အၿမီးအေမာက္မက ေတာင္ပံနဲ႔ ေျခေထာက္ပါလဲြေနၾကၿပီ

အၿမီးအေမာက္မက ေတာင္ပံနဲ႔ ေျခေထာက္ပါလဲြေနၾကၿပီ
------ ------ ------ ------ ------
ေလာကႀကီး အျမီးအေမာက္မတည့္တာေတြက အမ်ားသားကလား။ တာေမြေက်ာက္ေျမာင္းဘက္ေရာက္တဲ့အခါ ဆိုင္းဘုတ္တခု သတိထားမိတယ္။ ျဖတ္ သြားျဖတ္လာမ်ားလို႔ေပါ့ေလ။ ေက်ာက္ေျမာင္းေဈးမွတ္တိုင္နဲ႔ တာေမြေဈးမွတ္တိုင္ၾကားမွာ ေက်ာက္ေျမာင္းေဈး ဘက္ကသြားရင္ က်ားကြက္သစ္လမ္းထိပ္မေရာက္ခင္ေလးမွာ ဆိုင္းဘုတ္က အေပၚထပ္ကတခု၊ ေအာက္ ထပ္ကတခု ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေျမညီထပ္ အေပၚပိုင္းနဲ႔ ပထမထပ္၀ရန္တာ ေအာက္ေျခ ဆိုေတာ့ တဆက္တစပ္တည္းျဖစ္ေနတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ပထမထပ္ ၀ရန္တာေအာက္ေျခက ဆိုင္းဘုတ္ေပၚမွာ ကလ်ာဏဆိုတဲ့ စကားလံုးႀကီး အႀကီးႀကီးေရးထားတယ္။ ေျမညီထပ္အေပၚပိုင္းမွာက် အ၀ါနဲ႔အနက္ၾကား အမိုး ခံုးေလးေပၚမွာ Grand Royal တဲ့၊ ကလ်ာဏ Grand Royal ေပါ့ေနာ္၊ ေမာင္မွန္ မ်က္လံုးျပဴး ရပါတယ္။ ဗုဒၶ ဘာသာကလ်ာဏယု၀အသင္းတို႔၊ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္တို႔သာ ၾကားဖူးပါတယ္၊ ဘယ့္ႏွယ္ ကလ်ာဏ Grand Royal ရယ္လို႔ ခက္လိုက္ပံုမ်ား၊ စာဖတ္ပရိသတ္ၾကီးလည္း အဲဒီအနားေရာက္ရင္ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ အေသအခ်ာ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ (ကဗ်ာဆရာႀကီး ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ကဗ်ာထဲ ထည့္ေရးဖူးတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ေဒၚက်င္ပု မွာရွာမယ္ဆိုတဲ့ ေဒၚက်င္ပု အရက္ဆိုင္နားမွာပါ။) ကလ်ာဏ Grand Royal ဆိုင္ဟုတ္မဟုတ္ကိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္၀င္ေရာက္ အားေပးျခင္းျဖင့္သာ သိႏိုင္မွာပါခင္ဗ်ာ။

အျမီးအေမာက္မတည့္ပံု ေနာက္တမို်းကလည္း စိတ္မေကာင္းစရာ၊ မဂၤလာေဈးၾကီးကို ကိုေရႊမီးက ဒုတိယမၸိ ေျခဦးလွည့္ခဲ့ေလေတာ့ ရိွသမွ် အလံုးစံုကုန္ၾကျပန္ပါေရာ။ အခိ်န္မေတာ္ ဂေဟေဆာ္ရာကေန စျဖစ္တယ္ဆိုပဲ။ မဂၤလာေဈးလွ်ပ္စစ္တာ၀န္ခံနဲ႔ ဂေဟေဆာ္သမားေတြကို ဖမ္းဆီးတရားစဲြပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္ သာယာေရးေကာ္မတီ၀င္ ဦးခင္လိႈင္(ေဇာတိက)ကေတာ့ တကယ္တာ၀န္အရိွဆံုးဟာ ျမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္ (ေဈးမ်ားဌာန)ပဲလို႔ ေျပာၾကားသြားပါတယ္။ ေဈးထဲမွာ တပ္ဆင္ထားတဲ့ အလိုအေလ်ာက္ မီးသတ္ ကိရိယာကလည္း အစစ္မဟုတ္ဘူးလို႔ မီးသတ္ဦးစီးဌာနက ေျပာပါတယ္။ ထားပါေတာ့၊ ေမာင္မွန္ အဓိကေျပာခ်င္တာ အဲဒါမဟုတ္ဘူး။ တခုခုျဖစ္ရင္ ကိုယ္မဟုတ္တဲ့တရားခံရွာျပရတဲ့ကိစၥဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ရိုးလွပါျပီ။

