သြားတဲ့ ခရီးစဥ္က ပုဂံ ေညာင္ဦး အပူပိုင္းေဒသ။ အစ ထဲက ယဥ္သကိုဆိုသလို ည ၇ နာရီ အသင့္ျပင္ထားပါ ကားလာႀကိဳမယ္ဆိုလို႔ ေစာင့္ေနတယ္။ လာမႀကိဳ ျဖစ္ဘူး။ ကားငွားလာခဲ့ပါ။ ကားခ ေပးပါ့မယ္ဆိုလို႔ တူေလး တို႔ ဇနီးေမာင္နွံ ကို ကားနဲ႔လိုက္ပို႔ ခိုင္းရပါတယ္။ ေတာင္ဥကၠာလာ ကို သြားစီးရပါတယ္။ ၇ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ကားဂိတ္ကို ေရာက္ပါတယ္။ ၈ နာရီ ခြဲ ေလာက္မွ ကားေပၚတက္ရပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္တို႔ကိုေတာ့ လာမႀကိဳတဲ့ကားက တစ္ျခားခရီးသည္ေတြ ပါတ္ၿပီးႀကိဳေနတာနဲ႔ ည ၁၁ နာရီ ေက်ာ္တဲ့ အထိ ရန္ကုန္ထဲက မထြက္ရေသးပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႔ ထြက္လာလိုက္တာ Air Con ကားႀကီးေပၚမွာ ယပ္ေတာင္ေလးေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္နဲ႔ေပါ့။ အလယ္ခုံ လူမတင္ဘူး ဆိုတဲ့ ကား က အလယ္တန္းမွာလည္း လူ အျပည့္နဲ႔ေပါ့။ ဒီလိုနဲ ့ ေမာင္းလာလိုက္တာ ပုလဲ ကို ေရာက္ေတာ့ ဆီဆိုင္မွာ ဆီဝင္ျဖည့္ပါတယ္။ ဆီျဖည့္ေနတုန္း ကားေပၚက Guide လို႔ ေခၚရမလားေတာ့ မသိဘူး ကားစ ေမာင္းထဲက ဘာမွ ေၾကျငာ နႈတ္ခြန္းဆက္ျခင္း မရွိ တဲ့ ေကာင္ေလးကို ညီေလး မင္း ဒီကားက Guide လား ေမးၿပီးေတာ့ Air Con မေအးတဲ့ အေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ ၊ Driver ေရာ Guid ေကာင္ေလးကပါ Air Con က ေအးပါတယ္။ မတင္ ရေသးလို႔ပါ ၂ ဆင့္ဘဲ တင္ရေသးတယ္ ေနာက္ ၃ ဆင့္က်န္ေသးတယ္။ ဒီမွာတင္လိုက္ရင္ ဖုန္ေတြ ကားထဲ ဝင္လာမွာစိုးလို႔တဲ့။ က်ြန္ေတာ္လည္း ျပန္ေမးလိုက္ပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာေတာင္ ဖုန္ ဝင္မွာစိုးလို႔ Air Con တင္လို႔ မရရင္ နယ္မွာ အညာမွာဆို ဘယ္လို လုပ္မလည္းလို႔ ျပန္ေမးေတာ့ သူတို႔ နင္သြားပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ စကား အေျခအတင္ေျပာရင္း ကား Change ေပးဖို႔ ေျပာေတာ့ ။ ၃၉ မိုင္ ေရာက္ရင္ အဆင္ေျပေအာင္ Change ေပးပါမယ္ ဆိုလို ကားေပၚျပန္တက္ၿပီး ဆက္လိုက္လာပါတယ္။ သူတို႔ ေျပာတဲ့ ေနာက္ ၃ ဆင့္ က်န္ေသးတယ္ တင္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ Air Con ကားႀကီးထဲ မွာ သားငယ္ ေရာ သမီးႀကီးပါ အိုက္လို႔ မေနေတာ့ပါဘူး။ ေခ်ြးေတြ တ႐ႊဲရႊဲ နဲ႔။ တစ္ျခား ခရီးသည္ေတြလည္း ယပ္ေတာင္ေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ပြစိပြစိနဲ႔ ေပါ့။ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ အားနာမႈ သည္းခံမႈတို႔ကို အခြင့္ အေရးယူၿပီး ေစာ္ကားတဲ့ ဒို႔ မိတ္ေဆြ ခရီးသြား လုပ္ငန္းပါ။
ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ေျပာတဲ့ ၃၉ မိုင္ဆိုတာ ကို ေရာက္လာပါတယ္။ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ အေပါ့အပါးသြား ခဏ နားေပါ့။ ကား Change ေပးမယ့္ အေၾကာင္း မေမးမျခင္း မေျပာပါဘူး။ ေမးေတာ့မွ ၃၉ မိုင္မွာ ကားေတြ မရွိေတာ့လို႔ ေ႐ႊစက္ေတာ္ထိ လိုက္ခဲ့ပါ ေ႐ႊစက္ေတာ္ေရာက္ရင္ အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးပါ့မယ္တဲ့။ ပုလဲမွာထဲက လွည့္ျပန္ဖို႔ ၃၉ မိုင္ေရာက္ရင္ အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးပါ့မယ္ဆိုလို႔ လိုက္လာတာ။ ခု ၃၉ မိုင္ေရာက္ေတာ့လည္း အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္မေပးနွိုင္ဘဲ ေ႐ႊစက္ေတာ္ထိေတာင္ ဆက္ၿပီးလိုက္ခဲ့ရဦးမတဲ့။ ေ႐ႊစက္ေတာ္ထိ လိုက္ရေအာင္ မင္းတို႔ Air Con က ေအးမွ မေအးဘဲနဲ႔ ။ထပ္တင္လို႔ မရဘူး။ ဘယ္လိုလုပ္မလည္း ေမးေတာ့ Gate က တာဝန္ရွိသူရဲ႕ သမီးဆိုလား ကားေပၚပါလာတယ္။ သူ က ကားက Air Con မေအးရင္ ျပဴတင္းေပါက္ေတြ ဖြင့္ေမာင္းေပးမယ္ဆိုဘဲ။ အညာ ေနြပူပူ ဖုန္ထူထူ နဲ႔ အနားယူ အပန္းေျဖဖို႔ သြားပါတယ္ဆိုမွ ကားေပၚလာၿပီး ဒုကၡ ခံေနရသလိုျဖစ္ေနၿပီ။ လက္မွတ္ လာေရာင္းသြားတဲ့ ရန္ကုန္က တာဝန္ရွိသူႀကီးဆီ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့လည္း ကားေပၚက တာဝန္ရွိသူနဲ႔ဘဲ ရွင္းပါ ဆိုၿပီး ေဘာ္လီေဘာ ပုတ္ျပန္ေရာ။ ဒီလိုဆို မလိုက္ေတာ့ဘူး ေငြျပန္အမ္းေပးပါ ဆိုေတာ့လည္း မအမ္းနိႈင္ဘူး။ ေရႊစက္ေတာ္ထိ လိုက္ခဲ့ပါ အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးပါမယ္ဘဲ တြင္တြင္ေျပာေနတယ္ ကား Change ေပးမွာလားဆိုေတာ့မေျပာနွိုင္ဘူး။ ကားေပၚမွာ တာဝန္ရွိသူ ပါလာရဲ႕သားနဲ႔ လာမေျပာဘဲ တခ်ိန္လုံး Guide နဲ႔ဘဲေျပာေနရတယ္။ စိတ္ မရွည္ေတာ့တာရယ္။ တစ္ျခား ခရီးသည္ေတြကို အားနာလာတာရယ္ေၾကာင့္။ ကဲ ပိုက္ဆံ ျပန္မေပးနိႈင္ဘူးဆိုလည္း မေပးနဲ႔ေတာ့ ရတယ္ ဆက္ေတာ့ ဒုကၡ ခံၿပီး မလိုက္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး တူေလးနဲ႔ တူမေလးကို အိမ္က ကားယူလာဖို႔ လွမ္းေခၚၿပီး ကိုယ့္ကားနဲ႔ကိုယ္ဘဲ ေရး-ထားဝယ္ ဘက္ကို ခရီးဆက္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ ပိုက္ဆံ ၆ သိန္းေက်ာ္ ဆုံးၿပီး သင္ခန္းစာ တစ္ခုေတာ့ ရခဲ့ပါတယ္။ တာဝန္ယူမႈ တာဝန္ခံမႈ မရွိတဲ့ ခရီးသြား ဝန္ေဆာင္မွဴု လုပ္ငန္းမ်ား ရဲ႕ ေဘးနဲ႔ ေဝးကြာၾကပါေစ။
Ko Thet Tin (facebook)
No comments:
Post a Comment