မ်ိဳးခ်စ္ဆိုတဲ႔အသံေတြညံလာေတာ့ အတိတ္သတိရၿပီး ေခါင္းနပန္းေတြႀကီးလာမိ။ စိတ္ပူမိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆိုတာ အတိတ္ကိုျပန္ေျပာျပမယ္။ -------------------------------------------------- ၁၉၃၁မွာေတာင္သူလယ္သမားသူပုန္ရႈံးေတာ့ ဂဠဳံဆရာစံကို သာယာဝတီမွာခုံရုံးတင္တယ္။အုတ္ဖိုကတတိယတန္းေရွ့ေနဦးေစာက တရာခံေတြဘက္ကလိုက္ေပးတယ္။ ဂဠဳံသူပုန္စာအုပ္ေရးတယ္။ဂဠဳံဦးေစာလို႔အမည္တြင္လာတယ္။ သူ႔ဆရာဦးဘေဘရဲ႕ ငါးပြင့္ဆိုင္ပါတီကေန မ်ိဳးခ်စ္ပါတီခြဲေထာင္တယ္။ခါးပိုက္ေဆာင္မ်ိဳးခ်စ္ဂဠဳံ ဝါးရင္းတုတ္တပ္ဖြဲ႔တယ္။ ၁၃၀၀ျပည့္အေရးေတာ္ပုံႀကီးဆင္ႏြဲေတာ့အသာေမွးေနၿပီးေဒါက္တာဗေမာ္အစိုးရျပဳတ္က်ေတာ့နန္းရင္းဝန္ျဖစ္လာတယ္။ အမ်ိဳးဘာသာ,သာသနာျမွင့္တင္မယ္ဆိုၿပီးလက္ေတြ႔ေတာ့ သူ႔ကိုဆန္႔က်င္တဲ႔ တို႔ဗမာအစည္းအရုံးဝင္သခင္ေတြကို သူ႔မ်ိဳးခ်စ္ဂဠဳံတပ္သားေတြကဝါးရင္းတုတ္နဲ႔ရိုက္တယ္။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းေဟာမယ့္တရားပြဲပ်က္ေအာင္ သံပုံးတီးေမာင္းထုတ္တယ္။(အခု စာေပေဟာေျပာပြဲ ေတြသံပုံးအတီးမခံရေသးပါဘူးေနာ) ဦးေစာဘိလပ္သြား။အျပန္မွာအဖမ္းခံရ။ဒုတိယကမ႓ာစစ္ၿပီးလို႔ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဖဆပလအဖြဲ႔ႀကီးက လူထုေထာက္ခံမႈအျပည့္နဲ႔သိပ္အားေကာင္းေနၿပီ။ သူ႔မ်ိဳးခ်စ္ဂဠဳံတပ္သားေတြျပန္စု။မ်ိဳးခ်စ္ပါတီျပန္ဖြဲ႔ ၿပီး ဖဆပလ ကိုဆန႔္က်င္ကန္႔လန္႔တိုက္ေတာ့တာပဲ။ေခတ္ကေျပာင္းလဲတိုးတက္ေနေတာ့သူဘယ္လိုမွ တိုးမရေတာ့ဘူး။ အႀကံကုန္ေတာ့ ေနာက္ကြယ္ကမသူေတာ္ေတြပံ႔ပိုးမႈကိုယူၿပီး ဘယ္ေတာ့မွအစားထိုးမရတဲ႔ တမ်ိဳးသားလုံးရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို အာဏာငန္းဖမ္းၿပီးလုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ေတာ့တာပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ကိုလက္ေတြ႔ပစ္သတ္ေပးတဲ႔ သူေတြကလည္း မ်ိဳးခ်စ္ေတြပါပဲခင္ဗ်ာ။ ကဲ ဒီေလာက္ဆို မ်ိဳးခ်စ္သံၾကားရင္ က်ြန္ေတာ္ ဘာလို႔သိပ္စိတ္ပူရတာလဲဆိုတာ သိေလာက္ေရာေပါ့။ (သူေတာ္ေကာင္းကို နတ္ေကာင္းအစဥ္ မ ပါေစဗ်ာ) Utto Maha Aung Myay (သုံးေရာင္ျခယ္)