မၾကာခင္ တေန႔သား မီးေလာင္ၿပီးစ ေဈးႀကီးနားက ေမာင္မွန္ျဖတ္သြားေတာ့ လူအေတာ္စည္ကား ေနတာေတြ႕ရတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္ ရဲလံုျခံဳေရးေတြကိုေတြ႕ရျပီး ေဈးထဲက အသံခဲ်႕စက္နဲ႔ေအာ္ေနသံလည္း ၾကားရတယ္။ ဆိုင္ခန္းနံပါတ္တခုခ်င္းေအာ္ေပးၿပီး တဆိုင္ကိုတေယာက္ ပဲ၀င္ၾကပါတဲ့။ မီးေလာင္ထားတဲ့ေဈး ထဲကို အခုမွ အခန္းရွင္ေတြကို ေပး၀င္ ေနတာပဲလို႔ ေမာင္မွန္သေဘာေပါက္သြားတယ္။ စည္ကား ေနတဲ့လူအုပ္ၾကီးကို ေမာင္မွန္ ေလ့လာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆိုင္ပိုင္ရွင္လို႔ ယူဆႏိုင္တဲ့ သားသားနားနား ေတာက္ ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္ ၀တ္စားထားတာ အမ်ားစုက တရုတ္နဲ႔ကုလားခ်ည္းပဲ။ သူတို႔ခ်င္းလည္း သိန္းရာခီ်တဲ့ ေဘာဂေဗဒစကားေတြ မိုးမႊန္ေအာင္ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၾကလို႔ေပါ့။ ဗမာေတြလည္း မေတြ႕ဘူးမဟုတ္။ ေတြ႕ပါတယ္။ အေပၚပိုင္းဗလာက်င္း (ဒါမွမဟုတ္) စြပ္က်ယ္နဲ႔ ေအာက္ပိုင္းေဘာင္းဘီတိုနဲ႔ အထမ္းသမားေတြေလ။ သူတို႔လည္း မ်ားပါတယ္။ (မီးထဲမပါတဲ့အခန္းေတြက ပစၥည္းေတြကို သက္ဆိုင္ရာက ယူခြင့္ျပဳလို႔ေခၚထားဟန္ တူပါတယ္။)

