ဗမာျပည္မွာ ဆင္းရဲသား နင္းျပားျဖစ္ရတဲ့ ဘ၀ကေတာ့ ခ်ာတူးကို လန္ေနတာပဲ။ သူမ်ား ႏိုင္ငံေတြလို ေထာက္ပံ့ေၾကး မရခ်င္ပါဘူး။ လူကို လူလိုေတာ့ အသိအမွတ္ ျပဳေစခ်င္တယ္။ ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ ဆင္းရဲသား နင္းျပားအတြက္ဆို ဒင္းတို႔ စဥ္းစားတာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိဘူး။ သူေတာ္ခ်င္းခ်င္း သတင္းေလြ႕ေလြ႕ ကားပါမစ္ေတြ ထုတ္ေပး။ ပင္စင္စား အထူးအခြင့္အေရး ဆိုတာကရွိေသး။ စစ္သားအို ေဂါပကလုပ္ခြင့္က တစ္မ်ိဳး။ မ႐ိုးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အတတ္ဆန္းၾကပါေပတယ္။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းကလည္း တရိပ္ရိပ္တက္ေအာင္လုပ္ထားေတာ့ ဒင္းတို႔ပဲ လက္ထဲရွိသမွ်ကုန္ျမတ္ၿပီး ႀကီးပြားေနၾကရဲ႕။ စစ္ပြဲရွိမွ ႀကီးပြားတဲ့ေကာင္ေတြ၊ လူသတ္ၿပီး ထမင္းစားေနတဲ့ေကာင္ေတြ၊ ဆင္းရဲသားနင္းျပားေတြကို ဂုတ္ေသြးစုတ္ အျမတ္ထုတ္ေနတဲ့ေကာင္ေတြ၊ အနိမ့္ဆုံး လုပ္ခလစာေလးေတာင္ ျပဌာန္းမေပးတဲ့ေကာင္ေတြ၊ ငါတို႔သားသမီးေတြကို ပညာသင္ခြင့္မရေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ေကာင္ေတြ၊ ငါတို႔ကို မ၀ေရစာနဲ႔ မေသ႐ုံကေလး ထမင္းေကၽြးထားတဲ့ေကာင္ေတြ မင္းတို႔ဘ၀ေတြကို ငါတို႔လက္ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ေပးထားရတယ္ဆိုတာ သတိရလိုက္စမ္းပါ။ -
No comments:
Post a Comment