ဗိုလ္ေနဝင္း၏ ဆင္ကြက္ထဲ ဝင္ခဲ့ မိေသာ ဂဠဳန္ ဦးေစာ **** ***

ဗိုလ္ေနဝင္း၏ ဆင္ကြက္ထဲ ဝင္ခဲ့ မိေသာ ဂဠဳန္ ဦးေစာ **** *** ေသနတ္သမားမ်ား မည္သူမည္ဝါျဖစ္သည္ဟူေသာ အခ်က္ႏွင့္ သူတို႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ဦးတည္ခ်က္မ်ားမွလြဲ၍ ဤအျဖစ္အပ်က္၏ အေသးစိတ္ကို ၁၉၄ဝျပည့္ႏွစ္မ်ား ေနာက္ပိုင္းတြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားႏိုင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေလသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အသတ္မခံရမီ (၁ဝ)လအလို ၁၉၄၆ စက္တင္ဘာ ၂၁ တြင္ ဦးေစာ အသက္ကို ရန္ရွာျခင္းႏွင့္ အခင္းျဖစ္ပြားရာတြင္ ျပည္သူ႕ရဲေဘာ္မ်ား ပါဝင္ပတ္သက္ေနပံုရျခင္းတို႔ကို လုပ္ႀကံမႈအတြက္ ေစ့ေဆာ္ခ်က္အျဖစ္ တရားရင္ဆိုင္ေနစဥ္ အတြင္းတြင္ပင္ ကိုးကားျခင္းခံခဲ့ရေလသည္။ သို႔ေသာ္ ဦးျမလိႈင္၏ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ဖြင့္အန္ျခင္းမ်ားသည္ ခိုင္လံုမႈ မည္မွ်ရွိသည္ကိုမူ မည္သူမွ် သိႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။ ရန္ကုန္ဘေဆြသည္ အတန္ၾကာကပင္ ဦးေႏွာက္ကင္ဆာ ေရာဂါျဖင့္ ၁၉၈၆ စက္တင္ဘာလ ၁၇ရက္ေန႔တြင္ ေသဆံုးသြားခဲ့ၿပီး ဦးျမလိႈင္မွာလည္း ဖေလာ္ရီဒါသို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ၿပီး ႏွစ္အနည္းငယ္အၾကာ ၁၉၉ဝျပည့္ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၄ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီး၌ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလ သည္။ သူတို႔ မကြယ္လြန္မီ ၁၉၈၉ ဇူလိုင္လ အာဇာနည္ေန႔ အထူးထုတ္ ‘The Burma Review’ စာေစာင္ အမွတ္စဥ္(၆)တြင္ ေမာင္ထူး(ဝိဇၨာသိပၸံတကၠသိုလ္) ေရးသားခဲ့ေသာ “ဒီမိုကေရစီသို႔ ေနာက္ဆံုးခရီး” ေဆာင္းပါးတြင္ ဦးေအာင္ဆန္းအား လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ရန္ ပူးေပါင္းႀကံစည္မႈတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းအေနျဖင့္ ဦးေဆာင္မွဳက႑မွ ပါဝင္ခဲ့ပံုႏွင့္ ဦးေအာင္ဆန္းအေပၚ ထားရွိေသာ ဦးေနဝင္း၏ သေဘာထားတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဤသို႔ေရးသားထားေလသည္။ “ဦးေနဝင္းသည္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးႏွင့္ တိုင္ပင္ၿပီးသကာလွ အခြင့္အေရးသမားတစ္ဦး ျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အဓိက ၿပိဳင္ဘက္ႀကီးျဖစ္ေသာ ဦးေစာကို ေသနတ္ျဖင့္ပစ္ရန္ ေသနတ္သမား (၂)ဦးကို တာဝန္ေပးအပ္ခဲ့သည္။” ဦးေအာင္ဆန္းအား လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ရန္ ႀကံစည္ရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ အေသးစိတ္ အတိအက်ကို သိရွိခဲ့ၾကသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းမ်ားႏွင့္ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အနည္းငယ္သာ ရွိခဲ့သည္။ ၁၉၆၂ခုႏွစ္တြင္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းခဲ့ၿပီး ဇူလိုင္လ ၁၉ရက္တြင္ အာဇာနည္ကုန္းသို႔ စစ္ဝတ္စံုျပည့္ျဖင့္ ခ်ီတက္ၾကရန္ စစ္တပ္က စီစဥ္ခဲ့သည္။ တပ္မေတာ္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သူ ဦးေအာင္ဆန္းသာ အသက္ထင္ရွား ရွိခဲ့ပါ မူ ယင္းအာဏာသိမ္းမႈကို သေဘာတူလိမ့္မည္ဟု လူထုကို ျပသရန္ျဖစ္သည္။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဝင္ (၁၇)ဦးအနက္ (၁၄)ဦးသည္ ထိုခ်ီတက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အစည္းအေဝးသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်ဆံုးခဲ့ရမႈကို ဝမ္းနည္းတသေျပာဆိုခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းက ထရပ္လိုက္ၿပီး “ဘာလို႔ဝမ္းနည္းေနရမွာလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ လူေပ်ာ့တစ္ေယာက္ပဲ၊ ဒါ့အျပင္ တိုင္းျပည္ရ႕ဲ ျပႆနာေတြ အေပၚ သူ႕ထက္စာရင္ ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာ ငါအမ်ားႀကီး ပိုသိတယ္”ဟု ခပ္ျပတ္ျပတ္ ေျပာဆိုလိုက္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားက်ဆံုခဲ့ေသာ အာဇာနည္ေန႔အထိမ္း အမွတ္ ခ်ီတက္မည့္ မဟာစီမံကိန္းႀကီးမွာလည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရေလ သည္။ ”ဟူ၍ ေရးသားထားေလသည္။ ဦးခင္ေအာင္၏ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဘယ္သူသတ္သလဲ” စာအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၇၄ ၌ပင္ ဆက္လက္ေဖာ္ျပထားသည္မွာ - “ဗိုလ္ေနဝင္းသည္ သူ႕ဘဝေရွ႕ေရးအတြက္ ျပႆနာတစ္ရပ္ကို စဥ္းစားရာ၌ ေလာင္းကစားသမားပီပီ အမွားအမွန္ ကို အဓိကမထားဘဲ အႏိုင္အ႐ံႈးကိုသာ အၿမဲတမ္း အဓိကထားတတ္သူျဖစ္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတပ္မွထြက္ကာ ႏိုင္ငံေရးနယ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သြားခ်ိန္ တြင္ သူ၏ စဥ္းစားခန္း ဝင္ခဲ့သည္မွာ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ တခ်ိန္က နန္းရင္းဝန္ေဟာင္းတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့၍ သူ႕ကိုအထင္ေသး၍ မရ၊ အကယ္၍ သူသည္ မေတာ္တဆ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ ေစ်းကစားခ်က္အားၿပိဳင္ရာ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သို႔ ‘တစ္ႏွစ္အတြင္း လံုးဝလြတ္လပ္ေရး’ဟု ေၾကြးေၾကာ္သံ မေပးဘဲ ၿဗိတိသွ်အစိုးရအား ‘ဒုိမီနီယန္’ ေလွ်ာ့ေစ်းေပးကာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္သြားခဲ့ေသာ ဦးတင္ထြဋ္သည္ သူ႕လူရင္းျဖစ္႐ံုသာ မက ပညာအရည္အခ်င္းအားျဖင့္လည္း အိႏိၵယပဋိညာဥ္ခံဝန္ထမ္း (I.C.S) ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မ်ိဳးခ်စ္ပါတီအစိုးရတြင္ ဧကန္မုခ် ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး ျဖစ္လာလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္ေနဝင္းသည္ ေရွ႕ဆက္မေတြးေတာ့ဘဲ ရန္ကုန္ဘေဆြႏွင့္လြန္စြာရင္းႏွီးေသာ ျမင္းၿခံသား ဗိုလ္ႀကီး(ယပက္လက္) လွေယႊအား သြားေခၚခိုင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ျမဝတီရဲေခါင္ ျပန္ေျပာင္းေျပာျပသည့္ ရန္ကုန္ဘေဆြ၏ တဆင့္ေျပာဆိုခ်က္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္သည္။ “ဂဠဳန္ဦးေစာအား ေရွးဦးစြာ သုတ္သင္ရွင္းလင္းရန္အတြက္ သူႏွင့္ကိုျမလႈိင္တို႔သည္ စပတ္လမ္း တေနရာမွ ဂဠဳန္ဦးေစာအား သူ၏ ‘သူရိယ’ သတင္းစာတိုက္ ႐ံုးေပၚမွ ဆင္းလာၿပီး၊ ကားေပၚတက္ခ်ိန္အထိေစာင့္၍ သူ႕ကားႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွ ကပ္လိုက္သြားၾကသည္။ ဂဠဳန္ဦးေစာ အၿမဲသြားေလ့ရွိေသာ အိမ္ျပန္လမ္းမ်ားအတိုင္း လိုက္သြားရာမွ အခါအခြင့္ ေကာင္းမည့္ ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီးႏွင့္ ျပည္လမ္းထိပ္တစ္ေနရာတြင္ ရန္ကုန္ဘေဆြသည္ ထိုအခြင့္ေကာင္း ကို လက္မလႊတ္ဘဲ သူက ကိုျမလႈိင္၏ကားကို အရွိန္ေလွ်ာ့ေစ၍ သူ၏ လက္တြင္းမွ ေသနတ္ျဖင့္ ကားဒ႐ိုင္ဘာႏွင့္ ယွဥ္ထိုင္ၿပီး လိုက္ပါလာေသာ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနာက္ေစ့တည့္တည့္ကိုခ်ိန္ကာ ပထမအခ်က္ ပစ္ထည့္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ လြန္စြာအကင္းပါး၍ အၿမဲမျပတ္သတိကပ္ေနေသာ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ သူ႕ေရွ႕ကားမွန္ထဲမွ ‘ျပည္သူ႕ရဲေဘာ္’ စစ္ဝတ္စံု ဝတ္ထား သည့္ လူႏွစ္ေယာက္အနက္ ေခါင္းတံုးဆံေတာက္ႏွင့္ သူက သူ႕အား သူ႕နဖူးပူခနဲျဖစ္သြားသည္။ ထိုအခ်ိန္၌ပင္ သူသည္ ကားဖင္ထိုင္ခံုေဘး ဒ႐ိုင္ဘာရွိရာ ဘက္သို႔ သူ႕ကိုယ္ကို လွဲအခ် ေနာက္ထပ္ေသနတ္သံ (၂)ခ်က္ ထပ္ထြက္လာသည္။ ဒ႐ိုင္ဘာကလည္း ကားကို ဘရိတ္အုပ္၍ ကားထဲငံု႔ေနလိုက္သည္။ ကားမွန္ကြဲစမ်ားမွာ သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုးကို လြင့္စင္ထိမွန္ၾကသည္။ “ကိုရဲေခါင္ရယ္၊ လူေတြရ႕ဲကံဆိုတာ မွန္ပဲမွန္သလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားလဲ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို အသိသားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ပစ္လိုက္တာကေတာ့ သူ႕ေနာက္ေစ့တည့္တည့္ကို ပစ္ထည့္လိုက္တာပါပဲဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ သူက ကားမွန္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ကိုျမင္လို႔ လွည့္အၾကည့္လိုက္ မွာ ကၽြန္ေတာ္ပစ္လိုက္တဲ့ က်ည္ဟာ သူ႕ေနာက္ေစ့ကိုမမွန္ဘဲ သူ႕နဖူးကို ရွပ္မွန္သြားတာပဲ”ဟု ႀကိတ္မႏိုင္ ခဲမရ ေျပာျပပါသည္။ ဤကား လြန္ခဲ့ေသာ ၁၉၇၂ခုႏွစ္ခန္႔က ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္မွဴးေအာင္၊ စာေရးဆရာ ရန္ကုန္ဘေဆြႏွင့္ ေျမာင္းျမဘေဆြတို႔သည္ ယိုးဒယားႏိုင္ငံက လန္ဒန္ၿမိဳ႕ ၾသဇာခံၿခံႀကီးအတြင္း လွ်ိဳ႕ဝွက္ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ အသံလႊင့္႒ာနသို႔ ဥကၠ႒ႀကီး ဦးႏုႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရန္ အလာ၊ အသံလႊင့္႒ာန၌ (၃)ရက္မွ်ေနထိုင္သြားၾကစဥ္အတြင္း ကၽြန္ေတာ့္အား ရန္ကုန္ဘေဆြက စကားစပ္မိ၍ ေျပာျပခဲ့ဖူးေသာ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စဥ္၊ ယံုခ်င္ယံုမယံုခ်င္ေနအတြင္းေရး သတင္းကေလးတစ္ကြက္ပင္ ျဖစ္ပါသတည္း”ဟူ၍ ေရးသားထားေလသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ႀကံခံရမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗုိလ္ေနဝင္းအား ႀကံရာပါ တစ္ဦး ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု ယူဆရျခင္းမွာ ဗိုလ္ေနဝင္း၏ ဦးတည္ခ်က္အရ ယိုးစြပ္လိုက္ရျခင္း ျဖစ္၍၊ ထိုအခ်ိန္က သူသည္မ်ားစြာ စိတ္ဆင္းရဲေနရသည္။ အာဏာရာထူးရမက္ႀကီးမားလွေသာ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အဆင့္ရွိ ဗိုလ္ေနဝင္းသည္ မိမိ၏ စစ္ဝတ္စံုကို ဝတ္ရတိုင္း စိတ္မခ်မ္းမသာ အၿမဲျဖစ္ ကာ ဆဲဆိုေလ့ရွိသည္။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကာလ တပ္မေတာ္ေသနာပတိရာထူးမွ ဆင္းေပးရကာ အသစ္ဖြဲ႕လိုက္ေသာ တပ္မေတာ္တြင္ ဗိုလ္မွဴးရာထူးျဖင့္ အဆင့္ေလွ်ာ့က် လုပ္ကိုင္ေနရျခင္းကို သူမေက်မနပ္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေသာမတ္စ္၊ ဒုဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး စမစ္ဒြန္းတို႔ လက္ေအာက္တြင္ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းမွဴး အျဖစ္ ဗိုလ္မွဴးရာထူးႏွင့္ ေနရသည္။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကာလ၌ သူ႕လက္ေအာက္ရာထူးငယ္ေသာ ေတာင္ပိုင္းတိုင္းမွဴး ေစာၾကာဒိုးက ယခုဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူ႕ထက္အဆင့္ျမင့္ေနျပန္သည္။ လြတ္လပ္ေရး ျပင္ဆင္ခ်ိန္က ကရင္အရာရွိမ်ားသည္ သူတို႔၏ လုပ္သက္ႏွင့္ ပညာအရည္အေသြးအရ ထိုက္တန္ေသာ ရာထူးမ်ားကိုရခဲ့သည္ ဟု စမစ္ဒြန္းက သူ၏ မွတ္တမ္းတြင္ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း လြတ္လပ္ေရးရစက စစ္မႈထမ္းသက္ (၁၅)ႏွစ္မွ (၂၀)အထိ ရွိၾကေသာ ကရင္စစ္ဗိုလ္အမ်ားစုသည္ တပ္မေတာ္တြင္ လႊမ္းမိုးေနသည္။ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေစာဒိုနီ အျပင္ ကရင္အမ်ိဳးသား ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး (၈)ဦး ရွိေနေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမဂ်ာ(ဗိုလ္မွဴး) ရာထူးသာ ရရွိထားေသာ ဗိုလ္ေနဝင္းအဖို႔ ရာထူးတက္ရန္ အိပ္မက္ပင္မမက္ဝ့ံေအာင္ ဆတ္ဆတ္ခါ နာက်ည္းေနခဲ့သည္။ ထုိ႔ျပင္ ေမဂ်ာရာထူးမွာ သိမ္ငယ္လွ႐ံုမက သူ၏အထက္တြင္ သူ႕ထက္စစ္ဝါရင့္ေသာ သူမ်ားခံေနသျဖင့္ စစ္တပ္မွထြက္ကာ သခင္ဗစိန္၏ ‘တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး’ တြင္ ဝင္လ်က္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရန္ တိုက္တြန္းခဲ့ၾကေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္းေျပာျပခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဘဝျဖင့္ ဂ်ပန္ေခတ္၌ အတူေနခဲ့စဥ္ ကာလကပင္ ဗိုလ္ေနဝင္း၏ စ႐ိုက္ဝါသနာကို ေကာင္းစြာ သိထားသည္။ သို႔ျဖစ္ေလရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ရွိေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ေမဂ်ာေနဝင္း အဖို႔ ရာထူးတိုးတက္ရန္၊ ထိပ္သီးရာထူး ရရွိရန္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ၿပီဟု သူေတြးထားဟန္တူသည္။ သို႔ျဖစ္သည့္အတိုင္း ဗိုလ္ေနဝင္းကလည္း သူ႔ဘဝတက္ လမ္း၌ ခလုတ္တံသင္း လမ္းမရွင္းဘဲ တားဆီးေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဖယ္ရွားလိုသည္မွာ မုခ်ပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးေစာက တိုက္႐ိုက္ဆက္သြယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ သခင္ဗစိန္မွတဆင့္ ဆက္သည္ျဖစ္ေစ၊ အဂၤလိပ္အရာရွိႀကီးမ်ားက တိုက္႐ိုက္ဆက္သည္ျဖစ္ေစ ဗိုလ္ေနဝင္းအား ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ အစိုးရသစ္တြင္ ထိပ္ပိုင္းရာထူးရေစ မည္ဟု ကတိေပးသျဖင့္ ထိုေန႔က လုပ္ႀကံအုပ္စုမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကူညီခဲ့ေလသေလာဟု ေတြးေတာစရာျဖစ္ခဲ့သည္။ တဖန္ ထိုေန႔မတိုင္မီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို လုပ္ႀကံလိမ့္မည္ဟူေသာ သတင္းအရ အထူးအေစာင့္အၾကပ္ မ်ား ႀကိဳတင္ခ်ထားခဲ့သည္။ လုပ္ႀကံမႈ မျဖစ္မီ သံုးပတ္ခန္႔မွ စတင္ကာ လက္နက္မ်ားကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ အရပ္ဝတ္ အရပ္စားႏွင့္ စစ္သားမ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ႐ံုးခန္းတဝိုက္ႏွင့္ အတြင္းဝန္႐ံုးတြင္ သတင္းေထာက္မ်ား ေတြ႕ၾကရသည္။ ထိုရဲေဘာ္မ်ားမွာ တပ္ရင္း (၄)မွ ရဲေဘာ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဗိုလ္လြင္က လံုၿခံဳေရးကို တာဝန္ယူသည္ဟု ဆိုသည္။ လုပ္ႀကံမႈႀကီးျဖစ္ေသာ ဇူလိုင္လ ၁၉ရက္ေန႔က ထိုရဲေဘာ္မ်ားကို မေတြ႕ ရေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤကိစၥ၌ အတြင္းလူက တံခါးဖြင့္ေပးေသာ လုပ္ႀကံမႈႀကီး ျဖစ္ သည္မွာ ေသခ်ာလွေပသည္။ ထို႔ျပင္ ေၾကးမံုဦးေသာင္း(ေအာင္ဗလ)က ၂၀၀၀ျပည့္ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလႏွင့္ စက္တင္ဘာလက ထုတ္လႊင့္ေသာ လြတ္လပ္ေသာ အာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္၌ - “ဦးေအာင္ဆန္း၏ လံုၿခံဳေရးကို ကာကြယ္ရန္ တာဝန္ေပးထားေသာ အထူးအေစာင့္ ႏွစ္ဦးသည္ အၿမဲတေစ ဦးေအာင္ဆန္း၏ လက္တကမ္းတြင္ရွိပါလ်က္ အခင္းျဖစ္ပြားေသာ ဇူလိုင္လ ၁၉ရက္ နံနက္က မရွိၾကဘဲ ေပ်ာက္ကြယ္ေနသည္မွာ ဗိုလ္ေနဝင္း၏ အစီအစဥ္ဟု မုခ်ယံုၾကည္ ရေလသည္။ ထိုအေစာင့္တို႔မွာ ဗိုလ္ေနဝင္း၏ လူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို လွ်ိဳ႕ဝွက္သက္ေတာ္ေစာင့္မ်ား အျဖစ္ တာဝန္ေပးလိုပါသည္။ စိတ္ခ်ရေသာ ရဲေဘာ္မ်ားေပးပါဟု ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ဗိုလ္ေနဝင္းထံမွ ေတာင္းရာမွ ရရွိခဲ့သည္။ ဗိုလ္ေနဝင္းေပးေသာ သက္ေတာ္ေစာင့္(၂)ဦးျဖစ္သူ ရဲေဘာ္ဘတုပ္ႏွင့္ ရဲေဘာ္ရဲျမင့္တို႔သည္ ေသနတ္ပစ္ လက္ေျဖာင့္သမားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေျခာက္လံုးျပဴးႏွင့္ ပစၥတိုကို ၁၀ခ်က္ပစ္လွ်င္ ၈ခ်က္တို႔သည္ ပစ္မွတ္၏ ဗဟိုသို႔ ထိမွန္ေအာင္ ပစ္ႏိုင္သူမ်ားျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ေနဝင္း၏ ရာသက္ပန္ လူယံုေတာ္၏ ဖ်ာပံုေျပာက္က်ားတပ္မွ ေျပာက္က်ားဗိုလ္ ၏ လက္စြဲမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထိုေန႔ေရွာင္ေနၾကေသာ သက္ေတာ္ေစာင့္(၂)ဦးသည္လည္း ေပ်ာက္သြားသည္။ ရက္အနည္းငယ္ၾကာမွ အေလာင္းေတြ႕ၾကရသည္။ အလံနီသူပုန္တို႔က သတ္သည္ဟု အမႈပိတ္လိုက္သည္။ ဖဆပလေခါင္းေဆာင္သစ္ ျဖစ္လာသူ အတြင္းဝန္ေဟာင္းဦးတင္ထြဋ္သည္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ရာထူးႏွင့္ စစ္မႈထမ္းစဥ္က လုပ္ႀကံမႈႀကီးတြင္ ဦးေစာ၏ အေပါင္း အပါ မည္သူနည္းဟု သဲလြန္စမ်ား ရွာေဖြခဲ့ေလသည္။ နယူးတိုင္း (The New Time) သတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္လည္းျဖစ္သူ ဦးတင္ထြဋ္က ဦးေစာႏွင့္ ႀကံရာပါမ်ား အေၾကာင္းကို သူ၏ သတင္းစာ၌ ဖြင့္လွစ္ေရးသားလိုသည္ဟု အေၾကာင္းျပကာ သတင္းေထာက္ခ်ဳပ္အား သတင္းအစအနမ်ားကို