ထိုင္းအစိုးရႏွင့္ ဓမၼကာယ စိန္ေခၚမႈ

ထိုင္းႏိုင္ငံ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က အာဏာပိုင္မ်ားကို ညႊန္ၾကားထားသည္။ ဓမၼကာယေက်ာင္းကို ဝင္မစီးမီ ဆရာေတာ္ ဓမၼဂ်ာ႐ိုကို ဦးစြာ ရေအာင္ ဖမ္းဆီးရန္ ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို ျမန္ျမန္သိမ္းပိုက္မိေလ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြက လြတ္ကင္းေလဟုလည္း အမိန္႔ထုတ္ထားသည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဓမၼဂ်ာ႐ိုကို ႏွစ္သစ္တြင္ ဥပေဒအတိုင္း စီရင္ႏိုင္ေရးသည္ အေရးႀကီးေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ပရာယြတ္ ခ်န္အိုခ်ာက ရဲတပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ အထူးေထာက္လွမ္းေရးဌာန (DSI) တို႔ကို ဥပေဒအတိုင္း စီရင္ရန္ ဓမၼဂ်ာ႐ိုကို ဖမ္းဟု အမိန္႔ထုတ္လိုက္သည္။

ဒီဇင္ဘာ ၂၇ ရက္ေန႔ နံနက္ကတည္းက ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္ ၁၀၀၀ သည္ DSI အဖြဲ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး ဓမၼကာယေက်ာင္းကို ဝိုင္းထားသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ ေက်ာင္းဝင္းအဝင္ ဂိတ္ဝမွ အတားအဆီးမ်ားေလာက္ကိုသာ ဖယ္ရွားႏိုင္ၾကေသးသည္။ သူတို႔ စပီကာမ်ားႏွင့္ ေၾကညာခ်က္မ်ား ထုတ္ျပန္ေနေသာ္လည္း ဘုန္းႀကီးေတြက ေက်ာင္းဝင္းထဲ အဝင္မခံဘဲ တင္းမာမႈမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ ေန႔လယ္ ၁ နာရီခြဲခန္႔တြင္ ရဲတပ္ဖြဲ႔က ျပန္ၿပီး႐ုပ္သိမ္းသြားခဲ့သည္။

ဓမၼကာယ ဘုရားေက်ာင္းေတာ္ႀကီးသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ေျမာက္ဘက္ ပသမ္သာနီအရပ္တြင္ တည္ေဆာက္ထားသည္။ ေက်ာင္းေတာ္ႏွင့္ ေစတီေနရာကို အမွီျပဳၿပီး လႈပ္ရွားမႈေပါင္း မ်ားစြာကိုလည္း ေဆာင္႐ြက္ေနၾကသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ရွိ အလယ္အလတ္တန္းစားမ်ားက ကိုးကြယ္ၾကၿပီး သင္တန္းေပါင္းမ်ားစြာ ပို႔ခ်ကာ စည္း႐ုံးလႈပ္ရွားေနၾကသည္။ တရားထိုင္ျခင္း၊ စာေပသင္ၾကားျခင္းႏွင့္ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း လုပ္ငန္းမ်ား လႈပ္ရွားျခင္း စသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေနသည္။ 

ဓမၼကာယေစတီႏွင့္ ဘုရားေက်ာင္းသည္ အလြန္ႀကီးက်ယ္စြာ တည္ေဆာက္ထားၿပီး ဧက ၁၀၀၀ အက်ယ္တြင္ ေဆာက္လုပ္ထားသည္။ ထိုေစတီႏွင့္ ေက်ာင္းေတာ္မ်ားကို စတင္ေဆာက္လုပ္စဥ္ ကတည္းက ျပႆနာေပါင္း မ်ားစြာ ရွိခဲ့သည္။ ယေန႔တိုင္ ျပႆနာမ်ားကို မရွင္းႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။

