Monday, September 28, 2015

NLD ဥကၠ႒ ေဒၚ စုၾကည္ထံသုိ႔ ဟုမၼလင္းျမဳိ႕နယ္ရဟန္းေတာ္ ၏ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ ________________________

NLD ဥကၠ႒ ေဒၚ စုၾကည္ထံသုိ႔ ဟုမၼလင္းျမဳိ႕နယ္ရဟန္းေတာ္ ၏ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ
_____________________________________________
သုိ႔ ဒကာမႀကီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
“မဂၤလာပါ’’ ဟု ေရွးဦးစြာ ေႏြးေထြးလႈိက္လွဲစြာျဖင့္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သလုိက္ပါသည္။
ႀကီးပြားတုိးတက္ျခင္း၏ အေၾကာင္း တရားတုိ႔ကုိ မဂၤလာဟု ဆုိသျဖင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးပြားတုိးတက္ေရးအတြက္ နယ္ပယ္အႏွံ႔ ခရီးဆန္႔ ေဟာေျပာေနေသာ ႀကီးပြားတုိးတက္္ျခင္း၏ အေျခခံအေၾကာင္းတရားတုိ႔ကုိ သယ္ေဆာင္လာေသာ ဒကာမႀကီးသည္ မဂၤလာတရားတုိ႔ကို သယ္ေဆာင္လာသည္ဟု ဆုိႏုိင္သျဖင့္ “မဂၤလာပါ”ဟု ႏႈတ္ခြန္း ဆက္္သလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
လြတ္လပ္ေရး ပိသုကာ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးျဖစ္ေသာ ဒကာမႀကီး၏ ဖခင္သည္ ဤအထက္ခ်င္းတြင္း ခရီးစဥ္သုိ႔ လာမည္ဟု ၾကံရည္ျပီး အၾကံအစီ အထမေျမာက္ျဖစ္ခဲ့ရပါ၏။ ယခုေတာ့ ဖခင္အထမေျမာက္ခဲ့သည့္ ခရီးစဥ္ကုိ သမီးျဖစ္သူက ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ရျပီ။ နယ္သူနယ္သားတုိ႔လည္း ဒကာမႀကီးႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ရေပျပီ။ ရွမ္းလူမ်ဳိးတုိ႔ အမ်ားစုႏွင့္ အျခားခ်င္း ၊ နာဂ (အနည္းစု)တုိ႔ေနထုိင္ရာ အထက္ခ်င္းတြင္းေဒသ(ဟုမၼလင္းေခၚ ေညာင္ပိႏၷဲျမဳိ႕ေတာ္)မွ ေႏြးေထြးလႈိက္လွဲစြာပင္ ႀကဳိဆုိပါ၏။
အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာကို ၾကံ့ၾကံ့ခံလ်က္ ဒီမုိကေရစီေရးကုိ လက္မေလ်ာ့တမ္း တတ္စြမ္းသမွ် ႀကဳိးစားအားထုတ္ လ်က္ရွိျခင္း ၊ ျမန္မာ့ဝတ္စုံျဖင့္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတုိ႔၏ တင့္္တယ္ျခင္းကုိ (အဆင္းေရာ အခ်င္းပါျပည့္စုံစြာျဖင့္) ကမၻာေပၚတြင္ ထင္ရွားေပၚလြင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ျခင္း စသည္တုိ႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း ဒကာမႀကီးအား လြန္စြာေက်းဇူူးတင္မိသလို ဂုဏ္ယူဝမ္းေျမာက္မိပါ၏။
ဦးဇင္းသည္ ၁၉ ဝါရ ရွမ္းအမ်ဳိးသား ရဟန္းေတာ္တပါးျဖစ္ျပီး ယခုကာလတြင္ အခ်ဳိ႕ေသာသူတုိ႔ အသံပင္မၾကားခ်င္ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည့္ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႔ဝင္တစ္ပါးလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၁၀ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲ ကာလတြင္ အုတ္တခ်ပ္ သဲတပြင့္အေနျဖင့္ အကူအညီရလုိရျငား “ဗုဒၶဝါဒႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ”ဟူေသာ စာစဥ္ကုိျပဳစုလ်က္ လြတ္ေတာ္သို႔ အုပ္ ၇၀၀ လွဴဒါန္းခဲ့ဖူးသည္။ ဒကာမႀကီးထံသုိ႔လည္း ရုံးခ်ဳပ္မွတဆင့္ ေပးပုိ႔ခဲ့ဖူးပါသည္။ (ေရာက္မေရာက္ေတာ့မသိ)
ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၏ ေရခံေျမခံျဖစ္ေသာ ဗုဒၶဝါဒႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးစနစ္တုိ႔တြင္ လူႀကဳိက္မ်ား ေရပန္းစားလွသည့္ ဒီမုိကေရစီစနစ္တုိ႔ကုိ ဥာဏ္မီသမွ် ဆက္စပ္လ်က္ ဗုဒၶဝါဒလာ မည္သုိ႔ေသာ အေျခခံစိတ္ဓာတ္တုိ႔ျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို (အေျခခံစိတ္ဓာတ္ႏွင့္ တကြေသာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ) တည္ေဆာက္သင့္ေၾကာင္း တင္ျပထားသည့္ စာစဥ္ျဖစ္ပါသည္။
