ဗ်ိဳ႕.. အယ္ဒီတာ...
က်ားသားမိုးႀကိဳးျဖစ္မွ ျဖစ္တတ္ပေလဗ်ာ။ တူရကီမွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားရာမွာ လူထုက လမ္းေပၚထြက္ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၾကလို႔ မေအာင္ျမင္ဘူး။ အာဏာသိမ္းတဲ့ စစ္သားေထာင္ဂဏန္းေလာက္ကိုလည္း ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းပစ္လိုက္သတဲ့။ က်ဳပ္တို႔ျဖင့္ အႏွီသတင္း ဖတ္ရတာ ဟုတ္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား မွတ္ၿပီး တပ္ထားတဲ့ မ်က္မွန္ကို ခြၽတ္၊ အဝတ္စနဲ႔သုတ္၊ ၾကည္လင္ေအာင္လုပ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္ဖတ္ရေသးတယ္။
ဟုတ္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဇူလုိင္ ၁၅ ရက္က ႏုိင္ငံတကာ သတင္း ေတြထဲမွာ မထိတ္သာ မလန္႔သာ သတင္းတစ္ပုဒ္တက္လာသဗ်။ တူရကီမွာ စစ္တပ္က အာဏာ သိမ္းလို႔တဲ့။ အာဏာသိမ္းမႈဆုိ သဟာ ကမၻာႀကီးရဲ႕ ဘယ္ေနရာ မွာပဲ ျဖစ္ပြားတယ္ဆုိုဆို ၾကားရ တဲ့ အမ်ားအတြက္ေတာ့ တကယ့္ အမဂၤလာသတင္းေပပဲဗ်ာ။ အခု လည္း မနက္ေစာေစာစီးစီး တူရ ကီမွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္း တယ္ေဟ့ သတင္းမ်ား ဖတ္ရ၊ ၾကားရျပန္တဲ့အခါ စိတ္ဘဝင္မွာ ‘အၾကည္ဓာတ္’ေလးပ်က္ျပယ္ သြားတာေတာ့ အမွန္ပါခင္ဗ်ာ။
ေအာင္မေလးဟဲ့.. ႀကီး က်ယ္လြန္းရန္ေကာ။ ေညာင္ဦး ကမ္းပါးၿပိဳက်တာနဲ႔ စမၸာနဂိုရ္က ႏြားေပါင္က်ိဳးတယ္ဆုိသဟာလို မဆီေလးရယ္မွမဆုိင္ ႀကံဖန္ၿပီး လိုရာဆြဲေျပာေနတယ္။ သူ႔ဟာသူ တူရကီမွာ အာဏာသိမ္းတာ ေရႊ ျပည္ႀကီးက ဘစီတို႔လို ထီးထမ္း လမ္းေလွ်ာက္ေတြက ပူရတယ္လုိ႔ မ်ား ေထာမနာခ်င္လည္း နာ ေတာ္မူၾကပါ။ မွန္တာေျပာ သစၥာ ဆိုတာလိုပဲ ကမၻာမွာ စစ္တပ္ကပဲ ျဖစ္ေစ၊ အရပ္ဘက္ကပဲျဖစ္ေစ ဘယ္သူကပဲသိမ္းသိမ္း ျပည္သူအမ်ားရဲ႕ အလိုဆႏၵနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီးသကာလ အာဏာသိမ္းတာကို ေတာ့ျဖင့္ က်ဳပ္တို႔ နည္းနည္းမွ လက္မခံႏုိင္ဘူးဗ်။ သည္းမခံႏုိင္ ဘူးဗ်။ ခြင့္မလႊတ္ႏုိင္ဘူးဗ်။
ၿပီးေတာ့လည္း အႏွာလို အာဏာသိမ္းမႈမ်ိဳးမ်ားဟာ ‘အတု ျမင္ အတတ္သင္’ဆုိသဟာလို ဟို ႏုိင္ငံ ဒီႏုိင္ငံကို ကူးစက္တတ္တဲ့ အရာမ်ိဳးခင္ဗ်။ က်ဳပ္တို႔ ျမန္မာဆို စကားမွာ တံငါနားနီး တံငါ မုဆိုး နားနီ မုဆိုးလို႔ ေျပာရမွာပ။ လက္ နက္အင္အားရွိတဲ့သူမ်ားက ႏုိင္င့ံ အာဏာကို စိတ္မထင္ရင္ မထင္သလို သိမ္းယူလို႔ ရပါကလား၊ လက္နက္နဲ႔ အာဏာလုယူတဲ့ လမ္းစဥ္ဟာ အလုပ္ျဖစ္ေနဆဲပါကလားလို႔ တခ်ိဳ႕သူေတြစိတ္မွာ ယူဆစြဲမွတ္ၿပီး အလားတူအာဏာသိမ္းမႈေတြ မက်ဴးလြန္ဘူးလို႔ ဘယ့္ႏွာယတိျပတ္ ေျပာႏုိင္ပါ့မလဲဗ်ာ။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္နဲ႔ တုိက္ ႐ိုက္ႀကီး မဆုိင္ေပတဲ့ သြယ္ဝိုက္ ၿပီး သက္ဆုိင္လာႏုိင္လုိ႔မို႔ တူရကီ အာဏာသိမ္းမႈကို က်ဳပ္တုိ႔က အမဂၤလာလုပ္ရပ္အျဖစ္ သတ္ မွတ္တယ္ဗ်ာ။ က်ဳပ္တင္လားဆုိ ေတာ့ မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။ ေဖ့စ္ ဘြတ္ခ္ဆိုတဲ့ လူမႈကြန္ရက္ႀကီး ေပၚမွာလည္း အႏွီတူရကီအာဏာ သိမ္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္အေပၚမွာ ဆန္႔ က်င္သမႈျပဳၾကသူက အမ်ားသား ပါကလား။ တကယ္အားတက္ စရာႀကီးပါ။ အမွန္ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလး စားလိုက္နာတဲ့သူတုိင္းဟာ အလားတူ အာဏာသိမ္းမႈမ်ိဳးေတြ၊ အာဏာသိမ္းခ်င္တဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြကို ဆန္႔က်င္ရမွာပဲခင္ဗ်။
ကံအားေလ်ာ္စြာပဲ တူရကီ အာဏာသိမ္းမႈက မေအာင္ျမင္ ဘူးဆိုတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲသတင္း မ်ား ဖတ္ရေတာ့မွ က်ဳပ္တို႔ိစိတ္ သက္သာရသဗ်ာ။ တူရကီျပည္ သူေတြက အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ လမ္းေပၚ ထြက္ တစ္ခဲနက္ကန္႔ကြက္ဆန္႔ က်င္ၾကလုိ႔မို႔ စစ္တပ္က အာဏာ သိမ္းတာ မေအာင္ျမင္ရဘူးဆုိတာ ထပ္သိရတဲ့အခါ က်ဳပ္တို႔က စိတ္ သက္သာ႐ံုတင္မကဘဲနဲ႔ အင္ မတန္မွ အားတက္ရႊင္လန္းျခင္း ျဖစ္ရျပန္သဗ်။
အားမတက္ဘဲ၊ မရႊင္လန္းဘဲရွိပါ႐ိုးလားဗ်ာ။ အာဏာသိမ္းစစ္သားမ်ားကို ျပည္သူ႔အားနဲ႔ တား လုိ႔ရတယ္ဆုိေပတာကိုးခင္ဗ်။ သဟာေၾကာင့္ ‘က်ားသားမိုးႀကိဳး’ ရယ္လုိ႔ ဘစီတို႔ တမိတာပါပဲဗ်ာ။ ထံုးစံအားျဖင့္ေတာ့ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီလားေဟ့ဆုိရင္ ျပည္သူက မေက်နပ္ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပေပသိ စစ္သားမ်ား လက္ ထဲမွာ ေသနတ္ႀကီးေတြနဲ႔မဟုတ္ လား။ လူထုမွာက လက္သီးလက္ ေမာင္းတန္း၊ ငယ္သံပါေအာင္ ဟစ္ေအာ္ေႂကြးေၾကာ္ကန္႔ကြက္႐ံု ကလြဲၿပီး ဘာတတ္ႏုိင္တာမွတ္ လို႔။ အဲဒီမယ္ ဟိုက လက္နက္ ႀကီးငယ္အသြယ္သြယ္နဲ႔ ပစ္ၿပီ ခတ္ၿပီလားေဟ့ဆို က်ဳပ္တို႔ျပည္ သူက အသက္ဖက္နဲ႔ထုပ္ၿပီး ေဘး လြတ္ရာ ေျပးၾကရတာ ဓမၼတာလို ျဖစ္ေနမင့္ဟာ။
အခု တူရကီျဖစ္စဥ္မွာက် တစ္မ်ိဳးတစ္ဘာသာ ထူးဆန္း တယ္ခင္ဗ်ာ။ စစ္တပ္က အာဏာ သိမ္းတယ္လည္းဆုိေရာ သမၼတ အာဒိုဂန္က အပန္းေျဖခရီးထြက္ ေနတဲ့ ေနရာက အျမန္ျပန္ေျပး လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ လူထုကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၾကဖို႔ ႏိႈးေဆာ္တယ္။ လူထုကလည္း ဒါမ်ိဳးမွာ ႏွစ္ခါ မႏိႈးေဆာ္ရဘူး။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အ ခြင့္အေရးကို ကာကြယ္မယ္ဆိုၿပီး လမ္းေတြေပၚထြက္လာတယ္၊ စစ္သားေတြလက္ထဲက ေသနတ္ ေတြကို လုတယ္၊ စစ္သားေတြကို ဝိုင္းခ်ဳပ္ဖမ္းဆီးပစ္လိုက္တယ္။ တင့္ကားေပၚက စစ္သားေတြကို ဖယ္ရွားၿပီး လူထုက တင့္ကားေပၚ တက္ အလံေတြ ေဝွ႔ယမ္းနဲ႔ ေအာင္ပြဲခံျပလိုက္တယ္။ စစ္သားသံုး ေထာင္နီးပါးကို ဖမ္းဆီးၿပီး အာ ဏာသိမ္းရာမွာ ဦးေဆာင္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ ဗိုလ္မွဴးႀကီးတခ်ိဳ႕လည္း တာဝန္က ရပ္စဲပစ္လိုက္သတဲ့။
ကမၻာမွာ ျဖစ္ပြားေနက် အာ ဏာသိမ္းပြဲ ပံုစံေတြနဲ႔ေတာ့တစ္ မ်ိဳးတစ္ဘာသာ ဆန္းတာအမွန္ပဲ ခင္ဗ်။ အမ်ားအားျဖင့္ အာဏာ သိမ္းပြဲမွာ အ႐ိုက္ခံ၊ အသတ္ခံ၊ အဖမ္းခံရတာက အႏွီအာဏာ သိမ္းမႈအေပၚ ဆန္႔က်င္တဲ့ျပည္သူ ေတြပဲ။ အခုေတာ့ အာဏာသိမ္း တဲ့ စစ္သားေတြကို ျပည္သူက ဝိုင္းဝန္းခ်ဳပ္ေႏွာင္ဖမ္းဆီးပစ္ လိုက္တာ။ ကဲ.. မဆန္းဘူးလား၊မထူးဘူးလား၊ အတုမယူထိုက္ဘူး လားခင္ဗ်ာ။
ဒီမွာ ေျပာစရာရွိတာက ေတာ့ အခု အာဏာသိမ္းတာဟာ စစ္တပ္ႀကီး တစ္တပ္လံုးမွမဟုတ္ ဘဲ။ လက္ရွိအစိုးရရဲ႕ အေနာက္ ကမၻာနဲ႔ ကူးလူးဆက္သြယ္မႈေတြ၊ အိုင္အက္စ္ေတြကို ေခ်မႈန္းတဲ့ ေနရာမွာ အေမရိကန္တုိ႔၊ ဥေရာပ ႏုိင္ငံတို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ တာေတြအေပၚမွာ အခဲမေက် အ စာမေက်ႏုိင္ျဖစ္ေနၾကတဲ့ တူရကီ စစ္တပ္ထဲက အစုေလးတစ္စုက သိမ္းလို႔သာေပါ့။ ႏို႔မဟုတ္ဘဲ စစ္ တပ္ႀကီးတစ္တပ္လံုးက တက္ညီ လက္ညီနဲ႔မ်ား အာဏာသိမ္းတယ္ဆုိရင္ လူထုက ဒီလိုမ်ိဳး ဘယ့္ႏွာ လုပ္လုိ႔ရမတံုး။ အခုဟာက လက္ ရွိအစိုးရကို ေထာက္ခံတဲ့ လက္ နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြကပါ အာဏာ သိမ္းတဲ့သူေတြကို ဝိုင္းႏွိမ္နင္းလုိ႔ ေအာင္ျမင္တာဆုိၿပီး အျမင္တစ္ မ်ိဳးနဲ႔ ေခ်ပမယ္ဆုိလည္း ေခ်ပခ်င္ စရာပဲေပါ့။
ဒါေပသိ တျခားတစ္ဖက္က စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း စစ္ တပ္ထဲမွာ အာဏာသိမ္းမယ္ဆုိ တဲ့အေပၚ တညီတၫြတ္တည္း ေထာက္ခံမႈမရွိတာကိုက တူရကီ ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ခင္ဗ်။ က်ဳပ္တုိ႔ ေရႊျပည္ႀကီးမွာလိုပဲ တူရကီဆုိ တာကလည္း အာဏာသိမ္းမႈေတြ သံုး၊ ေလးႀကိမ္ေလာက္ ႀကံဳဖူး ထားတဲ့ ေနာက္ခံသမုိင္းအေတြ႕ အႀကံဳေတြ ရွိခဲ့ဖူးၿပီးသား။ အာ ဏာသိမ္းလိုက္တဲ့အတြက္ ရရိွ လာတဲ့ အာဏာအရသာကိုလည္း ျမည္းဖူးစမ္းဖူးၿပီးသားသူေတြမ်ား ၾကတာပဲ။ ႏို႔ေပတဲ့ လက္ရွိသမၼတ အာဒိုဂန္နဲ႔ သူ႔အစိုးရအဖြဲ႕ဟာ လူ ထုက ဆႏၵမဲေပးေရြးခ်ယ္တာ။ စစ္တပ္ကလည္း အာဏာသိမ္းရ တာ၊ ဒီမိုကေရစီကို ပိုၿပီးကာကြယ္ရတာဟာ လူထုရဲ႕ ေမတၱာကို လည္းရသလို သိကၡာလည္းရွိတယ္ဆုိတာ လက္ေတြ႕သိၿပီးသား။
ေနာက္တစ္ခုက တူရကီလူ ထုရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး ေရခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ။ ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ တူရကီဆုိတာ ဟာ အစၥလာမ္ႏုိင္ငံေတြပဲ။ ယဥ္ ေက်းမႈနဲ႔ အစဥ္အလာလူမႈအ ေတြးအေခၚေတြအရ အေနာက္ ကမၻာနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အ ေနာက္ကမၻာက ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရးတန္ဖိုးေတြနဲ႔ ေသာ္လည္းေကာင္း ခပ္ကင္းကင္းေနခ်င္တဲ့ တုိင္းျပည္လို႔ ႐ႈျမင္လုိ႔ ရႏုိင္တယ္။ ဒါေပတဲ့ ဒီရာစုသစ္မွာ တူရကီဟာ သူနဲ႔အလားတူ အစၥလာမ္ႏုိင္ငံေတြထက္ တစ္မူကြဲျပားေနတယ္။ ခုနင္က ေျပာခဲ့သလို ဥေရာပအသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ လက္တြဲၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိတယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို ပိုၿပီးအေလးေပးခ်င္တယ္။ သဟာေၾကာင့္ပဲ အစၥလာမ္စစ္ေသြးႂကြေတြျဖစ္တဲ့ အုိင္အက္စ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ အေနာက္ကမၻာနဲ႔ ပူးတြဲၿပီး စစ္ေရးအကူအညီေတြ ေပးေနတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။