ေစတီက ႀကီးမားစြာ တည္ေဆာက္ထားသလို ကိုးကြယ္ယုံၾကည္သူ ေနာက္လိုက္ေတြကလည္း ဓမၼကာယ လႈပ္ရွားမႈ (Dhammakaya Movement) အသြင္ျဖင့္ လႈပ္ရွားလုပ္ေဆာင္ေနျခင္းမ်ားသည္ ထိုင္းအစိုးရ အဆက္ဆက္ ရင္မေအးဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္။ ဓမၼကာယဂိုဏ္း အသြင္ျဖင့္ လႈပ္ရွားလာခဲ့သည္ပင္ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ခန္႔ ရွိေနၿပီ။ မီဒီယာမ်ားက ဖြလိုက္ေသာေၾကာင့္ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္အတြင္း ထိုေက်ာင္းေတာ္၏ အ႐ႈပ္ေတာ္ပုံမ်ားကို လူေတြက စိတ္ဝင္စားစရာေတြ ျဖစ္လာၾကသည္။ ထိုေက်ာင္းေတာ္ကလည္း မေခ၊ မီဒီယာမ်ားကို တရားျပန္စြဲသျဖင့္ မီဒီယာေတြက ေတာင္းပန္ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ဓမၼကာယေက်ာင္းေတာ္ အ႐ႈပ္ေတာ္ပုံမ်ားကို မ်က္ႏွာဖုံး သတင္းမ်ားႏွင့္ ထပ္မံ ေဖာ္ထုတ္လာခဲ့ၾကျပန္သည္။

ဓမၼကာယ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးသည္ မီဒီယာ၏ ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္းကို ခံရေသာ ဘာသာေရး အဖြဲ႔အစည္းႀကီး တစ္ခုလို ျဖစ္ေနေသာ္လည္း တိတိက်က် ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့သူ ရွားလွသည္။ ေဒါက္တာမာႏိုေလာင္ဟာဗာနစ္ခ္် ဆိုသူက ထိုဘုရားေက်ာင္းသည္ နာဇီအယူဝါဒမ်ားႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္မႈ ရွိေနသည္ဟူ၍ပင္ စြပ္စြဲထားသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေက်ာင္းေတာ္ဝင္ ကိုးကြယ္ယုံၾကည္သူမ်ားကေတာ့ တစ္ေန႔တျခား မ်ားၿပီးရင္း မ်ားေနသည္။

ဓမၼကာယဂိုဏ္းသည္ ဗုဒၶဘာသာကို အေျခခံထားၿပီး လႈပ္ရွားေနၾကသည့္ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ သူတို႔ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားသည္ တစ္ႀကိမ္ ပြဲက်င္းပလိုက္လွ်င္ သန္းခ်ီၿပီး အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္ကာ အင္အားျပေလ့ ရွိသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ခန္႔က လူေထာင္ဂဏန္းခန္႔ျဖင့္ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ေသာ ဘာသာေရး အသင္းအဖြဲ႔ေလးသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုမွ်က်ယ္ျပန္႔လာေၾကာင္း ျပန္လည္သုံးသပ္စရာ ျဖစ္လာသည္။

ဓမၼကာယ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားက ဗုဒၶဘာသာကို ကမာၻက သိေအာင္ လုပ္မည္ဆိုၿပီး လႈပ္ရွားေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အစိုးရႏွင့္ ျပႆနာေပါင္း မ်ားစြာ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေနရသည္။ ဓမၼကာယ ေစတီေတာ္ႏွင့္ ကိုးကြယ္သူမ်ားကို စည္း႐ုံးထားႏိုင္မႈက အျခားေသာ ေရွးေဟာင္းေစတီဘုရားမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကိုးကြယ္သူ ရွားပါလာျခင္း ျပႆနာမ်ားကိုပါ ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည္။ ဓမၼကာယတြင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ တီထြင္လႈပ္ရွားေနမႈမ်ားကလည္း စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶဓမၼမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားမည္လားဟု သံသယပြားစရာ ျဖစ္ေနၾကသည္။

ဓမၼကာယ အယူအဆမ်ား ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေခတ္စားလာရျခင္းမွာ စနစ္တက်ႏွင့္ စုေဝးလႈပ္ရွားျခင္း၊ လူျမင္ကြင္းတြင္ အားက်ေစေလာက္သည့္ စီရင္ခင္းက်င္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို ျဖန္႔ေဝမႈမ်ားတြင္ အားသာခ်က္မ်ား ရွိေနျခင္းတို႔ေၾကာင့္လည္း ပါသည္။ 

ဓမၼကာယေက်ာင္း သို႔မဟုတ္ ေစတီေတာ္ကို လာေရာက္ဖူးျမင္ေတာ့မည္ ဆိုလွ်င္ လူပုဂၢဳိလ္မ်ား ဆိုပါက အျဖဴေရာင္ အေပၚေအာက္ ဝတ္ဆင္လာၾကရသည္။ ျဖဴစင္ျခင္း ဆိုသည့္ အထိမ္းအမွတ္ အေနႏွင့္ ဝတ္ဆင္ခိုင္းသည္ဟုဆိုၾကသည္။ ေက်ာင္းထဲကို ဝင္လိုက္လွ်င္ အားလုံးကို အေရာင္အေသြးတူမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလိုက္ျခင္းကပင္ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၌ လႈပ္ရွားခဲ့ေသာ ကြန္ျမဴနစ္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျပန္လည္အမွတ္ရစရာ ျဖစ္ေစသည္ဟု မီဒီယာေတြကလည္း ေထာက္ျပေဝဖန္ခဲ့သည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ ဓမၼကာယ လႈပ္ရွားေနေသာ ဗုဒၶဘာသာဆိုင္ရာ လႈပ္ရွားေနမႈမ်ားသည္ အစဥ္အလာ ကိုးကြယ္ယုံၾကည္ လႈပ္ရွားေနသည့္ ဗုဒၶဘာသာ သေဘာတရားမ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနသည္။ သူတို႔ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ အယူအဆႏွင့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားက တ႐ုတ္႐ိုးရာ အစဥ္အလာေတြ ပါဝင္ေနသည္။ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား လိုက္နာက်င့္သုံးရမည့္ ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတြကိုလည္း သူတို႔ လိုက္နာခ်င္မွ လိုက္နာၾကသည္။ သူတို႔ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္၊ က်င့္ႀကံအားထုတ္ ေျပာဆိုေနသည့္ သေဘာတရားမ်ားကပင္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနမႈမ်ား ရွိေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ပညာရွင္မ်ားက ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္ဟု ေျပာဆိုေဝဖန္ခဲ့ၾကသည္။ 

ဓမၼကာယအဖြဲ႔သည္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေနေၾကာင္း ေဝဖန္သူမ်ားလည္း ရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ နာမည္ေက်ာ္သည့္ ရွပ္နီႏိုင္ငံေရး အုပ္စုဝင္မ်ားသည္ ဓမၼကာယအဖြဲ႔ဝင္ ဂိုဏ္းသားမ်ား ျဖစ္ေနၾကသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အမ်ားအျမင္တြင္ ဘာသာေရးအသြင္ ဝတ္ျပဳတရားထိုင္ေနၾကသူမ်ားကိုသာ တီဗီလိုင္းမ်ားတြင္ ေတြ႔ေနၾကရၿပီး ေနာက္ကြယ္တြင္ နာဇီကြန္ျမဴနစ္ေတြ ရွိေနၿပီး အၾကမ္းဖက္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို ေထာက္ပံ့ေနသည္ ဆိုျခင္းက အစိုးရမ်ားကို ရင္ေလးစရာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ 

ဓမၼကာယ အသင္းႀကီးတြင္ ထိပ္ပိုင္းက လႈပ္ရွားေနသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း ရွပ္နီေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ေနသည္ ဆိုျခင္းက စိတ္ဝင္စားစရာ ျဖစ္သည္။ ဓမၼအရိပ္ကိုခိုၿပီး ႏိုင္ငံေရးကို မည္သို႔အကြက္ခ်ကာ ႀကံဖန္ေနမည္ ဆိုျခင္းကို မည္သူမွ် မသိႏိုင္ေလာက္ေအာင္လည္း ျဖစ္သည္။ 

ဓမၼကာယအဖြဲ႔ႀကီးကို ဦးေဆာင္ေနသည့္ ဆရာေတာ္မွာ ဖရာဓမၼဂ်ာ႐ို ျဖစ္သည္။ ဓမၼကာယအဖြဲ႔ႀကီး၏ တရားမဝင္ လုပ္ေဆာင္ေနမႈမ်ားျဖင့္ ဖမ္းဝရမ္း ေလးခု အထုတ္ခံထားရသူလည္း ျဖစ္သည္။ သူက်ဴးလြန္သည့္ အထဲတြင္ သစ္ေတာေျမဧရိယာမ်ားအေပၚ က်ဴးေက်ာ္ေဆာက္လုပ္ထားျခင္းလည္း ပါဝင္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။

ေဒသဆိုင္ရာ ရဲတပ္ဖြဲ႔ ဒုတိယရဲမွဴး စရီဗာရာ ရမ္ဆီဘရာမာနာကူးက ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားသည္ ေယာင္ႏြိဳင္းကြၽန္းတြင္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ တရားစခန္းကို စစ္ေဆးေနေၾကာင္း သိရသည္။ ထိုေဒသတြင္ တရားစခန္းကို သစ္ေတာဧရိယာေပါင္း မ်ားစြာအား ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းၿပီး ေဆာက္လုပ္ထားမႈအေပၚ အေရးယူရန္လည္း စီစဥ္ေနၾကသည္။ 

