၂၀၀၆ ဇူလိုင္ ၅ ရက္က အိႏိၵယႏိုင္ငံ နာလန္ဒါၿမိဳ႕ရွိ နာလန္ဒါ တကၠသိုလ္ အပ်က္အစီးမ်ား အၾကား ေတြ႕ရေသာ ခရီးသြားမ်ား (Photo: AP)
ကုလသမဂၢ၏
ယဥ္ေက်းမႈဆုိင္ရာ ေအဂ်င္စီျဖစ္ေသာ ယူနက္စကိုက အီရန္၊ အိႏိၵယ၊ တ႐ုတ္ႏွင့္
မိုက္ခ႐ိုနီးရွားတုိ႔ရွိ ေနရာေလးခုကို ကမၻာ႔အေမြအႏွစ္ ထိန္းသိမ္းေရး
စာရင္းထဲသုိ႔ ဇူလိုင္ ၁၅ ရက္တြင္ အသစ္ထည့္သြင္း လိုက္သည္။
ယူနက္စကိုက အသစ္ ထည့္သြင္းလိုက္ေသာ ေနရာမ်ားထဲတြင္ အီရန္ႏိုင္ငံ ခနက္ ေရေပးေ၀ေရး စနစ္မ်ား၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ဆူေအာ့က်န္ဟြာရွန္ ေက်ာက္တုံး အႏုပညာ ယဥ္ေက်းမႈ ႐ႈခင္းႏွင့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ နာလန္ဒါ မဟာ၀ီဟာရ ေရွးေဟာင္းေနရာတို႔ ပါ၀င္သည္။
နာလန္ဒါသည္ ငါးရာစု အေစာပိုင္းက ထူေထာင္ခဲ့ေသာ ဗုဒၶဘာသာ တကၠသိုလ္ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ၁၁၉၃ ခုႏွစ္တြင္ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ သိမ္းပိုက္သူမ်ားက မီး႐ိႈ႕ ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ ယင္းသည္ အိႏိၵယႏုိင္ငံ၏ ပထမဆံုး လူေနတကၠသိုလ္ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး တ႐ုတ္၊ ပါရွားႏွင့္ တူရကီႏုိင္ငံတုိ႔ အထိ ေ၀းလံေသာ ေဒသမ်ားမွ ပညာ သင္ၾကားလိုသူမ်ားကို ဆဲြေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယင္းတကၠသိုလ္သည္ ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္ၾကားခ်ိန္၌ ေက်ာင္းသားႏွင့္ ဆရာ ၁၀,၀၀၀ ကို ေနရာထုိင္ခင္း ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ အေရွ႕အာရွ ထိပ္သီး ေဆြးေႏြးပြဲမွ စီမံခ်က္ကို ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံအျဖစ္ ရယူကာ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးေဟာင္း ေဂ်ာ့ယိုးက သံတမန္ေရးဆုိင္ရာ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မႈမ်ားကို ဦးေဆာင္ၿပီး မၾကာေသးမီႏွစ္မ်ား အတြင္း အဆုိပါ တကၠသိုလ္ကို ျပန္လည္ အသက္သြင္းရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။
၂၀၁၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ အဆိုပါ တကၠသိုလ္ကို အိႏိၵယ၊ ဘူတန္ႏွင့္ ဂ်ပန္တို႔မွ ေက်ာင္းသား ၁၅ ဦးျဖင့္ စတင္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ သမုိင္းဆုိင္ရာ ေလ့လာမႈဌာနႏွင့္ ေဂဟေဗဒႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းမႈဆုိင္ရာ ေလ့လာမႈ ဌာနတုိ႔အား ရာဂါၿမိဳ႕ရွိ ယာယီ ေက်ာင္း၀င္း တစ္ခုအတြင္း ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး ဆရာ ၁၁ ဦး ရွိသည္။
ယူနက္စကိုက အသစ္ ထည့္သြင္းလိုက္ေသာ ေနရာမ်ားထဲတြင္ အီရန္ႏိုင္ငံ ခနက္ ေရေပးေ၀ေရး စနစ္မ်ား၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ဆူေအာ့က်န္ဟြာရွန္ ေက်ာက္တုံး အႏုပညာ ယဥ္ေက်းမႈ ႐ႈခင္းႏွင့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ နာလန္ဒါ မဟာ၀ီဟာရ ေရွးေဟာင္းေနရာတို႔ ပါ၀င္သည္။
နာလန္ဒါသည္ ငါးရာစု အေစာပိုင္းက ထူေထာင္ခဲ့ေသာ ဗုဒၶဘာသာ တကၠသိုလ္ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ၁၁၉၃ ခုႏွစ္တြင္ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ သိမ္းပိုက္သူမ်ားက မီး႐ိႈ႕ ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ ယင္းသည္ အိႏိၵယႏုိင္ငံ၏ ပထမဆံုး လူေနတကၠသိုလ္ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး တ႐ုတ္၊ ပါရွားႏွင့္ တူရကီႏုိင္ငံတုိ႔ အထိ ေ၀းလံေသာ ေဒသမ်ားမွ ပညာ သင္ၾကားလိုသူမ်ားကို ဆဲြေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယင္းတကၠသိုလ္သည္ ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္ၾကားခ်ိန္၌ ေက်ာင္းသားႏွင့္ ဆရာ ၁၀,၀၀၀ ကို ေနရာထုိင္ခင္း ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ အေရွ႕အာရွ ထိပ္သီး ေဆြးေႏြးပြဲမွ စီမံခ်က္ကို ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံအျဖစ္ ရယူကာ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးေဟာင္း ေဂ်ာ့ယိုးက သံတမန္ေရးဆုိင္ရာ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မႈမ်ားကို ဦးေဆာင္ၿပီး မၾကာေသးမီႏွစ္မ်ား အတြင္း အဆုိပါ တကၠသိုလ္ကို ျပန္လည္ အသက္သြင္းရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။
၂၀၁၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ အဆိုပါ တကၠသိုလ္ကို အိႏိၵယ၊ ဘူတန္ႏွင့္ ဂ်ပန္တို႔မွ ေက်ာင္းသား ၁၅ ဦးျဖင့္ စတင္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ သမုိင္းဆုိင္ရာ ေလ့လာမႈဌာနႏွင့္ ေဂဟေဗဒႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းမႈဆုိင္ရာ ေလ့လာမႈ ဌာနတုိ႔အား ရာဂါၿမိဳ႕ရွိ ယာယီ ေက်ာင္း၀င္း တစ္ခုအတြင္း ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး ဆရာ ၁၁ ဦး ရွိသည္။
Writer:
Ref: AFP
No comments:
Post a Comment