ပိုင္ရွင္ ဘယ္သူ။ ဘယ္မွာေန။ ဒီအကြက္က တစ္ႏွစ္အတြင္းပိုင္ရွင္ လည္းမလာ။ ဘယ္သူမွ လာမၾကည့္။ မွတ္ထားတယ္။ အေရးႀကီး နံပါတ္ တစ္။ ဒါက ေယာက္က်ားျဖစ္သူ လုပ္ေနတဲ့ Master Plan.

သူ႔မိန္းမက လည္း ေခသူမဟုတ္။ ရပ္ကြက္လူႀကီး အိမ္ အဝင္ထြက္လုပ္ၿပီးေနၿပီ။ ဝါဝင္ ဝါထြက္ နဲ႔ အခါႀကီးရက္ႀကီးေတြမွာ ကိတ္မုန႔္တစ္လံုးနနဲ႔ ကန္ေတာ့ၿပီးသား။ ရပ္ကြက္လူႀကီး မရွိတဲ့ေနရာဆို နီးစပ္ရာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေက်ာင္းထိုင္။ Public Relation လုပ္တတ္တယ္ေပါ့။

ေက်ာင္းစိမ္းဝတ္ ကေလးေတြက သနားစရာ။ လင္ေရာမယားပါ ဖင္ေပါ့ေတာ့ လက္တိုလက္ေတာင္း ခိုင္းလို႔ေကာင္း။ တစ္ခါ တစ္ခါ ဟင္းခြက္ေလးေတြေတာင္ပါ။

ကဲ စီမံကိန္းစမယ္။ ဒီအကြက္က ပိုင္ရွင္မလာတာ ႏွစ္ေပါက္ေနၿပီ။ က်ေနာ္ က်မတို႔ တဲထိုးေနမယ္။ ရပ္ကြက္လူႀကီးကို တစ္လ ၁ ေသာင္း မပ်က္မကြက္ ကန္ေတာ့မယ္။ က်မတို႔ကို ကူညီပါ ခင္ဗ် / ရွင့္။

ရပ္ကြက္လူႀကီးဆိုသူကလည္း .. ရတယ္။ မင္းတို႔ ကန္ေတာ့တာ ေက်းဇူးတင္တယ္။ မင္းတို႔ ေက်းဇူးသိတတ္တယ္။ ဘာမွ မျဖစ္ဖူး။ ဝင္သာေန။
ပိုင္ရွင္ဆိုသူေတြ ဘယ္နား ေသ ေနမွန္း မသိ။
ပိုင္ရွင္လာလည္း ညႈိတာေပါ့။ Done Deal.

တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ၄-၅ ႏွစ္ၾကာတဲ့ အထိ ေျမရွင္က မလာ။
ဒီေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက လူေတြေကာင္းမႈနဲ႔ အိမ္ေထာင္စုဇယားေလးလုပ္။ ကဲ ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ။

ဒီႏွစ္ပိုင္း ေရာက္ေတာ့ ပစ္မွတ္ (Target ) ေျပာင္းလာတယ္။ ပိုင္ရွင္ ရွိတဲ့ အကြက္ကို ပို သေဘာက်လာတယ္။ တဲကို ၃ ရက္အတြင္ ၿပီးေအာင္ ေဆာက္တတ္လာတယ္။ တစ္မိသားစုတည္း မဟုတ္ေတာ့။ ၂ စု ၃ စု နဲ႔ ေပါင္းလုပ္တယ္။

ဆင္ထားတဲ့ အကြက္ထဲ ဝင္လာပါၿပီ။ ပိုင္ရွင္က တအံတၾအ နဲ႔လာၾကည့္။ ဒါ က်ဳပ္အကြက္။ ဒီမွာ ဂရမ္။ ဒီမွာ ခ်လန္။

ဟုတ္ကဲ့ ေျပာင္းေပးပါ့မယ္။ ကေလးေတြ စာေမးပြဲၿပီးတဲ့အထိ ေနပါရေစ။ မိုးကုန္တဲ့အထိ ေနပါရေစ။ မ်က္ရည္ခံထိုး။

ရပ္ကြက္လူႀကီးကလည္း.. သူတို႔ေလးေတြ သနားပါတယ္ဗ်ာ ။ ေရာက္စကတည္းက က်ေနာ္လည္းေျပာတယ္ ေနလို႔မရဘူးလို႔။ ဇာတ္တိုက္ၿပီးသား။ နိဂံုးခ်ဳပ္ေတာ့ က်ဴးေက်ာ္ ၅ သိန္း။ ရပ္ကြက္လူႀကီး ၃ သိန္း။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ဒီလို။ ပိုင္ရွင္ ေရာက္လာ။ ျပဴးတူး ျပာတာ။ ဒါက်ဳပ္ အကြက္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ခ်က္ခ်င္းထြက္။ ရဲတိုင္လိုက္မယ္။ ဘာမွတ္လဲ။

ဒါမ်ိဳးဆို ပိုႀကိဳက္တယ္။

တိုင္ခ်င္တဲ့ေနရာတိုင္။ ဒါက်မတို႔ ေျမေနရာ ။ ေနလာတာ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ ၁၀ ႏွစ္တြင္း။
ဖယ္မေပးႏိုင္ဘူး။ မိသားစု ၃-၄ စုေလာက္ ဝိုင္းလာ။ ထမီေတြ ရွင္လွ်ားဝတ္။ စကားေတြမ်ား။

ဒါ႐ိုက္တာ ရပ္ကြက္လူႀကီးက သူ႔ ဟြာေဟြ႕ ဖုန္းေလးနဲ႔ ဓာတ္ပံုေတြ တျဖတ္ျဖတ္႐ိုက္။ မွတ္တန္းတင္။ ဇာတ္နာေအာင္ ဇာတ္ၫႊန္းျပင္။ အဆင္သင့္ထား။

ဇာတ္သိမ္းေတာ့။ ရဲ ၅ သိန္း။ ရပ္ကြက္လူႀကီးမ်ား အဖြဲ႕ ၅ သိန္း။ က်ဴးေက်ာ္ ၁၀ သိန္း။

ေငြရလာေတာ့ တ႐ုတ္ ဆိုင္ကယ္ေလးဝယ္။ အပိုင္းေတြထဲ ရပ္ကြက္ေတြထဲ ေျမကြက္ေတြလိုက္ၾကည့္။
ဆက္မယ္ ဆို ဆက္ေရးလို႔ ရေသးတယ္။

ေဇမ်ိဳးလင္း