ေဒၚစုျကည္ ျကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ

ေဒၚစုၾကားၿဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲနိုင္ၿပီးၿပီးခ်င္း က်ေနာ္တို႔လိုၿပည္ပေရာက္ေတြထဲကတေယာက္ သူ႔မိသားစုအေၾကာင္းကိစၥနဲ႔အရင္ဆံုးၿမန္မာၿပည္ ခဏၿပန္ေရာက္သြားတယ္။ၿပန္လာေတာ့သူေၿပာတာက ငါ့ေယာက္ဖနွစ္ေယာက္ေတာင္ကားေတြမွာ NLD အလံေတြနဲ႔ကြတဲ့။သူတိုင္းၿပည္ကထြက္ခဲ့တံုးက သူ႔ညီမေတြဆိုတာအလယ္တန္းေက်ာင္းသူေတြပါ။ သူဆက္ေၿပာတာကဒီေကာင္ေတြအလံေတြတပ္ ထားလို႔ဘယ္ေလာက္စိတ္ဓါတ္ရွိသလဲစကားေၿပာ ၾကည့္တာမင္းကိုနိုင္တို႔ကိုကိုၾကီးတို႔ကိုNLD ပါတီ၀င္ ေတြဘဲေအာက္ေမ့ေနတာ။ေဒၚစုညႊန္ၾကားတဲ့အတိုင္း လုပ္ေနတယ္ဘဲထင္ေနၾကတာတဲ့။ အဲဒီသူ႔ေယာက္ဖေတြလဲသူတိုင္းၿပည္ကထြက္ေၿပးရတယ္ ဆိုတာ ေဒၚစုပံုတီရွပ္၀တ္ NLD အလံေတြကားမွာခ်ိတ္လို႔ ရပ္ကြက္ထဲကရ၀တနဲ႔ၾကံ့ဖြတ္ေလာက္ကၿပႆနာရွာလို႔ နယ္စပ္ထြက္ေၿပးသြားတယ္ေလာက္ဘဲနားလည္တာပါတဲ့။ တကယ္နိုင္ငံေရးလုပ္သူေတြထြက္ေၿပးရတယ္ဆိုတာ အလြန္ဒုကၡေရာက္တဲ့အေၿခအေနေပါင္းစံုရွိပါတယ္။ ဥပမာတခ်ိဳ႔ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္ပါ၀င္တဲ့ေက်ာင္းသားလွုပ္ရွားမွုအုပ္စုက စစ္အစိုးရရဲ႔အမ်ိဳးသားညီလာခံကိုဖ်က္သိမ္းၿပီး ၉၀ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကိုအေကာင္အထည္ေဖၚေပးဖို႔ ေၾကၿငာခ်က္ထုတ္စာရိုက္ၿပီးက်ေနာ္တို႔လွုပ္ရွားနိုင္တဲ့ တကၠသိုလ္၃ခုေလာက္မွာေ၀ဖို႔စီစဥ္တယ္ဆုိပါစို႔ က်ေနာ္ကအဆက္အသြယ္ရွိေတာ့အဲဒီစာရြက္ တေထာင္ေလာက္ရိုက္ဖို႔တာ၀န္ယူရပါတယ္။ အဆက္အသြယ္ရွိတယ္ဆိုတာကက်ေနာ့္မွာ ေမာင္ၿဖဴလို႔ေခၚတဲ့သူငယ္ခ်င္းရွိပါတယ္။ သူကစစ္အစိုးရကိုမၾကိဳက္တာမွန္ေပမဲ့ နိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္ခ်င္သူတဦးမဟုတ္ပါဘူး။ သို႔ေသာ္က်ေနာ့္ကိုခင္တဲ့အတြက္ကူညီပါတယ္။ ေမာင္ၿဖဴအေဖဟာရန္ကုန္ကၿမိဳ႔နယ္တခုက နာမည္အတန္အသင့္ရက်ဴရွင္ဆရာပါ။ က်ဴရွင္အတြက္လက္လွည့္ပံုနွိပ္စက္တခုရွိပါတယ္။ ေမာင္ၿဖဴကသူအေဖက်ဴရွင္ရဲ႔စာေရးကိုပါ စည္းရံုးၿပီးက်ေနာ္တို႔၃ေယာက္ညဖက္ က်ဴရွင္ခန္းထဲခိုး၀င္ၿပီးအဲဒီေၾကၿငာခ်က္စာရြက္ တေထာင္ေလာက္ကို၃ညေလာက္နဲ႔ရိုက္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီစာရြက္၁ေထာင္ကိုတကၠသိုလ္၃ခုေလာက္မွာ ေ၀လိုက္ပါတယ္။ေနာက္၅ရက္ေလာက္အၾကာ စာေ၀သူတဦးကိုေထာက္လွမ္းေရးကမိသြားၿပီး စာရြက္ေတြရိုက္နွိပ္ခဲ့သူက်ေနာ့္ေနာက္ကိုလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအေၿခအေနၿဖစ္လာရင္က်ေနာ္မွာ့ ၿပည္တြင္းမွာဘဲတိမ္းေရွာင္ခိုလွုံနိုင္တဲ့ အေနအထားကိုမတတ္နိုင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ က်ေနာ္လြတ္ရာကိုေၿပးဖို႔ဆံုးၿဖတ္ရပါမယ္။ က်ေနာ့္ကိုမိသားလို႔ရိုက္နွက္စစ္ေဆးတဲ့အခါ ေမာင္ၿဖဴရယ္သူ႔အေဖက်ဴရွင္ဆရာရယ္ မိသားစုတခုလံုးဘ၀ပ်က္ပါမယ္။ ဘာမွမဆိုင္တဲ့က်ဴရွင္ကစာေရးလဲ ဘ၀ပ်က္ပါမယ္။ဒီလိုအေၿခအေနေပါင္းစံု ေတြဟာေရးၿပလို႔မရတာေတြေရာ ေရးၿပလို႔ရတာေတြေရာမ်ိဳးစံုရွိပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးဘယ္ေလာက္လိုက္ဖမ္းဖမ္း မိဘေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြအသိုက္အ၀ိုင္းေကာင္းရင္ မိဘကေငြေၾကးပံ့ပိုးေပးနိုင္ရင္ ၿပည္တြင္းမွာေရွာင္တိမ္းေနဖို႔သိပ္မခက္ပါဘူး။ နိုင္ငံၿခားကကိုယ့္ရဲေဘာ္ေတြေငြေၾကးေထာက္ပံ့တယ္ ဆိုတာခင္ညြန္လက္ထက္မွာအေတာ္ခက္ပါတယ္။ ၿပည္တြင္းေနသူအခ်င္းခ်င္းကိုသတိထားခ်ိတ္ဆက္ ထားတာၿဖစ္လို႔ အၿပင္က၀င္လာသူ အၿပင္ကပိုက္ဆံနဲ႔စာအုပ္စာတမ္းေလာက္ ေပးခိုင္းလိုက္သူေတြ နဲ႔ မ်ားေသာအားၿဖင့္ခ်ိတ္ဆက္ လို႔ေတာင္မရပါဘူး။အလြန္သတိထားရတာပါ။ သတင္းစားေတြထဲမွတ္မိၾကမွာေပါ့။ အနည္းဆံုးေလးငါးဆယ္ေယာက္ေလာက္ မိသြားတာမ်ိဳးေတြ။ အၿပင္နဲ႔အတြင္း ဆက္သြယ္ၾကတယ္ဆိုတာမွာလည္း အလုပ္မ်ိဳးစံု လူမ်ိဳးစံု သူ႔နည္းလမ္းနဲ႔သူလုပ္ေနၾကတာပါ။ အကုန္လံုးေထြးရစ္ပတ္ေနတာပါ။ အခ်ိန္ၾကာၾကာလြတ္ေနဖို႔ဆိုတာခက္ပါတယ္။ အေသခ်ာဆံုးဟာ ကိုယ့္မိသားစု ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြ ေတြရဲ႔ကူညီေထာက္ပံ့မွုပါဘဲ။ အဲဒီလိုေထာက္ပံ့ေပးတဲ့အသိုင္းအ၀ိုင္းမရွိသူ နိုင္ငံေရးလုပ္လို႔ထြက္ေၿပးရင္ ၿပည္တြင္းမွာၾကာၾကာမေနနိုင္ပါဘူး။ မၾကာခင္လြတ္ရာကိုေၿပးကိုေၿပးရပါတယ္။ ဗဟုသုတေရးလို႔ရသေလာက္ေရးလိုက္တာပါ။