ဒုရဲမွဴးက ေစတီအျဖစ္ ေနရာယူထားသည့္ ဝန္းက်င္သည္ပင္ ႏိုင္ငံသစ္ေတာ ဆယ္ခုစာေလာက္ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ အစိုးရက ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဓမၼဂ်ာ႐ိုကို ဘတ္ေငြ ဘီလီယံေပါင္းမ်ားစြာကို ေငြျဖဴအျဖစ္ လုပ္ေဆာင္မႈျဖင့္လည္း စစ္ေဆးရန္ အလိုရွိေနသည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက ဖမ္းဝရမ္းမ်ားႏွင့္ ဆင့္ေခၚစာမ်ားကို လာေပးေသာ္လည္း ေက်ာင္းဝင္းထဲက လက္ေထာက္ျဖစ္သူကသာ လာယူၿပီး ဓမၼဂ်ာ႐ို ကိုယ္တိုင္ လာေရာက္ယူျခင္း မရွိခဲ့ေပ။

ျပႆနာမ်ား မတင္းမာမီ ဒီဇင္ဘာ ပထမပတ္ကတည္းက ဓမၼကာယအဖြဲ႔ႀကီးသည္ ဓမၼဂ်ာ႐ိုကို အဖြဲ႔ႀကီး၏ တာဝန္မ်ားက အနားေပးလိုက္ၿပီး သူ႔အား ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါး အေနႏွင့္သာ ထားရွိေၾကာင္း သတင္းထုတ္ျပန္ထားသည္။ ထိုသို႔ ထုတ္ျပန္လိုက္ရျခင္းကလည္း သစ္ေတာဧရိယာမ်ားကို သိမ္းပိုက္ က်ဴးေက်ာ္ထားေၾကာင္း၊ ေငြမည္းခဝါခ်ေၾကာင္း၊ သာသနာပိုင္ ပစၥည္းမ်ားကို ခိုးယူထားေၾကာင္း စြပ္စြဲခ်က္မ်ား ေပၚေပါက္လာၿပီးေနာက္ ထြက္ေပၚလာသည့္ သတင္းမ်ား ျဖစ္သည္။ 

ဓမၼဂ်ာ႐ိုသည္ အသက္ ၇၂ ႏွစ္ ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ကတည္းက ရဟန္းေဘာင္ကို ဝင္ခဲ့ၿပီး ဖရာ သက္ ယာမဟာမုနိဆိုသည့္ အျခားအမည္ခြဲျဖင့္လည္း ထင္ရွားသူျဖစ္သည္။

ဓမၼဂ်ာ႐ိုကလည္း ေခသူမဟုတ္ဟု ဆိုရမည္။ ဒီဇင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔က ‘ငါ့ကို ဖမ္းႏိုင္ရင္ ဖမ္းစမ္း’ ဟု စိန္ေခၚခ်က္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔က ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ ေက်ာင္းဝင္းေရွ႕ကို အလုံးအရင္းႏွင့္ ပိတ္ဆို႔ၿပီး ဖမ္းရန္ ျပင္ဆင္ေနေသာ္လည္း ေထာက္ခံသူမ်ားႏွင့္ ဘုန္းႀကီးမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရၿပီး ပဋိပကၡ ျဖစ္လာမည္ စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ တပ္ဆုတ္ျပန္ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ 

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲတြင္ လူအုပ္ႀကီးကလည္း ေရာက္ေနၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ DSI အဖြဲ႔တို႔ ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ေက်ာင္းဂိတ္ေပါက္၀တြင္ ပိတ္ရပ္ထားၾကသည္။ လူ ၆၀၀ ခန္႔သည္ ရဲတပ္ဖြဲ႔ကို ေရွ႕မတိုးႏိုင္ရန္ ပိတ္ဆို႔ထားေၾကာင္း သတင္းမီဒီယာမ်ားက ထုတ္ျပန္ခဲ့ၾကသည္။ 