ဒီေတာ့ တူရကီျပည္သူေတြ ဟာ အေနာက္တုိင္းက ဒီမိုကေရ စီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးစံတန္ဖိုးေတြ ကို အေလးထားလာၾကၿပီး အဲဒါ ရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ အာဏာ ရွင္စနစ္ကို ျပန္လည္အသက္ သြင္းတဲ့ ဘယ္လုပ္ရပ္မ်ိဳးကိုမဆို ရဲရဲတင္းတင္းကန္႔ကြက္ျခင္း၊ ဆန္႔က်င္ျခင္းအမႈကို ျပဳလာၾကတာပဲ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ လူထုရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးႏိုးၾကားမႈပဲ။ အႏွီႏိုးၾကား တဲ့ ႏုိင္ငံေရးအေတြးအျမင္ေတြ ေၾကာင့္သာ လူထုဟာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတယ္ေဟ့လည္းဆို ေရာ တုိင္ပင္ျခင္း၊ ညႇိႏိႈင္းျခင္းမရွိ ပါဘဲနဲ႔ လမ္းေပၚကို တစ္ခဲနက္ ထြက္လာ ဆန္႔က်င္ၾကတာပဲ။
သင္ခန္းစာက လူထုက ႏုိင္ငံေရးႏိုးၾကားေနရင္ ဘယ္လိုအာ ဏာသိမ္းမႈမ်ိဳးမဆို မေအာင္ျမင္ ႏိုင္ဘူး။ လက္နက္ရွိနဲ႔ လက္နက္မဲ့ မို႔ လက္နက္ရွိတဲ့သူက အာဏာ သိမ္းလို႔ရတယ္ဆုိေပမယ့္ အဲဒါ ဟာလည္း ခဏပဲ။ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္တစ္ခ်ိန္မွာ လူထုဆႏၵကသာ ေအာင္ပြဲခံမွာပဲ။ ေနာက္ထပ္သင္ ခန္းစာက အစိုးရတစ္ရပ္ဟာ လူ ထုေထာက္ခံမႈကိုသာ မွန္မွန္ကန္ ကန္ရရွိထားမယ္ဆုိရင္ စစ္တပ္ က အာဏာသိမ္းမွာကို ေၾကာက္ စရာ၊ မႈစရာမလိုဘူးဆုိတာပဲ။ အခုတူရကီသမၼတ အာဒိုဂန္နဲ႔ သူ႔အစိုးရအဖြဲ႕ဟာ လူထုက မဲေပးေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ အစိုးရျဖစ္ တယ္။ သူ႔ကို မႀကိဳက္ရင္ လူထု ကသာ တရားဝင္ျဖဳတ္ခ်ပိုင္ခြင့္ရွိ တယ္။ တျခားသူအဖြဲ႕အစည္း၊ လူ ပုဂၢိဳလ္ေတြက အတင္းအဓမၼျဖဳတ္ ခ်မယ္ဟ လုပ္လုိ႔မရဘူး။
တူရကီအေရးနဲ႔ပတ္သက္ ၿပီး ေရႊျပည္ႀကီးက ေရႊဉာဏ္ေတာ္ စူးေရာက္သူတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ဆင္ျခင္သံုး သပ္မႈကလည္း တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံု စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းျပန္သဗ်။အခု အာဏာသိမ္းမႈဟာ အာဒိုဂန္ ဟာ သူ႔ကို လူႀကိဳက္မ်ားဖို႔၊ ကမၻာရဲ႕ေထာက္ခံမႈရဖို႔အတြက္ စစ္တပ္နဲ႔ လက္ဝါးခ်င္း႐ိုက္ၿပီး ျပဇာတ္ဆန္ဆန္ အာဏာသိမ္းဇာတ္လမ္းကို အႀကံအဖန္လုပ္တာပါတဲ့။ အာဒိုဂန္ဟာ အာဏာ႐ူးေနတာတဲ့။တူရကီ အာဏာသိမ္းတဲ့အေရးမွာ သူတို႔ေျပာလိုက္မွ ဘစီတို႔ဟာႏုိင္ငံတကာ အေရးအရာေတြမွာ မ်က္စိသငယ္ နားသငယ္ပါလား
ဆုိတာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ျပန္ျမင္လိုက္ရေတာ့တယ္။ ငါဟဲ့ ငခြၽတ္ပါတကား။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အာဒိုဂန္ဟာ တူရကီလူထုက ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ သူပါ။ ၿပီးေတာ့ အာဒိုဂန္က အ ႀကံအဖန္လုပ္ဇာတ္ခင္းတယ္ ထားဦး အခုအာဏာသိမ္းမႈကို ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ လမ္းေပၚ ထြက္လာတဲ့ လူထုဟာ သူတုိ႔ သေဘာနဲ႔သူတု႔ိ အာဏာသိမ္းမႈ ကို ကန္႔ကြက္ၾကတာဆုိတာက ေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ လူထုက အာ ဏာသိမ္းတာကို ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ မွ လက္မခံဘူးဆုိတာ ျပလိုက္ တာပဲ။ ကိုယ္နဲ႔ တယ္ၿပီးမဆိုင္လွ ေပတဲ့ ဘစီတုိ႔ျဖင့္ တအားတက္ တာပဲ။ ဘယ့္ႏွာ မတက္ရွိရမွာ လဲ။ အာဏာသိမ္းမွာ စစ္သားကို လူထုက ျပန္ဖမ္းႏိုင္တယ္ဆုိတာ ႏွယ္ႏွယ္ရရ ျဖစ္ရပ္မွတ္လို႔။ ေတာ္ေသးၿပီ။
(ေဖာ္ျပပါ သေရာ္စာသည္ စာေရးသူ ဘစီ၏ အာေဘာ္သာျဖစ္သည္)
က်ားသားမိုးႀကိဳးျဖစ္မွ ျဖစ္တတ္ပေလဗ်ာ။ တူရကီမွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားရာမွာ လူထုက လမ္းေပၚထြက္ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၾကလို႔ မေအာင္ျမင္ဘူး။ အာဏာသိမ္းတဲ့ စစ္သားေထာင္ဂဏန္းေလာက္ကိုလည္း ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းပစ္လိုက္သတဲ့။ က်ဳပ္တို႔ျဖင့္ အႏွီသတင္း ဖတ္ရတာ ဟုတ္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား မွတ္ၿပီး တပ္ထားတဲ့ မ်က္မွန္ကို ခြၽတ္၊ အဝတ္စနဲ႔သုတ္၊ ၾကည္လင္ေအာင္လုပ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္ဖတ္ရေသးတယ္။
ဟုတ္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဇူလုိင္ ၁၅ ရက္က ႏုိင္ငံတကာ သတင္း ေတြထဲမွာ မထိတ္သာ မလန္႔သာ သတင္းတစ္ပုဒ္တက္လာသဗ်။ တူရကီမွာ စစ္တပ္က အာဏာ သိမ္းလို႔တဲ့။ အာဏာသိမ္းမႈဆုိ သဟာ ကမၻာႀကီးရဲ႕ ဘယ္ေနရာ မွာပဲ ျဖစ္ပြားတယ္ဆုိုဆို ၾကားရ တဲ့ အမ်ားအတြက္ေတာ့ တကယ့္ အမဂၤလာသတင္းေပပဲဗ်ာ။ အခု လည္း မနက္ေစာေစာစီးစီး တူရ ကီမွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္း တယ္ေဟ့ သတင္းမ်ား ဖတ္ရ၊ ၾကားရျပန္တဲ့အခါ စိတ္ဘဝင္မွာ ‘အၾကည္ဓာတ္’ေလးပ်က္ျပယ္ သြားတာေတာ့ အမွန္ပါခင္ဗ်ာ။
ေအာင္မေလးဟဲ့.. ႀကီး က်ယ္လြန္းရန္ေကာ။ ေညာင္ဦး ကမ္းပါးၿပိဳက်တာနဲ႔ စမၸာနဂိုရ္က ႏြားေပါင္က်ိဳးတယ္ဆုိသဟာလို မဆီေလးရယ္မွမဆုိင္ ႀကံဖန္ၿပီး လိုရာဆြဲေျပာေနတယ္။ သူ႔ဟာသူ တူရကီမွာ အာဏာသိမ္းတာ ေရႊ ျပည္ႀကီးက ဘစီတို႔လို ထီးထမ္း လမ္းေလွ်ာက္ေတြက ပူရတယ္လုိ႔ မ်ား ေထာမနာခ်င္လည္း နာ ေတာ္မူၾကပါ။ မွန္တာေျပာ သစၥာ ဆိုတာလိုပဲ ကမၻာမွာ စစ္တပ္ကပဲ ျဖစ္ေစ၊ အရပ္ဘက္ကပဲျဖစ္ေစ ဘယ္သူကပဲသိမ္းသိမ္း ျပည္သူအမ်ားရဲ႕ အလိုဆႏၵနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီးသကာလ အာဏာသိမ္းတာကို ေတာ့ျဖင့္ က်ဳပ္တို႔ နည္းနည္းမွ လက္မခံႏုိင္ဘူးဗ်။ သည္းမခံႏုိင္ ဘူးဗ်။ ခြင့္မလႊတ္ႏုိင္ဘူးဗ်။
ၿပီးေတာ့လည္း အႏွာလို အာဏာသိမ္းမႈမ်ိဳးမ်ားဟာ ‘အတု ျမင္ အတတ္သင္’ဆုိသဟာလို ဟို ႏုိင္ငံ ဒီႏုိင္ငံကို ကူးစက္တတ္တဲ့ အရာမ်ိဳးခင္ဗ်။ က်ဳပ္တို႔ ျမန္မာဆို စကားမွာ တံငါနားနီး တံငါ မုဆိုး နားနီ မုဆိုးလို႔ ေျပာရမွာပ။ လက္ နက္အင္အားရွိတဲ့သူမ်ားက ႏုိင္င့ံ အာဏာကို စိတ္မထင္ရင္ မထင္သလို သိမ္းယူလို႔ ရပါကလား၊ လက္နက္နဲ႔ အာဏာလုယူတဲ့ လမ္းစဥ္ဟာ အလုပ္ျဖစ္ေနဆဲပါကလားလို႔ တခ်ိဳ႕သူေတြစိတ္မွာ ယူဆစြဲမွတ္ၿပီး အလားတူအာဏာသိမ္းမႈေတြ မက်ဴးလြန္ဘူးလို႔ ဘယ့္ႏွာယတိျပတ္ ေျပာႏုိင္ပါ့မလဲဗ်ာ။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္နဲ႔ တုိက္ ႐ိုက္ႀကီး မဆုိင္ေပတဲ့ သြယ္ဝိုက္ ၿပီး သက္ဆုိင္လာႏုိင္လုိ႔မို႔ တူရကီ အာဏာသိမ္းမႈကို က်ဳပ္တုိ႔က အမဂၤလာလုပ္ရပ္အျဖစ္ သတ္ မွတ္တယ္ဗ်ာ။ က်ဳပ္တင္လားဆုိ ေတာ့ မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။ ေဖ့စ္ ဘြတ္ခ္ဆိုတဲ့ လူမႈကြန္ရက္ႀကီး ေပၚမွာလည္း အႏွီတူရကီအာဏာ သိမ္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္အေပၚမွာ ဆန္႔ က်င္သမႈျပဳၾကသူက အမ်ားသား ပါကလား။ တကယ္အားတက္ စရာႀကီးပါ။ အမွန္ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလး စားလိုက္နာတဲ့သူတုိင္းဟာ အလားတူ အာဏာသိမ္းမႈမ်ိဳးေတြ၊ အာဏာသိမ္းခ်င္တဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြကို ဆန္႔က်င္ရမွာပဲခင္ဗ်။
