ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ႏုိင္ငံေရး

ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ႏုိင္ငံေရး
------ ------ ------
၂၀၁၅၊ ႏို၀င္ဘာ ၁၆ ရက္က ေနျပည္ေတာ္မွာ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းေခတၱနားခိ်န္၌ ေလာေလာဆယ္ ႏို၀င္ဘာ ၈ ရက္ ေရြးေကာက္ပဲြအႏိုင္ရသြားသည့္ (NLD) အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္က သူ၏ NLD အဖဲြ႕၀င္မ်ားကိုေျပာလိုက္သည္မွာ ''၀န္ၾကီးေတြ ဒု၀န္ၾကီးေတြျဖစ္ဖို႔ စိတ္ကူးမယဥ္ ၾကႏွင့္''ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤစကားမွာ ရိုးရိုးသားသားေျပာလိုက္ျခင္းပဲျဖစ္သည္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ၏သမိုင္းမွာ ေတာ္လွန္ ေရးသမားလိုသလို၊ ႏိုင္ငံေရးသမားလည္း လိုသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသမားလည္း လိုပါသည္။ ဒါသည္ ႏိုင္ငံ့သမိုင္း တြင္ က႑အသီးသီးရိွပါသည္။

ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကာလတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္လက်ာ္၊ သခင္သန္းထြန္းစသည့္ လူငယ္တို႔မွာ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက ဂ်ပန္ႏွင့္တိုက္ရမည္။ အဂၤလိပ္ႏွင့္တိုက္ရမည္။ ထိုတိုက္ ပဲြကာလအတြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားလို ပရိယာယ္ၾကြယ္သည့္ စကားမ်ား၊ ျပည္သူကို သူ႔ဘက္ပါေအာင္ စည္းရံုး ေနမည့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား မလိုေသးပါ။ ထိုအခိ်န္တုန္းက တကယ့္မဟုတ္မခံ၊ သတၱိရိွ၊ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ အနစ္နာခံ၊ တိုက္ရဲသူ၊ လြတ္လပ္ေရးကို အသက္ထက္ ျမတ္ႏိုးသူေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားသာ လိုအပ္ပါသည္။ ထိုလူငယ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားလို ပရိယာယ္ၾကြယ္သည့္စကားမ်ဳိးလည္း ေျပာတတ္ခ်င္မွ ေျပာတတ္ မည္။ အမ်ားျပည္သူကို သူ႔ဘက္ပါလာေအာင္၊ သူ႔ပါတီကို အားေပးေအာင္ လူထုက်ေလာက္ေအာင္ စကားေျပာ တတ္ခ်င္မွ ေျပာတတ္မည္။ ျပည္သူလူထုကို အုပ္ခ်ဳပ္တတ္ခ်င္မွတတ္မည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အမွန္တကယ္တိုက္ပဲြ၀င္ခဲ့ၾကေသာ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

ကမာၻမွာလည္း ရိွခဲ့ပါသည္။ လက္တင္အေမရိက ေတာ္လွန္ေရးသမား ေခ်ေဂြဗားရားလို၊ ဖိလစ္ပိုင္မွ ဂ်ဳိေဆးရီ ေဇာ္လို၊ ခ်က္က ဂ်ဴးလိယက္ဖူးခ်စ္တို႔လို လူစားမို်းေတြကား ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔သည္ ႏိုင္ငံေရးအုပ္ခု်ပ္ေရးတို႔၊ ဘာတို႔ နားလည္သူမ်ားမဟုတ္၊ လြတ္လပ္ေရးမရိွဘဲ ဘယ္သို႔လွ်င္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရိွပါမလဲ။ ဆန္ပံုးထဲမွာ ဆန္ရိွမွသာ အိုးထဲမွာ ထမင္းရိွႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါလား။ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တသက္လံုးၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ခဲ့သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ပင္ ေတာ္လွန္ေရးသမားျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးကိုလည္း မလဲြမေရွာင္သာ လုပ္ခဲ့ရသည္။ ႏိုင္ငံေရးေလာက၏ ရႈပ္ေထြး ေပြလီမႈေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးရျပီးရင္ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲမွ ထြက္ကာ စာပဲေရးေတာ့မည္ဟုပင္ ေျခကုန္လက္ ပန္းက်ျပီး ေျပာခဲ့ေသးသည္။ ေတာ္လွန္ေရးကာလျပီးသည့္ေနာက္ လြတ္လပ္ေရးရျပီးသည့္အခါ မွာေတာ့ ဦးႏု၊ ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းစသည့္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား ေပၚလာပါသည္။ သူတို႔သည္ လူထုက သူတို႔ကို ေထာက္ခံလာေအာင္ စကားလံုး ၾကြယ္ၾကြယ္နွင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးဆြယ္တရားေဟာတတ္ၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔မွာ ပရိယာယ္မာယာ မ်ားတတ္ၾကသည္။ လူမႈဆက္ဆံေရးတြင္လည္း နည္းဗ်ဴဟာအမ်ဳိးမ်ဳိးသံုးတတ္ၾကသည္။ မုန္းေသာ္လည္း ခ်စ္သေယာင္ ဟန္ေဆာင္ရတတ္သည္။ ေတာ္လွန္ေရးသမား၏ စရိုက္လကၡဏာကား ဤသို႔မဟုတ္ပါ။ ရိုးသည္၊ သတၱိရိွ သည္။ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း ဒဲ့ဒိုးေျပာဆို လုပ္ကိုင္တတ္သည္။

