တူရြင္းေတာင္ေပၚက ခုန္ခ်လိုက္ရမလား (သမီးေတာ္ရာဇ၀င္ - ၁၆) =============

တူရြင္းေတာင္ေပၚက ခုန္ခ်လိုက္ရမလား (သမီးေတာ္ရာဇ၀င္ - ၁၆) ============= အမွန္တကယ္ေတာ့ သမီးေတာ္ေတြအေၾကာင္း ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး ေရးလုိက္တာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားသြားပါၿပီ။ သူတုိ႔နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ရင္သပ္႐ႈေမာစရာ၊ အံ့ၾသစရာ၊ ေလွာင္ခ်င္စရာေတြလည္း ကုန္သေလာက္ ရွိသြားပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၿငီးေငြ႕လာလို႔ ဆက္မေရးခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သမီးေတာ္ကေန ဇနီးေတာ္မ်ားဆုိၿပီး ေျပာင္းေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာင္းေရးတဲ့ အပတ္ကစၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဖုန္းနဲ႔တစ္မ်ဳိး၊ စာနဲ႔တစ္သြယ္ ဇနီးေတာ္ ေျမာက္ျမားစြာ က ၿခိမ္းေျခာက္လုိက္ၾကတာ မ်ဳိးစံုပါပဲ။ သူတုိ႔ေတြက ခင္ပြန္းသည္ေတြရဲ႕ အခြင့္အာဏာ ဥစၥာဓနေတြနဲ႔ ရမ္းခ်င္တုိင္းရမ္း ကဲခ်င္တုိင္းကဲၿပီး ခုမွ ေပထက္ အကၡရာတင္ခံရမွာကုိ ေၾကာက္ေနၾကပံု ေပၚပါတယ္။ ဇနီးေတာ္ေတြ အေၾကာင္းေရးရင္ ကၽြန္မတုိ႔မွာ ေျပာျပစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္ဆုိတဲ့ စိန္ကုန္သည္ေတြ၊ ရတနာကုန္သည္ေတြကလည္း သတင္းေပးဖို႔ အဆင္သင့္ ေစာင့္ေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ “ရွင္ ဇနီးေတာ္ေတြ အေၾကာင္း ေရးရဲေရးၾကည့္”ဆုိၿပီး အိမ္က ဇနီးေတာ္ႀကီးက ရာဇသံေပးလာ တာေၾကာင့္ ဒီအပတ္ မရွိမဲ့ရွိမဲ့ အခ်က္အလက္ေလးေတြနဲ႔ သမီးေတာ္ ရာဇ၀င္ဘက္ကုိ လွည့္လုိက္ရပါတယ္။ ဒီတစ္ပတ္ေရးမယ့္ သမီးေတာ္ကေတာ့ အားလံုးထဲမွာ ဦးစားေပး အခံရဆံုး သမီးေတာ္ အငယ္ဆံုးေလးပါပဲ။ ဘာလို႔ ဦးစားေပးခံရလဲဆုိေတာ့ ဖခမည္းေတာ္ႀကီး အိမ္ေရွ႕စံ ဘ၀တုန္းက သမီးေတာ္ အငယ္ေလးဟာ အိပ္မက္တစ္ ခု မက္ပါသတဲ့။ အိပ္မက္ထဲမွာ ဖခမည္းေတာ္ႀကီးဟာ မင္းေျမႇာက္တန္ဆာ ငါးပါးနဲ႔ ဘုရင္ မင္းတရားႀကီး အျဖစ္ကုိ ရရွိေတာ္ မူ တယ္လုိ႔ မက္ျမင္ခဲ့ၿပီး အမွန္တကယ္ လည္း တုိင္းျပည္ရဲ႕ဥေသွ်ာင္ ဘုရင္ႀကီးဘ၀ကုိ ရခဲ့လုိ႔ ခမည္းေတာ္ႀကီး က ဒီသမီးေတာ္ကုိ မ်က္ႏွာသာ ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အလုိလုိက္ အႀကိဳက္ေဆာင္ ခံရတဲ့ သမီးေတာ္ေလးဟာ ၾကာလာေတာ့ ေရာင့္တက္ၿပီး ဆုိးလာတာ မထူးဆန္းပါဘူး။ တစ္ခါတုန္းကလည္း ခမည္းေတာ္ႀကီးဟာ ႏွစ္စဥ္ ဧၿပီလတုိင္း က်င္းပေလ့ရွိတဲ့ ဗုိလ္သင္တန္း ဆင္းပဲြကုိ မသြားခင္ ထံုးစံအတုိင္း မႏၲေလးနဲ႔ ပုဂံကုိ ၀င္ပါတယ္။ ပုဂံကုိ ေရာက္ရင္လည္း ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကုိ ပင့္ဖိတ္ၿပီး ဆြမ္းကပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ သူတုိ႔မိသားစုဟာ တပ္မေတာ္ ဧည့္ရိပ္သာမွာ တည္းခိုေလ့ရွိၿပီး မႏၲေလး တပ္နယ္မွာရွိတဲ့ တုိင္းမွဴး၊ ဗ်ဴဟာမွဴး အရာရွိႀကီးေတြ သာမက သူတုိ႔ရဲ႕ ဇနီးမယားေတြကပါ လုိက္ပါၿပီး ဧည့္ခံရပါတယ္။ အဲဒီ့ႏွစ္ကေတာ့ ဗ်ဴဟာမွဴးကေတာ္ေတြ တပ္ရင္းမွဴးကေတာ္ေတြ ကံဆုိးတဲ့ႏွစ္လို႔ ေျပာရမလားပဲ။ ပုဂံမွာ ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ဆြမ္းကပ္ေနစဥ္မွာပဲ ဘာအဆင္မေျပလုိ႔လည္း မသိဘူး။ အၿမဲတမ္း ျပႆနာ ရွာေလ့ရွိတဲ့ သမီးေတာ္ အငယ္ဟာ စိတ္ဆုိးၿပီး ဧည့္ရိပ္သာကေန ထြက္ခြာသြားပါတယ္။ ခမည္းေတာ္ႀကီးနဲ႔ မိဖုရားႀကီးဟာ ယခင္က အေနေအးသေလာက္ သားသမီးေတြကလည္း ဆုိးတယ္လို႔ သတင္းစကား မထြက္ခဲ့ပါဘူး။ ရာထူး တျဖည္းျဖည္း ႀကီးလာၿပီး တုိင္းျပည္ရဲ႕ ဒုတိယ အႀကီးအကဲ ျဖစ္လာတာေတာင္ သားသမီးေတြရဲ႕ မေကာင္းသတင္း မထြက္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ တုိင္းျပည္မွာ တန္ခုိးထြားခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး အဖဲြ႕ ရြာပ်က္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ အစုိးရ အဖဲြ႕ ထဲမွာ ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ အလွမ္းေ၀းလြန္းတဲ့ သူေတြေတာင္ ၀န္ႀကီး၊ ၀န္ကေလးေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ သူတုိ႔ကလည္း ရာထူးရာခံ ခ်ီးျမႇင့္ေျမႇာက္စားခဲ့တဲ့ ဘုရင္ႀကီးနဲ႔တကြ မိသားစုကုိ ေက်းဇူး သစၥာခံၿပီး အထူး ေဖာ္လံဖားခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ေဖာ္လံဖားခဲ့တဲ့ အထဲမွာ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ သမီးေတြက အဓိက အက်ဆံုးမုိ႔ အဖားလြန္ရာကတစ္ဆင့္ သမီးေတာ္ေတြ အားလံုး ေမာက္မာ၀င့္ႂကြားတဲ့ ဘ၀ကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။ အရင္တုန္းက တပ္မေတာ္မွာရွိတဲ့ ဗုိလ္မွဴး၊ ဗုိလ္ႀကီးေတြဟာ တုိက္ရည္ခုိက္ရည္ ဘယ္လိုပဲ ေကာင္းေကာင္း ေထာက္လွမ္းေရးကိုေတာ့ ရွိန္တဲ့ သေဘာ ရွိပါတယ္။ သူတို႔လည္း အစပုိင္းမွာ ေထာက္လွမ္းေရးကုိ အနည္းငယ္ ရွိန္ေနပံုပါပဲ။ ေထာက္လွမ္းေရးကလည္း ရွိန္ခ်င္ စရာပါပဲ။ တန္ခုိး အထြားဆံုး ကာလကဆုိရင္ ျပင္ဦးလြင္ကုိေရာက္ေန တဲ့ တပ္မေတာ္ အႀကီးအကဲဆီကုိ ေထာက္လွမ္းေရး တပ္ဖဲြ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ၫြန္႔က ႏုိင္ငံေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္စရာရွိတဲ့ ကိစၥတခ်ဳိ႕ကုိ သူကုိယ္တုိင္ အစီရင္ မခံဘဲ ဒုတိယ ဗုိလ္မွဴးႀကီး အဆင့္သာရွိတဲ့ သူနဲ႔ အစီရင္ခံခုိင္းတာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီးကလည္း ဒီကိစၥကုိ စိတ္ထဲ မွာ မခံခ်င္ေပမယ့္ မ်က္ႏွာမပ်က္ဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး ေနႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခါက တုိင္းမွဴးေတြ၊ အစုိးရ ၀န္ႀကီးေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္တဲ့ အစည္းအေ၀းမွာ ဦးခင္ၫြန္႔ကုိ သူဖယ္ရွားလိုက္ရျခင္း အေၾကာင္းကုိ ခံစားမႈ မရွိဘဲ ေလေအးေလးနဲ႔ ေျပာျပ လုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အခန္းထဲမွာရွိတဲ့ တုိင္းမွဴးေတြ၊ ၀န္ႀကီးေတြ ေက်ာစိမ့္သြားၿပီး ငါ့အလွည့္ ဘယ္ေတာ့လာမလဲဆုိၿပီး ညဘက္ အိပ္လို႔ေတာင္ မေပ်ာ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုး ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ မိသားစုကုိ ဆတက္ထမ္းပုိး ႐ုိက်ဳိးျခင္းကသာလွ်င္ ကုိယ့္ဘ၀ လံုၿခံဳတယ္ဆုိၿပီး အသားကုန္ ဖားေတာ့တာပါပဲ။ လယ္/ဆည္၀န္ႀကီးဆုိရင္ မနက္ပိုင္းမွာ ရယ္ရယ္ေမာေမာ စကားေျပာ အစီရင္ခံရင္း ညေနမွာ အလုပ္ျဖဳတ္ခံခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ကိစၥမ်ဳိးေတြမွာ ဘုရင္ႀကီးေလာက္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ လုပ္ႏုိင္တဲ့ တပ္မေတာ္သား သမုိင္းမွာ မရွိပါဘူး။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းေတာင္ မမီဘူးခင္ဗ်။ သူတုိ႔သြားတဲ့ ခရီးစဥ္တုိင္းမွာ ဗ်ဴဟာမွဴး ကေတာ္၊ တပ္ရင္းမွဴး ကေတာ္ေတြက သမီးေတာ္ေတြရဲ႕ ေ၀ယ်ာ၀စၥ ေအာက္ေျခသိမ္းေတြကုိ လုပ္ကုိင္ေပးရေလ့ရွိၿပီး သမီးေတာ္ေတြကလည္း တည္းခိုေဆာင္ကုိ ၀င္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး အက်ႌအ၀တ္အစားေတြ၊ အတြင္းခံေတြကုိ ဒီအတုိင္း ခၽြတ္သြားေလ့ရွိၿပီး သူတုိ႔ထက္ အသက္အရြယ္ႀကီးတဲ့ အရာရွိ ကေတာ္ႀကီးေတြက လုိက္ေကာက္ သိမ္းရပါတယ္။ သိမ္းတဲ့ပစၥည္းေတြကုိ ေရာၿပီးထား ရင္ သမီးေတာ္ေတြက အင္မတန္ စိတ္ဆုိးေလ့ရွိၿပီး သမီးေတာ္ တစ္ေယာက္ခ်င္းရဲ႕ အ၀တ္အစားေတြ ကုိ အမွတ္အသား ျပဳလုပ္ထားတဲ့ အိတ္တစ္အိတ္စီနဲ႔ သိမ္းဆည္းရေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒီအေျခအေနေတြကုိ ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ အေနာက္ နန္းမေတာ္ႀကီးက သိေပမယ့္ ဆံုးမျခင္း မျပဳဘဲ သားသမီးေတြ၊ ေျမးေတြအေပၚမွာ အရမ္း အလုိလိုက္ပါတယ္။ သမီးေတာ္ေတြ စိတ္တုိင္းမက်တဲ့ တုိင္းမွဴးေတြ၊ အရာရွိႀကီးေတြ ဆုိရင္ မေကာင္းတဲ့ ေနရာေတြကုိ လြင့္သြားေလ့ရွိပါတယ္။ အခုလည္း သမီးေတာ္ အငယ္ေလး