ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး ပါတီမဲဆြယ္တရားေဟာ
=========================
ေနသည္
=====
ေခါင္းစဥ္ကို ၾကည့္ၿပီး ဟိုထင္ဒီထင္ ထင္ေနၾကၿပီလားမသိဘူး။ ထင္မေနၾကပါန႔ဲ။ တကယ္ေဟာေနတာပါ။ တစ္ႏိုင္ငံလုံး ပါတီအေရးကို တစ္တစ္ခြခြ ေျပာေနၾက ေဟာေနၾကတ့ဲအခ်ိန္မွာ ကိုယ္တစ္ပါးထဲ ေဘာင္ဘင္ခတ္ၿပီး လြတ္သြားတ့ဲငါးလို အထီးက်န္ဆန္ဆန္ ေနေနလို႔ မသင့္ဘူးထင္လို႔ပါ။
ျမန္မာျပည္ရ႕ဲ မ်က္ေမွာက္ကာလဟာ ေရာင္စုံပါတီပန္းေတြ အၿပိဳင္အဆိုင္ဖူးပြင့္ေနၾကခ်ိန္။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေရးတံခါးေပါက္က ဝင္လာတ့ဲ သင္းပ်ံ ့ပ်ံ႕ရန႔ံေလးကို အလုအယက္ ႐ွဴ႐ႈိက္ေနၾကခ်ိန္ေပါ့။ ဒီလိုရာသီဥတုသာယာေနခ်ိန္မွာ တစ္ခ်ဳိ႕တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြက ကိုယ္စီရ႕ဲခါးပိုက္ေတြမွာ အသင့္ထည့္ယူလာတ့ဲ ပစၥည္းတစ္စုံတစ္ရာကို ဒီမိုကေရစီအသီးအပြင့္ေတြပါဆိုၿပီး လူေတြၾကားထဲ ပစ္က်ဲေနၾကေလရ႕ဲ။ အဲ့ဒါေတြထဲမွာ အ႐ွင့္ရ႕ဲ ညီအစ္ကိုေတြလည္းပါၾကတယ္။ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာက ကခ်င္ျပည္နယ္ရ႕ဲ ႐ွမ္းေရးရာဝန္ႀကီးေနရာအတြက္ အ႐ွင့္ရ႕ဲအေဖဖက္န့ဲ အေမဖက္က ဝမ္းကြဲညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္က ပါတီတစ္ခုစီကေန အၿပိဳင္အဆိုင္ဝင္လုၾကမတ့ဲေလ။ ဒီေတာ့ကား ဒီအ႐ွင္လည္း ပါတီမဲဆြယ္တရား ေဟာရေပေတာ့မွာေပါ့။ ကဲ စၾကပါစို႔ဗ်ာ။
လႊတ္ေတာ္အမတ္ေလာင္းမ်ားဟာ မဲဆြယ္စဥ္မွာ မိမိတို႔ကိုယ္စားျပဳတ့ဲ ပါတီရ႕ဲ မူဝါဒေတြကို ကိုင္ဆြဲၿပီး ေဟာေျပာၾကရတယ္။ တိုင္းျပည္ကို ဘယ္လိုပုံစံမ်ဳိးန႔ဲ ကယ္တင္မယ္။ လူထုကို ဘယ္လိုအခ်င္းအရာမ်ဳိးန႔ဲ လုပ္ေကြၽးမယ္။ အားလုံးရ႕ဲအိပ္မက္ေတြကို
ဘယ္လိုစြမ္းအားမ်ားန႔ဲ အသက္သြင္းမယ္ စသျဖင့္ စသျဖင့္ေပါ့။ ဒီေနရာမွာ သတိထားစရာေကာင္းတာက ပါတီမ်ားရ႕ဲ မူဝါဒေတြပါ။ ပါတီတိုင္း ပါတီတိုင္းရ႕ဲ မူဝါဒမွန္သမွ်ဟာ ေရႊေရာင္အနာဂတ္အတြက္ အာမခံခ်က္ေတြျဖစ္တယ္။ ခပ္ည့ံည့ံမူဝါဒဟူ၍ မ႐ွိစေကာင္း။ အဲ့ဒီလို စာရြက္ေပၚမွာ ခ်ေရးထားၾကတ့ဲ မူဝါဒမ်ားကို အမတ္ေလာင္းေတြက လူထုကို ႐ွင္းလင္းျပရတယ္။ ဒါကို ပါတီမဲဆြယ္တရား ေဟာတယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ ဒိေနာက္မွာ လူေတြက မဲအဆြယ္ေကာင္းတ့ဲ အမတ္ေလာင္းေတြကို လႊတ္ေတာ္ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေပးလိုက္ၾကတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္တစ္စုံတစ္ရာရေအာင္ ကူညီေပးလိုက္ၾကတယ္ေပါ့။ ဒီလိုန႔ဲ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားဟာလည္း မိမိတု႔ိကိုယ္စြမ္း ဉာဏ္စြမ္း႐ွိသေလာက္ အပတ္တကုတ္ႀကိဳးစားၾကရတယ္။ ဒါေပမ့ဲ မိုးပ်ံေနေအာင္ ေရးဆြဲထားတ့ဲ ပါတီရ႕ဲမူဝါဒေတြကို ျပည့္ျပည့္၀၀ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ခ့ဲၾကတယ္ရယ္လို႔ အလ်ဥ္းမ႐ွိခ့ဲၾကပါ။ ဒီႏိုင္ငံမွာမွ မဟုတ္ပါ။ ပထမတန္းစား ႏိုင္ငံမ်ားမွာေတာင္ မ႐ွိႏိုင္ပါ။ ဒါထက္ ေသခ်ာေအာင္ ေျပာရရင္ မူဝါဒေကာင္းျခင္းေၾကာင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ခ့ဲပါတယ္ဆိုတ့ဲ ႏိုင္ငံအေရအတြက္န႔ဲ ဦးေဆာင္တ့ဲပုဂၢဳိလ္ေကာင္းလို႔ ေျပာင္းလဲတိုးတက္ခ့ဲတ့ဲ ႏိုင္ငံအေရအတြက္ႏွစ္ခုကို ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ရင္ ဒုတိယအေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္ေတြက အဆမတန္ပိုမ်ားပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကမၻာေျမေပၚမွာ သာဓကေတြ မ်ားစြာ႐ွိခ့ဲပါတယ္။ ႐ွိေနၾကပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ လြတ္လပ္ေရးရဖို႔ ေတာင္ေပၚေျမျပန္႔အားလုံးကို စု႐ုံးႏိုင္ခ့ဲတယ္။ အထူးသျဖင့္ နယ္ခ်ဲ႕တြန္းလွန္ေရးအစီအစဥ္ေတြမွာ သူ႔အစီအမံေအာက္ ေရာက္လာေအာင္၊ သူ႔အစီအမံကလည္း ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာကို အံတုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ထက္ျမက္ခ့ဲတယ္။ ဒါက လူေတာ္လူေကာင္း႐ွိရင္ မူဝါဒေကာင္းဆိုတာ ထက္ၾကပ္မခြာလိုက္ပါေနေၾကာင္း သက္ေသပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူရဲေကာင္းကိုးကြယ္သူလို႔ဆိုခ်င္ ဆိုၾကပါေစ။ အ႐ွင္ကေတာ့ တိုင္းျပည္ကို အမွန္တကယ္ ကယ္တင္ေပးႏိုင္မ့ဲ သူရဲေကာင္းေပၚေပါက္လာေစဖို႔ ဆႏၵျပဳေနမိပါတယ္။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းထက္သာသူေပါ့ေလ။ ဒီစကားေျပာရတာက ဗုိလ္ခ်ဳပ္က တိုင္းရင္းသားတန္းတူညီမွ်ေရးဆိုတ့ဲ မူဝါဒကို ခ်မွတ္႐ုံသာ ခ်မွတ္ႏိုင္ခ့ဲၿပီး အေကာင္အထည္မေဖာ္ႏိုင္ခ့ဲလို႔ပါ။
စကားကိုခ်ဳပ္ရရင္ ပါတီမဲထည့္ၾကမည့္ လူထုဟာ ဘယ္ပါတီက မူဝါဒေကာင္းပါတယ္ဆိုၿပီး အယုံမလြယ္လိုက္ၾကဖို႔ သတိေပးခ်င္ပါတယ္။ ဘယ္ပါတီကျဖစ္ျဖစ္ သူရဲေကာင္းေသြးပါတ့ဲ အမတ္ေလာင္းေတြကိုသာ ႏိုင္ငံေရးစင္ျမင့္ေပၚ ဝုိင္းၿပီးတြန္းတင္ၾကဖို႔ အၾကံျပဳလိုပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ အ႐ွင့္ရ႕ဲ ညီအစ္ကို အမတ္ေလာင္းႏွစ္ေယာက္သို႔ ရည္ညႊန္းပါတယ္။
Photo by fb
သတင္းမ်ားကိုဆုံးေအာင္ဖတ္တ့ဲ အတြက္ေက်းဇူးပါ
No comments:
Post a Comment