ေနျပည္ေတာ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ ဘာလဲ ဘယ္လဲ

 [မွဴးေဇာ္]

၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ ျပည္ေထာင္စုျငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံၾကီးကို သမိုင္းဝင္ စတင္က်င္းပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ေဆာင္းရဲ႕ ခ်မ္းေအးလွတဲ့ နံနက္ခင္းဟာ ဒီေန႕ဒီမနက္မွာ ပိုမို လန္းဆန္းႏုသစ္ေနတာ ေတြ႕ျမင္ၾကရပါတယ္။ ဒီေန႔ဟာ အသြင္ကူးေျပာင္းစဒီမိုကေရစီ အညြန္႕တလူလူနဲ႔ အတူ သမိုင္းမွတ္တမ္း၊ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြထဲမွာ တည္ရစ္ေနေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

သမိုင္းဝင္ ဒီ ေနျပည္ေတာ္ညီလာခံတက္ေရာက္ဖို႕ ဖိတ္ၾကားခဲ့ေပမယ့္လည္း လာေရာက္ခဲ့ျခင္း မရွိ ခဲ့တဲ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕တခ်ဳိ႕ က်န္ေနတာကိုလည္း အခ်ဳိ႕က ေထာက္ျပၾကပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႕ေတြ တက္ေရာက္ႏုိင္မႈ မရွိျခင္းဟာ NCA ထိုးေရးနဲ႔ တိုက္ရိုက္ဆက္စပ္ေနတာကို ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕ တက္ေရာက္ၾကျခင္း မရွိၾကတာလဲ စဥ္းစားစရာပါ။ ေကအင္န္ယူ ဥကၠဌ မူတူးေစးဖိုးကေတာ့ Waiting Game မလုပ္ၾကဖို႕ အဖြင့္အမွာစကားမွာ ထည့္ျပီး ေျပာသြားတာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ တက္ေရာက္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးတဲ့ အဖြဲ႕ေတြထဲမွာလည္း ဟိုဖက္ ဒီဖက္ အျငင္းပြားဖြယ္ရာ အဖြဲ႕ေတြ ရွိေနျပန္ပါတယ္။

ပထဝီႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံ တကာ မဟာဗ်ဴဟာ ဂရိတ္ဂိမ္းေတြရဲ႕ အသုံးခ်ခံအျဖစ္ ေရာက္ရွိသြားမယ့္ အေျခအေနေတြကလည္း သတိထား စရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ နယ္စပ္ေဒသေတြမွာ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ပြား ေနတဲ့ ပထဝီေဘာဂေဗဒကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ သယံဇာတနဲ႔ အက်ဳိးစီးပြားေတြ အနည္းနဲ႔ အမ်ား ပါဝင္ပတ္သက္ ေနႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို ကမာၻေက်ာ္ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ ေပါလ္ေကာ္လီယာက ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။

သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းလို႔မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ ျပႆနာေတြကို စစ္ေရးနဲ႔ ေျဖရွင္းဖို႕ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္ ဆိုတာ အားလုံးအသိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ညီလာခံဟာ စစ္ေရးအရ အေျဖမထြက္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာေတြကို ႏိုင္ငံေရးနည္းအရ စားပြဲဝိုင္းမွာ ေျဖရွင္းဖို႕ စတင္လိုက္တဲ့ အေျခခံ အုတ္ျမစ္လို႕ မွတ္ယူႏိုင္ပါတယ္။

အခု က်င္းပေနတဲ့ ညီလာခံကေန ေနာင္က်င္းပမယ့္ ညီလာခံအတြက္ အေျခခံသင့္တဲ့ အခ်က္အလက္ ေတြ စုစည္းေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ ညီလာခံမွာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားအစုအဖြဲ႕ ၁၅၀ ဦး၊ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအစုအဖြဲ႕ ၁၅၀ ဦး၊ တရားဝင္ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားအစုအဖြဲ႕ ၁၅၀ ဦး၊ အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအစုအဖြဲ႕ ၇၅ ဦး၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအစုအဖြဲ႕ ၇၅ ဦး၊ တိုင္းရင္းသားကိုယ္စား လွယ္မ်ားအစုအဖြဲ႕ ၅၀ ဦးနဲ႕ အျခားဖိတ္ၾကားသင့္သူမ်ားအစုအဖြဲ႕ ၅၀ ဦး ဆိုျပီး အစုအဖြဲ႕ ၇ ဖြဲ႕နဲ႕ ေခါင္းစဥ္ ၅ မ်ဳိးကို ေဆြးေႏြးေနၾကျပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ျပည္ပေရာက္ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုအခ်ဳိ႕က အမ်ဳိးသားညီလာခံနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ျပီး ေဝဖန္သမႈ ျပဳလာၾကတာကိုလည္း စိတ္မေကာင္းဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိခဲ့ရပါတယ္။ ဒီညီလာခံက လူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ ထားတဲ့ NLD အစိုးရနဲ႕ NLD လႊတ္ေတာ္တို႕ဆီ လက္ဆင့္ကမ္းေပးျပီး ဆက္လက္ေဖာ္ေဆာင္သြားရမယ့္ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ လက္ေဆာင္မြန္ လို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။

ဆိုလိုတာက အစိုးရကိုယ္စားလွယ္မ်ားအစုအဖြဲ႕ ၇၅ ဦးဟာ ေနာက္အစိုးရသစ္ လက္ထက္မွာ NLD အစိုးရ ေရြးခ်ယ္သူေတြ ျဖစ္လာမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အစုအဖြဲ႕ ၇၅ ဦးဆိုရင္လည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ လက္နက္ကိုင္ျပႆနာကို ညီလာခံ စားပြဲဝိုင္းနဲ႕ ေျဖရွင္းမယ့္ ဒီအုတ္ျမစ္မွာ လက္က်န္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြ ပါဝင္လာဖို႔ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ ဒိုင္ယာေလာ့နဲ႔ စားပြဲဝိုင္းဆိုတာက ကိုယ္လိုခ်င္တာ တစ္ခုတည္း ဆုပ္ကိုင္ထားလို႕ မရပါဘူး။ အေလွ်ာ့အတင္းနဲ႔ အေပးအယူ ရွိရပါတယ္။ ပထဝီႏိုင္ငံေရးအားကိုးနဲ႕ ေလွနံဓါးထစ္ မွတ္ယူထားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေတြ ရွည္ၾကာေနဦးမွာပါပဲ။

အဖြင့္အမွာစကားမွာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က -

(၁) လြတ္လပ္ေရး ရရွိျပီးေနာက္ စုစည္းႏုိင္ခဲ့တဲ့ အၾကီးမားဆုံးတိုင္းျပဳျပည္ျပဳ ညီလာခံျဖစ္တယ္၊
(၂) လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းနဲ႕ ညွိႏႈိင္းအေျဖရွာဖို႕၊ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို အေျခ ခံတဲ့ ျပည္ေထာင္စုၾကီးကို ထူေထာင္ေရး အတြက္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျပဳလုပ္ဖို႕ ျဖစ္တယ္၊
(၃) ေနာက္အစိုးရသစ္ လက္ထက္မွာ က်င္းပမယ့္ ျပည္ေထာင္စုျငိမ္းခ်မ္းေရးညီ္လာခံအတြက္ အေျခခံ အုတ္ျမစ္ေကာင္း ခ်မွတ္ျခင္း ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ထည့္သြင္းေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။

တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္အေနနဲ႔လည္း အဖြင့္အမွာစကားမွာ -

(၁) လက္နက္ေရးထိုးမႈ မရွိေသး တဲ့အဖြဲ႕မ်ားအေပၚ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ သံသယစိတ္မထားဘဲ အခ်ိန္ မေရြး လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ဖို႕ တံခါးဖြင့္ ေပးထားတယ္၊
(၂) တပ္မေတာ္ တစ္ရပ္တည္းရွိသည့္ မူဝါဒကို က်င့္သုံးေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးတာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဆႏၵရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြကို ဖိတ္ေခၚၾကဳိဆို တယ္၊
(၃) ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ကိုအေျခခံတဲ့ ျပည္ေထာင္စုအေရးေဆြးေႏြးတဲ့အခါ ႏိုင္ငံတကာ ပဋိပကၡ ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ရာမွာ အသုံးျပဳေနတဲ့ DDR/SSR လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအတိုင္း သင့္တင့္တဲ့ အခ်ိန္ဇယား သတ္မွတ္ျပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ရမယ္ စတဲ့ အဓိကအခ်က္ေတြကို ေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီ ဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အဖြင့္ အမွာစကားမွာလည္း -

(၁) ၂၁ ရာစုႏွစ္နဲ႔ ကိုက္ညီမႈရွိတဲ့ ပင္လံုညီလာခံမ်ဳိးကို ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္၊
(၂) တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားအားလံုး ပါ၀င္လက္မွတ္ ေရးထိုးႏုိင္ရန္ မလြဲမေသြ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ျပီး NCA စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ားနဲ႔ NCA လက္မွတ္ေရးထုိးျခင္း မျပဳရေသးေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ား အခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္း မကြဲျပားဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္၊
(၃) ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရး အာဏာႀကီးသုံးရပ္ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႕ တာ၀န္ေတြကို သတိ မူျပီး ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံႀကီး လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ ထိေရာက္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ေတြ ခ်မွတ္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္ ဆိုျပီး ေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။

ဘုံတူညီခ်က္ေတြ ျမင္ေတြ႕ေနရသလို ဘုံပန္းတိုင္ဟာလည္း လွမ္းျမင္ေနၾကရပါျပီ။ ၂၁ ရာစုရဲ႕ ဒုတိယ ပင္လုံ လို႔ အခ်ဳိ႕ကလည္း ဆိုၾကပါတယ္။ ပင္လုံညီလာခံမွာေတာင္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ဒီေလာက္ စုံလင္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး ဆိုျပီး ညီလာခံတက္ေရာက္လာတဲ့ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးက မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့ ပါတယ္။

ေနျပည္ေတာ္ ညီလာခံကေန လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ ေရႊျပည္ေတာ္ဟာ ေမွ်ာ္တိုင္း မေဝးေတာ့ပါဘူး။ ေရးေရး ျမင္ သြင္ျပင္ထင္ရွားေနျပီ ျဖစ္တဲ့ ေရႊျပည္ေတာ္ကို ေရာက္ဖို႕ ေနာက္ထပ္း ေျခလွမ္းေတြေတာ့ လွမ္းရဦးမွာပါ။ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးဟာ လက္တစ္ကမ္းမွာပါ။

[Democracy Today Daily, 14th Jan 2016]