Tuesday, September 24, 2013

ပညာေရႊအိုးလူမခိုးေတာ္လဲ

ပညာေရႊအိုး လူမခိုးႏုိင္ေသာ္လည္း Written by - သူရိန္လိႈင္၀င္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္က ထပ္ကာတလဲလဲ ၾကားဖူးခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ေလး တစ္ပုဒ္ရႇိတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့ လူႏႇစ္ေယာက္ကို အသျပာတစ္ေထာင္ထုပ္ တစ္ထုပ္နဲ႔ ပညာဘယ္အရာကို ယူမလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါ တစ္ေယာက္က အသျပာတစ္ေထာင္ ထုပ္ကိုယူၿပီး တစ္ေယာက္ကေတာ့ ပညာကို ယူခဲ့တယ္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ အၾကာမႇာေတာ့ အသျပာတစ္ေထာင္ထုပ္ ယူခဲ့တဲ့သူက ေငြေတြ ကုန္သြားတဲ့အခါ အရင္လို ဘ၀မ်ိဳးကိုပဲ ျပန္ေရာက္သြားခဲ့ျပီး ပညာကို ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ လူကေတာ့ သူသင္ၾကား လိုက္ရတဲ့ ပညာကို အရင္းတည္ၿပီး လုပ္ကိုင္တာ တစ္သက္လံုး ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ ေနထိုင္သြားရတယ္ဆိုတဲ့ ပံုျပင္ေလးေပါ့။ ပံုျပင္ရဲ႕ ေပးခ်င္တဲ့ သင္ခန္းစာကေတာ့ ႐ိုး႐ိုးရႇင္းရႇင္းေလးပါ။ ေငြေၾကး အရင္းအႏႇီး ဆိုတာ ၾကာရႇည္မခံဘူး ကုန္ခန္းသြားႏုိင္တယ္။ ပညာအရင္းအႏႇီးကသာ တစ္သက္တာပတ္လံုး မကုန္မခန္းႏုိင္ သံုးစြဲႏုိင္တယ္။ ပညာေရႊအိုး လူမခိုးႏုိင္ဘူး ဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ပံုျပင္ေတြဟာ သင္ခန္းစာ တစ္စံုတစ္ခု ေပးႏိုင္တာကလြဲရင္ လက္ေတြ႕ဘ၀နဲ႔ တစ္ထပ္တည္း က်ႏုိင္ဖို႔ ခဲယဥ္းလြန္းပါတယ္။ လက္ေတြ႕ဘ၀ထဲမႇာ Open Sesame ဆိုၿပီး ခိုးသားေလးဆယ္ရဲ႕ ရတနာေတြ ရသြားတဲ့ အလီဘာဘာေတြ မရႇိသလို၊ နမ္းလိုက္တာနဲ႔ ဖားကေလးက ေရႊမင္းသမီးေလးျဖစ္ၿပီး တစ္သက္တာလံုး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္သြားၾက ေလသတည္း ဆိုတာမ်ိဳးေတြလည္း မရႇိပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ငယ္ငယ္တုန္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၾကားဖူးခဲ့တဲ့ ပညာနဲ႔ဥစၥာ ပညာကိုသာ ရယူဖို႔ သင္ခန္းစာေပးတဲ့ ပံုျပင္ေလးကလည္း လက္ေတြ႕ဘ၀နဲ႔ ကိုက္ညီဖုိ႔ ခက္ခဲေနျပန္ပါတယ္။ ပညာနဲ႔ဥစၥာ ပညာကိုသာ ေရြးခ်ယ္ရာလို႔ ဆိုေပမယ့္ ေငြအသျပာေထာင္ထုပ္ မရႇိရင္ ပညာလည္း မရႏိုင္တဲ့ ေခတ္အေျခအေနမႇာ ပံုျပင္ထဲကလို ဘယ္အရာကို ေရြးခ်ယ္မလဲလို႔ ေမးမယ့္သူ မရႇိပါဘူး။ ပညာမရႇိရင္ ပစၥည္းဥစၥာဆိုတာ မတည္ျမဲႏိုင္တာ မႇန္ေပမယ့္ ဥစၥာမရႇိဘဲနဲ႔လည္း ပညာရႏုိင္ဖို႔ဆိုတာ ခက္ခဲေနျပန္တယ္။ လက္ေတြ႕ ဘ၀မႇာေတာ့ ပညာဆိုတာ ေရႊအိုးၾကီးတစ္လံုးလို႔ တင္စားမယ္ဆိုရင္ ေရႊအိုးၾကီး ျဖစ္လာႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေပးဆပ္ရတဲ့ ေရႊအိုးေလးေတြရဲ႕ အရင္းအႏႇီးကလည္း မနည္းလႇတဲ့အတြက္ ပညာေရႊအိုးဆိုတာ လူတိုင္းပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရႏိုင္တဲ့ အရာတစ္ခု ျဖစ္မလာ ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ စား၀တ္ေနေရးဆိုတဲ့ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းလႇတဲ့ လမ္းေပၚမႇာ ႐ုန္းကန္ေနရတဲ့ သူေတြအတြက္ ပညာသင္ၾကား ႏုိင္ေရးဆိုတာ ထိပ္တန္းဦးစားေပး အရာတစ္ခုအျဖစ္ မသတ္မႇတ္ႏုိင္ၾကဘူး။ တစ္ေန႔စာ တစ္ေန႔စားေသာက္ရဖို႔ အႏုိင္ႏိုင္ ၾကိဳးစားေနရသူေတြ၊ ေက်ာတစ္ခင္းစာ ေနရာေၾကာင့္ ေမာပန္းေနရသူေတြ၊ ခ်မ္းေအးေနခ်ိန္မႇာ ၀တ္စရာ အ၀တ္ေလး တစ္စံုရႇိဖို႔ ပင္ပန္းေနရတဲ့ သူေတြအတြက္ ပညာသင္ၾကားဖို႔ ဆိုတာက အေျပာ လြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္လြန္းေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ သံုးမကုန္ စြဲမကုန္ ပညာဆိုတဲ့ ေရႊအိုးႀကီးက ေငြေၾကးခ်ိဳ႕တဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ အလႇမ္းေ၀းလြန္းတဲ့ အဖိုးတန္ပစၥည္း တစ္ခုျဖစ္ေနပါတယ္။ ပညာကို ေရႊအိုးၾကီးအျဖစ္ တင္စားတာ မမႇားပါဘူး။ ဆင္းရဲမြဲေတျခင္းက လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ ထြက္ေပါက္ဟာ ပညာတတ္ေျမာက္ ႏိုင္ျခင္းပါ။ ဒါေပမဲ့ ေန႔စဥ္ရႇင္သန္ လႈပ္ရႇားႏုိင္ဖို႔အတြက္ ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္ ေနရတဲ့အတြက္ ပညာသင္ၾကားခြင့္မရ။ ဒီလိုပညာ သင္ၾကားခြင့္မရတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ဆင္းရဲမြဲေတတဲ့ ဘ၀ထဲက ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ဘဲ ထပ္ကာထပ္ကာ သံသရာ လည္ရတယ္။ ဒီအခါ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ေမြးဖြားလာတဲ့သူဟာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူ အျဖစ္နဲ႔ပဲ ေသဆံုးရဖို႔ မ်ားေနၿပီး အလြန္႔အလြန္ ရႇားပါးလြန္းတဲ့ အေျခအေနေတြမႇာသာ တစ္ေယာက္စ ႏႇစ္ေယာက္စ ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ေလ့ရႇိတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ဟာ အဲဒီလူရဲ႕ လုပ္ႏုိင္ကိုင္ႏိုင္စြမ္း လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္နဲ႔ အခြင့္အေရးဆိုတဲ့ အရာသံုးခုကို ေျမႇာက္ၿပီးတြက္ခ်က္ ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီတြက္ခ်က္မႈ အရဆိုရင္ေတာ့ လုပ္ႏုိင္ကိုင္ႏိုင္စြမ္းေရာ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ေရာ ဘယ္လိုပဲ ရႇိေနပါေစ အခြင့္အေရးဆိုတဲ့ အရာမႇာသာ သုညျဖစ္ေနခဲ့ရင္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈကလည္း သုညျဖစ္ေနရတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ပညာသင္ၾကား ႏုိင္ခြင့္ဆိုတဲ့ အခြင့္အေရးကိုမႇ မရႏုိင္တဲ့ သူတစ္ေယာက္အတြက္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ၀ဲဂယက္ထဲက လြတ္ေျမာက္ ႏုိင္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ သေလာက္ပါဘဲ။ မွ်တမႈမရႇိတဲ့ ေလာကႀကီးမႇာ လူတိုင္းဟာ အခြင့္အေရး တန္းတူမရႏုိင္ဘူး။ ခ်မ္းသာတဲ့သူေတြ ထားစရာ မရႇိေအာင္ ခ်မ္းသာေနေပမယ့္ ကုန္းေကာက္စရာမႇ မရႇိေအာင္ ဆင္းရဲသူေတြလည္း အမ်ားအျပားပါ။ ဒါေပမဲ့ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာက ေငြေၾကးဥစၥာ ကြာျခားမႈကပဲ ပညာသင္ၾကား ရႏုိင္ဖို႔ အခြင့္အေရးကို ထပ္မံပိုင္းျခား ထားျပန္တဲ့ အခါမႇာေတာ့ ခ်ိဳ႕တဲ့ႏြမ္းပါးသူေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ နည္းလြန္းပါတယ္။ တတ္ႏိုင္သူေတြက ႏုိင္ငံတြင္းမႇာသာ မဟုတ္ဘဲ ပညာေရး အဆင့္အတန္း အျမင့္ဆံုးဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမႇာ မေတာင့္မတ သင္ၾကားေနၾကၿပီး ပိုပိုျမင့္တဲ့ ဘ၀လမ္းကို ေလွ်ာက္လႇမ္းေနရခ်ိန္ အမိုးမလံု အကာမလံုတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲက ယိုင္နဲ႔နဲ႔ စာသင္ေက်ာင္းေလးမႇာေတာင္ မတတ္ႏိုင္လို႔ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ တြင္းနက္ထဲမႇာ ဘ၀ကိုစျပီး ဆင္းရဲမြဲေတမႈ တြင္းနက္ထဲမႇာပဲ ဘ၀အဆံုးသတ္ သြားၾကရသူေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အရင္ကၾကားဖူးတဲ့ ပံုျပင္ေလးလို ပညာနဲ႔ဥစၥာ ဘယ္ဟာကို ေရြးခ်ယ္မလဲလို႔ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတာင္ မရႇိတဲ့ ဘ၀ေတြအတြက္ ပညာေရႊအိုးဆိုတာ လူမခိုးေပမယ့္ ရႏုိင္ဖို႔ေတာ့လည္း အင္မတန္ ခက္တဲ့အရာတစ္ခု ျဖစ္ေနဆဲပါပဲ။

No comments: