သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္မ်ားၾကား ေပ်ာ္ေမြ႕ေနပါသည္။ စားပြဲဝိုင္းေပၚက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အမည္ခံ ရွမ္ပိန္ ခြက္မ်ားၾကား သေဘာက်ေနပါသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆုဆိုတာႀကီးကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ေနပါသည္။ ဦးေရႊမန္းက တမႀကီးတည္း အမႀကီး အမႀကီး ႏွင့္သာ မေနပါသည္။ ဦးေအာင္မင္းက တရုတ္ႀကီးကို ေၾကာက္ေနပါသည္။ လူေတြက ေဘာင္းဘီခၽြတ္အစိုးရသာေျပာေပမယ့္ လူေတြအေျပာသာရွိပါသည္။ တပ္မေတာ္သားေတြ အထူးသျဖင့္ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းက တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ ခံစားရတာေတြကို ဒါလည္းၿပီးသြားမွာပါ သေဘာႏွင့္ လက္ပိုက္ၾကည့္ကာ ရယ္ေမာေနၾကပါသည္။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း အေၾကာင္းမယ့္ က်ဆံုးကုန္ေသာ ညီေနာင္ရဲေဘာ္မ်ားအတြက္ လွည့္မၾကည့္အားေတာ့ပါ။ ညီေနာင္တို႔ ဘယ္ေလာက္ေသေသ ဘယ္ေတာ့မွ တိုက္မွာ မဟုတ္ပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသာတြင္တြင္ေျပာၿပီး မည္မွ် သေဘာထား ေပ်ာ့ညံ့ေၾကာင္း စစ္သားစိတ္ အျပည့္မရွိေတာ့ပဲ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ဦး အေနနဲ႔သာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ပံုက ေပၚလြင္ေနပါၿပီ။ ၾကားထဲက ေျမစာပင္ျဖစ္ရေသာ က်ဆံုးခဲ့ရတဲ့ ရဲေဘာ္မ်ားအတြက္ စိတ္မေကာင္းအလြန္ျဖစ္မိပါသည္။ မယံုလွ်င္ၾကည့္ပါ ဦးသိန္းစိန္ မၾကာမီကာလအတြင္း ေရဒီယိုမိန္႕ခြန္းေျပာ၍ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စကားကို ထပ္မံေျပာဦးပါမယ္။ ၂၀၁၅ အထိ သည္းခံၾကကုန္ (သို႕မဟုတ္) KIA လုပ္သမွ် ခံၾကရေပဦးေပါ့။ အေတာ္ေလး ခံစားရလို႔ ဒီစာေရးပါတယ္... ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတကို ဘယ္လိုမွ သေဘာမေတြ႕ေတာ့ပါ ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္ေတြသာ တြင္တြင္ကစားၿပီး တပ္မေတာ္သားမ်ား၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို လံုးဝ (လံုးဝ) လစ္လ်ဴရႈထားသည္ဟု မိမိယံုၾကည္ပါသည္။ ေဝဟင္ခ်စ္သူ