လိုက္လံစံုစမ္းရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့ေလသည္။ မၾကာပါေပ။ ယင္းသို႔ အမႈေဟာင္းကို ျပန္ေဖာ္ ရန္ အားထုတ္သျဖင့္ ဦးတင္ထြဋ္ပါ လုပ္ႀကံခံရကာ အသက္ေပးသြား ရရွာသည္။ ဖ်ာပံုမွ ေျပာက္က်ားဗိုလ္၏ လက္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟု သိၾကေ သာ္လည္း အမႈကို မည္သူမွ မေဖာ္ဝ့ံေခ်။ ဂဠဳန္ဦးေစာႏွင့္ ႀကံရာပါပုဂၢိဳလ္မွာ ဗိုလ္ေနဝင္းျဖစ္သည္ဟု သဲလြန္စ ရွာလိုသူတို႔သည္ ဦးတင္ထြဋ္ႏွင့္ ဦးထြန္းလွေအာင္တို႔၏ ကံၾကမၼာကို ျမင္ေတြ႕ၾကသျဖင့္ အမႈႀကီး၏ သဲလြန္စကို မလိုက္ဝံ့ေတာ့ ဘဲ ယေန႔တိုင္ အေျဖမရသည့္ ေမးခြန္းမ်ားအျဖစ္ ႏႈတ္ပိတ္ေနၾကရေလသည္။ ” ဟူ၍ ေျပာၾကားသြားခဲ့သည္။ ၂၀၀၀ျပည့္ႏွစ္ ဇူလိုင္လတြင္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ‘စိန္ေဗဒါ’ အမည္ျဖင့္ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဘယ္သူတကယ္သတ္သလဲ” ဟူေသာ ေမးခြန္းကို တင္ခဲ့ရာ၊ ကိုဘန္ထြန္းဆိုသူက “မၾကာမီကမွ ဒီႏိုင္ငံ(ၿဗိတိန္)ကို ဝင္လာတဲ့ လူႀကီးေတြဆီက ၾကားရတာက သူတို႔ေျပာတဲ့အတိုင္းဆိုရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဗိုလ္ေနဝင္း(ဦး႐ႈေမာင္)တို႔၏ သမီးတို႔ စကားအခ်ီအခ်ေျပာၾက၍ ဦးေနဝင္း၏သမီးက ေဒါသျဖစ္ၿပီး ဂဠဳန္ဦးေစာကို မရွင္းဂန္းေတြ ေပးလိုက္တာ ငါ့အေဖလို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ရွင္းပစ္ခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ပ်ဥ္းမနားက မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ဗိုလ္ေနဝင္းက မုဒိမ္းက်င့္တာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက သိသြားေတာ့ ဗိုလ္ေနဝင္းကို သတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ ေအာင္ ေဒါသေပါက္ကြဲခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဗိုလ္ေနဝင္းကို လက္သည္တရားခံ အျဖစ္ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပရန္ မသင့္ေသာ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ စြပ္စြဲေသာ အျခားတံု႔ျပန္မႈမ်ားလည္း ရွိပါေသးတယ္” ဟူ၍ ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ …. ဗိုလ္ေနဝင္းအုပ္စု၏ ဆင္ကြက္ထဲ ဝင္ခဲ့မိေသာ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား အထင္အျမင္လြဲကာ လက္စားေခ်ခဲ့မႈ ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ေရတိမ္မွာနစ္ခဲ့ရသည္မွာ တုိင္းျပည္ႏွင့္ ျပည္သူလူထု အတြက္း ဆံုး႐ံႈးေၾကကြဲဖြယ္ရာ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ခဲ့ရသည္မွာ မည္သူမွ် ျငင္းမရေသာ အခ်က္ပင္ ျဖစ္ေနေပသည္။ သန္းဝင္းလိႈင္ ( မိုးမခ)