နံက္ခင္ျသဝါဒ

နံနက္ခင္းၾသ၀ါဒ Written by ေမာင္ၾကည္ စိတ္ဓာတ္က်လာသည့္ အခါတိုင္း ဘာမႇမလုပ္ခ်င္ မကိုင္ခ်င္ျဖစ္ကာ စိတ္ေတြ ႐ႈပ္ေထြးလာတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ေလ့ရႇိသည့္ စာအုပ္တစ္အုပ္ ရႇိပါသည္။ အမရပူရ၊ မဟာဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ အရႇင္ဇနကာ ဘိ၀ံသ၏ 'နံနက္ခင္းၾသ၀ါဒ' စာအုပ္ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္သည္ က်မ္းေပါင္း(၆၀)ေက်ာ္ ျပဳစုခဲ့သည့္အျပင္ အမရပူရ၊ မဟာဂႏၶာ႐ုံ စာသင္တိုက္ႀကီးကိုလည္း တည္ေထာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ေရႊဘိုခ႐ိုင္၊ ၀က္လက္ၿမိဳ႕နယ္ သ႐ိုင္ရြာမႇာ (၁၉၀၀ ျပည့္ႏႇစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၇ ရက္) သက္ေတာ္ (၇၈)ႏႇစ္တြင္ ပ်ံလြန္ေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ ''နံနက္ခင္းၾသ၀ါဒမ်ား'' သည္ ဆရာေတာ္ သက္ရႇိထင္ရႇား ရႇိစဥ္က တပည့္သံဃာေတာ္မ်ားကို နံနက္အ႐ုဏ္ တက္ခ်ိန္၌ ေန့စဥ္ပုံမႇန္ ေပးခဲ့သည့္ ၾသ၀ါဒမ်ားကို စုစည္းကာ ထုတ္ေ၀ထားေသာ စာအုပ္ျဖစ္ပါသည္။ တပည့္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ရည္ရြယ္ကာ ဆုံးမခဲ့သည့္ ၾသ၀ါဒမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း လူပုဂၢိဳလ္မ်ား အတြက္လည္း အသုံး၀င္သည့္ ဘ၀လမ္းညႊန္ ၾသ၀ါဒမြန္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ တက္တက္ႂကြႂကြရႇိကာ အားမာန္ပါသည့္ စကားလုံးမ်ားသည္ နားေထာင္ရသူ အေပါင္း၏ စိတ္ႏႇလုံး၀ယ္ ရႊင္လန္းတက္ႂကြကာ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္လာေစ ပါသည္။ ဆရာေတာ္သည္ အလုပ္အလြန္လုပ္သည့္ ဆရာေတာ္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆုံး ပ်ံလြန္ေတာ္မူခါနီးအထိ စာေရးစာခ် လုပ္ခဲ့သည္။ ''ဘုန္းႀကီးက အသက္ရႇင္ေနသမွ် အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္။ အလုပ္မလုပ္ ႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ေသတာပဲ ေကာင္းတယ္'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ သူ႔တပည့္မ်ားကို ၾသ၀ါဒ ေပးရာမႇာလည္း ''ကိုယ္ေတာ္တို႔ ေကာင္းေကာင္းေနၾကပါ၊ ေကာင္းေကာင္းမေနဘဲ သူမ်ားလႇဴတာေတြ စားေနရင္ အန္ဖတ္ေတြ စားေနတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ သတိနဲ႔ေနၾက၊ ေပါ့ေပါ့ဆဆ မေနၾကနဲ႔၊ ေပါ့ေပါ့ဆဆေနရင္ ဘ၀သံသရာမႇာလည္း ေပါ့ေပါ့ဆဆ အက်ဳိးေပးတတ္တယ္၊ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ၾက'' ဟု တိုက္တြန္းေတာ္ မူပါသည္။ ဆရာေတာ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏႇင့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ ဆရာေတာ္ ျဖစ္သည္။ ''ဘုန္းႀကီးက ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို သာသနာစိတ္ တစ္ခုတည္းနဲ႔ ၾကည့္တာမဟုတ္ဘူး၊ ႏိုင္ငံေရး စိတ္နဲ႔လည္း ၾကည့္တာပဲ'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ အသုံးအစြဲႀကီးပုံကို ၾသ၀ါဒေပးရာမႇာ ''ဘယ္ေနရာ မ်ဳိးမဆို ေခြၽတာတယ္ ဆိုတာ ႏႇေျမာလို႔ မဟုတ္ဘူး၊ ပစၥည္းကို သူ႔ေနရာနဲ႔သူ သုံးတတ္ စြဲတတ္တာဟာ ေခြၽတာတာပဲ ဘုန္းႀကီးက မီးကို အလကား ဖြင့္ထားရင္ ႏႇေျမာတယ္၊ ကုန္သင့္လို႔ ကုန္တာက အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး။ မကုန္သင့္ဘဲ အလကား ေလွ်ာက္ကုန္ ေနတာကေတာ့ အက်ဳိးမရႇိဘူး။ ဘာတဲ့လဲမူး။ ႏုတ္ပဲႏုတ္၊ စု၍လုပ္၊ တ႐ုတ္တိုက္ႀကီးတည္၊ တစ္ျပားႏႇစ္ျပား၊ စုပါမ်ား၊ ကုလားတိုက္ႀကီးတည္တဲ့။ တို႔ျမန္မာေတြ ဆင္းရဲမႇာေပါ့။ အက်ဳိးမမ်ားတဲ့ ေနရာေတြမႇာ အကုန္အက်ေတြက မ်ားေနတာကိုး'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ဆရာေတာ္သည္ အၿမဲတမ္း တက္တက္ႂကြႂကြေနေသာ ဆရာေတာ္ျဖစ္သည္။ ခါးကို မတ္မတ္ထားသည္။ က်မ္းစာေရးလွ်င္ မတ္တတ္ရပ္ စားပြဲႏႇင့္ ေရးသည္။ ပ်င္းေနသည့္ သူ႔တပည့္မ်ားကို ၾသ၀ါဒေပးရာမႇာ ''ကိုယ္ေတာ္တို႔ခ်ည္း ပ်င္းတာမဟုတ္ဘူး။ ဘုန္းႀကီးလည္း ပ်င္းတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ျခားနားတယ္။ ကိုယ္ေတာ္တို႔ ပ်င္းေတာ့ ဘာမႇမလုပ္ဘူး။ ဘုန္းႀကီးပ်င္းလာလွ်င္ တစ္ခုခုျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာပဲ။ ဒါကို အသခၤါရိကကုသိုလ္ ေခၚတယ္။ ပ်င္းလို႔ မလုပ္တဲ့သူက အသခၤါရိက ကုသိုလ္မျဖစ္ဘူး'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ဆရာေတာ္သည္ ဂုဏ္ပကာသနကို မမက္ေမာ။ ကိုယ္က်င့္သိကၡာကို တန္ဖိုးထားသည္။ စာသင္တိုက္ႀကီး ျဖစ္ပါလ်က္ ေက်ာင္းစည္းကမ္း (၁၀) ခ်က္ထဲမႇာ စိတ္ေကာင္းရႇိဖို႔ကို ပထမထားၿပီး၊ စာတတ္ဖို႔ အားမေပး။ ''စာေမးပြဲက်လို႔ အပါယ္မက်ဘူး၊ သီလမရႇိရင္ေတာ့ အပါယ္က်မႇာပဲ'' ဟု ေျပာေလ့ရႇိသည္။ ကိုယ္က်င့္သိကၡာႏႇင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၾသ၀ါဒေပးရာမႇာ ''ေလာကမႇာ သူတစ္ပါးကို ညာ၀ါးလို႔ရတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ညာ၀ါးလို႔ မရဘူး။ ငါသည္ မည္သို႔ေသာ ငါျဖစ္ထုိက္သနည္း။ ငါသည္ ငါၾကည္ညိဳေသာ ငါျဖစ္ထိုက္သည္။ မည္သူမဆို မိမိကိုယ္ကိုယ္ ၾကည္ညဳိတဲ့သူ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ဆရာေတာ္၏ 'နံနက္ခင္းၾသ၀ါဒမ်ား' သည္ စိတ္ဓာတ္က်သူကို စိတ္အားတက္ေစသည္။ ထိုင္းမိႈင္းေလးကန္ ေနသူကို ရႊင္လန္းလာေစသည္။ အားငယ္စိုးရြံ႕ ေနသူကို ရဲရင့္တက္ႂကြ လာေစသည္။ အားပ်က္ေနသူမ်ား အတြက္ အားေဆးတစ္ခြက္ပါပဲ။ -- Sent from my Android phone with EMAIL 4 MM.