ပထမအႀကိမ္ ဒကာမႀကီး အေမရိကန္ ခရီးစဥ္သြားခါနီးကာလတြင္ ဒကာမႀကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆုံခြင့္ရရန္ ၾကံရြယ္ခဲ့ဖူးေသာ္လည္း အထမေျမာက္ခဲ့ပါ။
ယခုအခါ ၾကဳံေတာင့္ၾကဳံခဲ ဒကာမႀကီး ဦးဇင္းတုိ႔ ျမဳိ႔နယ္သုိ႔ ေရာက္လာခုိက္တြင္ လက္ရွိျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စိတ္ရႈပ္ေထြးဖြယ္ရာ ႏုိင္ငံေရး ဘာသာေရး ေရာေထြးေနမႈျပႆနာတုိ႔ကုိ သာသနာဝန္ထမ္း ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး အေနျဖင့္ လည္းေကာင္း ၊ ျပည္သူ တစ္ဦးအေနျဖင့္ လည္းေကာင္း အနည္းငယ္တင္ျပပါဦးမည္။
ရဟန္းေတာ္တစ္ဦးက ႀကီးေလးလွသည့္တာဝန္တုိ႔ကုိ ထမ္းေဆာင္ေနသည့္ ဒါယိကာမႀကီး တစ္္ဦးအား သူ၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္တို႔ကုိ အၾကံျပဳျခင္းမ်ားဟု ဆုိႏုိင္သကဲ့သုိ႔ ျပည္သူတစ္ဦးက ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအား သူအျမင္ကုိ တင္ျပျခင္းကဲ့သုိ႔လည္း မွတ္ယူႏုိင္ပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ ၾကဳံေတြ႔ေနရေသာ ျပႆနာတုိ႔သည္ -
(၁) အမ်ဳိးသားစည္းလုံးညီညြတ္မႈ ျပဳိကြဲေနေသာ ျပႆနာ
(၂) တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညြတ္မႈ ျပဳိကြဲေနေသာ ျပႆနာ
(၃) ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ အစၥလာမ္ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ စတင္တုိးတုိက္ အားျပဳိင္ေနျခင္း ျပႆနာဟူ၍ ဦးဇင္းတုိ႔က ရႈျမင္ပါသည္။
ယဥ္ေက်းမႈတိုးတုိက္ျခင္း ျပႆနာကုိ အခ်ဳိ႕ေသာ ႏုိင္ငံေရး သမားတုိ႔က အသိအမွတ္မျပဳပါ။ ျပႆနာအျဖစ္လက္မခံပါ။ သုိ႔ေသာ္ ဟားဗတ္တကၠသိုလ္ ႏုိင္ငံေရးသိပၸံ ပါေမာကၡ ဟန္တင္တန္တုိ႔ကဲ့သုိ႔ေသာ ပညာရွင္မ်ားကေတာ့ ကမၻာေပၚတြင္ ယဥ္ေက်းမႈတိုးတုိက္ျခင္းျပႆနာသည္ ေရွ႕တန္းသို႔ ေရာက္လာႏုိင္ေၾကာင္း အေထာက္အထား အကုိးအကား အျပည့္အစုံႏွင့္ က်မ္းတစ္ေစာင္ေပတစ္ဖြဲ႔ျပဳစုကာ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ားစြာကပင္ တင္ျပခဲ့ဖူးပါသည္။ သို႔ေသာ္ အ့ံၾသစဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ခုထိ ထုိျပႆနာကို ျပႆနာအျဖစ္ ရႈျမင္ျခင္း မရွိသူတုိ႔ မ်ားစြာ ရွိေနပါေသးသည္။
ထုိယဥ္ေက်းမႈတုိးတုိက္ျခင္း ျပႆနာသည္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ဘာသာေရးကုိ ရႈပ္ေထြးေအာင္ ခြဲရခက္ေအာင္ တြန္းပုိ႔ခဲ့ေသာ ျပႆနာျဖစ္ခဲ့သည္။
ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈသည္ အစၥလာမ္ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ေတြ႔ထိတုိင္း အျမဲတမ္း အရႈံးေပး ေနာက္ဆုတ္ခဲ့ရသည့္ ခါးသီးေသာ သမုိင္းေၾကာင္း ရွိခဲ့သည္။ ရခုိင္အေရးအခင္းထျဖစ္ေတာ့ အတိတ္သမိုင္း၏ ျခိမ္းေျခာက္မႈကုိခံရေသာ ရဟန္းေတာ္တုိ႔ ယဥ္ေက်းမႈတုိးတိုက္ျခင္း ရႈေထာင့္မွ လြန္စြာအထိတ္တလန္႔ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဦးဇင္းတုိ႔က ရခုိင္အေရးကိုု နယ္ေျမလု ျပႆနာသက္သက္ဟု မျမင္ပါ။ ယဥ္ေက်းမႈ ျပႆနာႏွင့္ပါ တြဲ၍ ျမင္ပါသည္။ ျပင္ပခုိးဝင္လာ၍ နယ္ေျမတုိ႔ကုိ သိမ္းပိုက္ထားသည္ ျဖစ္ေစ ၊ အတြင္း၌ ရွိေနေသာသူတုိ႔က ေပါက္ဖြားမႈအားေကာင္း၍ နယ္ေျမတုိ႔ကုိ တျဖည္းျဖည္း သိမ္းသြားသည္ျဖစ္ေစ ယဥ္ေက်းမႈ ရႈေထာင့္မွ အစၥလာမ္ယဥ္ေက်းမႈ၏ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈနယ္ေျမတို႔ကို လြမ္းမုိးအႏုိင္ယူသြားျခင္းဟုသာ သတ္မွတ္ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ယဥ္ေက်းမႈတိုးတုိက္ျခင္းျပႆနာကုိ ကာကြယ္ႏုိင္ရန္ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကိစၥကုိ စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။