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ဂိတ္ေပါက္ကို ႏွစ္ခုသာ ဖြင့္ထားသည္။ ဂိတ္နံပါတ္ ၅ ႏွင့္ ၆ ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းထဲကိုလည္း ဘုန္းႀကီးမ်ားႏွင့္ သူတို႔အသင္းဝင္ ဘာသာေရး ဝတ္ျပဳမည့္ သူမ်ားကိုသာ ဝင္ခြင့္ျပဳထားသည္။ မီဒီယာကလည္း ဘယ္အခ်ိန္ ရဲေတြက ဝင္စီးၿပီး ဓမၼဂ်ာ႐ိုကို ဖမ္းမည္နည္း ဆိုသည္ကို အကြက္ေခ်ာင္းေနၾကသည္။ 

DSI အဖြဲ႔ အရာရွိမ်ားက ဒ႐ုန္းယာဥ္တစ္စီးကို ဂိတ္အမွတ္ ၄ တြင္ လႊတ္တင္ၿပီး ေက်ာင္းဝင္းထဲရွိ အေျခအေနမ်ားကို ေထာက္လွမ္းခဲ့သည္။ ၁၀ မိနစ္ခန္႔သာ လႊတ္တင္ရေသးသည္ ေက်ာင္းဝင္းထဲ တစ္ေနရာက ထိုဒ႐ုန္းယာဥ္ကို ဖ်က္ဆီးရန္ ေလဆာျဖင့္ ေနာက္ေယာင္ခံေနေသာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေခၚသိမ္းခဲ့ရသည္။

ဒီဇင္ဘာ ၂၇ ရက္ေန႔ နံနက္ ၇ နာရီအခ်ိန္ခန္႔တြင္ ဂိတ္အမွတ္ ၆ တြင္ မိုးကာအက်ႌမ်ား ဝတ္ထားၿပီး မ်က္ႏွာဖုံး တပ္ထားေသာ လူမ်ားေရာက္လာၿပီး ဂိတ္ကို ပိတ္ထိုင္ကာ လူသားတံတိုင္းပုံစံ လုပ္ထားသည္။ နံနက္ ၁၀ နာရီခန္႔တြင္ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက အတားအဆီးမ်ားကို ဖယ္ရွားရန္ ေၾကညာခ်က္ထုတ္သည္။ ဂိတ္ေပါက္ေရွ႕တြင္ လာခ်ထားသည့္ အတားအဆီးမ်ားကိုလည္း ၁၀ မိနစ္အတြင္း ဖယ္ေပးရန္ အမိန္႔ထုတ္လိုက္သည္။ ၁၂ နာရီခြဲတြင္ ေက်ာင္းေရွ႕ရွိ အတားအဆီးမ်ားကို ဖယ္ရွားႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ေက်ာင္းထဲကို မ၀င္ႏိုင္ေသး။ ၁ နာရီခြဲတြင္ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားသည္ တပ္ျပန္ဆုတ္ခဲ့ေၾကာင္း Bangkok Post သတင္းတြင္ ေရးသားထားသည္။

ဓမၼကာယေက်ာင္းကို ၀င္စီးသိမ္းပိုက္ႏိုင္ေရးႏွင့္ ဓမၼဂ်ာ႐ိုဘုန္းႀကီးကို ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးေရးသည္ စစ္အစိုးရအတြက္ စိန္ေခၚခ်က္တစ္ခု ျဖစ္လာသည္။ ယခင္က်ားမ်ားေမြးျမဴၿပီး စီးပြားရွာေနသည့္ က်ားဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုလည္း ပရာယြတ္က ႏွိမ္နင္းခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ယခုတစ္ႀကိမ္ အင္အားအလြန္ႀကီးသည့္ ဓမၼကာယအဖြဲ႔ႀကီးကို မည္သို႔ အေရးယူႏွိမ္နင္းမည္ ဆိုသည္က စိတ္ဝင္စားစရာ ျဖစ္သည္။

ထိုင္းလူ႔ေဘာင္တြင္ အင္အားႀကီးလာသည့္ ပုန္ကန္တိုက္ခိုက္လာသူမ်ားကို ကြန္ျမဴနစ္ေခါင္းစဥ္ တပ္ထားတတ္သည္။ ယခုလည္း ဓမၼကာယအဖြဲ႔ကို နာဇီကြန္ျမဴနစ္ေတြဟု အသံလႊင့္ထားသည္။ ဗုဒၶဘာသာ အေယာင္ျပၿပီး ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ လႈပ္ရွားေနေသာ အဖြဲ႔ႀကီးတစ္ဖြဲ႔ကို ထိုင္းအစိုးရသစ္ မည္သို႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမည္ ဆိုျခင္းမွာ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရမည္သာ ျဖစ္သည္။ 

THE VOICE