Monday, September 23, 2013

ရာဇဝင္ထဲကလူ

"ရန္ကုန္" +++++ အခမ္းနားဆံုးသမိုင္းေၾကာင္းနဲ႔ ရာဇဝင္ထဲမွာ စြန္႔ပစ္ျခင္းကို ခံထားရတယ္။ ဂုဏ္ယူဖြယ္ 'အထင္ကရေတြၾကားမွာ ထံုးနည္းနည္းနဲ႔ ကတၱရာအျပည့္ သုတ္ခံလိုက္ရတယ္။ ဗလအားကိုးနဲ႔ ျဖဳတ္ဦးေႏွာက္ေတြရဲ႕ ႀကီးစိုးမႈမွာ အရာရာ ဖရိုဖရဲျဖစ္သြားတယ္။ မြန္းၾကပ္ေနတဲ့ မာက်ဴရီေရာင္စံုေတြရဲ႕ေအာက္မွာ (ငါတို႔ တိုင္းရင္းသူေတြရဲ႕) အေသြးအသားေတြ ေစ်းကစားခံေနရတယ္။ (သူတို႔ေျပာတဲ့) "ေစ်းကြက္စီးပြားေရး" ဆိုတာႀကီးမွာ အရိပ္မည္းႀကီးေတြ တစ္ၿမိဳ႕လံုးကို သိမ္းပိုက္ထားတယ္။ (ဆိုင္ႀကီး၊ ဆိုင္ေသး၊ ပလက္ေဖာင္းေပၚ၊ လမ္းမေပၚ) ႏွစ္စဥ္... ႏွစ္စဥ္ "ဆို၊ က၊ ေရး၊ တီး" ၿပိဳင္ပြဲႀကီးေတြၾကားမွာပဲ ယဥ္ေက်းမႈက ေျမာင္းထဲေရာက္သြားတယ္။ "ဥပေဒရဲ႕အထက္မွာ ဘယ္သူမွမရွိေစရ" ဆိုတဲ့အေပၚမွာတင္ (ျမန္မာက်ပ္ေငြ) တစ္ေထာင္ေပးရင္ ပါးက်ိဳးေအာင္ ရိုက္လို႔ရတယ္။ "Above The Law" ကို တီေကာင္ဆားပက္ ျဖစ္ေနေပမယ့္လည္း (အစိမ္းရင့္ေရာင္) အေရၿခံဳ/အေရခၽြတ္ေတြလာရင္ အသြင္တစ္မ်ိဳး ကျပအသံုးေတာ္ခံရတယ္။ ဒီမိုကေရစီ၊ ဘာပါတီ၊ ညာပါတီ၊ ခ်ာပါတီေအာ္ေနရင္းနဲ႔ပဲ နလပိ္န္းတံုးေတြကို ခုတံုးလုပ္လို႔၊ မကၠာၿမိဳ႕နဲ႔တူေအာင္ ဖိအားေပးခံေနရတယ္။ "စကၤာပူနဲ႔တူေအာင္လုပ္မယ္" ဆိုတဲ့ ကေယာင္ကတမ္းေတြၾကားမွာ (ခ်ိဳင့္ခြက္အျပည့္နဲ႔) အေမွာင္လမ္းေတြက ျပက္ရယ္ျပဳေနတယ္။ အေကာင္းဆံုးအယူဝါဒနဲ႔ ေလးဆူဓါတ္ပံုကိုမွ အားမနာ (ငတက္ျပားနဲ႔) ဗာလနံေတြ လုပ္တိုင္းတင့္တယ္ၿပီး၊ သမာအာဇီဝသမားေတြ ဝမ္းခါးေနတယ္။ "ေျမမ်ိဳ၍လူမ်ိဳးမေပ်ာက္၊ လူမ်ိဳမွလူမ်ိဳးေပ်ာက္မည္" ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးေအာက္မွာ ေရေလာင္းရင္ (ငါတို႔ လြယ္လြယ္မရခဲ့တဲ့) အနီေရာင္ကဒ္ေတြ လြယ္ကူတယ္။ သူမ်ားတကာလို "ေအာ္ပရာစီ" မဝင္ရဲတဲ့ ၿမိဳ႕မွာ ဗိုင္းရပ္စ္အမည္းေရာင္ေတြ တံခါးမရွိ၊ ဓါးမရွိ ဝင္ထြက္ေနတယ္။ စင္ျမင့္ထက္မွာ ခ်ီးဘရိန္းတို႔ ေသာက္တလြဲလုပ္လိုက္တိုင္း ဘုရားသားေတာ္ေတြ လမ္းေပၚထြက္ရတယ္။ (မုတ္ဆိတ္ေမႊး၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးနဲ႔) ေသြးမေတာ္ သားမစပ္သူေတြ မ်က္ႏွာပြင့္သေလာက္ ငါတို႔ (တိုင္းရင္းသား) ညီအကို၊ ေမာင္ႏွမေတြ မ်က္ႏွာငယ္ရတယ္။ ဘဂၤါလီ အေဖ့ေျမ၊ ဘဂၤါလီ အေမ့ေျမ (Fatherland, Motherland) ျဖစ္ေအာင္ တိုင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ႀကိဳးစားေပးလိုက္တယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္နဲ႔ စည္ပင္သာယာ ႏႊာလိုက္မွ တစ္ၿမိဳ႕လံုးလည္း ပီပီျပင္ျပင္ ျပာက်သြားရတယ္။ စံုလံုးကန္းေနတဲ့ ယႏၱရားအဆက္ဆက္မွာ သူမဟာ မႏုႆေျခာက္သန္းကို ထမ္းပိုးရင္းနဲ႔ မလွပႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေထရဝါဒ(၅)ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္မွာ (၇၈၆)ကင္ဆာဆဲလ္က သံုးပံုတစ္ပံု ကၽြမ္းေလာင္ေနတယ္။ ႏွစ္(၂၀)ေက်ာ္ၾကာ စိတ္ႀကိဳက္ေဆာ့ကစားခံရတဲ့ ဂိမ္းတစ္ခုမွာ ရန္ကုန္သားေတြ ဘံုေပ်ာက္သြားတယ္။ ။ (ရန္ကုန္မွာမရွိေသာ ရန္ကုန္သားမ်ားသို႔...) အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ သာကီေသြး (၂၂.၉.၂၀၁၃)

No comments: