ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္နုေမာ္ ရဲ ့ အမွဳကိစၥ နဲ ့ပတ္သက္လို ့ ...
အြန္လိုင္းေပၚက မွတ္ခ်က္ေတြကို ...
ဂရုတစိုက္ ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ...
အၾကမ္းဖ်ဥ္း ဒီလိုခြဲဲျခားေတြ ့ရတယ္ ...
ပထမအုပ္စုက ...
ကေလးေလး ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းခံရတာကို ...
သနားကရုဏာသက္တဲ ့ သူေတြ ....
ဒုတိယအုပ္စုက ကေလးကိစၥအျပင္
ခ်မ္းသာေနတဲ ့ကိစၥပါ ပါလာတယ္ ...
ဗိုလ္မွဴးအဆင့္နဲ ့ ...
ဒီေလာက္အိမ္ပိုင္ရမလား ဆိုတဲ ့ အယူအဆမ်ိဳး ...
တတိယအုပ္စုကေတာ့ အိုဗာအုပ္စု ...
ဒီကိစၥအတြက္ ....
တပ္ခ်ဳပ္က ေတာင္းပန္ရမယ္ဆိုတာေတာင္ ...
ေတြ ့မိေသးတယ္ ...
အုပ္စုအားလံုးရဲ ့မွတ္ခ်က္ေတြကို ထိုင္ဖတ္ျပီး ..
အေသအခ်ာ စဥ္းစားေနမိတယ္ ...
ပထမအခ်က္က ကြ်န္ေတာ္တို ့နိူင္ငံမွာ ....
ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမွဳ ျမင့္တယ္ ...
ခ်မ္းသာသူက လူနည္းစု ...
ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဒီခ်မ္းသာတဲ ့ လူနည္းစုဟာ ...
လူမ်ားစုရဲ ့ မ်က္မုန္းက်ိဳးျခင္းခံရတယ္ ...
ဒုတိယကေတာ့ ....
တပ္မေတာ္ဟာ ၂၂ ႏွစ္ အာဏာသိမ္းခဲ့စဥ္က ...
တစ္ခ်ိဳ ့ကိစၥေတြမွာ ...
ထင္သလို လုပ္ခဲ့တဲ ့ အက်ိဳးဆက္ကို ...
ဒီေန ့ထိ လူမုန္းခံေနရတုန္းပဲ ...
ဒီအခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကို ...
ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္နုေမာ္ရဲ ့ကိစၥမွာ ...
အထင္အရွားေတြ ့ရတယ္ ...
ဒီကိစၥမွာ...
ေက်ာ္နုေမာ္သာ ဒီေလာက္ မခ်မ္းသာခဲ့လွ်င္ ...
ေက်ာ္နုေမာ္သာ တပ္က ဗိုလ္မွဴးမဟုတ္ခဲ့လွ်င္ ....
ဒီျပသနာဟာ ဒီေလာက္ၾကီးထြားလာမယ္ မဟုတ္ ...
ဒီႏွစ္ခုေပါင္းစပ္သြားလို ့သာ ...
ဒီေလာက္ၾကီးက်ယ္လာရျခင္း ျဖစ္တယ္ ...
ကြ်န္ေတာ္တို ့တပ္မေတာ္ဟာ ...
တစ္ခ်ိဳ ့ကိစၥေတြကို ...
အေလးအနက္ ျပန္စဥ္းစားသံုးသပ္သင့္ေနျပီ ...
လက္ရွိ အေနအထားဟာ ...
ကြ်န္ေတာ္တို ့ကို ...
တစ္ဖက္သတ္ ၀ိုင္းတြယ္သလို ျဖစ္ေနတယ္ ....
ဒါကို ကြ်န္ေတာ္တို ့ ဘယ္လိုအစီအစဥ္နဲ ့ ခုခံမလဲ ?
ဘယ္လို တုန္ ့ျပန္မလဲ ?
တစ္ခ်ိဳ ့ကိစၥေတြကေတာ့ ...
ကြ်န္ေတာ္တို ့ကိုယ္တိုင္လဲ ....
ျပင္သင့္တာေတြ ျပင္ရမယ္ ....
မသမာမွဳ ျခစားမွဳဆိုတာ ...
နိူင္ငံတိုင္းမွာ ...
အေတာ္ေျဖရွင္းရခက္တဲ ့ ျပသနာျဖစ္တယ္ ...
သို ့ေသာ္ သက္ဆိုင္ရာ စနစ္ေလးေတြကိုေတာ့ ...
ျပန္သံုးသပ္ၾကည့္ဖို ့ လိုမယ္ထင္တယ္ ...
