Wednesday, November 1, 2017

#ကုလသမဂၢ အတြင္းဝန္ခ်ဳပ္ ဦးသန္႔ ေရးသည့္ ”စကားငါးခြန္း” ။

​ေလာက၌ ႀကီးပြားေရး လမ္းတို႔သည္ မ်ားျပားကုန္၏။ ႀကီးပြားေရး ဆရာတို႔လည္း ေပါမ်ားကုန္၏။ သို႔ရာတြင္ ႀကီးပြားကုန္ေသာ သူတို႔၏ ႀကီးပြားရာ လမ္းမ်ားအနက္ ေအာက္ေဖာ္ျပ ပါ ငါးခ်က္တို႔သည္ အေရးႀကီးေပသည္။

၁။ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ရွိပါ။
"""""""""""""""""""""""""""

ေလာက၌ ရည္႐ြယ္ခ်က္ မရွိေသာသူသည္ မည္သည့္ အေရးသို႔ သြားရန္ မသိေသးေသာ ခရီးသည္ႏွင့္ တူ၏။ ႀကီးပြားလိုေသာ လူတိုင္း ၌ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ရွိရမည္။ သုံးလူ႔ထြတ္ထား သဗၺညဳဘုရားပင္လွ်င္ တစ္ခုတည္းေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ ႀကိဳးစား အားထုတ္ေတာ္မူခဲ့ ေပသည္။ မည္သူမဆို ငယ္စဥ္ကပင္ မွန္းေျခတစ္ခု ရွိရမည္။ မွန္းေျခရွိေသာ လူတို႔သည္ မိမိတို႔ လုပ္ငန္း၌ လြယ္ကူသည္သာမက မွန္းေျခ မရွိေသာ သူထက္ မႏႈိးင္းယွဥ္သာေအာင္ ႀကီးပြားၾကေလသည္။

၂။ သူမ်ားႏွင့္ မတူေအာင္ လုပ္ပါ။
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

ထိုအခ်က္သည္ ဆန္းဆန္းျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ေစ့ေစ့ေတြးေသာ္ ႀကီးပြားေသာ သူတို႔၏ လက္သုံး အခ်က္ႀကီး ျဖစ္သည္။ သူမ်ားကဲ့သို႔ လုပ္လွ်င္ သူမ်ားကဲ့သိုပင္ ျဖစ္မည္။ သူမ်ားႏွင့္ မတူေအာင္ လုပ္လွ်င္ သူမ်ားႏွင့္ တူမည္ ဟုတ္ေခ်။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ခပ္သိမ္းေသာ သူတို႔ႏွင့္ မတူေအာင္ အားထုတ္ေတာ္မူခဲ့၍ သူမ်ားႏွင့္ မတူေသာ သဗၺညဳအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ေပသည္။

၃။ အမ်ား သေဘာကို မလိုက္ႏွင့္။
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

အမ်ားသေဘာသည္ အမွားေပါ၏။ ေလာက၌ ပညာ ရွိေသာသူႏွင့္ မရွိေသာသူ အေရအတြက္ကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ ပညာ ရွိသူက မႏႈိင္းယွဥ္ ေလာက္ေအာင္ နည္းလွ၏။ အမ်ားသေဘာကို မလိုက္ႏွင့္ဟု ဆိုရာ၌ မည္သည့္အခါ မဆို အမ်ားသေဘာႏွင့္ ဆန္႔က်င္ရ မည္ဟု မဆိုလိုေပ။ မည္သည့္ ကိစၥ၌မဆို ‘ဟာ .. အမ်ား သေဘာပါ’ဟု ေျပာေလ့ရွိေသာသူကို အသုံးမက်သူ ဟူ၍ မွတ္အပ္၏။ အမ်ား သေဘာသည္ မွားလွ်င္လည္း မွားေၾကာင္း ၫႊန္ျပႏိုင္ရမည္။ ဆန္႔က်င္ရဲရမည္။ ေရလိုက္ငါးလိုက္ ေနေသာသူတို႔သည္ မႀကီးပြားႏိုင္ကုန္။

၄။ ျပဳျပင္ရန္ မေၾကာက္ႏွင့္။
""""""""""""""""""""""""""""""""""

ေလာက၌ ဘာသာေရးမွ လြဲလွ်င္ အားလုံးေသာ ကိစၥဟူသမွ်သည္ အၿမဲ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲလ်က္ ရွိ၏။ အဝတ္အစား အေနအထိုင္ အေျပာအဆို အယူအဆ စသည္တို႔မွာ အၿမဲ ေျပာင္းလဲလ်က္ ရွိ၏။ ယခု ေခတ္သည္ အလြန္ ျမန္ႏုိင္မွ ေတာ္႐ုံ ရွိ၏။ အေျပးသြား အေျပး လာ အေျပးလုပ္ရေသာ ေခတ္ႀကီး ျဖစ္၏။ ဘဝသံသရာ ႀကီးပြားေရးအတြက္ ျပဳျပင္ေရးသည္လည္း အထူး အေရးႀကီးလွေပသည္။

၅။ မယုံလြယ္ႏွင့္။
"""""""""""""""""""""""

မစဥ္းစားပဲ ယုံလြယ္သူ ေပါးမ်ားေသာ တုိင္းျပည္သည္ ေအာက္တန္းက်ေသာ တိုင္းျပည္ ျဖစ္၏။ အသိဉာဏ္ကို ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္ရန္ ၎တိုင္း ျပည္၏ သတင္းစာကုိ ၾကည့္၍ အကဲခတ္ႏိုင္၏။ သတင္းစာမ်ားတြင္ ျမတ္စြာဘုရား ဆင္းတုေတာ္မွ မ်က္ရည္က်ျခင္း၊ ကုိယ္ဝန္ရွိေသာ ဥစၥာေစာင့္မ၊ နတ္ေပးေသာ ကေလး စသည္ျဖင့္ ေခါင္းတပ္ထားေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားကို အလုအယက္ ဖတ္သမွ် ကာလပတ္လုံး ျမန္မာ လူမ်ဳိးတို႔၏ အဆင့္အတန္းသည္ ေခတ္မီရန္ မ်ားစြာ လိုေသးသည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။ ေျပာတိုင္း မယုံႏွင့္၊ ယုံတုိင္းလည္း မ​ေျပာႏွင့္၊ ခ်င့္ခ်ိန္ မွန္းဆ၍ ျပဳလုပ္ ေျပာဆိုရာ၏။ ဤသည္လည္း ႀကီးပြားေရး ေလွကား တစ္ထစ္ေပတည္း။

No comments: