ပစၥဳပၸန္လူထု၏ ကုန္ေဈးႏႈန္းျပႆနာႏွင့္ အတိတ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ စဥ္းစားခန္း

ဗုိလ္ခ်ဳပ္တို႔က်ဆံုးခဲ့သည့္  အာဇာနည္ေန႔ေရာက္လာခ်ိန္ နီးလာေနေပၿပီ။ တိုက္တိုက္ဆုိင္ဆုိင္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စာအုပ္မ်ားထဲမွ တိုင္းျပည္စီးပြားေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ယူဆပံု အေတြးအ ေခၚမ်ားကို ေလ့လာေနရင္း မိတ္ ေဆြအခ်ိဳ႕ေျပာသည့္ ကုန္ေဈးႏႈန္း မ်ားတက္သည့္အေၾကာင္း စကား အခ်ိဳ႕ကို ျပန္သတိရလာမိသည္။ သူတုိ႔အိမ္ရွင္မေတြ၏ ေဈးအျပန္ ညည္းညဴသံမ်ားျဖစ္၏။ သူတုိ႔၏ဆႏၵထဲတြင္ ကုန္ေဈးႏႈန္းျမင့္တက္ေနျခင္းကို အစိုးရက ထိန္းခ်ဳပ္ေစခ်င္သည္။ အစိုးရက ေဈးကြက္ထဲ ဝင္ၿပီး ကုန္ေဈးႏႈန္းသတ္မွတ္ေပး သည့္ ၁၉၈၈ မတုိင္မီက ဆုိရွယ္ လစ္စီးပြားေရးစနစ္ေအာက္က အေျခအေနမ်ားကို သူတို႔ျပန္ လည္တမ္းတေနျခင္းျဖစ္မည္။ သမဆိုင္၊ ဆီစာအုပ္၊ ဆန္စာအုပ္ မ်ားႏွင့္ တန္းစီၿပီး ေစာင့္ရသည့္ အရသာမ်ားကို လြမ္းေမာေနၾက ေလသလား။ ထိုအေျခအေနမ်ား ယခုအခ်ိန္တြင္ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ၿပီ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ သူတုိ႔ကလည္း သူတုိ႔ဆႏၵႏွင့္ သူတုိ႔က်င့္သံုးသည့္ ေဈးကြက္စနစ္ကလည္း သူ႔သ ေဘာတရားႏွင့္သူ တုိင္းျပည္ အတြင္းရွိ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈႏွင့္ ေငြ ေၾကးကိစၥ စသည့္စီးပြားေရးရာမ်ားႏွင့္ အစိုးရ၏ အားထုတ္မႈ မ်ားလည္း သူ႔အေျခအေနႏွင့္သူ ရွိေနၾကသည္။ အေျခအေနအား လံုးသည္ ဟန္ခ်က္မညီ၊ ဟာမိုနီ မက်ေသးသည္ကေတာ့ ေသခ်ာ သည္။ ႏုိင္ငံ့စီးပြားေရးသည္ စနစ္ တက် အခ်ိတ္အဆက္ရွိစြာျဖင့္ အင္ႏွင့္အားႏွင့္ မသြားႏုိင္ေသးဘဲ လိမ္ဖည္လိမ္ဖည္ သြားမွန္းမသိ သြားေနရဆဲ။
စီးပြားေရးအေဆာက္အအံု အတြင္း၌မူ ကုန္ပစၥည္းအမ်ားစု၏ ေဈးႏႈန္းတုိ႔သည္ အက်မရွိ၊ တက္ ၿမဲတက္လ်က္ရွိေနသည္မွာ ၾကာၿပီ။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီမိုကေရစီ ပထမ ငါး ႏွစ္သက္တမ္းအစိုးရလက္ထက္ က ျမင့္တက္ခဲ့ေသာ ကုန္ေဈးႏႈန္း တို႔သည္ ျဖည္းျဖည္း (သို႔မဟုတ္) ျမန္ျမန္၊ အရွိန္သာကြာလ်က္ ယခုထိတိုင္ အထက္ေကာင္းကင္ဆီ သို႔သာ ဦးတည္ေနၾကဆဲျဖစ္သည္။ ကုန္ေဈးႏႈန္းတုိ႔မွာလည္း အျမင့္ သို႔ ခုန္တက္စရာအေၾကာင္းက မ်ားျပားစြာရွိေနသည္။ ေငြေၾကး ပမာဏ၊ ကုန္သြယ္မႈလိုေငြ၊ ဘတ္ဂ်က္လုိေငြ၊ ေငြေဖာင္းပြမႈ စသျဖင့္ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာ စကားလံုးအ ႀကီးႀကီးမ်ား အကိုးအကားျဖင့္ လည္း တက္ႏုိင္သည္။ ေဒၚလာတန္ဖိုးအပါအဝင္ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွစီးပြားေရး ကေမာက္ကမအေျခ အေနမ်ားကိုလည္း ကုန္ေဈးႏႈန္း ျမင့္တက္သည့္အေၾကာင္း တရား အျဖစ္ လက္ညႇိဳးထိုးႏုိင္သည္။ ေဈးႏႈန္းဆိုသည့္အရာကို အစိုးရ က ထိန္းသိမ္းေပးႏုိင္ဖို႔ဆုိသည္မွာ ယခင္ဆုိရွယ္လစ္စနစ္ က်င့္သံုး ခ်ိန္ကကဲ့သို႔ မျဖစ္ႏုိင္။ ယခုက်င့္သံုးေနသည္က ေဈးကြက္စီးပြားေရးစနစ္။ ‘‘အစိုးရ ဝင္ထိန္းေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ’’ဟုဆိုလာလွ်င္ မည္သူမွ် ေျဖစရာပင္မလိုဘဲ ပို ဆိုးေသာ အေျခအေနကို ကိုယ္ တုိင္ကိုယ္က်ပင္ ခံစားရလ်က္ အ ေျဖသိလိမ့္မည္။ ေဈးကြက္စနစ္ တြင္ျဖစ္ေပၚေနေသာ ေဈးႏႈန္းမ်ား မွာ ေဈးကြက္အတြင္းရွိ ဝယ္လို အားႏွင့္ ေရာင္းလိုအားအေပၚ မူတည္၍ သူ႔သေဘာသူေဆာင္ ကာ ျဖစ္ေပၚေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေဈးကြက္အတြင္း အစိုးရဝင္ ေရာက္ပတ္သက္မႈသည္ ေဈး ကြက္အားနည္းမႈ (သို႔မဟုတ္) ေဈးကြက္လည္ပတ္မႈ ပ်က္ယြင္း မႈရွိခဲ့မွသာ ျဖစ္သင့္သည္။ ေဈး ကြက္ပံုမွန္ျပန္လည္လည္ပတ္ခ်ိန္ တြင္ အစိုးရအေနျဖင့္ ပတ္သက္ ခြင့္မရွိေတာ့ေပ။ အစိုးရဝင္မွ က်ားေၾကာက္လို႔ ရွင္ႀကီးကိုး ရွင္ ႀကီးက်ားထက္ဆုိး အေျခအေန မ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့သည္မွာ မၾကာခဏပင္။
ယခု ျမန္မာ့စီးပြားေရးအ ေဆာက္အအံုအတြင္း ကုန္ေဈး ႏႈန္းျမင့္မားလာေနျခင္းသည္ ေဈး ကြက္ယႏၲရားအားနည္းမႈေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈက႑ ႏွင့္ ေငြေၾကးက႑ဟန္ခ်က္ပ်က္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေဈးကြက္ယႏၲ ရားလည္ပတ္ေရးတြင္ အစိုးရ၏ က႑အလိုက္ ပံ့ပိုးမႈ (မူဝါဒပိုင္း ဆုိင္ရာႏွင့္ အင္စတီးက်ဴးရွင္းမ်ား ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္းအပါအဝင္ အျခားပံ့ပိုးမႈမ်ား)ႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈတုိ႔မွာ အားနည္းလ်က္ရွိေန သည္။ ယခုအခ်ိန္ (ဇြန္-ဇူလုိင္) စားေသာက္ကုန္၊ လူသံုးကုန္ေဈး ႏႈန္းမ်ား တက္ေနေၾကာင္း ၾကားရ သျဖင့္ ေဈးကြက္ထဲဝင္၍ စပ္စု ၾကည့္မိ၏။ ေဈးတက္လာေသာ ကုန္ပစၥည္းအမ်ားစုမွာ သြင္းကုန္ ပစၥည္းမ်ားမဟုတ္ဘဲ မိမိတို႔ျပည္ တြင္းရွိ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရး စသည့္အေျခခံထုတ္လုပ္မႈက႑ မ်ားမွ ထြက္ရွိေနေသာ အေျခခံစား ေသာက္ကုန္အမ်ားစုျဖစ္ေန သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဝင္ေငြနိမ့္ အလုပ္သမားမ်ား၊ ပံုမွန္လစာရ အလုပ္သမားမ်ား၏ ဝင္ေငြရာခုိင္ ႏႈန္းအမ်ားစုကို အစားအေသာက္ မ်ားတြင္ သံုးစြဲၾကသည္ကို သုေတ သနေတြ႕ရွိခ်က္မ်ား  ရွိၿပီးသားျဖစ္ ရာ ထိုအေျခခံစားေသာက္ကုန္ မ်ား ေဈးတက္ေလေလ၊ ဝင္ေငြ နိမ့္လူတန္းစားမ်ားအားလံုး စား ဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္းေလေလ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အားကိုးရွာ ကာ အစိုးရ၏ ထိန္းသိမ္းမႈကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
သည္အခ်ိန္ သည္အခါ ကုန္ေဈးႏႈန္းျမင့္မားမႈကို လူထုခံစား ေနရခ်ိန္၊ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ က ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌လည္း ယခုကဲ့သို႔ပင္ ေငြေၾကးျပႆနာ၊ ကုန္ေဈးႏႈန္း ျပႆနာမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုအ ခက္အခဲမ်ားရွိေနခဲ့သည္ကို ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ႏုိင္ငံ့လြတ္ လပ္ေရးအတြက္ အားထုတ္မႈမ်ား အေၾကာင္း ဖတ္႐ႈရင္း သိရွိခဲ့ရ သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ႏုိင္ငံ့လြတ္ လပ္ေရးအတြက္ စစ္ေရး၊ ႏုိင္ငံ ေရးတုိ႔ကို ဦးစားေပးေနသည့္တိုင္ ႏုိင္ငံ့စီးပြားေရးရာမ်ားကိုလည္း မလြတ္တမ္းေခါင္းထဲထည့္ထား သည္ကို သူ၏ မိန္႔ခြန္းမ်ား၊ ေျပာ စကားမ်ားတြင္ ေတြ႕ရသည့္ ကုန္ ေဈးႏႈန္းမ်ား၊ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ အေၾကာင္းမ်ားက သက္ေသျပေန ၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ စဥ္းစားခ်က္မ်ား မွာ ဂ်ပန္တုိ႔ကို ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ထြက္ခြာသြားၿပီးေနာက္ ၿဗိတိသွ်တုိ႔ ျပန္ လည္ဝင္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ ေပၚေနေသာ အေျခအေနမ်ားအ ေပၚ၌ ျဖစ္သည္။ ပထမစဥ္းစား ခ်က္ကို ဗမာ့ (ျမန္မာ့)လြတ္လပ္ ေရးျပႆနာမ်ားဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ထားသည့္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဇန္န ဝါရီလ ၂၀ ရက္ ဖဆပလ ပထမ ကြန္ဂရက္တြင္ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ မိန္႔ခြန္းထဲ၌ ေတြ႕ရသည္။ ထို အခ်ိန္ထိုကာလ၌ ျမန္မာႏုိင္ငံ တြင္းရွိ ပိုလွ်ံေနေသာ သီးႏွံမ်ားကို အစိုးရက ဝယ္ယူရာ၌ ေဈးႏႈန္း သတ္မွတ္ေပးရမည့္ ကိစၥရွိလာ သည္။ ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ ဆက္စပ္၍ ေဈးကြက္၊ ေဈးႏႈန္း၊ ေငြေဖာင္း ပြမႈတုိ႔ကို ထည့္သြင္းစဥ္းစား၍ လယ္သမားတုိ႔ ႀကံဳေတြ႕ရမည့္ ဒုကၡကို ႀကိဳျမင္ကာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ေငြေၾကးေဖာင္းပြေနသည့္အခ်ိန္ ကာလ၌ သီးႏွံေဈးႏႈန္းသတ္မွတ္ ရန္အတြက္ ေငြစကၠဴေဖာင္းပြမႈ ျပႆနာကို အရင္ကိုင္တြယ္ရ မည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။ ထိုသို႔ မျပဳလုပ္ခဲ့ပါက ေဈးႏႈန္း သတ္မွတ္ျခင္းသည္ လယ္သမား တုိ႔၏ လည္မ်ိဳကို ညႇစ္ျခင္းသာျဖစ္ မည္ဟုလည္း ေထာက္ျပထား သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆိုလိုသည့္အ ခ်က္ကို ယခုအခ်ိန္ႀကံဳေတြ႕ေနရ သည့္ အေျခအေနႏွင့္ယွဥ္၍ ေလ့ လာၾကည့္ေသာအခါ အစိုးရအေနျဖင့္ ေဈးကြက္အတြင္း ဝင္ေရာက္ ရန္လိုပါက ေငြေၾကးက႑ကို ထိ ေရာက္စြာကိုင္တြယ္စီမံၿပီးမွသာ ေဈးကြက္အတြင္း ဝင္ေရာက္စြက္ ဖက္သင့္သည္ဟူေသာ အယူအ ဆကို ရရွိသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ေငြေဖာင္းပြ မႈဒဏ္ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကုန္ ေဈးႏႈန္းႀကီးျမင့္မႈဒဏ္ကို တစ္ ေက်ာ့ျပန္ခံစားရႏုိင္သည့္ လယ္ သမားမ်ားအတြက္ ႀကိဳတင္ကာ ကြယ္ႏုိင္ရန္ စဥ္းစားခဲ့ျခင္းျဖစ္ ေလသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ျပည္ တြင္းေဈးကြက္အေျခအေနထက္ စီးပြားေရးအေဆာက္အအံုတစ္ခု လံုး၏ အေျခအေနကိုလုိက္ျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။ စာေရးသူ၏ မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕ေျပာေသာ ကုန္ေဈးႏႈန္းကို အစိုးရက ထိန္းေစခ်င္သည့္ သေဘာမွာလည္း အစိုးရမွ ေဈးႏႈန္းသတ္မွတ္ေပးရမည့္သေဘာ ပင္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ အစုိးရ က ေဈးကြက္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ကာေဈးႏႈန္းထိန္းေက်ာင္းရန္လိုပါက ေငြေၾကးကိစၥ သတိထားရမည္။ ေငြေၾကးက႑ကို ဦးစြာမကိုင္ တြယ္ဘဲ ဝင္ေရာက္ခဲ့ပါက ေဈး ကြက္ထဲမွ ေရာင္းသူမ်ား၏ လည္မ်ိဳကို ညႇစ္သလိုပင္ ျဖစ္ေတာ့မည္။ ေဈးကြက္စနစ္ထဲ၌ ေရာင္းသူ၏ လည္မ်ိဳအညႇစ္ခံရလွ်င္ ေရာင္းသူက တစ္ဖန္ျပန္၍ ဝယ္ယူသူ၏လည္မ်ိဳကို ညႇစ္ေပလိမ့္မည္။ ေရရွည္တြင္ ကုန္ေဈးႏႈန္းျမင့္တက္မႈျပႆနာ သက္သာသြားမည္ မ ဟုတ္ေပ။ ထို႔အျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ေငြေဖာင္းပြမႈျပႆနာႏွင့္ပတ္ သက္၍ စဥ္းစားခ်က္တုိ႔ကိုလည္း ဖတ္႐ႈသိရွိခဲ့ရသည္။ ကိုလိုနီအဂၤ လိပ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း၌ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားရွာမႈ ျပင္းထန္လာျခင္း ေၾကာင့္ တုိင္းျပည္စီးပြားေရးခြၽတ္ ၿခံဳက်လာ၍ ျပည္သူလူထု၏ စီးပြားေရးအေျခအေနဆိုးရြားေနခ်ိန္ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ဧၿပီလ ၂၅ ရက္ေန၌ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတစ္ခု ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ထိုသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာဆုိခဲ့သည္မ်ားကို ၿဗိတိ သွ်အစိုးရသတင္းစာ The New Times of Burma က ေခါင္းႀကီး ပိုင္းမွေန၍ ျပန္လည္ေဝဖန္ခဲ့ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကလည္း ထပ္မံတုံ႔ျပန္ ေခ်ပခဲ့ေလသည္။ ထိုသတင္းစာ ၏ ေဝဖန္ခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္ေခ်ပေျပာဆိုသည့္စကားမ်ားထဲ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ေငြေၾကးေဖာင္းပြျခင္းႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အယူအဆအခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕ရသည္။ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈေျပလည္ေစရန္ ပထမဦးစြာ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈကိုပမာဏတုိးတက္ေအာင္လုပ္ရ မည္။ စီးပြားေရးႏွင့္ ဘ႑ာေရး အားမွ်ေျခရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရ မည္။ ဆုိလိုသည္မွာ စီးပြားေရးႏွင့္ဘ႑ာေရးတုိ႔တြင္ ဝယ္လိုအားႏွင့္ေရာင္းလိုအားညီမွ်ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမည္ဟု ဆုိလုိျခင္းျဖစ္ေလ သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ေဈးကြက္ အတြင္းရွိ အင္အားစုမ်ား၊ ေငြေၾကးလည္ပတ္မႈ၊ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈအေျခအေနႏွင့္ ကုန္ေဈးႏႈန္းႀကီးျမင့္မႈေဝဒနာအပါအဝင္ ျပည္သူ တုိ႔၏ ေန႔စဥ္ဘဝရပ္တည္မႈႏွင့္ စီးပြားေရးအေျခအေနတုိ႔ကိုပါ စိတ္ဝင္တစား ေလ့လာခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ျပည္သူလူထု သာတူညီမွ်စြာ သာယာဝေျပာေရး အယူအဆပါရွိသည့္ ဆုိရွယ္လစ္ စနစ္ကို ႏွစ္သက္သေဘာက်သူ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေဈးကြက္၏ သေဘာကို သိသူျဖစ္၏။ စီးပြား ေရးအေဆာက္အအံုအတြင္းရွိ ေငြ ေၾကးပမာဏႏွင့္ ထိုစီးပြားေရးအ ေဆာက္အအံု၏ ကုန္ထုတ္လုပ္ ႏုိင္စြမ္း၏ အေရးႀကီးပံုကိုလည္း သေဘာေပါက္သူျဖစ္၏။ သူသည္ႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးအတြက္ ႏုိင္ငံ ေရး၊ စစ္ေရးတုိ႔ကို စူးစိုက္အား ထုတ္ခဲ့ေသာ္လည္း ျပန္လည္ထူ ေထာင္ရမည့္ ႏုိင္ငံအတြက္ စီးပြားေရးသေဘာတရားမ်ားကိုလည္း သဘာဝက်က် စဥ္းစားႏုိင္ခဲ့သူ ျဖစ္ေလသတည္း။
ကိုးကား- ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ဘားမားခ်ဲလင္း(ခ်္)၊ ၁၉၄၆။

၇day