ရခုိင္အေရးအခင္းပင္ ေကာင္းစြာမျပီးေသးပါ။ အားကုိးတႀကီးခ်ည္းကပ္သည္က ဒကာမႀကီးတုိ႔ NLD ပါတီကုိသာ ျဖစ္သည္။ မႏၱေလးတြင္ ေဒၚဝင္းျမျမ ၊ ဦးထြန္းထြန္းဦးတုိ႔ႏွင့္ေတြ႔၏။ ထုိဒကာမႀကီးႏွင့္ စကားေျပာ၍ အေပးမယူ သိပ္မတည့္။ ဦးထြန္းထြန္းဦးမွ လွမ္းခ်ိတ္ေပးသျဖင့္ ရုံးခ်ဳပ္တြင္ ဥပေဒတာဝန္ခံ လြတ္ေတာ္အမတ္ ဦးအုန္းႀကဳိင္ႏွင့္ေတြ႔၍ ေဆြးေႏြးပါသည္။ အဘဦးဝင္းတင္ ရွိပါေသး၏။ အဆင္မေျပ။
သို႕ႏွင့္ ကုိယ့္နည္းကုိယ္ဟန္ျဖင့္သာ ေဆာင္ရြက္လ်က္ ဥပေဒအၾကံျပဳခ်က္အေနျဖင့္ ႏုိင္ငံေတာ္သမတ၊ ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္ ၊အမ်ဳိးသားလြတ္ေတာ္တုိ႔ထံတင္သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယကထံသို႔လည္း သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေလ်ာက္ထားခ်က္အေနျဖင့္ သီးျခား တင္ပါသည္။ ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္မူကုိ တရားဥပေဒစုိးမုိးေရးေကာ္မတီဥကၠ႒ ထံသုိ႔လည္း မိတၱဴပုိ႔ ပါသည္။ ၁၁ .၇ . ၂၀၁၂ ရက္စြဲျဖင့္ ျဖစ္သည္။ ထုိစဥ္က အမ်ားျပည္သူမသိလိုက္ၾကပါ။ ထုိႀကဳိးစားခ်က္ အရာမထင္သျဖင့္ ၂၀၁၃ တြင္ ထပ္မံႀကဳိးစားၾကေသာအခါ အျငင္းပြားဖြယ္တုိ႔ ပါဝင္လာလ်က္ ျငင္းခုန္မႈတုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာပါေတာ့သည္။
ဦးဇင္းတုိ႔စတင္ႀကဳိးစားစဥ္အခါက ႏုိင္ငံေရးကစားရန္ဟူသည္ ေယာင္င္၍ပင္ မေတြးမိခဲ့ပါ။ ယဥ္ေက်းမႈတိုးတုိက္ျခင္းရႈေထာင့္မွ ျပႆနာတုိ႔ကုိ ကာကြယ္ႏုိင္ရန္သာ ရည္မွန္းခဲ့သည္။ ယဥ္ေက်းမႈ တုိးတုိက္ျခင္းကုိ ျပႆနာအျဖစ္ ရႈျမင္သူတုိ႔က ထုိရႈေထာင့္အတြက္ ဥပေဒတုိ႔လုိအပ္သည္ဟု ရႈျမင္ခ်ိန္တြင္ ယဥ္ေက်းမႈတိုးတုိက္ျခင္းကုိ ျပႆနာအျဖစ္ မရႈမျမင္သူတုိ႔က ထုိဥပေဒတုိ႔ မလုိအပ္ဟု ယူဆျခင္းသည္ သဘာဝက်ေသာ ဝိေရာဓိမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိဝိေရာဓိမ်ား၏ အသင့္ေတာ္ဆုံးေသာ အေျဖကုိ ခုထိ ေဆြးေႏြး ညႇိႏႈိင္းႏုိင္ျခင္းမရွိေသးပါ။
ဦးဇင္းတုိ႔အေနျဖင့္ ယဥ္ေက်းမႈတိုးတုိက္ျခင္းကုိ ဘာသာသာသနာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားေစႏုိင္ေသာ လြန္စြာေၾကာက္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ အေရးႀကီးသည့္ ျပႆနာအျဖစ္ ရႈျမင္ပါသည္။ ဘာသာတရားကုိအေျခခံလ်က္ ျဖစ္ေပၚေသာ မတူညီေသာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားသည္ ၊ လက္ထပ္မႈဟူေသာ လူမႈေရးနယ္ပယ္ ၊ ဘာသာကူးေျပာင္းမႈစေသာ ဘာသာေရးနယ္ပယ္ ၊ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္မႈ ဟူသည့္ စီးပြားေရးနယ္ပယ္စသည္တုိ႔၌ တုိးတုိက္ျပီး ေနာက္ဆုံး ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္အထိ တုိးတက္က်ယ္ျပန္႔လ်က္ တုိးတုိက္တတ္သည္ဟု အခုိင္အမာ ယူဆပါသည္။
ထုိျပႆနာတုိ႔ကုိ ကာကြယ္ရန္ ယာယီေျဖေဆးအေနျဖင့္ ရွိသင့္ရွိထုိက္ေသာ သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္သည့္ ဥပေဒတုိ႔ရွိသင့္သည္ဟု ယူဆလ်က္ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကုိ က်ားကုတ္က်ားခဲ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အခ်ဳိ႔ထင္သကဲ့သုိ႔ အစုိးရက ႏုိင္ငံေရးကစားႏုိင္ရန္ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ အသုံးခ်ျခင္းမဟုတ္ပါ။ သံဃာေတာ္မ်ားက ဘာသာသာသနာကာကြယ္ႏုိင္ရန္ အစုိးရကို အသုံးျပဳျခင္း အစုိးရ၏ အားကုိယူျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ (တစ္ဖက္၏ အၾကဳိက္အကြက္ဆုိက္သြားသည္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။)