ေမာင္မွန္လည္း ဒီေဈးရဲ႕ပိုင္ရွင္အစစ္ေတြကို မီးေဘးသင့္မွေတြ႕ဖူးေတာ့တာ။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ကေတာ့ ဒီေဈးထဲ တခါမွမ၀င္ဖူးပါဘူး။ ေမာင္မွန္တို႔ အမ်ဳိးသားစီးပြားေရး ဖံြျဖိဳးတိုးတက္ေနပံုကို ေဈးမီးေလာင္မွသာ အထင္အရွား ေတြ႕ရေတာ့တာပါ ခင္ဗ်ာ။ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြား တည္ေဆာက္ဖို႔ တ႐ုတ္၊ ကုလားဆိုင္ခန္းေတြ ၀င္လုစို႔လို႔ ေမာင္မွန္လံႈ႔ေဆာ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လူမ်ဳိးေရးခဲြျခားဆက္ဆံဖို႔ ေဆာ္ၾသေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္ေတာ္၀င္သီခ်င္းထဲကလို ျဖစ္ဟဲ့ဆိုျဖစ္ရမယ္တဲ့။ တက္ေခတ္လူမ်ား အားအင္ေတာင့္တင္းေစဆိုျပီး ဗမာျပည္သည္ တို႔ျပည္ျဖစ္ရေလေအာင္ ကိုယ့္အမ်ဳိးသားမ်ားကို ၾကိဳးစားဖို႔ တိုက္တြန္းျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။
ေနာက္ၾကားရျပန္တဲ့ အၿမီးအေမာက္မတည့္မႈက လက္ပံေတာင္း ၀မ္ေပါင္က ခင္ဗ်။ ၀မ္ေပါင္ ကုမၸဏီ အလုပ္ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးက ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး၀န္ထမ္းတေယာက္ကို အလုပ္မဆင္းလို႔ဆိုၿပီး အလုပ္ခြင္ထဲမွာ သံုးရက္ဆက္တိုက္ မတ္တတ္ရပ္ျပစ္ဒဏ္ေပးသတဲ့။ (ေမာင္မွန္တို႔ ငယ္ငယ္က စာသင္ခန္းထဲမွာ မတ္တတ္ရပ္ ျပစ္ဒဏ္ေပးခံရတာထက္ အမ်ားႀကီးဆိုးတာေပါ့။)

တခါ ၿမိတ္ျမိဳ႕မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံသားႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးက ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးအလုပ္သမားတဦးကို ပါးရိုက္မႈက်ဴးလြန္ ျပန္တယ္။ အလုပ္သမ ေျပာတာက ''အလုပ္ခိ်န္မွာ ဧည့္သည္လာလို႔ စကားခဏေျပာတယ္။ ဒါကို ႀကီးၾကပ္ေရး မွဴးက ဓာတ္ပံုရိုက္တယ္။ တခါတရံဧည့္သည္လာရင္ ခဏတာ လက္ခံစကားေျပာရတာပဲ။ ဘာေၾကာင့္ ကြ်န္မ ကိုမွေရြးၿပီး ဓာတ္ပံုလိုက္ရိုက္ရတာလဲလို႔ ေမးတာကို သူက ကြ်န္မကို လူေတြေရွ႕မွာ ပါးရိုက္လိုက္ပါတယ္''တဲ့။
ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ေနၾကတာပဲ။ သူႏိုင္ငံသားက ကိုယ့္ေျမ ကိုယ့္ေရကိုလာၿပီး ကိုယ့္လူမ်ဳိးကို ေဆာ္ပေလာ္ တီးတာ ကြ်န္သေပါက္ဘ၀ကို မွန္းဆလြမ္းတစရာပါ။ ကိုေရႊ၀မ္ေပါင္က အဂၤလိပ္နဲ႔ဆင္တယ္။ သူတပါးကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္က်ဴးလြန္ဖို႔ မၾကိဳးစားဘူး။ ပညာသားပါတယ္၊ လိမၼာပါးနပ္တယ္၊ ဆရာႀကီးက်တယ္။ လက္ဖ်ားနဲ႔တို႔စရာမလိုဘဲ တဖက္သားကို ပညာရိွႏိွပ္စက္နည္းနဲ႔ ပညာေပးတတ္တယ္။ ကိုေရႊထိုင္းကေတာ့ နီပြန္မာစတာေတြကို ေအာက္ေမ့ဖြယ္ရာ ပါပဲ။ ခူရကားဘာကဲရိုးဆိုျပီး ပါးေတြ၊ နားေတြ ပိတ္ပက္ရိုက္တာ သီဟတင္စိုးကားေတြထဲမွာ ေမာင္မွန္ ခဏခဏၾကည့္ဖူးတယ္။ မ်က္မွန္ ၀ိုင္း၀ိုင္းၾကီးတပ္ျပီး ဓားရွည္ၾကီး ခါးမွာခိ်တ္ထားတဲ့။ ဂ်ပန္ဗိုလ္ၾကီးေတြ အတိုင္းကို ေရႊထိုင္းက ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးကို ပါးရိုက္တယ္။ လက္လြန္ ၾကက္သြန္ပါ ခင္ဗ်ာ။ လက္ရဲဇက္ရဲ ရိွလိုက္ၾကပံုမ်ား မွတ္ကေရာပဲ။ ေမာင္မွန္တို႔အမ်ဳိးသားေတြ သူမ်ားႏိုင္ငံ အလုပ္သြားလုပ္ေတာ့လည္း အႏိုင္က်င့္ခံရ၊ အႏိွမ္ခံရ၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ ကိုယ္လုပ္ေတာ့လည္း ႏိုင္ငံျခားသားက ဒီအတိုင္းလုပ္ျပန္တာပဲ။ အျမီးအေမာက္မတည့္ရံုတင္မဟုတ္ဘူး။ ေတာင္ပံနဲ႔ ေျခေထာက္ပါလဲြသလို ျဖစ္ေနၾကရျပီ။ ကိုေရႊ၀မ္ေပါင္ကို တရားစဲြထားတယ္လို႔သိရျပီး ကိုေရႊထိုင္းကိုေတာ့ အလုပ္ကထုတ္ပစ္လိုက္ျပီ လို႔ သိရပါတယ္။ တရားပဲစဲြစဲြ၊ အလုပ္ပဲထုတ္ထုတ္ လူမဆန္တဲ့ ကိစၥေတြကို သူတို႔က က်ဴးလြန္ၿပီးခဲ့ပါျပီ။

