အလိုရွိသည္ ေစာဒက ေရႊၿမဳိ႕ေတာ္ တစ္ခြင္လုံးကား အုတ္အုတ္က်က္က်က္၊ လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြ၊ ေသာေသာ ညံညံျဖစ္ေန၏။ ေျပးၾကလႊားၾက၊ သယ္ၾက၊ ပိုးၾက၊ သိမ္းၾက၊ ဆည္းၾက၊ ဖ်က္ၾက၊ ၿဖဳိၾကႏွင့္ ကမာၻစစ္ ျဖစ္ေတာ့မည့္အလား ေသာကပြားလ်က္ ရွိ၏။ အားလုံး၏ မ်က္ႏွာတြင္ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈက အထင္းသား။ ဘယ္ေန႔ ကိုယ့္အလွည့္ ေရာက္လာမလဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္ ဝုန္းဆို ေပါက္ခ်လာမလဲ၊ ဘယ္ပုံစံ ဝင္လာမလဲ ပူပင္ေတြးမ်ား ေတြးၿပီးရင္း ေတြးေနမိၾက၏။ ညဆိုလည္း အိပ္ေကာင္းျခင္း မအိပ္ၾကရ။ ၾကက္အိပ္၊ ၾကက္ႏိုးသာ ေမွးၾကရေသာေၾကာင့္ ၿမဳိ႕ေတာ္သူ၊ ၿမဳိ႕ေတာ္သားအေပါင္း မ်က္ကြင္းေဟာက္ပက္ ျဖစ္ကုန္ၾက၏။ မိမိတို႔ အိမ္ေဂဟာတြင္ ရွိသမွ် သံခ်က္မ်ားကို ေသခ်ာစြာ ျပန္စစ္ေဆးကာ ထပ္႐ိုက္သင့္သည္မ်ား ႐ိုက္၊ ပိုးသင့္သည္မ်ားပိုး၊ ကာသင့္သည္မ်ားကာ၊ က်ားကန္သင့္သည္မ်ား က်ားကန္ကာ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံျဖင့္ ၿဖဳိ၍ ဖ်က္၍ မရေစရန္ ေခြၽးတလုံးလုံး ျပဳျပင္ေနၾက၏။ ဤမွ် ပူပန္တႀကီး ပ်ာေလာင္ခတ္ေနၾကျခင္းမွာ ဘဇာေၾကာင့္နည္းဟု ေမးစရာရွိ၏။ အေၾကာင္းကား မေဟာင္းဘဲ ထပ္ေက်ာ့ေက်ာ့ လာေနသည့္ ျမဴနီစီပယ္လဒ (လင္းတ) အုပ္စု အႏၲရာယ္ကို ေၾကာက္ဒူး တုန္ေနၾကေသာေၾကာင့္ ပင္တည္း။ အျပည့္အစုံဖတ္ရန္-http://thevoicemyanmar.com/2013/index.php/component/k2/item/5621-al.html