ဥပမာ - အာမီရမ္လို ကိစၥ ..
အရင္က အာမီရမ္ဟာ စက္ရုံမွာေတာင္ ...
အတုယူမလား အစစ္ယူမလား ေမးခံရတဲ ့ အေနအထား ...
ဒါေပမယ့္ အခု ...
ျပင္ပတြင္ ေရာင္းခ်ခြင့္မျပဳဆိုေတာ့ ...
ေစ်းကြက္ေပ်ာက္သြားတယ္ ...
ေစ်းကြက္ေပ်ာက္ေတာ့ ...
အတုလဲ မထြက္လာေတာ့ဘူး ...
စနစ္ကို ျပင္လိုက္လို ့ ...
အဆင္ေျပသြားတာကို ေထာက္ျပခ်င္တာပါ ...
ေခတ္အဆက္ဆက္ ...
ဂ်ီအီးတို ့ေထာက္လွမ္းေရးတို ့ ...
ေထာက္ပို ့တို ့က လူေတြဟာ ...
မ်ားေသာအားျဖင့္ ...
အဆင္ေျပၾက ခ်မ္းသာၾကတာ မ်ားတယ္ ....
( တစ္ခ်ိဳ ့ကေတာ့ ခြ်င္းခ်က္ေပါ့ေလ )
ဒါကို ဘယ္လိုကာကြယ္မလဲ ...
ဘယ္လိုထိန္းခ်ဳပ္မလဲ ....
ကြ်န္ေတာ္တို ့ ျပန္သံုးသပ္ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ...
လက္ရွိ အေျခအေနဟာ ....
မင္းတို ့ေရာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလို ့လဲဆိုျပီး ...
အရပ္သားကို ျပန္လက္ညိွးထိုးေနလို ့ ...
အဆင္မေျပနိူင္ေတာ့ဘူး ...
ေဆာက္လုပ္ေရးက အရပ္သားအင္ဂ်င္နီယာေတြ ...
သိန္းေသာင္းခ်ီ ခ်မ္းသာေနတာ တစ္ပံုၾကီးပါ ....
ကိုယ့္လက္ေအာက္က အရပ္သားတပည့္ေတြကို ...
အိမ္မွာေခၚခိုင္းေနတဲ ့ အရပ္သားဆရာေတြလဲ အမ်ားၾကီးပါ ...
လူေတြကိုး ...
လူေတြဆိုေတာ့ ဒီလိုကိစၥေတြဟာ ...
ေနရာတိုင္း နယ္ပယ္တိုင္းမွာ ရွိၾကတယ္ ....
သို ့ေသာ္ လက္ရွိအေျခအေနကေတာ့ ...
သူမ်ားေတြ ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ...
သိပ္ ျပသနာ မရွိပါ ....
ကြ်န္ေတာ္တို ့ တစ္ခုခုျဖစ္လိုက္တိုင္း ...
ကြ်န္ေတာ္တို ့ကို ၀ိုင္း၀ိုင္းတြယ္ၾကမွာပါ ...
ဒါ အရွိတရားပါပဲ ...
ေျမျပင္ အေျခအေနပါပဲ ....
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ....
ကြ်န္ေတာ္တို ့ဟာ ...
တစ္ဦး နဲ ့ တစ္ဦး ပိုျပီး ခ်စ္ၾကခင္ၾက ...
အသက္ေပးျပီး လက္တြဲလုပ္ကိုင္ၾကတဲ ့ ...
အဖြဲ ့အစည္းၾကီး မဟုတ္လား ?
မင္းတို ့လဲ ဒါမ်ိဳးေတြ ရွိတာပဲ ...
ငါတို ့လဲ ရွိမွာေပါ့လို ့ ...
ေနရာတကာ အျပင္လူေတြ အရပ္သားေတြနဲ ့ ....
လိုက္တုေနလို ့ မျဖစ္ေပျပန္ဘူး ...
ကြ်န္ေတာ္တို ့ ...
ကိုယ့္တာကို ကိုယ္လံုေအာင္လုပ္ရမယ္ ....
သူမ်ား တာက်ိဳးရင္ ဘာမွမျဖစ္ ...
ကြ်န္ေတာ္တို ့က်ိဳးရင္ ....
ေလ်ာေမႊးကို ဗာရာဏသီခ်ဲ ့လိမ့္မယ္ ...
ကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ ့ တစ္ခ်ိဳ ့အေလ့အထေတြ နဲ ့ ...
တစ္ခ်ိဳ ့စနစ္ေတြကို ျပန္သံုးသပ္သင့္ျပီ ... ။ ။
( ရဲမိုး )
No comments:
Post a Comment