ဒီကိစၥ ေမာင္မွန္ကတယ္ - မေက်နပ္လွဘူး။ က်ဴးလြန္ခံရသူေတြ ကိုယ္စား ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသား လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ကို တိုင္မလား စဥ္းစားတယ္။ တေလာက ေက်ာင္းသားေတြအရိုက္ခံရတဲ့ကိစၥကို လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္က ေၾကညာခ်က္ထုတ္တာဖတ္ရတယ္။ ဥပေဒေဘာင္ကိုေက်ာ္ျပီး ႏိွပ္ကြပ္တဲ့ ရဲေတြ ကို အေရးယူသင့္ပါတယ္တဲ့။ ေမာင္မွန္ စိတ္ထဲမေတာ့ ဒါဟုတ္ၿပီေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ခုထိ ဒီတိုင္းပါပဲ။ အဖက္လည္း မလုပ္၊ အေရးလည္း မယူပါဘူး။ ဒီလိုေနရာမ်ဳိးတိုင္လို႔လည္း ေနရာမက်ပါဘူးလို႔ ေတြးမိျပန္တယ္။
ဒါျဖင့္ ေမာင္မွန္တို႔ သမၼတႀကီးကိုတိုင္မယ္။ ကြမ္းယာသည္လည္း တိုင္၊ ဆိုက္ကားသမားလည္း တိုင္၊ ျပည္သူ အားလံုး တိုက္ရိုက္တိုင္လို႔ရတဲ့ သမၼတႀကီးကို သူတို႔ကိုယ္စားတိုင္ဖို႔ ေမာင္မွန္ဆံုးျဖတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သမၼတႀကီးက တိုင္စာလက္မခံေတာ့ဘူးတဲ့။ Daily Eleven မွာ ဖတ္ရတယ္။ သမၼတရံုးလိပ္စာနဲ႔ တိုင္စာပို႔လို႔ မရေတာ့ဘူးတဲ့။ သမၼတႀကီးလည္း ေျပာင္းလဲခါနီးဆိုေတာ့ စိတ္ရႈပ္လို႔ေနမွာေပါ့။ အင္းေပါ့ေလ၊ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံႀကီးကို တပ္မေတာ္နဲ႔ TNLA (တအာင္း)ပေလာင္အဖဲြ႕တို႔ တိုက္ပဲြစတင္ဖြင့္လွစ္တဲ့ အခါ သမယႀကီးမို႔လား၊ ေမာင္မွန္ နားလည္ပါတယ္။

ေမာင္မွန္