ေပ်ာက္သြားတယ္ဆုိေတာ့ အကုန္လံုး ပ်ာယာခတ္ ကုန္ေတာ့တာေပါ့။ တပ္မေတာ္ ဧည့္ရိပ္သာမွာ ရွိေနတဲ့ လံုၿခံဳေရးေတြ၊ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ လည္း အလုပ္႐ႈပ္ကုန္ ပါေတာ့တယ္။ သမီးေတာ္ အငယ္ေထြး ဘယ္ကုိထြက္သြားသလဲဆုိတာ စံုစမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ပုဂံၿမိဳ႕ အျပင္မွာရွိတဲ့ တူရြင္း ေတာင္ေပၚကုိ တက္သြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ တူရြင္းေတာင္ ဆုိတာဟာ တစ္ခ်ိန္က အေလာင္းစည္သူ မင္းႀကီးက ျမင္းညိဳႀကီးစီးၿပီး သူမအုိေသးေၾကာင္း ျပခဲ့တဲ့ ေနရာ လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ေကာက္သြားတဲ့ သမီးေတာ္ ကုိ ေခ်ာ့ေမာ့ေျဖာင္းျဖဖို႔ အတြက္ အေနာက္ နန္းမေတာ္ႀကီးက အထိန္းေတာ္ အေခ်ာ့ေတာ္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ဗ်ဴဟာမွဴး ကေတာ္၊ တပ္ရင္းမွဴး ကေတာ္ေတြကုိ လႊတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေတာင္ေပၚကုိ လုိက္လာတဲ့ ေနာက္ေတာ္ပါေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး ေရွ႕ဆက္ တုိးလာရင္ တူရြင္းေတာင္ ေပၚက ခုန္ခ်မယ္လုိ႔ သမီးေတာ္က ၿခိမ္းေျခာက္လုိက္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗ်ဴဟာမွဴး ကေတာ္ေတြလည္း ေရွ႕ဆက္ မတုိးရဲဘဲ တစ္စံုတစ္ရာ မျဖစ္ဖု႔ိ ဘုရားစာပဲ ရြတ္ေနရပါတယ္။ အေျခအေနေတြကုိ စုိးရိမ္လို႔ လုိက္လာတဲ့ လံုၿခံဳေရး တပ္ဖဲြ႕ေတြလည္း ဘာမွမလုပ္ရဲဘဲ ဒီအတုိင္း ၾကည့္ေနရပါတယ္။ နာရီ အေတာ္ၾကာမွ သမီးေတာ္က စိတ္ေျပသြား ပံုရၿပီး ကေတာ္ေတြလည္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အနားကပ္ သြားရပါတယ္။ ၿပီးမွ တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိး ေခ်ာ့ေမာ့ရင္း သမီးေတာ္ကုိ ေျဖာင္းျဖၿပီး တူရြင္းေတာင္ေပၚက ျပန္ေခၚခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခ်င္းခ်င္း ျပန္ေျပာမိၾကေတာ့ နားေထာင္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ကေတာ့ အခုလို ေျပာပါတယ္။ “ေတာက္ ဗ်ဴဟာမွဴး ကေတာ္ေတြ၊ တပ္ရင္းမွဴး ကေတာ္ေတြကလည္း ညံ့လုိက္တာ။ သမီးေတာ္ ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေရွ႕နည္းနည္း ဆက္တုိးလိုက္ရမွာ။ ဒါဆုိ တစ္ပူၿငိမ္းသြားတာေပါ့” သူ႔စကားဆံုးဆံုးခ်င္း နားေထာင္ေနသူ ေတြ အားလံုး ၀ါးကနဲ ရယ္ေမာလုိက္ၾကပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကုိ ျပန္သံုးသပ္ရင္ သမီးေတာ္ေရာ သမီးေတာ္ကုိ လုပ္ကုိင္ေပးရတဲ့ ကေတာ္ႀကီးေတြေရာ သင္ခန္းစာ တစ္စံုတစ္ရာ ရလိမ့္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ လက္ေစာင္းထက္ တူရြင္းေတာင္ေပၚက ခုန္ခ်လိုက္ရမလား (သမီးေတာ္ရာဇ၀င္ - ၁၆) ============= အမွန္တကယ္ေတာ့ သမီးေတာ္ေတြအေၾကာင္း ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး ေရးလုိက္တာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားသြားပါၿပီ။ သူတုိ႔နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ရင္သပ္႐ႈေမာစရာ၊ အံ့ၾသစရာ၊ ေလွာင္ခ်င္စရာေတြလည္း ကုန္သေလာက္ ရွိသြားပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၿငီးေငြ႕လာလို႔ ဆက္မေရးခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သမီးေတာ္ကေန ဇနီးေတာ္မ်ားဆုိၿပီး ေျပာင္းေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာင္းေရးတဲ့ အပတ္ကစၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဖုန္းနဲ႔တစ္မ်ဳိး၊ စာနဲ႔တစ္သြယ္ ဇနီးေတာ္ ေျမာက္ျမားစြာ က ၿခိမ္းေျခာက္လုိက္ၾကတာ မ်ဳိးစံုပါပဲ။ သူတုိ႔ေတြက ခင္ပြန္းသည္ေတြရဲ႕ အခြင့္အာဏာ ဥစၥာဓနေတြနဲ႔ ရမ္းခ်င္တုိင္းရမ္း ကဲခ်င္တုိင္းကဲၿပီး ခုမွ ေပထက္ အကၡရာတင္ခံရမွာကုိ ေၾကာက္ေနၾကပံု ေပၚပါတယ္။ ဇနီးေတာ္ေတြ အေၾကာင္းေရးရင္ ကၽြန္မတုိ႔မွာ ေျပာျပစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္ဆုိတဲ့ စိန္ကုန္သည္ေတြ၊ ရတနာကုန္သည္ေတြကလည္း သတင္းေပးဖို႔ အဆင္သင့္ ေစာင့္ေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ “ရွင္ ဇနီးေတာ္ေတြ အေၾကာင္း ေရးရဲေရးၾကည့္”ဆုိၿပီး အိမ္က ဇနီးေတာ္ႀကီးက ရာဇသံေပးလာ တာေၾကာင့္ ဒီအပတ္ မရွိမဲ့ရွိမဲ့ အခ်က္အလက္ေလးေတြနဲ႔ သမီးေတာ္ ရာဇ၀င္ဘက္ကုိ လွည့္လုိက္ရပါတယ္။ ဒီတစ္ပတ္ေရးမယ့္ သမီးေတာ္ကေတာ့ အားလံုးထဲမွာ ဦးစားေပး အခံရဆံုး သမီးေတာ္ အငယ္ဆံုးေလးပါပဲ။ ဘာလို႔ ဦးစားေပးခံရလဲဆုိေတာ့ ဖခမည္းေတာ္ႀကီး အိမ္ေရွ႕စံ ဘ၀တုန္းက သမီးေတာ္ အငယ္ေလးဟာ အိပ္မက္တစ္ ခု မက္ပါသတဲ့။ အိပ္မက္ထဲမွာ ဖခမည္းေတာ္ႀကီးဟာ မင္းေျမႇာက္တန္ဆာ ငါးပါးနဲ႔ ဘုရင္ မင္းတရားႀကီး အျဖစ္ကုိ ရရွိေတာ္ မူ တယ္လုိ႔ မက္ျမင္ခဲ့ၿပီး အမွန္တကယ္ လည္း တုိင္းျပည္ရဲ႕ဥေသွ်ာင္ ဘုရင္ႀကီးဘ၀ကုိ ရခဲ့လုိ႔ ခမည္းေတာ္ႀကီး က ဒီသမီးေတာ္ကုိ မ်က္ႏွာသာ ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အလုိလုိက္ အႀကိဳက္ေဆာင္ ခံရတဲ့ သမီးေတာ္ေလးဟာ ၾကာလာေတာ့ ေရာင့္တက္ၿပီး ဆုိးလာတာ မထူးဆန္းပါဘူး။ တစ္ခါတုန္းကလည္း ခမည္းေတာ္ႀကီးဟာ ႏွစ္စဥ္ ဧၿပီလတုိင္း က်င္းပေလ့ရွိတဲ့ ဗုိလ္သင္တန္း ဆင္းပဲြကုိ မသြားခင္ ထံုးစံအတုိင္း မႏၲေလးနဲ႔ ပုဂံကုိ ၀င္ပါတယ္။ ပုဂံကုိ ေရာက္ရင္လည္း ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကုိ ပင့္ဖိတ္ၿပီး ဆြမ္းကပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ သူတုိ႔မိသားစုဟာ တပ္မေတာ္ ဧည့္ရိပ္သာမွာ တည္းခိုေလ့ရွိၿပီး မႏၲေလး တပ္နယ္မွာရွိတဲ့ တုိင္းမွဴး၊ ဗ်ဴဟာမွဴး အရာရွိႀကီးေတြ သာမက သူတုိ႔ရဲ႕ ဇနီးမယားေတြကပါ လုိက္ပါၿပီး ဧည့္ခံရပါတယ္။ အဲဒီ့ႏွစ္ကေတာ့ ဗ်ဴဟာမွဴးကေတာ္ေတြ တပ္ရင္းမွဴးကေတာ္ေတြ ကံဆုိးတဲ့ႏွစ္လို႔ ေျပာရမလားပဲ။ ပုဂံမွာ ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ဆြမ္းကပ္ေနစဥ္မွာပဲ ဘာအဆင္မေျပလုိ႔လည္း မသိဘူး။ အၿမဲတမ္း ျပႆနာ ရွာေလ့ရွိတဲ့ သမီးေတာ္ အငယ္ဟာ စိတ္ဆုိးၿပီး ဧည့္ရိပ္သာကေန ထြက္ခြာသြားပါတယ္။ ခမည္းေတာ္ႀကီးနဲ႔ မိဖုရားႀကီးဟာ ယခင္က အေနေအးသေလာက္ သားသမီးေတြကလည္း ဆုိးတယ္လို႔ သတင္းစကား မထြက္ခဲ့ပါဘူး။ ရာထူး တျဖည္းျဖည္း ႀကီးလာၿပီး တုိင္းျပည္ရဲ႕ ဒုတိယ အႀကီးအကဲ ျဖစ္လာတာေတာင္ သားသမီးေတြရဲ႕ မေကာင္းသတင္း မထြက္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ တုိင္းျပည္မွာ တန္ခုိးထြားခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး အဖဲြ႕ ရြာပ်က္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ အစုိးရ အဖဲြ႕ ထဲမွာ ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ အလွမ္းေ၀းလြန္းတဲ့ သူေတြေတာင္ ၀န္ႀကီး၊ ၀န္ကေလးေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ သူတုိ႔ကလည္း ရာထူးရာခံ ခ်ီးျမႇင့္ေျမႇာက္စားခဲ့တဲ့ ဘုရင္ႀကီးနဲ႔တကြ မိသားစုကုိ ေက်းဇူး သစၥာခံၿပီး အထူး ေဖာ္လံဖားခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ေဖာ္လံဖားခဲ့တဲ့ အထဲမွာ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ သမီးေတြက အဓိက အက်ဆံုးမုိ႔ အဖားလြန္ရာကတစ္ဆင့္ သမီးေတာ္ေတြ အားလံုး ေမာက္မာ၀င့္ႂကြားတဲ့ ဘ၀ကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။ အရင္တုန္းက တပ္မေတာ္မွာရွိတဲ့ ဗုိလ္မွဴး၊ ဗုိလ္ႀကီးေတြဟာ တုိက္ရည္ခုိက္ရည္ ဘယ္လိုပဲ ေကာင္းေကာင္း ေထာက္လွမ္းေရးကိုေတာ့ ရွိန္တဲ့ သေဘာ ရွိပါတယ္။ သူတို႔လည္း အစပုိင္းမွာ ေထာက္လွမ္းေရးကုိ အနည္းငယ္ ရွိန္ေနပံုပါပဲ။ ေထာက္လွမ္းေရးကလည္း ရွိန္ခ်င္ စရာပါပဲ။ တန္ခုိး အထြားဆံုး ကာလကဆုိရင္ ျပင္ဦးလြင္ကုိေရာက္ေန တဲ့ တပ္မေတာ္ အႀကီးအကဲဆီကုိ ေထာက္လွမ္းေရး တပ္ဖဲြ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ၫြန္႔က ႏုိင္ငံေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္စရာရွိတဲ့ ကိစၥတခ်ဳိ႕ကုိ သူကုိယ္တုိင္ အစီရင္ မခံဘဲ ဒုတိယ ဗုိလ္မွဴးႀကီး အဆင့္သာရွိတဲ့ သူနဲ႔ အစီရင္ခံခုိင္းတာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီးကလည္း ဒီကိစၥကုိ စိတ္ထဲ မွာ မခံခ်င္ေပမယ့္ မ်က္ႏွာမပ်က္ဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး ေနႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခါက တုိင္းမွဴးေတြ၊ အစုိးရ ၀န္ႀကီးေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္တဲ့ အစည္းအေ၀းမွာ ဦးခင္ၫြန္႔ကုိ သူဖယ္ရွားလိုက္ရျခင္း အေၾကာင္းကုိ ခံစားမႈ မရွိဘဲ ေလေအးေလးနဲ႔ ေျပာျပ လုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အခန္းထဲမွာရွိတဲ့ တုိင္းမွဴးေတြ၊ ၀န္ႀကီးေတြ ေက်ာစိမ့္သြားၿပီး ငါ့အလွည့္ ဘယ္ေတာ့လာမလဲဆုိၿပီး ညဘက္ အိပ္လို႔ေတာင္ မေပ်ာ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုး ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ မိသားစုကုိ ဆတက္ထမ္းပုိး ႐ုိက်ဳိးျခင္းကသာလွ်င္ ကုိယ့္ဘ၀ လံုၿခံဳတယ္ဆုိၿပီး အသားကုန္ ဖားေတာ့တာပါပဲ။ လယ္/ဆည္၀န္ႀကီးဆုိရင္ မနက္ပိုင္းမွာ ရယ္ရယ္ေမာေမာ စကားေျပာ အစီရင္ခံရင္း ညေနမွာ အလုပ္ျဖဳတ္ခံခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ကိစၥမ်ဳိးေတြမွာ ဘုရင္ႀကီးေလာက္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ လုပ္ႏုိင္တဲ့ တပ္မေတာ္သား သမုိင္းမွာ မရွိပါဘူး။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းေတာင္ မမီဘူးခင္ဗ်။ သူတုိ႔သြားတဲ့ ခရီးစဥ္တုိင္းမွာ ဗ်ဴဟာမွဴး ကေတာ္၊ တပ္ရင္းမွဴး ကေတာ္ေတြက သမီးေတာ္ေတြရဲ႕ ေ၀ယ်ာ၀စၥ ေအာက္ေျခသိမ္းေတြကုိ လုပ္ကုိင္ေပးရေလ့ရွိၿပီး သမီးေတာ္ေတြကလည္း တည္းခိုေဆာင္ကုိ ၀င္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး အက်ႌအ၀တ္အစားေတြ၊ အတြင္းခံေတြကုိ ဒီအတုိင္း ခၽြတ္သြားေလ့ရွိၿပီး သူတုိ႔ထက္ အသက္အရြယ္ႀကီးတဲ့ အရာရွိ ကေတာ္ႀကီးေတြက လုိက္ေကာက္ သိမ္းရပါတယ္။ သိမ္းတဲ့ပစၥည္းေတြကုိ ေရာၿပီးထား ရင္ သမီးေတာ္ေတြက အင္မတန္ စိတ္ဆုိးေလ့ရွိၿပီး သမီးေတာ္ တစ္ေယာက္ခ်င္းရဲ႕ အ၀တ္အစားေတြ ကုိ အမွတ္အသား ျပဳလုပ္ထားတဲ့ အိတ္တစ္အိတ္စီနဲ႔ သိမ္းဆည္းရေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒီအေျခအေနေတြကုိ ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ အေနာက္ နန္းမေတာ္ႀကီးက သိေပမယ့္ ဆံုးမျခင္း မျပဳဘဲ သားသမီးေတြ၊ ေျမးေတြအေပၚမွာ အရမ္း အလုိလိုက္ပါတယ္။ သမီးေတာ္ေတြ စိတ္တုိင္းမက်တဲ့ တုိင္းမွဴးေတြ၊ အရာရွိႀကီးေတြ ဆုိရင္ မေကာင္းတဲ့ ေနရာေတြကုိ လြင့္သြားေလ့ရွိပါတယ္။ အခုလည္း သမီးေတာ္ အငယ္ေလး ေပ်ာက္သြားတယ္ဆုိေတာ့ အကုန္လံုး ပ်ာယာခတ္ ကုန္ေတာ့တာေပါ့။ တပ္မေတာ္ ဧည့္ရိပ္သာမွာ ရွိေနတဲ့ လံုၿခံဳေရးေတြ၊ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ လည္း အလုပ္႐ႈပ္ကုန္ ပါေတာ့တယ္။ သမီးေတာ္ အငယ္ေထြး ဘယ္ကုိထြက္သြားသလဲဆုိတာ စံုစမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ပုဂံၿမိဳ႕ အျပင္မွာရွိတဲ့ တူရြင္း ေတာင္ေပၚကုိ တက္သြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ တူရြင္းေတာင္ ဆုိတာဟာ တစ္ခ်ိန္က အေလာင္းစည္သူ မင္းႀကီးက ျမင္းညိဳႀကီးစီးၿပီး သူမအုိေသးေၾကာင္း ျပခဲ့တဲ့ ေနရာ လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ေကာက္သြားတဲ့ သမီးေတာ္ ကုိ ေခ်ာ့ေမာ့ေျဖာင္းျဖဖို႔ အတြက္ အေနာက္ နန္းမေတာ္ႀကီးက အထိန္းေတာ္ အေခ်ာ့ေတာ္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ဗ်ဴဟာမွဴး ကေတာ္၊ တပ္ရင္းမွဴး ကေတာ္ေတြကုိ လႊတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေတာင္ေပၚကုိ လုိက္လာတဲ့ ေနာက္ေတာ္ပါေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး ေရွ႕ဆက္ တုိးလာရင္ တူရြင္းေတာင္ ေပၚက ခုန္ခ်မယ္လုိ႔ သမီးေတာ္က ၿခိမ္းေျခာက္လုိက္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗ်ဴဟာမွဴး ကေတာ္ေတြလည္း ေရွ႕ဆက္ မတုိးရဲဘဲ တစ္စံုတစ္ရာ မျဖစ္ဖု႔ိ ဘုရားစာပဲ ရြတ္ေနရပါတယ္။ အေျခအေနေတြကုိ စုိးရိမ္လို႔ လုိက္လာတဲ့ လံုၿခံဳေရး တပ္ဖဲြ႕ေတြလည္း ဘာမွမလုပ္ရဲဘဲ ဒီအတုိင္း ၾကည့္ေနရပါတယ္။ နာရီ အေတာ္ၾကာမွ သမီးေတာ္က စိတ္ေျပသြား ပံုရၿပီး ကေတာ္ေတြလည္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အနားကပ္ သြားရပါတယ္။ ၿပီးမွ တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိး ေခ်ာ့ေမာ့ရင္း သမီးေတာ္ကုိ ေျဖာင္းျဖၿပီး တူရြင္းေတာင္ေပၚက ျပန္ေခၚခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခ်င္းခ်င္း ျပန္ေျပာမိၾကေတာ့ နားေထာင္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ကေတာ့ အခုလို ေျပာပါတယ္။ “ေတာက္ ဗ်ဴဟာမွဴး ကေတာ္ေတြ၊ တပ္ရင္းမွဴး ကေတာ္ေတြကလည္း ညံ့လုိက္တာ။ သမီးေတာ္ ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေရွ႕နည္းနည္း ဆက္တုိးလိုက္ရမွာ။ ဒါဆုိ တစ္ပူၿငိမ္းသြားတာေပါ့” သူ႔စကားဆံုးဆံုးခ်င္း နားေထာင္ေနသူ ေတြ အားလံုး ၀ါးကနဲ ရယ္ေမာလုိက္ၾကပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကုိ ျပန္သံုးသပ္ရင္ သမီးေတာ္ေရာ သမီးေတာ္ကုိ လုပ္ကုိင္ေပးရတဲ့ ကေတာ္ႀကီးေတြေရာ သင္ခန္းစာ တစ္စံုတစ္ရာ ရလိမ့္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ လက္ေစာင္းထက္