ကံအားေလ်ာ္စြာပဲ တူရကီ အာဏာသိမ္းမႈက မေအာင္ျမင္ ဘူးဆိုတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲသတင္း မ်ား ဖတ္ရေတာ့မွ က်ဳပ္တို႔ိစိတ္ သက္သာရသဗ်ာ။ တူရကီျပည္ သူေတြက အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ လမ္းေပၚ ထြက္ တစ္ခဲနက္ကန္႔ကြက္ဆန္႔ က်င္ၾကလုိ႔မို႔ စစ္တပ္က အာဏာ သိမ္းတာ မေအာင္ျမင္ရဘူးဆုိတာ ထပ္သိရတဲ့အခါ က်ဳပ္တို႔က စိတ္ သက္သာ႐ံုတင္မကဘဲနဲ႔ အင္ မတန္မွ အားတက္ရႊင္လန္းျခင္း ျဖစ္ရျပန္သဗ်။
အားမတက္ဘဲ၊ မရႊင္လန္းဘဲရွိပါ႐ိုးလားဗ်ာ။ အာဏာသိမ္းစစ္သားမ်ားကို ျပည္သူ႔အားနဲ႔ တား လုိ႔ရတယ္ဆုိေပတာကိုးခင္ဗ်။ သဟာေၾကာင့္ ‘က်ားသားမိုးႀကိဳး’ ရယ္လုိ႔ ဘစီတို႔ တမိတာပါပဲဗ်ာ။ ထံုးစံအားျဖင့္ေတာ့ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီလားေဟ့ဆုိရင္ ျပည္သူက မေက်နပ္ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပေပသိ စစ္သားမ်ား လက္ ထဲမွာ ေသနတ္ႀကီးေတြနဲ႔မဟုတ္ လား။ လူထုမွာက လက္သီးလက္ ေမာင္းတန္း၊ ငယ္သံပါေအာင္ ဟစ္ေအာ္ေႂကြးေၾကာ္ကန္႔ကြက္႐ံု ကလြဲၿပီး ဘာတတ္ႏုိင္တာမွတ္ လို႔။ အဲဒီမယ္ ဟိုက လက္နက္ ႀကီးငယ္အသြယ္သြယ္နဲ႔ ပစ္ၿပီ ခတ္ၿပီလားေဟ့ဆို က်ဳပ္တို႔ျပည္ သူက အသက္ဖက္နဲ႔ထုပ္ၿပီး ေဘး လြတ္ရာ ေျပးၾကရတာ ဓမၼတာလို ျဖစ္ေနမင့္ဟာ။
အခု တူရကီျဖစ္စဥ္မွာက် တစ္မ်ိဳးတစ္ဘာသာ ထူးဆန္း တယ္ခင္ဗ်ာ။ စစ္တပ္က အာဏာ သိမ္းတယ္လည္းဆုိေရာ သမၼတ အာဒိုဂန္က အပန္းေျဖခရီးထြက္ ေနတဲ့ ေနရာက အျမန္ျပန္ေျပး လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ လူထုကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၾကဖို႔ ႏိႈးေဆာ္တယ္။ လူထုကလည္း ဒါမ်ိဳးမွာ ႏွစ္ခါ မႏိႈးေဆာ္ရဘူး။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အ ခြင့္အေရးကို ကာကြယ္မယ္ဆိုၿပီး လမ္းေတြေပၚထြက္လာတယ္၊ စစ္သားေတြလက္ထဲက ေသနတ္ ေတြကို လုတယ္၊ စစ္သားေတြကို ဝိုင္းခ်ဳပ္ဖမ္းဆီးပစ္လိုက္တယ္။ တင့္ကားေပၚက စစ္သားေတြကို ဖယ္ရွားၿပီး လူထုက တင့္ကားေပၚ တက္ အလံေတြ ေဝွ႔ယမ္းနဲ႔ ေအာင္ပြဲခံျပလိုက္တယ္။ စစ္သားသံုး ေထာင္နီးပါးကို ဖမ္းဆီးၿပီး အာ ဏာသိမ္းရာမွာ ဦးေဆာင္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ ဗိုလ္မွဴးႀကီးတခ်ိဳ႕လည္း တာဝန္က ရပ္စဲပစ္လိုက္သတဲ့။
ကမၻာမွာ ျဖစ္ပြားေနက် အာ ဏာသိမ္းပြဲ ပံုစံေတြနဲ႔ေတာ့တစ္ မ်ိဳးတစ္ဘာသာ ဆန္းတာအမွန္ပဲ ခင္ဗ်။ အမ်ားအားျဖင့္ အာဏာ သိမ္းပြဲမွာ အ႐ိုက္ခံ၊ အသတ္ခံ၊ အဖမ္းခံရတာက အႏွီအာဏာ သိမ္းမႈအေပၚ ဆန္႔က်င္တဲ့ျပည္သူ ေတြပဲ။ အခုေတာ့ အာဏာသိမ္း တဲ့ စစ္သားေတြကို ျပည္သူက ဝိုင္းဝန္းခ်ဳပ္ေႏွာင္ဖမ္းဆီးပစ္ လိုက္တာ။ ကဲ.. မဆန္းဘူးလား၊မထူးဘူးလား၊ အတုမယူထိုက္ဘူး လားခင္ဗ်ာ။
ဒီမွာ ေျပာစရာရွိတာက ေတာ့ အခု အာဏာသိမ္းတာဟာ စစ္တပ္ႀကီး တစ္တပ္လံုးမွမဟုတ္ ဘဲ။ လက္ရွိအစိုးရရဲ႕ အေနာက္ ကမၻာနဲ႔ ကူးလူးဆက္သြယ္မႈေတြ၊ အိုင္အက္စ္ေတြကို ေခ်မႈန္းတဲ့ ေနရာမွာ အေမရိကန္တုိ႔၊ ဥေရာပ ႏုိင္ငံတို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ တာေတြအေပၚမွာ အခဲမေက် အ စာမေက်ႏုိင္ျဖစ္ေနၾကတဲ့ တူရကီ စစ္တပ္ထဲက အစုေလးတစ္စုက သိမ္းလို႔သာေပါ့။ ႏို႔မဟုတ္ဘဲ စစ္ တပ္ႀကီးတစ္တပ္လံုးက တက္ညီ လက္ညီနဲ႔မ်ား အာဏာသိမ္းတယ္ဆုိရင္ လူထုက ဒီလိုမ်ိဳး ဘယ့္ႏွာ လုပ္လုိ႔ရမတံုး။ အခုဟာက လက္ ရွိအစိုးရကို ေထာက္ခံတဲ့ လက္ နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြကပါ အာဏာ သိမ္းတဲ့သူေတြကို ဝိုင္းႏွိမ္နင္းလုိ႔ ေအာင္ျမင္တာဆုိၿပီး အျမင္တစ္ မ်ိဳးနဲ႔ ေခ်ပမယ္ဆုိလည္း ေခ်ပခ်င္ စရာပဲေပါ့။
ဒါေပသိ တျခားတစ္ဖက္က စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း စစ္ တပ္ထဲမွာ အာဏာသိမ္းမယ္ဆုိ တဲ့အေပၚ တညီတၫြတ္တည္း ေထာက္ခံမႈမရွိတာကိုက တူရကီ ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ခင္ဗ်။ က်ဳပ္တုိ႔ ေရႊျပည္ႀကီးမွာလိုပဲ တူရကီဆုိ တာကလည္း အာဏာသိမ္းမႈေတြ သံုး၊ ေလးႀကိမ္ေလာက္ ႀကံဳဖူး ထားတဲ့ ေနာက္ခံသမုိင္းအေတြ႕ အႀကံဳေတြ ရွိခဲ့ဖူးၿပီးသား။ အာ ဏာသိမ္းလိုက္တဲ့အတြက္ ရရိွ လာတဲ့ အာဏာအရသာကိုလည္း ျမည္းဖူးစမ္းဖူးၿပီးသားသူေတြမ်ား ၾကတာပဲ။ ႏို႔ေပတဲ့ လက္ရွိသမၼတ အာဒိုဂန္နဲ႔ သူ႔အစိုးရအဖြဲ႕ဟာ လူ ထုက ဆႏၵမဲေပးေရြးခ်ယ္တာ။ စစ္တပ္ကလည္း အာဏာသိမ္းရ တာ၊ ဒီမိုကေရစီကို ပိုၿပီးကာကြယ္ရတာဟာ လူထုရဲ႕ ေမတၱာကို လည္းရသလို သိကၡာလည္းရွိတယ္ဆုိတာ လက္ေတြ႕သိၿပီးသား။
ေနာက္တစ္ခုက တူရကီလူ ထုရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး ေရခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ။ ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ တူရကီဆုိတာ ဟာ အစၥလာမ္ႏုိင္ငံေတြပဲ။ ယဥ္ ေက်းမႈနဲ႔ အစဥ္အလာလူမႈအ ေတြးအေခၚေတြအရ အေနာက္ ကမၻာနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အ ေနာက္ကမၻာက ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရးတန္ဖိုးေတြနဲ႔ ေသာ္လည္းေကာင္း ခပ္ကင္းကင္းေနခ်င္တဲ့ တုိင္းျပည္လို႔ ႐ႈျမင္လုိ႔ ရႏုိင္တယ္။ ဒါေပတဲ့ ဒီရာစုသစ္မွာ တူရကီဟာ သူနဲ႔အလားတူ အစၥလာမ္ႏုိင္ငံေတြထက္ တစ္မူကြဲျပားေနတယ္။ ခုနင္က ေျပာခဲ့သလို ဥေရာပအသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ လက္တြဲၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိတယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို ပိုၿပီးအေလးေပးခ်င္တယ္။ သဟာေၾကာင့္ပဲ အစၥလာမ္စစ္ေသြးႂကြေတြျဖစ္တဲ့ အုိင္အက္စ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ အေနာက္ကမၻာနဲ႔ ပူးတြဲၿပီး စစ္ေရးအကူအညီေတြ ေပးေနတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။
