တစ္ဘို႔တည္းသမား ေဒၚစု ======================================= ယေန႔ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရးသတင္းမ်ားတြင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး ဟူသည့္ေခါင္းစဥ္ကို မၾကာခဏ ဆိုသလို ေတြ႔လာရသည္။ ျပင္ဆင္ခ်င္သူမ်ားကလည္း တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၊ ပါတီမ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ဥပေဒပညာရွင္ မ်ားႏွင့္ အရပ္ဘက္လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြပဲ ျဖစ္ၾကသည္။ ဒီလူေတြထဲမွာေတာ့ တုိင္းရင္းသား ေတြက သူတို႔တိုင္းရင္းသားအေရးအတြက္ ျပင္ဆင္ဖို႔၊ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြက ယခုလက္ရွိ ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္ခ်ိန္မွာ ေတြ႔ရွိခ်က္ေတြ၊ အရပ္ဘက္အဖြဲ႔အစည္းေတြကေတာ့ ျပည္သူတို႔ခံစားရတဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းအလိုက္ အားသန္ရာ မတရားဘူးထင္တဲ႔အခ်က္ေတြကို ျပင္ဆင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနၾကေပမယ့္ NLD ကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ပုဒ္မ ၅၉၊ အပိုဒ္ခြဲ (စ) အတြက္ကို အဓိကထားၿပီး ႀကိဳးစားေဟာေျပာ စည္းရံုးေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ သမၼတ လုပ္မည္ေျပာသူကလည္း ယခုအခ်ိန္အထိ လက္ရွိသမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ သူရဦးေရႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၃ ဦးရွိေနသည္ (ေနာင္တြင္မည္သည့္ ဝွက္ဖဲမ်ားေပၚလာမည္ မေျပာႏိုင္)။ ဦးသိန္းစိန္ ႏွင့္ သူရဦးေရႊမန္းတို႔က သမၼတျဖစ္ေရး ေရႊးေကာက္ပြဲႏုိင္လွ်င္ အေရြးခံရလွ်င္ျဖစ္ႏုိင္ေသာ္လည္း ၅၉/စ န႔ဲ ၿငိေနတဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ခမ်ာမွာေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျပင္ႏုိင္မွ ျဖစ္ေတာ့မည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ ဒီအခ်က္ကလဲ ယခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာ သူတစ္ေယာက္နဲ႔သာၿငိတယ္။ အျခားမည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ႏွင့္မွ လားလားမွ်မဆုိင္ေပ။ ဒီအခ်က္ကို ျပင္ေပးလိုက္လွ်င္ သူတစ္ေယာက္ သမၼတတစ္ဆက္ ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ေနာက္ ေနာင္တြင္ေတာ့ သူ႔အတြက္ျပင္ဆင္ေပးလိုက္သည့္ဥပေဒျဖင့္ သူလိုလူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေလာက္ ဆက္ထြက္ေလမည္ မသိေပ။ ေနာင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲဗ်ာ ဒီလိုေတြထပ္ျဖစ္ေနၾကမွာေပါ့ေျပာရင္၊ သူ သမၼတလုပ္ၿပီးရင္ ျပန္ျပင္မွာေပါ့ဗ်ာလို႔ေရာ ေျပာၾကမလား။ ပါတီေခါင္းေဆာင္အျဖစ္က သူ႔ပါတီႏွင့္သာ ဆုိင္ သည္။ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္အျဖစ္လဲ လက္ခံႏုိင္သည္။ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ျဖစ္သင့္ မျဖစ္သင့္ စဥ္းစားသင့္ရာ၏။ နီးစပ္ရာ ပါတီဝင္မ်ားအေျပာအရ မိမိပါတီသာအၿမဲမွန္သည္၊ အကုန္ျပင္ဆင္ႏိုင္မည္ အထင္ျဖင့္ ကဏန္းလို လက္မေထာင္ထားသည့္ သူမ၏လုပ္ပံုကိုင္ပံုကိုၾကည့္လ်င္ ထၾကြႏိုးၾကားမႈရွိသည္ဟု ဆိုႏုိင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ လည္း ထၾကြရာတြင္ မိမိပါတီႏွင့္ သမၼတျဖစ္ေရးတြင္သာ ထၾကြေသာ္လည္း လက္ပံေတာင္းေတာင္အေရး၊ ရခိုင္အေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ အာဆီယံအလွည့္က်ဥကၠဌကာလအတြင္း ႏုိင္ငံေတာ္၏စီးပြားေရး တိုးတက္ေရးအတြက္ တက္ၾကြမႈ မရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးေကာ္မတီဥကၠဌ ေနရာရထား ေသာ္လည္း ရထားသည့္ ရာထူးႏွင့္ ထုိက္တန္သည့္ အေရးကိစၥမ်ား ယခုထိတိုင္ ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေျပာင္ေျမာက္သည့္ အႀကံေပး ၊တိုက္တြန္း ျခင္းမ်ား မေတြ႔ရေသးေပ။ ယခုလက္ရွိ အာဆီယံဥကၠဌလုပ္ခ်ိန္တြင္ ျမန္မာတို႔သာ အာဆီယံကို ပီပီျပင္ျပင္ဦးမေဆာင္ႏုိင္လွ်င္ အာဆီယံ တြင္း အင္အားေကာင္းသည့္ ယိုးဒယား၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ စင္ကာပူႏုိင္ငံမ်ားတို႔အတြက္သာ အက်ိဳး ရွိသြားႏုိင္ေပမည္။ ဒီလိုကိစၥမ်ားအတြက္ ႏုိင္ငံတကာအေတြ႔အၾကံဳရွိသည့္၊ ကုလသမဂၢတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ဖူးသည္ဆုိသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ အႀကံေပးျခင္း၊ ေထာက္ျပေျပာဆိုျခင္းမ်ား လံုးဝမေတြ႔ရေပ။ မိမိႏိုင္ငံက အိမ္ရွင္အျဖစ္ လက္ခံက်င္းပမည့္ SEA Game အတြက္လည္း အာရံုမရွိသလို ဒီမိုကေရစီအမည္ တပ္ကာ မိမိသမၼတျဖစ္ေရးအတြက္ ၿပိဳင္ပြဲကာလအတြင္း ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ ေနျပည္ေတာ္ တို႔တြင္ ေဟာေျပာ ပြဲမ်ား၊ ဆႏၵျပပြဲမ်ား မဖန္တီးျခင္းကိုပင္ ေက်းဇူးတင္ရမေယာင္ ျဖစ္ေနသည္။ တိုင္းျပည္ စီးပြားေရးအတြက္ လက္တြဲပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈမ်ိဳး မေတြ႔ရေပ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ရခုိင္အေရးတြင္လဲ ဟုိလိုလုပ္ပါလား ဒီလုိ လုပ္ပါလား အေျပာသာရွိၿပီး ပူးေပါင္းပါဝင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ား မေတြ႕ရေပ။ ပူးတြဲလုပ္ေဆာင္လွ်င္ ပိုမိုခရီး ေပါက္မည့္ေနရာတုိင္းတြင္ သီးျခားစီရပ္တည္ေနသည္။ သီးျခားစီရပ္တည္သည့္ အတြက္ ယခုလက္ရွိအစိုးရ၊ စစ္တပ္ႏွင့္ လက္တြဲလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လိုဟန္ လံုးဝမရွိေၾကာင္း ျမင္ေတြ႕ရ သည္။ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး အတြက္ စစ္တပ္ကိုလဲ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္းေနရဟန္တူပါသည္။ သာမာန္အားျဖင့္ သတိၿဖင္႔နိဳးနိဳးၾကားၾကားရွိေသာ္လည္း လူထုအားကိုးယံုၾကည္ခံရသည့္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး အျဖစ္ခံယူထားပါလွ်က္ ရခုိင္ျပည္နယ္္၊ စစ္ေတြ၊ မိတီၳလာ၊ လာရႈိး၊ တာေမြ၊ မဂၤလာေတာင္ညႊန္႔၊ ပန္းပဲတန္း၊ ေက်ာက္တံတား၊ စမ္းေခ်ာင္း၊ သာေကတ၊ ေတာင္ဥကၠလာပ တို႔တြင္ မေနဖူးျခင္းေၾကာင့္လားမသိ ဘာသာေရး ႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရးသတိတို႔တြင္ ႏိုးၾကားမႈမရွိေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ မိန္းမသားတစ္ဦးျဖစ္သည့္အတြက္ မိခင္စိတ္အျပည့္ျဖင့္ သနားခ်စ္ခင္ကာ ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္သည္ဟု မွတ္ယူ ႏုိင္ေသာ္လည္း မိမိခံယူခ်က္၊ ဝါဒတစ္ခု ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ စီးပြားေရးပိတ္ပင္မႈမ်ားကို အားေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ႔ေသာေၾကာင့္ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုမ်ား၊ ျပည္ပရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈျဖင့္ လည္ပတ္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ခဲ႔ေသာ သိန္းေသာင္းခ်ီေသာ အလုပ္သမားငယ္ေလးမ်ား အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းပိတ္ပင္ကာ စီးပြားေရးခ်ိဳ႕တဲ႔ၿပီး ဘဝပ်က္ခဲ႔ရသည့္ မိန္းကေလးငယ္မ်ားအတြက္ မသိက်ိဳးကၽြံ ျပဳခဲ႔ေသးသည္။ ကိုယ္ခ်င္း စာစိတ္မွ ရွိပါေလရဲ႕လား ေတြးမိျပန္ပါတယ္။ ေဝဖန္ပုိင္းၿခားတတ္ေသာဥာဏ္အေၿမာ္အၿမင္ ရွိသည္ထင္ရေသာ္လည္း ရိုဟင္ဂ်ာအေရးတြင္ မိမိတုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုမ်ား ေရွ႕ေရးကိုထည့္မတြက္ဘဲ ဒီမိုကေရစီေပတံတစ္ေခ်ာင္းကိုသာ ကိုင္ေဆာင္ထားျခင္း၊ ႏိုင္ငံေရး ကစားကြက္ မရွိျခင္းသည္ အေျမွာ္အျမင္နည္းရာက်လြန္းသည္။ ဒီမိုကေရစီအျမင္တစ္ခုတည္းျဖင့္ ခုိင္းႏိႈင္း ေျပာဆိုတုိင္း ပုတ္သင္ကဲ႔သို႔ ေခါင္းညိတ္ေနေသာေခါင္းေဆာင္သာ ျမန္မာျပည္သူတို႔ ပိုင္ဆိုင္သြားမည္ ဆိုလွ်င္ အမ်ိဳးသားေရး ေပ်ာက္ကြယ္ေပလိမ့္မည္။ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးတြင္ သူမအတြက္ သမၼတျဖစ္ခြင့္ ႏွင့္ ၿငိစြန္းေနသည့္ ပုဒ္မႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တုိင္ခ်မွတ္ခဲ႔ဖူးသည့္ ဥပေဒပါဟု ေျပာေနခဲ႔ေသာ္လည္း ျပင္ဆင္ရန္ ႀကိဳးစားေနခဲ႔သည့္အတြက္ ဖခင္၏အေျမွာ္အျမင္ကို မေတြးေတာ တတ္သည့္ မိမိအတြက္သာၾကည့္သူတစ္ဦးအျဖစ္ မွတ္ခ်က္ျပဳႏုိင္သည္။ မိမိပါတီ၏မူဝါဒကို မိမိသမၼတျဖစ္မွ မဟုတ္ဘဲ နာယကႀကီး ဦးတင္ဦးတို႔ကဲ႔သို႔ ပါတီအတြင္း အားကိုးေလာက္သည့္ သူတစ္ဦးအား သမၼတ အျဖစ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေစၿပီး လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌအျဖစ္ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လက္ရွိပါတီဥကၠဌအျဖစ္ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ထိန္းေၾကာင္းေပးလွ်င္ရပါလွ်က္ မိမိကိုယ္တိုင္ သမၼတျဖစ္ေရးကိုသာ အားထုတ္ ေနျခင္းသည္လည္း ပါတီတြင္ သူမကိုယ္သူမမွလြဲၿပီး မည္သူ႔ကိုမွ် အယံုအၾကည္ မရွိေသာေၾကာင့္ လား စဥ္းစားရေပမည္။ တရားပြဲစေဟာကတည္းက လူငယ္ထုကိုအားထားဟန္ျပခဲ႔သည့္ သူက ဘာေၾကာင့္ လူငယ္ေတြကို ပြဲမထုတ္ခ်င္သလဲ ေမးစရာရွိလာသည္။ သူက ေခါင္းေဆာင္ဆိုလ်င္ ျပည္သူက ေနာက္လိုက္ငယ္သားေပါ့။ မိမိငယ္သားမ်ား စီးပြားေရး စားဝတ္ေနေရး ေျပလည္ေစရန္ တိုင္းျပည္စီးပြားေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး အစုိးရကိုသာ ျပစ္တင္ရံႈ႕ခ်ခဲ႔သည္။ အစိုးရအား အတိုက္အခံ လုပ္လိုမႈ တစ္ခုတည္းျဖင့္ sanctions နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး အားေပးအားေျမွာက္လုပ္ခဲ႔ေသးသည္။ စီးပြားေရး ေကာင္းမြန္ေစရန္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ိဳး မေတြ႔ရေသးးေပ။အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလန္းမ်ား ဝင္လာလွ်င္ပင္ သတိႀကီးစြာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဖို႔ ေဆာ္ၾသေနေသးသည္။ စစ္အစိုးရလက္ထပ္ ေဟာေျပာပြဲမ်ား ဆႏၵခံယူပြဲမ်ားအား ျပည္သူတို႔၏စီးပြားေရးထိခုိက္သည္၊ အတင္းအဓမၼ ခုိင္းေစသည္ဟု ေဝဖန္ခဲ႔ေသာ္လည္း ယခုသူမပါတီ၏ ေဟာေျပာပြဲမ်ားသို႔ လူစုေဟာေျပာေနျခင္းကေရာ မည္သို႔လူစုပါသနည္း။ ေဝဖန္ခဲ႔သည့္အတုိင္း ေဟာေျပာပြဲ လာသူမ်ား၏ အလုပ္အကိုင္ပ်က္သည့္အတြက္ တစ္ေန႔စာ ေထာက္ပံ့ပါရဲ႕လား။ ေဟာေျပာပြဲလာသူမ်ားကေရာ မည္သို႔ေသာ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ လူမ်ား ျဖစ္ပါသနည္း။ ဂ်ပန္တြင္ သူမေျပာခဲ႔သလို ေဟာေျပာသူက ႏြားေက်ာင္းသား၊ နားေထာင္သူက ႏြားေပပဲလား။ စဥ္းစားစရာပင္။ ဤသို႔ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားအား ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ နယကဂုဏ္(၆)ပါးႏွင့္ မျပည့္စံုေသာ သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္အတြက္ အေျခခံဥပေဒကို ျပန္ျပင္ဆင္သင့္ မသင့္ စဥ္းစားစရာမလိုေတာ့ေပ။ ဒီလို မိမိ တစ္ဘို႔ တည္းၾကည့္တတ္သည့္ လူတစ္ဦးအတြက္ ဖြဲ႕စည္းပံုဥပေဒျပင္ေပးၿပီး တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ိဳးရွိႏုိင္မည္ဟု က်ိန္းေသေျပာႏုိင္မည္လား။ အာမမခံႏုိင္သည့္ အေျခအေနတြင္ တစ္ခုခုမွားခဲ႔လွ်င္ ေနာင္လာေနာင္သားတုိ႔သာ ထိခုိက္နစ္နာေပမည္။ ျပည္သူတို႔ “People get the government they deserve” ဆိုသည့္ စကားႏွင့္သာ ေျဖသိမ့္ၾကရရံုမွ်လြဲၿပီး အျခားမရွိေပ။ သူမတစ္ဦးအတြက္ႏွင့္ေတာ့ ဒီပုဒ္မအား မျပင္ဆင္ေစလိုေတာ့ပါ။