ယခုကမာၻမွာ ဒီမိုကေရစီဘိုးေအႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ျဗိတိန္၊ ျပင္သစ္၊ အေမရိကန္၊ ဂ်ာမဏီလို ႏိုင္ငံမ်ားမွာကား ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔မွာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ထြန္းကားေအာင္ ျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားခဲ့ရသည့္ကာလမွာ ဒီမိုကေရစီအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားက စြန္႔စားဖန္တီးခဲ့ၾကျပီး ျပီ။ ျမန္မာျပည္လို အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္တြယ္ေနျပီးေသာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံမွာ လြတ္ေျမာက္ေရးမရိွေသးပါဘဲ ဘယ္သို႔မွ် ႏိုင္ငံေရးလုပ္မရေသး။ ယခု ႏိုင္ငံေရးအသြင္ေဆာင္သည့္ လႊတ္ေတာ္တို႔၊ ပါတီတို႔၊ ေရြးေကာက္ပဲြ တို႔ဆိုသည္မွာလည္း ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမ်ားလို ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္လုပ္ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ NLD ပါတီသည္လည္း ႏိုင္ငံေရးပါတီတရပ္ဟုဆိုသည့္တိုင္ အာဏာရွင္စနစ္ကို ေတာ္လွန္ထြက္ေပၚ လာသည့္ ေတာ္လွန္ေရးပါတီတရပ္သာ ျဖစ္သည္။ NLD မွာ ပါတီ၀င္မ်ား ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြႏိုင္သည့္ အမတ္မ်ား၊ NLD ကို လက္မြန္မဆြကပင္ ပံ့ပိုးကူညီေနသူမ်ားသည္ အာဏာရွင္ကို လက္နက္မဲ့ေတာ္လွန္ ခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ သူတို႔ကိုယ္က်ဳိးအတြက္မဟုတ္ အက်ဳိးလိုလို႔ ေထာင္တန္းအက်ခံ၊ ဘ၀ အပ်က္ခံကာ ႏွစ္ေတြၾကာရွည္ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ၾကပါ။ အက်ဳိးလိုသူသည္ ဤမွ် ေရရွည္ဒဏ္မခံပါ။ အခိ်န္တိုတိုအတြင္း သူ႔အက်ဳိးရလွ်င္ရ၊ မရလွ်င္ ေဖာက္ျပန္သြားၾကပါသည္။ NLD ပါတီ၀င္မ်ားကား လက္မြန္ မဆြကပင္ အာဏာရွင္ကိုေတာ္လွန္ခဲ့ျပီး သူတို႔ဘ၀ကို ေရရွည္ျမႈပ္နံွခဲ့ရသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ၂၀၁၅ ႏို၀င္ဘာ ၈ ရက္ ေရြးေကာက္ပဲြကား ျပည္သူ႕ပါတီ NLD ႏွင့္ အာဏာရွင္ကို ေတာ္လွန္လိုၾကေသာ ျပည္သူ တရပ္လံုးပူးေပါင္းကာ ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ႏွင့္မဲေပးျပီး ေတာ္လွန္လိုက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ေတာ္လွန္ေရးတာ၀န္ လည္း ေက်ေလျပီ။ NLD အတြက္ ေထာင္က်ခဲ့ရ၊ ေထာင္ထဲမွာေနရစဥ္ ဇနီးသည္ေသဆံုးခဲ့ရ၊ မိခင္ေသဆံုးခဲ့ရ သည့္ NLD ပါတီ၀င္မ်ားလည္း ဘ၀ကိုေပးဆပ္ခဲ့ၾကျပီးျပီ။ ေနာက္ပိုင္းဇာတ္လမ္းကိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရးနည္းႏွင့္သာ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးၾကရေပလိမ့္မည္။ လြတ္လပ္ေရးကာလတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ အဂၤလိပ္နယ္ခဲ်႕ကို ေတာ္လွန္ ေရးအျပီးမွာ သူတို႔ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြအၾကိမ္ၾကိမ္ ညိႇႏိႈင္းခဲ့ရပါသည္။

လြတ္လပ္ေရးကတိစာခ်ဳပ္ေပးျပီး သည့္ ေနာက္မွာပင္ နယ္ခဲ်႕တို႔သည္ မသမာေသာနည္းႏွင့္ ဂဠဳန္ဦးေစာကို ေျမႇာက္ေပးကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းကို လုပ္ၾကံေစခဲ့ေသးသည္။ ယခုလည္း ေတာ္လွန္ေရးကာလျပီး၍ ႏိုင္ငံေရးနည္းႏွင့္ ေျဖရွင္းရမည့္ က႑သို႔ ေရာက္လာပါျပီ။ NLD မွ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ားသည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ပညာေရး၊ စီးပြားေရးနားလည္ခ်င္မွ နားလည္ပါမည္။ နားလည္ သူ ကြ်မ္းက်င္ပညာရွင္မ်ားကိုအသံုးျပဳ၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အမိႈက္ပံုထဲက တိုင္းျပည္ကို ျပန္လည္ဖုန္ခါ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ျပီး အေရာင္တင္ရေပလိမ့္မည္။ ျပည္သူတရပ္လံုးကလည္း ၀ိုင္း၀န္းကူညီရန္ အသင့္ရိွေနၾကပါ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ NLD ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ား ၀န္ၾကီးျဖစ္ဖို႔ စိတ္ကူးမယဥ္ၾကနွင့္ဦး ဆိုသည့္စကားမွာ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း စကားတခြန္းသာ ျဖစ္သည္။

ေတာ္လွန္ေရးသမားသည္ ေတာ္လွန္ေရးသမား

နိုင္ငံေရးသမားသည္ ႏိုင္ငံေရးသမား

သေဘာသဘာ၀ခ်င္းေတာ့ မတူပါေလ။

တင္တင္ဦး