ဒီေတာ့ တူရကီျပည္သူေတြ ဟာ အေနာက္တုိင္းက ဒီမိုကေရ စီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးစံတန္ဖိုးေတြ ကို အေလးထားလာၾကၿပီး အဲဒါ ရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ အာဏာ ရွင္စနစ္ကို ျပန္လည္အသက္ သြင္းတဲ့ ဘယ္လုပ္ရပ္မ်ိဳးကိုမဆို ရဲရဲတင္းတင္းကန္႔ကြက္ျခင္း၊ ဆန္႔က်င္ျခင္းအမႈကို ျပဳလာၾကတာပဲ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ လူထုရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးႏိုးၾကားမႈပဲ။ အႏွီႏိုးၾကား တဲ့ ႏုိင္ငံေရးအေတြးအျမင္ေတြ ေၾကာင့္သာ လူထုဟာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတယ္ေဟ့လည္းဆို ေရာ တုိင္ပင္ျခင္း၊ ညႇိႏိႈင္းျခင္းမရွိ ပါဘဲနဲ႔ လမ္းေပၚကို တစ္ခဲနက္ ထြက္လာ ဆန္႔က်င္ၾကတာပဲ။
သင္ခန္းစာက လူထုက ႏုိင္ငံေရးႏိုးၾကားေနရင္ ဘယ္လိုအာ ဏာသိမ္းမႈမ်ိဳးမဆို မေအာင္ျမင္ ႏိုင္ဘူး။ လက္နက္ရွိနဲ႔ လက္နက္မဲ့ မို႔ လက္နက္ရွိတဲ့သူက အာဏာ သိမ္းလို႔ရတယ္ဆုိေပမယ့္ အဲဒါ ဟာလည္း ခဏပဲ။ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္တစ္ခ်ိန္မွာ လူထုဆႏၵကသာ ေအာင္ပြဲခံမွာပဲ။ ေနာက္ထပ္သင္ ခန္းစာက အစိုးရတစ္ရပ္ဟာ လူ ထုေထာက္ခံမႈကိုသာ မွန္မွန္ကန္ ကန္ရရွိထားမယ္ဆုိရင္ စစ္တပ္ က အာဏာသိမ္းမွာကို ေၾကာက္ စရာ၊ မႈစရာမလိုဘူးဆုိတာပဲ။ အခုတူရကီသမၼတ အာဒိုဂန္နဲ႔ သူ႔အစိုးရအဖြဲ႕ဟာ လူထုက မဲေပးေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ အစိုးရျဖစ္ တယ္။ သူ႔ကို မႀကိဳက္ရင္ လူထု ကသာ တရားဝင္ျဖဳတ္ခ်ပိုင္ခြင့္ရွိ တယ္။ တျခားသူအဖြဲ႕အစည္း၊ လူ ပုဂၢိဳလ္ေတြက အတင္းအဓမၼျဖဳတ္ ခ်မယ္ဟ လုပ္လုိ႔မရဘူး။
တူရကီအေရးနဲ႔ပတ္သက္ ၿပီး ေရႊျပည္ႀကီးက ေရႊဉာဏ္ေတာ္ စူးေရာက္သူတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ဆင္ျခင္သံုး သပ္မႈကလည္း တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံု စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းျပန္သဗ်။အခု အာဏာသိမ္းမႈဟာ အာဒိုဂန္ ဟာ သူ႔ကို လူႀကိဳက္မ်ားဖို႔၊ ကမၻာရဲ႕ေထာက္ခံမႈရဖို႔အတြက္ စစ္တပ္နဲ႔ လက္ဝါးခ်င္း႐ိုက္ၿပီး ျပဇာတ္ဆန္ဆန္ အာဏာသိမ္းဇာတ္လမ္းကို အႀကံအဖန္လုပ္တာပါတဲ့။ အာဒိုဂန္ဟာ အာဏာ႐ူးေနတာတဲ့။တူရကီ အာဏာသိမ္းတဲ့အေရးမွာ သူတို႔ေျပာလိုက္မွ ဘစီတို႔ဟာႏုိင္ငံတကာ အေရးအရာေတြမွာ မ်က္စိသငယ္ နားသငယ္ပါလား
ဆုိတာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ျပန္ျမင္လိုက္ရေတာ့တယ္။ ငါဟဲ့ ငခြၽတ္ပါတကား။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အာဒိုဂန္ဟာ တူရကီလူထုက ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ သူပါ။ ၿပီးေတာ့ အာဒိုဂန္က အ ႀကံအဖန္လုပ္ဇာတ္ခင္းတယ္ ထားဦး အခုအာဏာသိမ္းမႈကို ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ လမ္းေပၚ ထြက္လာတဲ့ လူထုဟာ သူတုိ႔ သေဘာနဲ႔သူတု႔ိ အာဏာသိမ္းမႈ ကို ကန္႔ကြက္ၾကတာဆုိတာက ေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ လူထုက အာ ဏာသိမ္းတာကို ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ မွ လက္မခံဘူးဆုိတာ ျပလိုက္ တာပဲ။ ကိုယ္နဲ႔ တယ္ၿပီးမဆိုင္လွ ေပတဲ့ ဘစီတုိ႔ျဖင့္ တအားတက္ တာပဲ။ ဘယ့္ႏွာ မတက္ရွိရမွာ လဲ။ အာဏာသိမ္းမွာ စစ္သားကို လူထုက ျပန္ဖမ္းႏိုင္တယ္ဆုိတာ ႏွယ္ႏွယ္ရရ ျဖစ္ရပ္မွတ္လို႔။ ေတာ္ေသးၿပီ။
(ေဖာ္ျပပါ သေရာ္စာသည္ စာေရးသူ ဘစီ၏ အာေဘာ္သာျဖစ္သည္)
No comments:
Post a Comment