ထုိမ်ဳိးေစာင့္ ဥပေဒကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဒကာမႀကီးတုိ႔ အဖြဲ႔၏ ရပ္တည္ခ်က္မ်ားကုိ ၾကည့္ျပီး ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားက မ်ားစြာယုံမွားသံသယ ဝင္သြားခဲ့ၾကပါသည္။ “ငါတုိ႔ အားကုိးတႀကီးရွိခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းက ဒီလုိႀကီး ရပ္တည္ပါလား” ဟုလည္း မ်ားစြာစိတ္မေကာင္းေတာ္မူၾကပါ။ အခ်ဳိ႕ကေတာ့ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ ႀကဳိးစားခ်က္သည္ ေစာေသးသည္။ အခါမဟုတ္ေသး။ ဒီမုိကေရစီေရးကုိ ႀကဳိးစားျပီးမွ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကုိ ေဆာင္ရြက္သင့္သည္ဟု ဆုိၾကသည္။
မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ ဟူေသာ အသံကုိပင္ နားခါးသူတုိ႔လက္ထက္တြင္ ထုိဥပေဒအေကာင္အထည္ ေဖၚဖုိ႔ လြန္စြာခက္္ခဲလိမ့္မည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး၏ လမုိက္ည သန္းေခါင္ကာလတြင္ ဒကာမႀကီးႏွင့္ ဒကာမႀကီးတုိ႔၏ အဖြဲ႔သည္ ႏုိင္ငံသူ ႏုုိင္ငံသားမ်ား ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားတုိ႔၏ ေတာက္ေျပာင္ေသာ ၾကယ္အလင္းေရာင္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ဒကာမႀကီးသည္လည္း ဦးဇင္းတုိ႔ အားလုံး၏ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ပင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ တကယ္လက္ေတြ႔တြင္ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ဆန္႔က်င္ဘက္မ်ားအျဖစ္ အလုိအေလ်ာက္ရပ္တည္မိလ်က္သား ျဖစ္ရသည္မွာ လြန္စြာစိတ္မေကာင္း ဝမ္းနည္းစဖြယ္ႀကီး ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႔မွ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားဆုိလွ်င္ ဒကာမႀကီးႏွင့္ အဖြဲ႔အေပၚ အေတာ္သံေယာဇဥ္ ရွိေတာ္မူၾကပါသည္။ အင္းစိန္ရြာမ ဆရာေတာ္ႀကီးဆုိလွ်င္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ လက္မွတ္ထုိးလ်က္ သုံးႀကိမ္တိတိ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းရန္ ဖိတ္ေခၚဖူးသည္ ဆုိပါသည္။ ဒကာမႀကီးထံ ေရာက္မေရာက္ မသိရပါ။ ယခုႏွစ္တြင္ က်င္းပျပီးစီးသြားသည့္ ႏွစ္ပတ္လည္ညီလာခံ မတုိင္ခင္တြင္လည္း အဖြဲ႔မွ ဒကာႀကီးအခ်ဳိ႔ကုိ ေခၚလ်က္ ဒကာမႀကီးထံမွ အျခားစကား ေျပာရခက္လ်င္ပင္ “ ဆရာေတာ္တုုိ႔ ဘာမွ် မစုိးရိမ္ၾကပါနဲ႔ ဘုရား”ဆုိသည့္ ေလ်ာက္ထားသည့္ စကားေလး ၾကားခ်င္ေၾကာင္း ၊ ထုိမွ်ေလး ၾကားရလွ်င္ ေက်နပ္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေခၚ၍ မိန္ေတာ္မူၾကေသးသည္ဟု တိပိဋကဆရာေတာ္ဘုရားမွ ညီလာခံတြင္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိစကား ဒကာမႀကီးထံ မေရာက္၍လား ၊ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ မွန္းမသိ မၾကားရျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ထုိအခါ ဆရာေတာ္တုိ႔မွ သံသယႀကီးသြားပုံရပါသည္။ (အင္းစိန္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဒကာမႀကီးတုိ႔အေပၚ အရင္က သေဘာထားကုိ ဒကာမႀကီးတုိ႔ သိျပီးျဖစ္ပါသည္။ တိပိဋက ေမာ္ကြ်န္းဆရာေတာ္ဆုိလွ်င္ ေက်ာင္းတြင္ ဒကာမႀကီး၏ ပုံမ်ားခ်ိတ္ဆြဲထားသျဖင့္ ေရာက္လာေသာ ေဒၚႀကဳိင္ႀကဳိင္ပင္ မ်က္ႏွာပ်က္ရသည္ဟူ၏။ ဦးဝီရသူ၏ ေက်ာင္းတြင္ ဒကာမႀကီး၏ ခန္းလုံးျပည့္ ပုံမ်ားပင္ ရွိသည္။တစ္ပုံတည္းပင္ မဟုတ္။ ခုေတာ့ မရွိေတာ့ပါ)
ဦးဇင္းကေတာ့ “ဒကာမႀကီးက ႏုိင္ငံေရးအတြက္ ဘာသာေရးုကုိ အသုံးျပဳသလိုျဖစ္သည္”ဟု စိတ္မလုံေသာေၾကာင့္ ဆရာေတာ္မ်ားကုိ ေတြ႔ဆုံျခင္း မျပဳျခင္းလား ၊ သုိ႔မဟုတ္ ထုိစကား မေရာက္၍လားဟု ႏွစ္္မ်ဳိးေတြးပါသည္။ အဘက္ဘက္မွ အၾကပ္အတည္း ေတြ႔ေနရေသာ ကာလတြင္ ထုိအၾကပ္အတည္းကို ေျပလည္ေစႏုိင္ေရးအတြက္၊ အားလုံးအဆင္ေျပေရး ခ်မ္းသာေရးအတြက္ မည္သူႏွင့္မဆုိ ေတြ႔သင့္သည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆပါသည္။ ထုိသုိ႔ေတြ႔ျခင္းေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးအတြက္ ဘာသာေရးကုိ အသုံးျပဳျခင္းဟု လုံးဝဆုိ၍ ကဲ့ရဲ႕၍ မျဖစ္ပါ။ သင့္ေတာ္ေသာ ျပႆနာေျဖရွင္းနည္းဟုသာ ဆုိရပါမည္။
ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးျခင္းျဖင့္ ျပႆနာ၏ အေျဖကုိ မရွာႏုိင္ခဲ့ၾကျခင္းေၾကာင့္ တဖက္ႏွင့္တဖက္ အျမင္ေစာင္းမႈ ၊ သံသယႀကီးမႈတုိ႔သည္ ပုိ၍ တုိးပြားလာရေတာ့သည္။ လူမႈကြန္ယက္ေလာကသုိ႔ တစ္ခ်က္ေလာက္တက္ၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္။ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ ေျပာဆုိေရးသား ေနၾကမႈမ်ားသည္ လြန္စြာဆုိးရြားလွေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ဆဲဆုိရန္၊ တုိက္ခိုက္ရန္လည္း ဝန္ေလးျခင္းမရွိၾကေတာ့ပါ။
ထုိသုိ႔ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ တိုက္ခုိက္ေနသူတုိ႔သည္ ၾကားအဖြဲ႔တစ္ခုမွ လွည့္စားတုိက္္ခုိက္ျခင္းလည္း ရွိႏုိင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဒကာမႀကီးတုိ႔၏ အဖြဲ႔အစည္းမွ ( သုိ႔) NLD ေထာက္္ခံေသာ အဖြဲ႕မ်ားမွ ပုိမ်ားမည္ဟု ဦးဇင္းတုိ႔ ခန္႔မွန္းပါသည္။ ဥပမာ ဆရာထင္လင္းဦးဆိုလွ်င္ ပါတီ၏ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းေလာက္တြင္ပင္ ရွိေနပါသည္။ ထုိအခါ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ရင္ထဲတြင္ “NLD ဆုိလွ်င္ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ဆဲဆုိေဝဖန္တုိက္ခုိက္ရန္ ဝန္မေလးေသာ အဖြဲ႔၊ ႏုိင္ငံေတာ္တုိးတက္ေရးကုိ လက္ညႇိးထုိး၍ ဘာသာေရးကုိ ထုိးေကြ်းဖို႔ ဝန္မေလးေသာ အဖြဲ႔မ်ား”အျဖစ္ ရင္ထဲ မွတ္ယူ ခံစားလာရေသာ အေနအထားသုိ႕ တျဖည္းျဖည္း ေရာက္ရွိလာပါေတာ့သည္။ NLD ဆုိလွ်င္ သံဃာမ်ားအား ဆန္႕က်င္ေနသည့္ အဖြဲ႔အျဖစ္ျမင္ေသာ အျမင္မ်ားပင္ ျဖစ္ေပၚလာရသည္။ လြန္စြာဆုိးရြားလွေသာ အေနအထားျဖစ္သည္။ ဒကာမႀကီးတုိ႔အဖြဲ႔က တုိက္ခုိက္သည္ မတိုက္ခုိက္သည္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳသည္ မျပဳသည္ဆုိျခင္းထက္ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ဒကာမႀကီးတုိ႔ အေပၚေျပာင္းလဲလာေသာ အျမင္ကုိ တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။(ဒကာမႀကီး၏ ရခုိင္အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရပ္တည္ေျပာဆုိခ်က္တုိ႔သည္ ရခုိင္သားတုိ႔ မ်က္ရည္ပင္ ေတာက္ေတာက္ က်ရသည္ဟူ၏။)
ဦးဇင္းဆုိလွ်င္ ေတာ္ေတာ္အလယ္အလတ္က်က် ျမင္တတ္ေအာင္ ႀကဳိးစားၾကည့္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ဦးဇင္း၏ ဒကာမႀကီးတုိ႔အဖြဲ႔အေပၚျမင္ေသာ အျမင္မ်ားသည္ အရင္ကႏွင့္ မတူေတာ့ေၾကာင္း သတိျပဳမိလာသည္။ ငါတို႔တေတြ စစ္အစုိးရ လက္ထက္တုန္းက ေထာင္ထဲ မေနခဲ့ရဖူးဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔လက္ထက္က်မွ ေထာင္ထဲေနရမလားမသိဘူးဟုပင္ စိတ္ ျဖစ္မိပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ပင္ ေျပာမိၾကသည္။ ထုိသုိ႔ခံစားရသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိပါသည္။ ဦးဇင္းတုိ႔ အေတြး၊ ခံစားခ်က္ မွားေကာင္း မွားႏုိင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ခံစားရသည့္ အေနအထားအမွန္ကုိ ဒကာမႀကီးတုိ႔ သိသင့္ေသာေၾကာင့္ ထုိအခ်က္ကုိ တင္ျပျခင္းျဖစ္သည္။
မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ လြတ္ေတာ္တြင္ မဲခြဲစဥ္ကာလ ဒကာမႀကီးတုိ႔ အဖြဲ႔၏ ရပ္တည္ခ်က္မ်ားသည္ အေတာ္ပင္ ရဲတင္းလြန္းသည္ သူတပါးတုိ႔၏ ခံစားခ်က္(သံဃာေတာ္မ်ား၏ ခံစားခ်က္)ကုိ အေလးေပးမႈအားနည္းလြန္းခဲ့သည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆရပါသည္။ ဦးဇင္းတို႔ အေနျဖင့္ ထုိသုိ႔ရပ္တည္လိမ့္မည္ဟုမထင္ခဲ့ပါ။ လိမၼာပါးနပ္စြာျဖင့္ ၾကားေနလိမ့္မည္ဟု ေမ်ာ္လင့္ခဲ့သည္။ ပုိဆုိးသည္က လြတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္တစ္ဦး ႏွစ္ဦး၏ ကိုယ္ပိုင္ဆုံးျဖတ္ရပ္တည္ခ်က္ အသြင္မေဆာင္ပဲ အဖြဲ႔တစ္ခုလုံး၏ ရပ္တည္ခ်က္အသြင္ေဆာင္္သြားျခင္း ျဖစ္သည္။
မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒအတည္ျပဳျပီးေနာက္ပုိင္း APP Newတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္ ဆုိေသာ သတင္းကလည္း ဦးဇင္းတုိ႔အတြက္ အႏၱရာယ္ အခ်က္ေပး ေခါင္းေလာင္းသံပမာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ (သာသာသာသနာ ကာကြယ္ေရးအတြက္ အထူးေရးဆြဲထားေသာ ဥပေဒကုိ NLD လြတ္ေတာ္အမတ္မ်ား လြတ္ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြးႏုိင္ရန္ ေလ့လာတင္ျပဖုိ႔ ဦးကုိနီအား ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္တာဝန္ေပးျခင္းသည္လည္း သတိျပဳသင့္ေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တစ္ေယာက္သည္ ဗုုဒၶဘာသာဝင္ကဲ့သုိ႔ ေတြးမည္မဟုတ္ပါ။)
ရဟန္းေတာ္ အေတာ္မ်ားမ်ားက ဒကာမႀကီးတုိ႔အဖြဲ႔အာဏာရလာလွ်င္ အစၥလာမ္ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈတိုးတုိက္္မႈမ်က္ႏွာစာ ဘယ္လုိ ေျပာင္းလဲသြားမလဲဟု အေတာ္ေတြးၾကသည္။ မိမိတို႔ဘက္ အားမသာဘဲ တစ္ဖက္က ပုိ၍အခြင့္အလမ္း သာသြားေလမည္လား ဟူေသာ စိုးရိမ္စိတ္ ကုိယ္စီ ရွိေတာ္မူၾကပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ဒကာမႀကီးတုိ႔က ယဥ္ေက်းမႈ တိုးတုိက္္ျခင္းကုိ တကယ့္အရွိ ျပႆနာအျဖစ္ လက္ခံျခင္းမျပဳဟု ယူဆၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ ဆုိလွ်င္ ဦးဇင္းတုိ႔၏ အေရးႀကီးလွသည္ဟု သတ္မွတ္ေသာ ျပႆနာကုိ ဒကာမႀကီးတုိ႔က “ဘာမွ်အေရးပါေသာ ျပႆနာမဟုတ္။ မရႈပ္ရႈပ္ေအာင္ လုပ္ေနတာသက္သက္ ။ အစြန္းေရာက္သက္သက္”ဟု ျမင္မည္မွာေသခ်ာလွေတာ့သည္။ အစုိးရအဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုသည္ အျခားအဖြဲ႔တစ္ခုကုိ မရႈပ္ရႈပ္ေအာင္ အပုိအလုပ္လုပ္ေနသည္ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ျဖစ္ေနသည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆလွ်င္ ထုိအဖြဲ႔သည္ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးပြားတိုးတက္ေရးအတြက္ ေသခ်ာေပါက္ အဟန္႔အတားျဖစ္ေနျပီဟု သတ္မွတ္မည္ ျဖစ္၏။ ထုိအခါ လွ်စ္လ်ဴရႈထား၍ မရ။ ႏွိမ္နင္းရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ျပီး ကမၻာဆန္လြန္းေသာ အျမင္မ်ား ရပ္တည္ခ်က္မ်ားသည္ ယဥ္ေက်းမႈတိုးတုိက္မႈမ်က္ႏွာစာ၌ အစၥလာမ္ယဥ္ေက်းမႈပုိအားေကာင္းေအာင္ တြန္းအားျဖစ္လာႏုိင္ေလာက္သည္ဟု ျမင္ပါသည္။ ထုိအခ်က္တုိ႔ကုိ ဦးဇင္းတုိ႔ စိုးရိမ္သည္။ ထုိစိုးရိမ္စိတ္ေၾကာင့္ အခ်ဳိ႔ အရွင္မ်ားသည္ ေျပာင္ပင္ ဒကာမႀကီးတုိ႔အဖြဲ႔အား ဆန္႔က်င္သည့္ စကားလုံးမ်ားကုိ ႏႈတ္ဟလာၾကေတာ့သည္။
ထုိသုိ႔ႏႈတ္မဟလွ်င္ေတာင္မွ အားေပးအားေျမာက္ျပဳရန္ သူသူကုိယ္ကုိယ္ ရြံ႕လာၾက ေတာ့သည္။
ဒါေတြအားလုံးက တရားဥပေဒစုိးမုိးမႈ မရွိလုိ႔ပါဘုရားဟု ဆုိေကာင္းဆုိပါလိမ့္မည္။ ဆုိေနၾကပါ၏။ ဥပေဒဟူသည္ ျပႆနာ တစ္ရပ္ကုိ ကာကြယ္ရန္ (သုိ႔) ေျဖရွင္းရန္ ျပဳထားရျခင္းျဖစ္သည္။
ဥပေဒအသီးသီးသည္ အနာေရာဂါအသီးသီးကုိ ကာကြယ္ႏုိင္ေသာ ၊ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသႏုိင္ေသာ ေဆးဝါးတုိ႔ႏွင့္တူပါ၏။ သူ႔ေရာဂါႏွင့္ သူ႔ေဆးႏွင့္ျဖစ္သည္။ ကင္ဆာေရာဂါကုိ အျခား ရုိးရုိးနာဖ်ားေဆးမ်ားႏွင့္ ေပ်ာက္ကင္းေစရန္ မစြမ္းႏုိင္သကဲ့သုိ႔ ယဥ္ေက်းမႈျခင္း တုိးတုိက္မႈဟူေသာ ကင္ဆာကုိ အျခားဥပေဒတုိ႔ မည္မွ်စုိးမုိးမႈ ရွိသည္ျဖစ္ေစ ကာကြယ္ႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။ အျခားဥပေဒစိုးမုိးမႈ ဟူေသာ ေဆးဝါးတုိ႔သည္ သူ႔အတြက္ေဆးဝါးမဟုတ္။ သူ႔ေဆးႏွင့္ သူမွသာ ထုိျပႆနာကုိ ကာကြယ္ႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ (ဥေရာပသည္ တရားဥပေဒ အေတာ္စိုးမုိးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယဥ္ေက်းမႈတိုးတုိက္ျခင္းကုိ မကာကြယ္ႏိုင္ပါ။ ခုဆုိလွ်င္ ဥေရာပႏုိင္ငံ အေတာ္မ်ားမ်ား၌ အစၥလာမ္ယဥ္ေက်းမႈ အေတာ္လြမ္းမုိးလာပါျပီ။ ေနာင္ရာစုဝက္တြင္ အေျခအေန ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္သည့္ အေနအထားတြင္ ရွိေနပါျပီ။ တရားဥပေဒ စိုးမုိးမႈ လုံးဝကင္းမဲ့သလုိျဖစ္္ေနေသာ ျမန္မာအတြက္ဆုိ ပုိဆုိးပါမည္။(ကုိယ္ခံအား သိပ္ေကာင္းသူတုိ႔ အတြက္ ေဆးဝါးမလုိပါ။ ထုိ႔အတူ ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားအားလုံး အသိဥာဏ္တုိ႔ ရင့္က်က္ ျပည့္စုံေနၾကလွ်င္ ဥပေဒဟူသည္ လုံးဝမလုိအပ္ေတာ့ပါ။ ခုေတာ့ လုိအပ္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္)
အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္းႀကီးမွ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကိစၥသည္ အျခားေသာ ႏုိင္ငံတုိးတက္ေရးဥပေဒမ်ားျဖစ္သည့္ စီးပြားေရး က်မၼာေရး ပညာေရး စေသာဥပေဒမ်ားႏွင့္မတူ။ သူသည္ဖြ႔ဲျဖဳိးတုိးတက္ေရး ဥပေဒမဟုတ္။ ဘာသာယဥ္ေက်းမႈကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေသာ ဥပေဒမွ်သာျဖစ္ပါသည္။ ဖြ႔ံျဖဳိးတုိးတက္ေရး ရႈေထာင့္မွဆုိလွ်င္ သူသည္ ဘာမွ်တန္ဖိုးမရွိ။ သုိ႔ေသာ္ ဘာသာသာသနာကာကြယ္ေရး ရႈေထာင့္မွဆုိလွ်င္ သူသည္ အေတာ္အတန္ အားကုိးေလာက္ေသာ တံတုိင္းႀကီးအျဖစ္ ယူဆႏုိင္လိမ့္မည္။
တန္ဖုိးသိမွ တန္ဖိုးရွိ၏ဟူေသာ စကားကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈ၏ အႏွစ္သာရကုိ သိသူတုိ႔က ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈကုိ ဘာႏွင့္မွ်မလဲႏုိင္။ ျဖစ္ႏုိင္သည့္ နည္းလမ္းေပါင္းစုံျဖင့္ ကာကြယ္ရန္ ႀကဳိးစားမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈကုိ အျခားယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ႏွင့္ မထူးမျခားရႈျမင္သူတုိ႔က ဘာသာတရားအားလုံးဟာ အတူတူပါပဲဟု ေပါ့ေပါ့ေနမည္သာျဖစ္သည္။ အထူးအေလးထား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ ႀကဳိးစားမည္မဟုတ္။ အပိုအလုပ္ဟု လုံးဝမွတ္ယူမည္ျဖစ္၏။ ႏုိင္ငံေတာ္တိုးတက္ေရးသာ ပုိအေရးႀကီး၏ဟု ဆုိမည္ျဖစ္၏။ သတ္မွတ္ေသာ စံႏႈန္းမတူေသာေၾကာင့္ ရပ္တည္ခ်က္ မတူၾကျခင္းျဖစ္သည္။(ဘာသာ၏ အႏွစ္ကုိ သိေသာ္လည္း ဖြ႔ံျဖဳိးတုိးတက္ေရး ရႈေထာင့္ကုိသာ တဖက္သတ္ၾကည့္လ်က္ ယဥ္ေက်းမႈတုိးတုိက္ျခင္းအႏၱရာယ္ရႈေထာင့္ကုိ ေမ့ထားသူတုိ႔သည္လည္း ထုိသုိ႔ပင္ ႏွလုံးသြင္း ၾကပါလိမ့္မည္)
မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကုိ အခ်ဳိ႕ အျပစ္အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာ တုိက္ခုိက္ေနၾကေသာ္လည္း ကမၻာကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ေလ့လာလာၾကပါလိမ့္မည္။ ထုိ႔ျပင္ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈကုိ ကာကြယ္ေရးအတြက္ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကဲ့သုိ႔ (သုိ႔) ထုိထက္ေကာင္းေသာ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ကာကြယ္ေရး ဥပေဒတုိ႔ကုိ ျပ႒ာန္းႏုိင္ရန္ ႀကဳိးစားလာၾကမည္မွာလည္း ေသခ်ာသည္။ ထုိကဲ့သို႔ အကာအကြယ္မျပဳက ဘာသာေရးဝတ္ရုံေအာက္တြင္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ႀကီးထြားလာေနသည့္ ဘာသာေရးႏွင့္တြဲစပ္ထားေသာ အၾကမ္းဖက္ဝါဒသည္ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုလုံးကုိ ဖ်က္ဆီးသြားလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံေရးသမားတုိ႔သည္ ဘာသာေရးဝတ္ရုံ ေအာက္မွ ႀကီးထြားလာသည့္ ဘာသာေရးအၾကမ္းဖက္ဝါဒကုိ တားဆီးကာကြယ္ရန္ တာဝန္ရွိသကဲ့သုိ႔ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈကုိ တုိးတက္ျမင့္မားေစေသာ ဘာသာအယူဝါဒမ်ားကုိလည္း ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ တာဝန္ရွိေပသည္။ ထုိသုိ႔ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ ဘာသာေရးဖိႏွိပ္ျခင္းမဟုတ္။ မ်က္ႏွာလုိက္ျခင္းမဟုတ္။ ေလာကလူသားမ်ားကုိ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း လူ႔ယဥ္ေက်းမႈကို ကာကြယ္ျခင္းသာျဖစ္သည္။
ဦးဇင္းတုိ႔သည္ ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္အတန္းျမင့္မားလွသည့္ ဗုဒၶဝါဒကုိ ႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးကဲ့သုိ႔ပင္ ကာကြယ္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးထက္ပင္ တန္ဖိုးထား၍ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ဒါသည္ ဘာသာေရးပါ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ မဆုိင္္ဆုိသူသည္ ဗုဒၶဝါဒထြန္းကားေသာ ႏုိင္ငံ၌ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ျခင္းငွါ မထုိက္ေတာ့ဟုပင္ ျပတ္ျပတ္သားသား ဆုိရပါေတာ့မည္။
ယခုဆုိလွ်င္ ဦးဇင္းတုိ႔ႏုိင္ငံ၏ ျပႆနာမ်ားကုိ သုံးသပ္လွ်င္ ယဥ္ေက်းမႈတိုးတုိက္ျခင္းျပႆနာမွ ေပါက္ဖြားလာေသာ အမ်ဳိးဘာသာေစာင့္ေရွာက္ေရးကုိ အေလးေပးေသာအဖြဲ႔ႏွင့္ (ထုိအဖြဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ားက ေရွ႕တန္းမွျဖစ္သည္) ႏုိင္ငံေတာ္တုိးတက္ဖုိ႔ ဒီမုိကေရစီရဖုိ႔ကုိသာ အေလးေပးေသာ ဒီမိုကရက္တုိ႔၏ သေဘာထားကြဲလြဲမႈ ျပႆနာသည္ အေရးတႀကီးေျဖရွင္းသင့္ေသာ ျပႆနာ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ထုိျပႆနာ၌ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔ႏွင့္ ဘာသာေရးအဖြဲ႔မ်ားပါ ပါဝင္ေနသျဖင့္ ႏုိင္ငံေတာ္တုိးတက္ေရးအတြက္ေရာ ဘာသာသာသနာ တိုးတက္ေရးအတြက္ပါ ေကာင္းစြာ အႏၱရာယ္ျပဳႏုိင္သည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ျပဳလည္း ျပဳေနပါျပီ။
ေရေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာႏြံကုိ ေရျဖင့္ပင္ သန္႔ရွင္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္သကဲ့သုိ႔ ဘာသာေရးႏုိင္ငံေရး ေရာေထြးျဖစ္ေပၚေနေသာ ျပႆနာကုိ ဘာသာေရးႏုိင္ငံေရး ေပါင္းစပ္ေျဖရွင္းျခင္းျဖင့္သာ ေျပလည္ေစႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ထုိျပႆနာကို ႏုိင္ငံေရး ရႈေထာင့္တစ္ခု တည္းမွ ေျဖရွင္းျခင္းငွာ စြမ္းႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါ။ ထုိျပႆနာကုိ ဘာသာေရး ႏုိင္ငံေရးမေရာေထြးရဟူေသာ စည္းေဘာင္အတြင္းမွ ေျဖရွင္း၍ မရႏုိင္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ျပႆနာ၏ အရင္းအျမစ္သည္ပင္ ဘာသာေရးႏုိင္ငံေရးတုိ႔ကုိ ခြဲမရေအာင္ ေရာစပ္ထားေသာ ထူးျခားေသာ အယူဝါဒကုိ အေျခခံလာျခင္းေၾကာင့္တည္း။(ထုိသုိ႔ ဆုိလုိက္သျဖင့္ ဦးဇင္း၌ ဘာသာေရးႏုိင္ငံေရး ေရာေထြးသင့္၏ဟူေသာ အေတြးအေခၚရွိသည္ဟု မမွတ္ယူေစလုိပါ။ ထုိသုိ႔အေတြးအေခၚမရွိပါ။ ဘာသာေရး ႏုိင္ငံေရး ေရာေထြးလွ်င္ ဘာသာေရး၏ မူလစံႏႈန္းမ်ား



$$$မိုးညွင္းသတင္း apk မွေျကာ္ျငာရွင္မ်ားဖိတ္ေခၚျခင္း$$$$ မိမိတို႔၏လုပ္ငန္းမ်ားကိုအခ်ိန္တိုအ တြင္းမွာလူသိမ်ားလာေအာင္ မိုးညွင္းသတင္း apk မွေဆာင္ရြက္ေပးပါမည္ $$ေျကာ္ျငာခႏႈံးထားမ်ား$$ တစ္ရက္ ႏွစ္ျကိမ္တင္ ၁၀၀၀ က်ပ္ သတင္းapk ရဲ႕ထိပ္မွာ ၁၂ နာရီျကာတင္ထားမယ္ဆိုရင္ တစ္ရက္ ၂၀၀၀ က်ပ္ ေပးပို႔ရန္ ေျကာ္ျငာမည့္စာသား ဓါတ္ပုံ ၃ ပုံထိလက္ခံပါသည္ ေငြေပးေခ်ရန္Telenor Ooredoo ေငြျဖည့္ကက္ပို႔ေပးရပါမည္

No comments: