၀န္ၾကီးမ်ားမွာ ဖာေကာင္မ်ားးျဖစ္ရန္ လိုပါသည္

၀န္ၾကီးမ်ားမွာ ဖာေကာင္မ်ားးျဖစ္ရန္ လိုပါသည္ ျမန္မာ၀န္ၾကီးမ်ားအား စနစ္တက် ဆံုးမ ရန္ က်ေနာ္ စဥ္းစားသည္ က်ေနာ္ ခရီးသြားရင္းျဖင္႔ အေတြးတစ္ခု ရုတ္တ ရက္ ၀င္လာသည္ ျမန္မာ ၀န္ၾကီး မ်ား အေတာ္ပင္ နာမည္းဆိုးခဲ႕ၾကျပီး ယခုတြင္လည္း နာမည္ဆိုးႏွင္႔ အားလံုးနီး ပါး ေက်ာ္ၾကားၾကသည္။ ထိုနာမည္ဆိုးမ်ားကို အမ်ား နားလည္ႏိုင္ေသာ နာမည္ေကာင္းမ်ား အျဖစ္ ၄င္းတို႔ ေျပာင္းလဲလာၾကရန္ က်ေနာ္ မေမ်ွာင္လင္႕ေသာ္လည္း ၄င္းတို႔နားကို အပ္ၾကီးတစ္ေခ်ာင္းအျဖစ္ ထြင္းေဖါက္ ရန္ က်ေနာ္ ဆႏၵရိွခဲ႕၏… သို႔ေၾကာင္႔ က်ေနာ္ေရးရျပီ…………… မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္တြင္ ခ်င္းတြင္းနယ္ေျမမွ ဘုန္းၾကီးလူထြက္ ၂ ဦးတို႔ ေကာင္းစားခဲ႔ၾကသည္။ နည္းနည္းေနာေနာ နယ္နယ္ရရ ေကာင္းစားခဲ႔ၾကသည္ မဟုတ္ဘဲ ေနျပည္ေတာ္တြင္ ထိပ္တန္းျဖစ္ေသာ မင္းၾကီးရာထူးမ်ား ရွိ ခဲ႕ၾက၏။ အဆိုပါ ၂ ဦးမွာ "ကံတူအက်ဳိးေပး" ဟူ၍ပင္ ဆိုရေလာက္ေပသည္။ တစ္ဦးကား ပခန္းမင္းၾကီး ဦးရန္ေဝးျဖစ္လ်က္၊ အျခားပုဂၢိဳလ္မွာ ကင္းဝန္မင္းၾကီး ဦးေကာင္းျဖစ္သည္။ ဦးရန္ေဝးမွာ ခ်င္းတြင္းအေနာက္ဘက္ ဗန္႔က်ီနယ္၊ ဗဒူ႐ြာသားျဖစ္လ်က္ ၁၁၇၄ခုဖြား ျဖစ္သည္။ ဦးေကာင္းကား ထုိ႐ြာ၏အေနာက္ ၈ တိုင္ကြာ မုန္တိုင္ပင္႐ြာ၌ ၁၁၈၃ခု တြင္ ဖြားသည္။ မုန္တိုင္ပင္မွ ရွင္အာသဘ(ေမာင္ေကာင္း)သည္ ဦးရန္ေ၀း (ပခန္းမင္းၾကီး)၏ ဦးေလး ေတာ္စပ္သူ ဦးဝိသုဒၶထံ ေရာက္ရွိ၍ ဘာသာေရး ေဗဒင္ႏွင္႔ ခက္ဆစ္ ကဗ်ာမ်ား အျပင္ က်မ္းဂန္မ်ားကို သင္ယူေလ႔လာလ်က္ ရိွေနခဲ႔၏။ အတြင္းတပည့္အျဖစ္ေနထိုင္ကာ စာေပက်မ္းဂန္ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ သင္ယူ၏။ ၁၂၁၁ ခုတြင္ မင္းတုန္းမင္းသားက ပညာဗဟုသုတအရာ ေလ့လာရွာမွီး သူမ်ား အလိုရွိေၾကာင္း မိန္႔ၾကားသျဖင့္ ဦးဝိသုဒၶက ရွင္အာသဘကို မင္းသားထံ ပို႔ဆက္သရန္ လူဝတ္လဲေစရ၏။ မင္းတုန္းမင္းသား တစ္ေန႔သ၌ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္မည္ကို ၾကိဳတင္သိျမင္ေသာ ရွင္အာသဘက "အမွီေကာင္းၾကီးကို ရေလျပီ"ဟု ဝမ္းေျမာက္စြာပင္ ရဟန္းသိကၡာ ခ်၏။ ထိုေၾကာင္႔ မႏၱေလး နန္းတြင္ ျဖစ္စဥ္တေလ်ာက္တြင္ ကင္း၀န္မင္းၾကီး (ဦးေကာင္း)ဟု နာမည္ ေက်ာ္ၾကာခဲ႔ေလ ၏။ ႏိုင္ငံတကာ သံတမန္ေရးရာကိစၥမ်ား တြင္ ဦးေကာင္းက အဓိက ျဖစ္သည္ ဦးေကာင္းသာပင္ ႏိုင္ငံတကာ အနယ္နယ္ရပ္ရပ္မွ သံတမန္မ်ားအား ေတြ႔ဆံုျခင္း ေဆြးေႏြးျခင္းမ်ား ျပဳေနခဲ႔ရျပီး အခ်ိဳ႕ေသာ ျပည္ေထာင္ စာခ်ဳပ္ျဖစ္သည္႕ ခ်စ္ၾကည္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ဦးေကာင္းမွ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ေနၾကျဖစ္ခဲ႔ရသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ဦးေကာင္းမွ ေဆာင္ရြက္ခဲ႔ေလေသာ တိုင္းေရးျပည္ရာ ကိစၥမ်ားတြင္ ျမန္မာျပည္ အဂၤလိပ္လက္သို႔ မက်ေရာက္မွီကာလ၀ယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအျပားျပားရိွခဲ႔ေသာ္ျငား မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္တြင္၀ယ္ ဦးေကာင္းမွ ကေမာက္ကမ မ်က္ႏွာလို မ်က္ႏွာရ လုပ္ခဲ႔ေသာ မိုးကုတ္ စာခ်ဳပ္ဆိုေသာ အေၾကာင္းရာအား စုဘုရားလတ္ေရးသားေသာ (စုဘုရားလတ္ ရွင္းတမ္းတြင္) အတိလင္း ရွင္းျပထားေလသည္။ ၁၂၃၆ ခုႏွစ္တြင္ ဦးေကာင္းသည္ ျမန္မာသံအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကာ ဥေရာပတုိက္လွည့္လည္ရာမွ (၇)လ နီးပါးမ်ွၾကာျပီးေနာက္ ျပန္ေရာက္လာ၏။ ညီလာခံ၌ ရွင္ဘုရင္အား ဦးေကာင္းအဖို႔ မိမိ ေတြ႔ျမင္ ေလ႔လာခဲ႔ရေသာ အရာမ်ားအား ေလွ်ာက္တင္ရာဝယ္ ျဗိတိသွ်ကြ်န္း ႏိုင္ငံမ်ား၀ယ္ စက္မႈလုပ္ငန္း တုိးတက္ပံု၊ စစ္သည္ေတာ္မ်ား လက္နက္ေခတ္မီပံု၊ တီထြင္ၾကံဆမွဳမ်ားျဖင္႔ အသစ္ဆန္းမ်ား အား တီထြင္ ထုတ္လုပ္ေနၾကပံု အဂၤလန္ ဘုရင္မၾကီးက ႏိုင္ငံႏွစ္ခု စီးပြားေရး အတြက္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္မွဳမ်ား တိုးတက္လာရန္ မိုးကုတ္ေက်ာက္တြင္း အေရာင္းအဝယ္ ျပဳလုပ္လို၍ ၄င္းမွ အာမခံစာခ်ဳပ္ ျပဳခဲ့ပံုမ်ား ပါရွိေလသည္။ မုိးကုတ္အေၾကာင္းကို ၾကားရခ်ိန္၌ မင္းတုန္းဘုရင္၏ မ်က္ႏွာေတာ္ ႐ုတ္ျခည္း ညႇဳိးသြားခဲ႔ရသည္။ ထိုေနာက္ မင္းတုန္းမွ ေကာက္ခါငင္ကာျဖင္႔၄င္း စိတ္တိုတိုအေနထားျဖင္႔ ဦးေကာင္းအား ေငါက္ငန္းပံုမွာ…. "မိုက္လွခ်ည္လား ငေကာင္းရဲ႕၊ ေမာင္မင္းတို႔ မုိးကုတ္ေက်ာက္တြင္း ေရာင္းဝယ္ႏုိင္ခြင့္ အာဏာ ငါက အပ္ႏွင္းေတာ္မူလိုက္သလား" ဟု အသံေလးေလးၾကီးျဖင္႔ ဆိုျပီး ၾကီးစြာေသာ သက္ျပင္းခ်ေလသည္။ ဘုရင္၏ မိန္႔ျမြက္သံကို ဦးေကာင္းမွာ တစ္စံုတစ္ရာ ျပန္လည္ သံေတာ္ဦး တင္ရန္ မဝံ့ေတာ့ဘဲ ေခါင္းငိုက္စိုက္ ျငိမ္က်သြားခဲ႔ေလေတာ့သည္။ ညီလာခံ ႐ုပ္သိမ္းခ်ိန္ေရာက္၍ မင္းတုန္းမင္းၾကီး အေဆာင္နန္းေနာ္အတြင္းသို႔ ေရာက္လွ်င္ ၆၉ ေယာက္ေသာ မိဖုရားၾကီးငယ္တို႔ ေခၚယူ စုေဝးေတာ္မူကာ "မမတို႔ သည္တစ္ခါျဖင့္ ေစ်းေတာင္းေခါင္း႐ြက္၊ ရက္ကန္းရက္၊ ပဲျပဳတ္ေရာင္း အသက္ေမြးဖို႔ပဲ စိတ္ကူးၾကေပေတာ့။ ၀န္မင္းၾကီးငေကာင္းက မိုးကုတ္ေက်ာက္တြင္းကို မဆင္မျခင္ သူ႔သေဘာအတိုင္း အဂၤလိပ္ဘုရင္မထံ ေရာင္းခဲ့ျပီ၊ စာခ်ဳပ္ခဲ့ျပီ။ ျပည္ပိုင္မင္း အခ်င္းခ်င္း ေလာဘ ေဒါသ ေနာက္ကို လုိက္မိၾကရင္ စစ္ျဖစ္ဖို႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္" ဟု မိန္႔ၾကား၏။ မိဖုရားအမ်ား စကားတစ္ခြန္းမ်ွပင္ မျမြက္ မေနၾက ေတာ႕ပဲ ငိုင္ေနၾက၏။ ထိုအခါတြင္ စၾကာေဒဝီ မိဖုရားေခါင္ၾကီးသာလွ်င္ ဣေႁႏၵမပ်က္ ျပန္လည္တင္ေလွ်ာက္ေဖာ္ ရခဲ႕ေလ၏။ "ပူေတာ္ မမူပါႏွင့္ ေမာင္ေတာ္ဘုရား၊ ေရာင္းတဲ့လူက သူ႔ဥာဏ္ႏွင့္ ေရာင္းခဲ့ရင္ အေရာင္းအဝယ္ ပ်က္ေအာင္ နည္းပရိယာယ္ႏွင့္ ဖ်က္တာေပါ့ ေမာင္ေတာ္"ဟု ဆိုေလသည္။ "သို႔ျဖင္႔... ဘယ္လိုစီမံရင္ ေကာင္းမည္လဲ" ဟု မင္းတုန္းမင္းက ျပန္ဆိုေလသည္။ "သားေတာ္ ငဘုိးလိႈင္ ရွိေခ်သားဘဲ၊ သူ႔ကို ေခၚယူ တိုင္ပင္ပါ ဘုရား" ဟု တင္ေလ်ာက္ေလသည္။ ဤတြင္မွ ဦးေခါင္းမီးေလာက္ေနေသာ ရွင္ဘုရင္ၾကီးမွာ ရာထူးက်၍ အမရပူရတြင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ေနေသာ ေယာအတြင္းဝန္ ဦးဘိုးလႈိင္ကို သတိရကာ အားခ်င္းပင္ အျမန္ေခၚေစခဲ႕၏။ ဦးဘိုးလိွဳင္္က "ဤကိစၥအတြက္ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေတာ္ မမူပါႏွင့္ ဘုရား။ ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိး တာယန္ယူ ေျဖရွင္းပါမည္။ ငေမာက္ေက်ာက္အပါအဝင္ နန္းစဥ္ ရတနာေက်ာက္ ၃ လံုးကိုသာ အဝယ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အေရးဆိုရာ၌ အသံုးျပဳ ပါရေစ ဘုရား"ဟု တင္ေလွ်ာက္၏။ မင္းတုန္းမင္းက ဦးဘိုးလိႈင္ကို အာဏာ ကုန္ လႊဲအပ္ေလသည္။ ေနာက္ဆံုးအႏွစ္ခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ အဂၤလိပ္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား ေရာက္ရွိလာခ်ိန္၌ ဦးဘိုးလႈိင္က "စာခ်ဳပ္အတိုင္း ကတိမပ်က္ မုိးကုတ္ေက်ာက္တြင္းကို ေရာင္းခ်မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႏွင္႔ တန္ဖိုးကို ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ရန္ ထိုတြင္းထြက္မ်ားကို ဦးစြာ ေစ်းျဖတ္ရန္လိုအပ္ေၾကာင္း "ေျပာၾကားရာ တ႐ုတ္ရာျပတ္ကို သက္ေသအျဖစ္ ထားရွိ ခဲ႔လ်က္ အငယ္ဆံုး နန္းစဥ္ေက်ာက္ကို စတင္ျပသည္။ ဂြမ္းတစ္ပိႆာ အလယ္ရွိေက်ာက္သည္ ဂြမ္းပံုကို ေဖာက္ထြင္းကာ အေရာင္ တဝင္းဝင္းႏွင့္ မ်က္ေတာက္ခတ္ေနသေယာင္ ရွိ၏။ ဦးဘိုး လိႈင္ မွ “ဒီပတၱျမား ဘယ္ေလာက္တန္သလဲ?” ဟု တရုတ္ ရာျပတ္ ေက်ာက္ေစ်း အကဲျဖတ္သမားအား ေမးေလသည္ ထိုအခါ ရာျဖတ္တရုတ္မွာ “တစ္တိုင္းျပည္တန္ ေက်ာက္ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ေစ်း ျဖတ္ခ်ျပသည္။ ေက်ာက္မ်ားကို ဆက္လက္ျပသရာတြင္ ဒုတိယပတၱျမားမွာ ၃ ျပည္ေထာင္ တန္ဖိုးရွိေၾကာင္း၊ တတိယ ငေမာက္ေက်ာက္မွာ ၇ ျပည္ေထာင္ တန္ေၾကာင္း ရာျပတ္က သတ္မွတ္ေလသည္။ ငေမာက္ေက်ာက္ကို ဂြမ္း ၇ ပိႆာဖံုးထားေသာ္လည္း နန္းေတာ္တစ္ေဆာင္လံုးမွ ၄င္း၏ အေရာင္ထိန္ထိန္လင္းေနသည္ကို လွမ္းျမင္ၾကရသည္။ ထိုအခါ အဂၤလိပ္မ်ားက တန္ဖိုးမ်ားလွ၍ ဘုရင္မၾကီးႏွင့္ တိုင္ပင္ပါရေစ ဆို၏။ ဦးဘိုးလိႈင္က စာခ်ဳပ္ကို အဂၤလိပ္မ်ား လက္မွ ေတာင္းယူ ၾကည့္႐ႈျပီးေနာက္ "ဒီစာခ်ဳပ္သက္တမ္းဟာသည္အရေသာ္ ၄င္း ယခု ေက်ာက္ျမက္ ေစ်းအရေသာ္၄င္း မိတ္ေဆြတို႔ ေရွ႕ဆက္ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖြယ္မ၇ိွသည္ကို ေတြ႔ရ၍ က်ြႏု္ပ္ မွပင္ အဆိုပါ ယခု စာခ်ဳပ္အား ပ်က္ပ်ယ္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆို၍ အဂၤလိပ္တို႔လက္မွ ကင္း၀န္မင္းၾကီး ဦးေကာင္း ခ်ဳပ္ဆိုခဲ႔ေသာ စာခ်ဳပ္အား ေတာင္းယူခဲ႔ေတာ္မူေလသည္။ ထိုအျပင္ အဝယ္ေတာ္ မျပီးျပတ္မႈေၾကာင့္လည္း အဂၤလိပ္ ဘုရင္မၾကီး ဂုဏ္သိကၡာ က်ေစပါတယ္" ဟု ဆိုျပီး အမ်ားေရွ႕၌ပင္ ထိုစာခ်ဳပ္ ပ်က္ျပယ္ေၾကာင္း ေၾကျငာခဲ႔ေလသည္။ သို႔လွ်င္ ဦးေကာင္း၏ အမွားေတာ္ပံုကို ဦးဘိုးလႈိင္က အဖတ္ဆယ္ ဖာေထးေပးခဲ႔သည္ ဟု စာေရးသူ ဖတ္ရသည္။ ယခုတြင္ကား ျမန္မာျပည္ ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ကတင္မဟုတ္ စစ္အာဏာသိမ္းထားေသာ ကာလတေလ်ာက္မွပင္ စစ္၀န္ၾကီးမ်ား စာခ်ဳပ္အမွားေပါင္းမ်ားစြာအား မိမိ၏ အာဏာႏွင္႔ ပိုင္ဆိုင္မွဳမ်ားတစ္ခုတည္း တဖို႔တည္းကိုသာၾကည္႔ျပီး အာစီယံႏိုင္ငံမ်ားအျပင္ တရုတ္ အႏၵိယ ပါကစၥတန္ တို႕တင္မက အျခားေသာ အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႔ပင္ ခ်ဳပ္ဆိုမွဳမ်ား ရိွထားခဲ႔ၾကသည္။ လက္ရိွ ၾကပ္ေျပး သမၼတ ဦးသိန္းစိန္တက္လာေသာ အခါတြင္ အဆိုပါ စာခ်ဳပ္မ်ားကို ထပ္မံ၍ အသက္သြင္းေစျပီး လက္ပံေတာင္း ေတာင္ ေၾကးစဥ္ေတာင္ ႏွင္႔ ျမန္မာ ျပည္တြင္းရိွ ေတာေပါင္းမ်ားစြာ ျမစ္ေပါင္း အားလံုးတို႔နီးနီးကိုပင္ ထပ္မံ၍ စာခ်ဳပ္ပါအတိုင္း ခ်ဳပ္ဆို အသက္သြင္းခဲ႔ျပန္သည္။ သို႔တင္မက တရုတ္ျပည္ႏွင္႔ အျခားေသာ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားသို႔ မၾကာခဏ သမၼတရံုး အျပင္ ၀န္ၾကီးရံုးမ်ားမွ ၀န္ၾကီးမ်ားျဖင္႔ ခ၇ီးထြက္ေနျပီး တိုင္းျပည္းအတြင္း ရိွ၇ိွသမ်ွ လာေရာက္တူးေဖၚရန္ စာခ်ဳပ္မ်ား ဆက္ကာ ဆက္ကာ ထပ္မံခ်ဳပ္ဆိုေနေလသည္။ တိုင္းျပည္အတြင္း၀ယ္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားအဖုိ႔မွာမူ ခိုစရာအရိပ္ပင္ မရိွေလာက္ေအာင္ပင္ တက္တက္ေျပာင္ ခါေနေလျပီျဖစ္သည္။ သို႔ေၾကာင္႔ ၾကပ္ေျပးတြင္ တာ၀န္ထမ္းေနၾကေသာ ၀န္ၾကီးမ်ားအတြင္းမွ သမၼတ သိန္းစိန္ေသာ္၄င္း ၾကံ႕ဖြတ္ ၀န္ၾကီးမ်ားမွေသာ္၄င္း အဆင္ခ်င္မဲ႔စြာ ဆက္တိုက္ ခ်ဳပ္ဆိုေနေသာ ေနခဲ႔ေသာ စာခ်ဳပ္မ်ားအား ေယာမင္းၾကီး ဦးဘိုးလိွဳင္ကဲ႔သို႔ ေျပာင္ေျမာက္စြာ ဥာဏ္ပညာျဖင္႔ မိမိ၏ တိုင္သူျပည္သား မ်ား၏ အနာဂတ္ ၀မ္းစာ ဂုဏ္သိကၡာမ်ားအတြက္ ေျဖရွင္း ဖာေထးေပးႏိုင္ေသာ ဖာေကာင္း ၀န္ၾကီးမ်ား ျဖစ္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္းပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါသည္ ႏွစ္သက္လ်င္ စိတ္ၾကိဳက္ရွယ္ႏိုင္ပါသည္ ဂိုလ္၇ွယ္ေလး ၀န္ၾကီးမ်ားမွာ ဖာေကာင္မ်ားးျဖစ္ရန္ လိုပါသည္ ျမန္မာ၀န္ၾကီးမ်ားအား စနစ္တက် ဆံုးမ ရန္ က်ေနာ္ စဥ္းစားသည္ က်ေနာ္ ခရီးသြားရင္းျဖင္႔ အေတြးတစ္ခု ရုတ္တ ရက္ ၀င္လာသည္ ျမန္မာ ၀န္ၾကီး မ်ား အေတာ္ပင္ နာမည္းဆိုးခဲ႕ၾကျပီး ယခုတြင္လည္း နာမည္ဆိုးႏွင္႔ အားလံုးနီး ပါး ေက်ာ္ၾကားၾကသည္။ ထိုနာမည္ဆိုးမ်ားကို အမ်ား နားလည္ႏိုင္ေသာ နာမည္ေကာင္းမ်ား အျဖစ္ ၄င္းတို႔ ေျပာင္းလဲလာၾကရန္ က်ေနာ္ မေမ်ွာင္လင္႕ေသာ္လည္း ၄င္းတို႔နားကို အပ္ၾကီးတစ္ေခ်ာင္းအျဖစ္ ထြင္းေဖါက္ ရန္ က်ေနာ္ ဆႏၵရိွခဲ႕၏… သို႔ေၾကာင္႔ က်ေနာ္ေရးရျပီ…………… မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္တြင္ ခ်င္းတြင္းနယ္ေျမမွ ဘုန္းၾကီးလူထြက္ ၂ ဦးတို႔ ေကာင္းစားခဲ႔ၾကသည္။ နည္းနည္းေနာေနာ နယ္နယ္ရရ ေကာင္းစားခဲ႔ၾကသည္ မဟုတ္ဘဲ ေနျပည္ေတာ္တြင္ ထိပ္တန္းျဖစ္ေသာ မင္းၾကီးရာထူးမ်ား ရွိ ခဲ႕ၾက၏။ အဆိုပါ ၂ ဦးမွာ "ကံတူအက်ဳိးေပး" ဟူ၍ပင္ ဆိုရေလာက္ေပသည္။ တစ္ဦးကား ပခန္းမင္းၾကီး ဦးရန္ေဝးျဖစ္လ်က္၊ အျခားပုဂၢိဳလ္မွာ ကင္းဝန္မင္းၾကီး ဦးေကာင္းျဖစ္သည္။ ဦးရန္ေဝးမွာ ခ်င္းတြင္းအေနာက္ဘက္ ဗန္႔က်ီနယ္၊ ဗဒူ႐ြာသားျဖစ္လ်က္ ၁၁၇၄ခုဖြား ျဖစ္သည္။ ဦးေကာင္းကား ထုိ႐ြာ၏အေနာက္ ၈ တိုင္ကြာ မုန္တိုင္ပင္႐ြာ၌ ၁၁၈၃ခု တြင္ ဖြားသည္။ မုန္တိုင္ပင္မွ ရွင္အာသဘ(ေမာင္ေကာင္း)သည္ ဦးရန္ေ၀း (ပခန္းမင္းၾကီး)၏ ဦးေလး ေတာ္စပ္သူ ဦးဝိသုဒၶထံ ေရာက္ရွိ၍ ဘာသာေရး ေဗဒင္ႏွင္႔ ခက္ဆစ္ ကဗ်ာမ်ား အျပင္ က်မ္းဂန္မ်ားကို သင္ယူေလ႔လာလ်က္ ရိွေနခဲ႔၏။ အတြင္းတပည့္အျဖစ္ေနထိုင္ကာ စာေပက်မ္းဂန္ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ သင္ယူ၏။ ၁၂၁၁ ခုတြင္ မင္းတုန္းမင္းသားက ပညာဗဟုသုတအရာ ေလ့လာရွာမွီး သူမ်ား အလိုရွိေၾကာင္း မိန္႔ၾကားသျဖင့္ ဦးဝိသုဒၶက ရွင္အာသဘကို မင္းသားထံ ပို႔ဆက္သရန္ လူဝတ္လဲေစရ၏။ မင္းတုန္းမင္းသား တစ္ေန႔သ၌ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္မည္ကို ၾကိဳတင္သိျမင္ေသာ ရွင္အာသဘက "အမွီေကာင္းၾကီးကို ရေလျပီ"ဟု ဝမ္းေျမာက္စြာပင္ ရဟန္းသိကၡာ ခ်၏။ ထိုေၾကာင္႔ မႏၱေလး နန္းတြင္ ျဖစ္စဥ္တေလ်ာက္တြင္ ကင္း၀န္မင္းၾကီး (ဦးေကာင္း)ဟု နာမည္ ေက်ာ္ၾကာခဲ႔ေလ ၏။ ႏိုင္ငံတကာ သံတမန္ေရးရာကိစၥမ်ား တြင္ ဦးေကာင္းက အဓိက ျဖစ္သည္ ဦးေကာင္းသာပင္ ႏိုင္ငံတကာ အနယ္နယ္ရပ္ရပ္မွ သံတမန္မ်ားအား ေတြ႔ဆံုျခင္း ေဆြးေႏြးျခင္းမ်ား ျပဳေနခဲ႔ရျပီး အခ်ိဳ႕ေသာ ျပည္ေထာင္ စာခ်ဳပ္ျဖစ္သည္႕ ခ်စ္ၾကည္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ဦးေကာင္းမွ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ေနၾကျဖစ္ခဲ႔ရသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ဦးေကာင္းမွ ေဆာင္ရြက္ခဲ႔ေလေသာ တိုင္းေရးျပည္ရာ ကိစၥမ်ားတြင္ ျမန္မာျပည္ အဂၤလိပ္လက္သို႔ မက်ေရာက္မွီကာလ၀ယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအျပားျပားရိွခဲ႔ေသာ္ျငား မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္တြင္၀ယ္ ဦးေကာင္းမွ ကေမာက္ကမ မ်က္ႏွာလို မ်က္ႏွာရ လုပ္ခဲ႔ေသာ မိုးကုတ္ စာခ်ဳပ္ဆိုေသာ အေၾကာင္းရာအား စုဘုရားလတ္ေရးသားေသာ (စုဘုရားလတ္ ရွင္းတမ္းတြင္) အတိလင္း ရွင္းျပထားေလသည္။ ၁၂၃၆ ခုႏွစ္တြင္ ဦးေကာင္းသည္ ျမန္မာသံအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကာ ဥေရာပတုိက္လွည့္လည္ရာမွ (၇)လ နီးပါးမ်ွၾကာျပီးေနာက္ ျပန္ေရာက္လာ၏။ ညီလာခံ၌ ရွင္ဘုရင္အား ဦးေကာင္းအဖို႔ မိမိ ေတြ႔ျမင္ ေလ႔လာခဲ႔ရေသာ အရာမ်ားအား ေလွ်ာက္တင္ရာဝယ္ ျဗိတိသွ်ကြ်န္း ႏိုင္ငံမ်ား၀ယ္ စက္မႈလုပ္ငန္း တုိးတက္ပံု၊ စစ္သည္ေတာ္မ်ား လက္နက္ေခတ္မီပံု၊ တီထြင္ၾကံဆမွဳမ်ားျဖင္႔ အသစ္ဆန္းမ်ား အား တီထြင္ ထုတ္လုပ္ေနၾကပံု အဂၤလန္ ဘုရင္မၾကီးက ႏိုင္ငံႏွစ္ခု စီးပြားေရး အတြက္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္မွဳမ်ား တိုးတက္လာရန္ မိုးကုတ္ေက်ာက္တြင္း အေရာင္းအဝယ္ ျပဳလုပ္လို၍ ၄င္းမွ အာမခံစာခ်ဳပ္ ျပဳခဲ့ပံုမ်ား ပါရွိေလသည္။ မုိးကုတ္အေၾကာင္းကို ၾကားရခ်ိန္၌ မင္းတုန္းဘုရင္၏ မ်က္ႏွာေတာ္ ႐ုတ္ျခည္း ညႇဳိးသြားခဲ႔ရသည္။ ထိုေနာက္ မင္းတုန္းမွ ေကာက္ခါငင္ကာျဖင္႔၄င္း စိတ္တိုတိုအေနထားျဖင္႔ ဦးေကာင္းအား ေငါက္ငန္းပံုမွာ…. "မိုက္လွခ်ည္လား ငေကာင္းရဲ႕၊ ေမာင္မင္းတို႔ မုိးကုတ္ေက်ာက္တြင္း ေရာင္းဝယ္ႏုိင္ခြင့္ အာဏာ ငါက အပ္ႏွင္းေတာ္မူလိုက္သလား" ဟု အသံေလးေလးၾကီးျဖင္႔ ဆိုျပီး ၾကီးစြာေသာ သက္ျပင္းခ်ေလသည္။ ဘုရင္၏ မိန္႔ျမြက္သံကို ဦးေကာင္းမွာ တစ္စံုတစ္ရာ ျပန္လည္ သံေတာ္ဦး တင္ရန္ မဝံ့ေတာ့ဘဲ ေခါင္းငိုက္စိုက္ ျငိမ္က်သြားခဲ႔ေလေတာ့သည္။ ညီလာခံ ႐ုပ္သိမ္းခ်ိန္ေရာက္၍ မင္းတုန္းမင္းၾကီး အေဆာင္နန္းေနာ္အတြင္းသို႔ ေရာက္လွ်င္ ၆၉ ေယာက္ေသာ မိဖုရားၾကီးငယ္တို႔ ေခၚယူ စုေဝးေတာ္မူကာ "မမတို႔ သည္တစ္ခါျဖင့္ ေစ်းေတာင္းေခါင္း႐ြက္၊ ရက္ကန္းရက္၊ ပဲျပဳတ္ေရာင္း အသက္ေမြးဖို႔ပဲ စိတ္ကူးၾကေပေတာ့။ ၀န္မင္းၾကီးငေကာင္းက မိုးကုတ္ေက်ာက္တြင္းကို မဆင္မျခင္ သူ႔သေဘာအတိုင္း အဂၤလိပ္ဘုရင္မထံ ေရာင္းခဲ့ျပီ၊ စာခ်ဳပ္ခဲ့ျပီ။ ျပည္ပိုင္မင္း အခ်င္းခ်င္း ေလာဘ ေဒါသ ေနာက္ကို လုိက္မိၾကရင္ စစ္ျဖစ္ဖို႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္" ဟု မိန္႔ၾကား၏။ မိဖုရားအမ်ား စကားတစ္ခြန္းမ်ွပင္ မျမြက္ မေနၾက ေတာ႕ပဲ ငိုင္ေနၾက၏။ ထိုအခါတြင္ စၾကာေဒဝီ မိဖုရားေခါင္ၾကီးသာလွ်င္ ဣေႁႏၵမပ်က္ ျပန္လည္တင္ေလွ်ာက္ေဖာ္ ရခဲ႕ေလ၏။ "ပူေတာ္ မမူပါႏွင့္ ေမာင္ေတာ္ဘုရား၊ ေရာင္းတဲ့လူက သူ႔ဥာဏ္ႏွင့္ ေရာင္းခဲ့ရင္ အေရာင္းအဝယ္ ပ်က္ေအာင္ နည္းပရိယာယ္ႏွင့္ ဖ်က္တာေပါ့ ေမာင္ေတာ္"ဟု ဆိုေလသည္။ "သို႔ျဖင္႔... ဘယ္လိုစီမံရင္ ေကာင္းမည္လဲ" ဟု မင္းတုန္းမင္းက ျပန္ဆိုေလသည္။ "သားေတာ္ ငဘုိးလိႈင္ ရွိေခ်သားဘဲ၊ သူ႔ကို ေခၚယူ တိုင္ပင္ပါ ဘုရား" ဟု တင္ေလ်ာက္ေလသည္။ ဤတြင္မွ ဦးေခါင္းမီးေလာက္ေနေသာ ရွင္ဘုရင္ၾကီးမွာ ရာထူးက်၍ အမရပူရတြင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ေနေသာ ေယာအတြင္းဝန္ ဦးဘိုးလႈိင္ကို သတိရကာ အားခ်င္းပင္ အျမန္ေခၚေစခဲ႕၏။ ဦးဘိုးလိွဳင္္က "ဤကိစၥအတြက္ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေတာ္ မမူပါႏွင့္ ဘုရား။ ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိး တာယန္ယူ ေျဖရွင္းပါမည္။ ငေမာက္ေက်ာက္အပါအဝင္ နန္းစဥ္ ရတနာေက်ာက္ ၃ လံုးကိုသာ အဝယ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အေရးဆိုရာ၌ အသံုးျပဳ ပါရေစ ဘုရား"ဟု တင္ေလွ်ာက္၏။ မင္းတုန္းမင္းက ဦးဘိုးလိႈင္ကို အာဏာ ကုန္ လႊဲအပ္ေလသည္။ ေနာက္ဆံုးအႏွစ္ခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ အဂၤလိပ္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား ေရာက္ရွိလာခ်ိန္၌ ဦးဘိုးလႈိင္က "စာခ်ဳပ္အတိုင္း ကတိမပ်က္ မုိးကုတ္ေက်ာက္တြင္းကို ေရာင္းခ်မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႏွင္႔ တန္ဖိုးကို ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ရန္ ထိုတြင္းထြက္မ်ားကို ဦးစြာ ေစ်းျဖတ္ရန္လိုအပ္ေၾကာင္း "ေျပာၾကားရာ တ႐ုတ္ရာျပတ္ကို သက္ေသအျဖစ္ ထားရွိ ခဲ႔လ်က္ အငယ္ဆံုး နန္းစဥ္ေက်ာက္ကို စတင္ျပသည္။ ဂြမ္းတစ္ပိႆာ အလယ္ရွိေက်ာက္သည္ ဂြမ္းပံုကို ေဖာက္ထြင္းကာ အေရာင္ တဝင္းဝင္းႏွင့္ မ်က္ေတာက္ခတ္ေနသေယာင္ ရွိ၏။ ဦးဘိုး လိႈင္ မွ “ဒီပတၱျမား ဘယ္ေလာက္တန္သလဲ?” ဟု တရုတ္ ရာျပတ္ ေက်ာက္ေစ်း အကဲျဖတ္သမားအား ေမးေလသည္ ထိုအခါ ရာျဖတ္တရုတ္မွာ “တစ္တိုင္းျပည္တန္ ေက်ာက္ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ေစ်း ျဖတ္ခ်ျပသည္။ ေက်ာက္မ်ားကို ဆက္လက္ျပသရာတြင္ ဒုတိယပတၱျမားမွာ ၃ ျပည္ေထာင္ တန္ဖိုးရွိေၾကာင္း၊ တတိယ ငေမာက္ေက်ာက္မွာ ၇ ျပည္ေထာင္ တန္ေၾကာင္း ရာျပတ္က သတ္မွတ္ေလသည္။ ငေမာက္ေက်ာက္ကို ဂြမ္း ၇ ပိႆာဖံုးထားေသာ္လည္း နန္းေတာ္တစ္ေဆာင္လံုးမွ ၄င္း၏ အေရာင္ထိန္ထိန္လင္းေနသည္ကို လွမ္းျမင္ၾကရသည္။ ထိုအခါ အဂၤလိပ္မ်ားက တန္ဖိုးမ်ားလွ၍ ဘုရင္မၾကီးႏွင့္ တိုင္ပင္ပါရေစ ဆို၏။ ဦးဘိုးလိႈင္က စာခ်ဳပ္ကို အဂၤလိပ္မ်ား လက္မွ ေတာင္းယူ ၾကည့္႐ႈျပီးေနာက္ "ဒီစာခ်ဳပ္သက္တမ္းဟာသည္အရေသာ္ ၄င္း ယခု ေက်ာက္ျမက္ ေစ်းအရေသာ္၄င္း မိတ္ေဆြတို႔ ေရွ႕ဆက္ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖြယ္မ၇ိွသည္ကို ေတြ႔ရ၍ က်ြႏု္ပ္ မွပင္ အဆိုပါ ယခု စာခ်ဳပ္အား ပ်က္ပ်ယ္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆို၍ အဂၤလိပ္တို႔လက္မွ ကင္း၀န္မင္းၾကီး ဦးေကာင္း ခ်ဳပ္ဆိုခဲ႔ေသာ စာခ်ဳပ္အား ေတာင္းယူခဲ႔ေတာ္မူေလသည္။ ထိုအျပင္ အဝယ္ေတာ္ မျပီးျပတ္မႈေၾကာင့္လည္း အဂၤလိပ္ ဘုရင္မၾကီး ဂုဏ္သိကၡာ က်ေစပါတယ္" ဟု ဆိုျပီး အမ်ားေရွ႕၌ပင္ ထိုစာခ်ဳပ္ ပ်က္ျပယ္ေၾကာင္း ေၾကျငာခဲ႔ေလသည္။ သို႔လွ်င္ ဦးေကာင္း၏ အမွားေတာ္ပံုကို ဦးဘိုးလႈိင္က အဖတ္ဆယ္ ဖာေထးေပးခဲ႔သည္ ဟု စာေရးသူ ဖတ္ရသည္။ ယခုတြင္ကား ျမန္မာျပည္ ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ကတင္မဟုတ္ စစ္အာဏာသိမ္းထားေသာ ကာလတေလ်ာက္မွပင္ စစ္၀န္ၾကီးမ်ား စာခ်ဳပ္အမွားေပါင္းမ်ားစြာအား မိမိ၏ အာဏာႏွင္႔ ပိုင္ဆိုင္မွဳမ်ားတစ္ခုတည္း တဖို႔တည္းကိုသာၾကည္႔ျပီး အာစီယံႏိုင္ငံမ်ားအျပင္ တရုတ္ အႏၵိယ ပါကစၥတန္ တို႕တင္မက အျခားေသာ အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႔ပင္ ခ်ဳပ္ဆိုမွဳမ်ား ရိွထားခဲ႔ၾကသည္။ လက္ရိွ ၾကပ္ေျပး သမၼတ ဦးသိန္းစိန္တက္လာေသာ အခါတြင္ အဆိုပါ စာခ်ဳပ္မ်ားကို ထပ္မံ၍ အသက္သြင္းေစျပီး လက္ပံေတာင္း ေတာင္ ေၾကးစဥ္ေတာင္ ႏွင္႔ ျမန္မာ ျပည္တြင္းရိွ ေတာေပါင္းမ်ားစြာ ျမစ္ေပါင္း အားလံုးတို႔နီးနီးကိုပင္ ထပ္မံ၍ စာခ်ဳပ္ပါအတိုင္း ခ်ဳပ္ဆို အသက္သြင္းခဲ႔ျပန္သည္။ သို႔တင္မက တရုတ္ျပည္ႏွင္႔ အျခားေသာ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားသို႔ မၾကာခဏ သမၼတရံုး အျပင္ ၀န္ၾကီးရံုးမ်ားမွ ၀န္ၾကီးမ်ားျဖင္႔ ခ၇ီးထြက္ေနျပီး တိုင္းျပည္းအတြင္း ရိွ၇ိွသမ်ွ လာေရာက္တူးေဖၚရန္ စာခ်ဳပ္မ်ား ဆက္ကာ ဆက္ကာ ထပ္မံခ်ဳပ္ဆိုေနေလသည္။ တိုင္းျပည္အတြင္း၀ယ္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားအဖုိ႔မွာမူ ခိုစရာအရိပ္ပင္ မရိွေလာက္ေအာင္ပင္ တက္တက္ေျပာင္ ခါေနေလျပီျဖစ္သည္။ သို႔ေၾကာင္႔ ၾကပ္ေျပးတြင္ တာ၀န္ထမ္းေနၾကေသာ ၀န္ၾကီးမ်ားအတြင္းမွ သမၼတ သိန္းစိန္ေသာ္၄င္း ၾကံ႕ဖြတ္ ၀န္ၾကီးမ်ားမွေသာ္၄င္း အဆင္ခ်င္မဲ႔စြာ ဆက္တိုက္ ခ်ဳပ္ဆိုေနေသာ ေနခဲ႔ေသာ စာခ်ဳပ္မ်ားအား ေယာမင္းၾကီး ဦးဘိုးလိွဳင္ကဲ႔သို႔ ေျပာင္ေျမာက္စြာ ဥာဏ္ပညာျဖင္႔ မိမိ၏ တိုင္သူျပည္သား မ်ား၏ အနာဂတ္ ၀မ္းစာ ဂုဏ္သိကၡာမ်ားအတြက္ ေျဖရွင္း ဖာေထးေပးႏိုင္ေသာ ဖာေကာင္း ၀န္ၾကီးမ်ား ျဖစ္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္းပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါသည္ ႏွစ္သက္လ်င္ စိတ္ၾကိဳက္ရွယ္ႏိုင္ပါသည္ ဂိုလ္၇ွယ္ေလး